Перевод: с польского на русский

с русского на польский

nadrabiać

  • 1 nadrabiać

    глаг.
    • крошиться
    • наверстывать
    * * *
    nadrabia|ć
    \nadrabiaćny несов. 1. навёрстывать;
    2. надвязывать; ● \nadrabiać miną (humorem) храбриться, держать фасон, не подавать виду; ср. nadrobić
    +

    1. nadganiać

    * * *
    nadrabiany несов.
    2) надвя́зывать
    - nadrabiać humorem
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nadrabiać

  • 2 nadrabiać humorem

    = nadrabiać miną

    Słownik polsko-rosyjski > nadrabiać humorem

  • 3 nadrabiać miną

    = nadrabiać humorem храбри́ться, держа́ть фасо́н, не подава́ть ви́ду; ср. nadrobić I

    Słownik polsko-rosyjski > nadrabiać miną

  • 4 nadkładać

    глаг.
    • добавлять
    • надбавлять
    * * *
    nadkłada|ć
    \nadkładaćny несов. делать крюк (лишние километры); ср. nadłożyć
    * * *
    nadkładany несов.
    де́лать крюк (ли́шние киломе́тры); ср. nadłożyć
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nadkładać

  • 5 czas

    сущ.
    • время
    • период
    • сезон
    • точка
    • цикл
    • эпоха
    • эра
    * * *
    время
    godzina час
    * * *
    ♂, Р. \czasu 1. время ň;

    \czas miejscowy (lokalny) местное время; wolny \czas свободное время; dzisiejsze \czasу наше время; spędzać \czas проводить время; marnować (tracić) \czas терять время; nadrabiać \czas навёрстывать упущенное время; \czas nagli время не ждёт; w \czasie rzeczywistym в реальном времени, в режиме реального времени; wyjechać o \czasie выехать вовремя; \czas teraźniejszy, przeszły, przyszły грам. настоящее, прошедшее, будущее время;

    2. пора ž;
    od \czasu jak... с тех пор как...;

    \czas (iść) do domu, do pracy пора (идти) домой, на работу; już \czas уже нора; nie \czas не пора, не время; do \czasu до поры до времени; najwyższy \czas пора, самое время;

    3. в знач, нареч. \czasет а) иногда;
    б) случайно;

    czy ty \czasem nie jesteś chory? ты, случайно, не болен?;

    4. в знач, нареч. \czasami иногда;

    ● z \czasem с течением времени; póki (jest) \czas пока ещё есть время, пока не поздно; za dawnych \czasów в давние времена; w swoim \czasie в своё время; od tego \czasu с того времени; с тех пор; со jakiś (pewien) \czas, od \czasu do \czasu время от времени; иногда; zabijać \czas коротать (убивать) время; zdążyć na \czas успеть вовремя, успеть к назначенному времени; па \czas своевременно; przed \czasem раньше времени; rychło w \czas! ирон. как раз вовремя!;

    komu w drogę, temu \czas погов. пора идти (ехать)
    +

    2. рога 3 а), 4. niekiedy

    * * *
    м, P czasu
    1) вре́мя n

    czas miejscowy (lokalny) — ме́стное вре́мя

    wolny czas — свобо́дное вре́мя

    dzisiejsze czasy — на́ше вре́мя

    spędzać czas — проводи́ть вре́мя

    marnować (tracić) czas — теря́ть вре́мя

    nadrabiać czas — навёрстывать упу́щенное вре́мя

    czas nagli — вре́мя не ждёт

    w czasie rzeczywistym — в реа́льном вре́мени, в режи́ме реа́льного вре́мени

    wyjechać o czasie — вы́ехать во́время

    czas teraźniejszy, przeszły, przyszły — грам. настоя́щее, проше́дшее, бу́дущее вре́мя

    2) пора́ ż

    od czasu jak... — с тех по́р как...

    czas (iść) do domu, do pracy — пора́ (идти́) домо́й, на рабо́ту

    już czas — уже́ пора́

    nie czas — не пора́, не вре́мя

    do czasu — до поры́ до вре́мени

    najwyższy czas — пора́, са́мое вре́мя

    3) в знач. нареч. czasem
    а) иногда́
    б) случа́йно

    czy ty czasem nie jesteś chory? — ты, случа́йно, не бо́лен?

