Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

nūgāx

  • 1 nugax

    nūgāx, ācis (nugor), I) Possen-, Kurzweil treibend, die Sache als Posse behandelnd, Cael. in Cic. ep. 8, 15, 1. Petron. 52, 4. Ambros. epist. 58, 6 extr. – II) unnütz, unbrauchbar, lapides, Past. Herm. 3, 9, 6 Palat. – / Archaist. Nbf. nūgas, n. indecl., Varro sat. Men. 513. Salv. de gub. dei 7, 1, 6 H.; vgl. Charis. 27, 5; 35, 21; 148, 13. Diom. 308, 18. Prisc. 5, 23 u. 6, 52. – / Verschieden ist nugas (sc. agis, agit) bei Plautus, s. Brix zu Plaut. capt. 610. Lorenz zu Plaut. most. 1088.

    lateinisch-deutsches > nugax

  • 2 nugax

    nūgāx, ācis (nugor), I) Possen-, Kurzweil treibend, die Sache als Posse behandelnd, Cael. in Cic. ep. 8, 15, 1. Petron. 52, 4. Ambros. epist. 58, 6 extr. – II) unnütz, unbrauchbar, lapides, Past. Herm. 3, 9, 6 Palat. – Archaist. Nbf. nūgas, n. indecl., Varro sat. Men. 513. Salv. de gub. dei 7, 1, 6 H.; vgl. Charis. 27, 5; 35, 21; 148, 13. Diom. 308, 18. Prisc. 5, 23 u. 6, 52. – Verschieden ist nugas (sc. agis, agit) bei Plautus, s. Brix zu Plaut. capt. 610. Lorenz zu Plaut. most. 1088.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nugax

  • 3 impetro

    im-petro, āvī, ātum, āre (in u. patro), I) etwas, wonach man gestrebt hat, erlangen, auswirken, durchsetzen, es dahin bringen, honor dignitate impetratus, Cic.: optatum, den Wunsch erhalten, Cic.: non impetrare ab animo potuit, ut etc., es über sich bringen, Liv.: incipere multo facilius est, quam impetrare, Plaut. – bes. durch Bitten, Vorstellungen erlangen, auswirken, uti ea, quae vellent, impetrarent, Caes.: eā re impetratā, Caes.: ubi ea (amicitia societasque) impetrata (sunt), Sall.: alci ordinem (Kompanie), Plin. ep.: alci aures (Gehör), Quint.: alci civitatem (Bürgerrecht) a Caesare, Cic.: alci latum clavum, quaesturam a Caesare nostro, Plin. ep.: vitam, Liv. epit.: a Scipione soli sibi vitam, Val. Max.: veniam (Erlassung) exilii pro Annaeo Seneca, simul praeturam, Tac. – m. folg. bl. Coniunctiv, m. folg. ut od. ne od. ut ne u. Konj., tandem impetravi abiret, Plaut.: impetrabis a Caesare, ut tibi abesse liceat, Cic.: rogando impetravit, ut paterentur se dicere, Vitr.: aliquando et a solo impetravi, ut alienas (arbores) alat, Plin.: impetrato (nachdem durchgesetzt worden war), ut manerent, Liv.: tributum pendĕre ne cogerentur, impetraverunt, Curt.: suadeo a te impetres, ne sis nugax, Petron.: a servis impetrari vix potest, ne eam supellectilem fastidiant, Val. Max.: ceteri quoque impetrant, ne retineantur, Cic. Verr. 2, 71: impetrant, ut ne iurent, Cic. II. Verr. 1, 123. – m. folg. Acc. u. Infin., Agrippina in oppidum Ubiorum veteranos coloniamque deduci impetrat, Tac. ann. 12, 27: u. so Amm. 14, 1, 3. – im Zshg. absol. (verst. id, haec, s. Spengel Ter. Andr. 528. Seyffert Cic. de amic. 39. Held Caes. b. G. 1, 9, 1; 2, 12, 3), si impetro, Ter.: impetras, facile impetras, Plaut.: non potes impetrare, Plaut.: impetrabit te advocato atque arbitro, Plaut.: haec si tecum patria loquatur, nonne impetrare debeat? Cic.: cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores temptant, Caes.: regem hominem esse, a quo impetres, ubi ius, ubi iniuria opus sit, von dem man erlangen kann, was einem gerade vorteilhaft ist, Recht oder Rechtswidrigkeit, Liv. – m. de u. Abl. (s. Held Caes. b. G. 5, 36, 2 u. b. c. 1, 22, 4), ut de indutiis impetrarent, Caes.: sperare, ab eo de sua ac militum salute impetrari posse, Caes.: de agro Veientibus restituendo impetratum (est), Liv. – II) als t. t. der Religionssprache = impetrio, als günstiges Wahrzeichen zu erlangen suchen, fulmina, Plin. 2, 140. – / Alter Infin. Fut. act. impetrassere, Plaut. aul. 687; mil. 1128 u.a.

    lateinisch-deutsches > impetro

  • 4 nugacissume

    nūgācissumē, Adv. (nugax), höchst kurzweilig, Plaut. trin. 819.

    lateinisch-deutsches > nugacissume

  • 5 nugacitas

    nūgācitās, ātis, f. (nugax), die Possenhaftigkeit, Augustin. epist. 227 extr.; serm. 9, 5 u. 10.

    lateinisch-deutsches > nugacitas

  • 6 nugas

    nūgas, n. indecl., s. nūgāx.