    4) в знач. нареч. czasami иногда́
    - jest czas
    - za dawnych czasów
    - w swoim czasie
    - od tego czasu
    - co jakiś czas
    - co pewien czas
    - od czasu do czasu
    - zabijać czas
    - zdążyć na czas
    - na czas
    - przed czasem
    - rychło w czas!
    - komu w drogę
    - temu czas
    Syn:
    pora 2), niekiedy 3) а), niekiedy 4)

    Słownik polsko-rosyjski > czas

  • 6 droga

    сущ.
    • автострада
    • дорога
    • ипподром
    • колея
    • курс
    • маршрут
    • мостовая
    • образ
    • переезд
    • поездка
    • проезд
    • проход
    • путешествие
    • путь
    • след
    • трасса
    • тротуар
    • улица
    • улочка
    • шоссе
    * * *
    1) дорога, путь
    2) (podróż) поход, путь
    3) (sposób postępowania) вид, порядок, путь, способ
    4) (wyznaczona trasa) маршрут
    techn. rozwora техн. дрога
    * * *
    dro|ga
    ♀ 1. дорога, путь ♂;

    \droga polna просёлочная дорога; \droga strategiczna стратегическое шоссе; \drogagi rozstajne перепутье, распутье; nadrabiać (nakładać) \drogagi делать крюк, идти кружным путём;

    2. перен. путь ♂, способ ♂; порядок ♂;

    na \drogadze sądowej в судебном порядке, через суд; w \drogadze wyjątku в виде (в порядке) исключения; krętymi \drogagami окольными путями;

    ● Droga Mleczna Млечный Путь;

    \droga krzyżowa а) страсти Господне;

    б) тернистый путь;

    \drogagi oddechowe анат. дыхательные пути; \drogagi żółciowe анат. жёлчные протоки; szmat (kawał, świat) \drogagi порядочное расстояние; po \drogadze по пути, попутно; nie tędy \droga! не так это (дело) делается!; swoją \drogagą всё-таки, однако; szczęśliwej \drogagi! счастливого пути!; rozbój na równej \drogadze грабёж средь бела дня; komu w \drogagę, temu czas погов. пора идти; пора ехать

    * * *
    ж
    1) доро́га, путь m

    droga polna — просёлочная доро́га

    droga strategiczna — стратеги́ческое шоссе́

    drogi rozstajne — перепу́тье, распу́тье

    nadrabiać (nakładać) drogi — де́лать крюк, идти́ кружны́м путём

    2) перен. путь m, спо́соб m; поря́док m

    na drodze sądowej — в суде́бном поря́дке, че́рез суд

    w drodze wyjątku — в ви́де (в поря́дке) исключе́ния

    krętymi drogami — око́льными путя́ми

    - drogi oddechowe
    - drogi żółciowe
    - szmat drogi
    - kawał drogi
    - świat drogi
    - po drodze
    - nie tędy droga!
    - swoją drogą
    - szczęśliwej drogi!

    Słownik polsko-rosyjski > droga

  • 7 mina

    сущ.
    • ария
    • вид
    • воздух
    • выражение
    • гримаса
    • копь
    • лик
    • лицо
    • мелодия
    • мина
    • облик
    • обличье
    • образ
    • песня
    • шахта
    * * *
    min|a
    %1 выражение лица, мина; вид ♂;

    kwaśna \mina кислое лицо; ● rzadka \mina неуверенный (растерянный) вид; nadrabiać \minaą не подавать виду;

    zrzedła komuś \mina лицо вытянулось у кого-л.;

    robić dobrą \minaę (do złej gry) делать хорошую мину при плохой игре

    zakładać \minay закладывать (устанавливать) мины;

    oczyścić z min разминировать;
    miotacz min миномёт; stawiacz min минный заградитель
    * * *
    I ж
    выраже́ние лица́, ми́на; вид m

    kwaśna mina — ки́слое лицо́

    - robić dobrą minę
    - robić dobrą minę do złej gry
    II ж воен.
    ми́на

    zakładać miny — закла́дывать (устана́вливать) ми́ны

    oczyścić z min — размини́ровать

    stawiacz min — ми́нный загради́тель

    Słownik polsko-rosyjski > mina

  • 8 odrabiać

    глаг.
    • отрабатывать
    * * *
    odrabia|ć
    \odrabiaćny несов. 1. отрабатывать;
    2. навёрстывать; 3. приготавливать; 4. исправлять; ср. odrobić
    +

    2. nadrabiać

    * * *
    odrabiany несов.
    1) отраба́тывать
    3) пригота́вливать
    4) исправля́ть; ср. odrobić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odrabiać

  • 9 podganiać

    глаг.
    • подгонять
    * * *
    podgania|ć
    \podganiaćny несов. 1. подгонять, понукать, поторапливать;
    2. разг. подгонять; навёрстывать; ср. podgonić
    +

    1. poganiać, popędzać, przynaglać 2. nadrabiać

    * * *
    podganiany несов.
    1) подгоня́ть, понука́ть, потора́пливать
    2) разг. подгоня́ть; навёрстывать; ср. podgonić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podganiać

См. также в других словарях:

  • nadrabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadrabiaćam, nadrabiaća, nadrabiaćają, nadrabiaćany {{/stl 8}}– nadrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, nadrabiaćbię, nadrabiaćbi, nadrabiaćrób, nadrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nadrabiać — miną «maskować wyrazem twarzy prawdziwy nastrój lub sytuację; udawać, pozorować»: Szwagier w cywilu nie prezentował się już tak elegancko, jak w mundurze, ale nadrabiał miną i nie dawał po sobie poznać dojmującej tęsknoty za wojskiem. J. Przybora …   Słownik frazeologiczny

  • nadrabiać miną — {{/stl 13}}{{stl 7}} udawać, że wszystko jest w porządku, wyrazem twarzy maskować jakieś uczucia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bał się tego spotkania, ale nadrabiał miną. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nadrabiać — → I nadrobić …   Słownik języka polskiego

  • nadrobić — Nadrabiać miną «maskować wyrazem twarzy prawdziwy nastrój lub sytuację; udawać, pozorować»: Szwagier w cywilu nie prezentował się już tak elegancko, jak w mundurze, ale nadrabiał miną i nie dawał po sobie poznać dojmującej tęsknoty za wojskiem. J …   Słownik frazeologiczny

  • nadrobić — I dk VIa, nadrobićbię, nadrobićbisz, nadrobićrób, nadrobićbił, nadrobićbiony nadrabiać ndk I, nadrobićam, nadrobićasz, nadrobićają, nadrobićaj, nadrobićał, nadrobićany 1. «uzupełnić braki, odrobić zaległości lub straty» Nadrobić opóźnienie,… …   Słownik języka polskiego

  • fason — 1. Robić coś dla fasonu «robić coś na pokaz, tak, aby wydawać się śmiałym, odważnym, mającym fantazję»: Dla fasonu zagadał do mnie po angielsku i francusku. T. Różewicz, Opowiadania. 2. Trzymać, mieć fason «być pewnym siebie, okazywać fantazję,… …   Słownik frazeologiczny

  • mina — 1. przestarz. Gęsta, tęga mina «mina wyrażająca pewność siebie»: Dla uzupełnienia ekwipunku wbił w kieszenie dwie spore pajdy chleba i z tęgą miną wyruszył na podziemną wyprawę. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Mina komuś zrzedła, rzednie «ktoś stracił,… …   Słownik frazeologiczny

  • trójkąt — 1. Trójkąt bermudzki a) «o miejscu, gdzie ktoś lub coś ginie»: Kto wytaszczył ciężką wannę przez te wąskie drzwi i korytarz? Gdzie się to wszystko ulotniło? – Wyparowało... jak ta wódka. Może mieszka ksiądz w takim trójkącie bermudzkim, gdzie… …   Słownik frazeologiczny

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

  • fantazja — ż I, DCMs. fantazjazji; lm D. fantazjazji (fantazjazyj) 1. blm «zdolność do wyobrażania sobie czegoś; wyobraźnia twórcza; zmyślenie, urojenie, pomysł» Bujna, wybujała, bogata, płodna fantazja. Fantazja artystyczna, poetycka. Twór, wytwór fantazji …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»