    lateinisch-deutsches > nugas

  • 7 impetro

    im-petro, āvī, ātum, āre (in u. patro), I) etwas, wonach man gestrebt hat, erlangen, auswirken, durchsetzen, es dahin bringen, honor dignitate impetratus, Cic.: optatum, den Wunsch erhalten, Cic.: non impetrare ab animo potuit, ut etc., es über sich bringen, Liv.: incipere multo facilius est, quam impetrare, Plaut. – bes. durch Bitten, Vorstellungen erlangen, auswirken, uti ea, quae vellent, impetrarent, Caes.: eā re impetratā, Caes.: ubi ea (amicitia societasque) impetrata (sunt), Sall.: alci ordinem (Kompanie), Plin. ep.: alci aures (Gehör), Quint.: alci civitatem (Bürgerrecht) a Caesare, Cic.: alci latum clavum, quaesturam a Caesare nostro, Plin. ep.: vitam, Liv. epit.: a Scipione soli sibi vitam, Val. Max.: veniam (Erlassung) exilii pro Annaeo Seneca, simul praeturam, Tac. – m. folg. bl. Coniunctiv, m. folg. ut od. ne od. ut ne u. Konj., tandem impetravi abiret, Plaut.: impetrabis a Caesare, ut tibi abesse liceat, Cic.: rogando impetravit, ut paterentur se dicere, Vitr.: aliquando et a solo impetravi, ut alienas (arbores) alat, Plin.: impetrato (nachdem durchgesetzt worden war), ut manerent, Liv.: tributum pendĕre ne cogerentur, impetraverunt, Curt.: suadeo a te impetres, ne sis nugax, Petron.: a servis impetrari vix potest, ne eam supellectilem fastidiant, Val. Max.: ceteri quoque impetrant, ne retineantur, Cic. Verr. 2, 71: impetrant, ut ne iurent,
    ————
    Cic. II. Verr. 1, 123. – m. folg. Acc. u. Infin., Agrippina in oppidum Ubiorum veteranos coloniamque deduci impetrat, Tac. ann. 12, 27: u. so Amm. 14, 1, 3. – im Zshg. absol. (verst. id, haec, s. Spengel Ter. Andr. 528. Seyffert Cic. de amic. 39. Held Caes. b. G. 1, 9, 1; 2, 12, 3), si impetro, Ter.: impetras, facile impetras, Plaut.: non potes impetrare, Plaut.: impetrabit te advocato atque arbitro, Plaut.: haec si tecum patria loquatur, nonne impetrare debeat? Cic.: cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores temptant, Caes.: regem hominem esse, a quo impetres, ubi ius, ubi iniuria opus sit, von dem man erlangen kann, was einem gerade vorteilhaft ist, Recht oder Rechtswidrigkeit, Liv. – m. de u. Abl. (s. Held Caes. b. G. 5, 36, 2 u. b. c. 1, 22, 4), ut de indutiis impetrarent, Caes.: sperare, ab eo de sua ac militum salute impetrari posse, Caes.: de agro Veientibus restituendo impetratum (est), Liv. – II) als t. t. der Religionssprache = impetrio, als günstiges Wahrzeichen zu erlangen suchen, fulmina, Plin. 2, 140. – Alter Infin. Fut. act. impetrassere, Plaut. aul. 687; mil. 1128 u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impetro

  • 8 nugacissume

    nūgācissumē, Adv. (nugax), höchst kurzweilig, Plaut. trin. 819.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nugacissume

  • 9 nugacitas

    nūgācitās, ātis, f. (nugax), die Possenhaftigkeit, Augustin. epist. 227 extr.; serm. 9, 5 u. 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nugacitas

  • 10 nugas

    nūgas, n. indecl., s. nugax.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nugas

См. также в других словарях:

  • nugax — index frivolous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Отряд Разноногие ракообразные или Бокоплавы (Amphipoda) —          Бокоплавов хорошо знают не только зоологи, но и все рыбаки. В разных частях СССР местные жители называют их по разному: «стонога» на Каспии, «мормыш» или «мормышка» на Урале и в Западной Сибири, «бармаш» на Байкале и в Восточной Сибири.… …   Биологическая энциклопедия

  • Natarsia — nugax Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Nugacity — Nu*gac i*ty, n. [L. nugacitas, fr. nugax, acis, trifling.] Futility; trifling talk or behavior; drollery. [R.] Dr. H. More. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Napomyza — Napomyza …   Wikipédia en Français

  • Серый кит — ? Серый кит Научная классификация …   Википедия

  • Калифорнийский кит — ? Серый кит Научная классификация Царство: Животные Тип: Хордовые Подтип …   Википедия

  • Кит серый — ? Серый кит Научная классификация Царство: Животные Тип: Хордовые Подтип …   Википедия

  • Microchilus — ? Microchilus Microchilus trida …   Википедия

  • nugacious — nugaciousness, n. /nooh gay sheuhs, nyooh /, adj. trivial; unimportant or insignificant; nugatory. [1645 55; < L nugac , s. of nugax bungling (nug(ari) to trifle, quibble + ax adj. suffix) + IOUS] * * * …   Universalium

  • frivolous — friv·o·lous / fri və ləs/ adj: lacking in any arguable basis or merit in either law or fact ◇ In an attempt to discourage frivolous lawsuits, Rule 11 of the Federal Rules of Civil Procedure requires the signature of an attorney or party on any… …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»