Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

multo

  • 1 multō

        multō adv.    [ abl n. of multus], by much, much, a great deal, far, by far: multo magis procax, T.: multo pauciores oratores: facilius iter, Cs.: virtutem omnibus rebus multo anteponentes: multo praestat benefici inmemorem esse, quam malefici, S.: simulacrum multo antiquissimum, far: pars multo maxima, L.: multo gratissima lux, H.—With advv., far, greatly, very: multo aliter, T.: multo aliter ac sperarat, far otherwise than, N.: non multo secus fieri, not far otherwise. —Of time, with ante or post, long, much: non multo ante urbem captam: multo ante noctem, L.: non multo post, quam, etc., not long after.
    * * *
    I
    much, by much, a great deal, very; most; by far; long (before/after)
    II
    multare, multavi, multatus V TRANS
    punish, fine; extract as forfeit; sentence to pay

    Latin-English dictionary > multō

  • 2 multo

    multo multo гораздо, намного

    Латинско-русский словарь > multo

  • 3 multo

    multo multo значительно

    Латинско-русский словарь > multo

  • 4 multo

    multo multo совсем, совершенно

    Латинско-русский словарь > multo

  • 5 multo

    multo multo, avi, atum, are карать, наказывать

    Латинско-русский словарь > multo

  • 6 multo

    multo, much, far.

    English-Latin new dictionary > multo

  • 7 multo

    [st1]1 [-] multō, adv. (ordinairement avec un comparatif ou un superlatif ou un mot indiquant supériorité, préférence, différence): beaucoup, de beaucoup, bien.    - multo facilius iter, Caes. BG. 1, 6: route bien plus facile.    - multo magis: bien plus.    - multo anteibant ceteros, Tac. H. 4, 13: ils l'emportaient de beaucoup sur les autres.    - multo mavolo, Plaut.: je préfère de beaucoup.    - multo aliter (secus): tout autrement, bien autrement, bien différemment.    - multo maturius, Cic.: bien plus tôt.    - multo praestat, Sall.: il vaut bien mieux.    - multo formosissimus, Nep.: de beaucoup le plus beau.    - multo optimum est, Quint.: il est infiniment préférable.    - multo maxima pars eorum qui in tabernis sunt, Cic. Cat. 4, 17: de beaucoup la plus grande partie de ceux qui sont dans les tavernes.    - ante multo, Cic.: longtemps avant.    - haud multo post, Cic.: peu après. [st1]2 [-] multo, āre: c. mulcto
    * * *
    [st1]1 [-] multō, adv. (ordinairement avec un comparatif ou un superlatif ou un mot indiquant supériorité, préférence, différence): beaucoup, de beaucoup, bien.    - multo facilius iter, Caes. BG. 1, 6: route bien plus facile.    - multo magis: bien plus.    - multo anteibant ceteros, Tac. H. 4, 13: ils l'emportaient de beaucoup sur les autres.    - multo mavolo, Plaut.: je préfère de beaucoup.    - multo aliter (secus): tout autrement, bien autrement, bien différemment.    - multo maturius, Cic.: bien plus tôt.    - multo praestat, Sall.: il vaut bien mieux.    - multo formosissimus, Nep.: de beaucoup le plus beau.    - multo optimum est, Quint.: il est infiniment préférable.    - multo maxima pars eorum qui in tabernis sunt, Cic. Cat. 4, 17: de beaucoup la plus grande partie de ceux qui sont dans les tavernes.    - ante multo, Cic.: longtemps avant.    - haud multo post, Cic.: peu après. [st1]2 [-] multo, āre: c. mulcto
    * * *
    I.
        Multo, multas, multare. Condamner à l'amender, Punir, Multer.
    \
        Exilio aliquem multare. Tacit. Punir par bannissement.
    \
        Morte multare. Ci. Condamner à la mort, ou Punir par mort, Tuer.
    \
        Vitia hominum atque fraudes damnis, ignominiis, vinculis, verberibus, exiliis, morte multantur. Cic. Sont puniz.
    \
        Pecunia multare. Curtius. Condamner à l'amende pecuniaire.
    \
        Multari virgis. Liu. Estre fouetté.
    \
        Omnem familiam multauit vsque ad mortem. Teren. Il a battu, mutilé, deschiré.
    \
        Boues iniquitate operis maxime multantur. Colum. Sont fort grevez et vexez.
    \
        Male multare agrum. Colu. Le labourer mal et negligemment.
    II.
        Multo aliter. Terent. Bien autrement.
    \
        Multo ante quam profectus es. Cic. Long temps devant.
    \
        Me nunc perinde appellas, quasi multo post videris. Plau. Long temps apres.
    \
        Multo secus euenit. Cic. Bien autrement.
    \
        Virtutem omnibus rebus multo anteponentes. Cic. L'estimans beaucoup plus que toutes autres choses.
    \
        Multo praestat beneficii, quam maleficii memorem esse. Sallust. Il vault beaucoup mieux avoir memoire de, etc.
    \
        Multo minoris vendidit. Cic. Beaucoup moins.
    \
        Multo, elegantissime superlatiuo iungitur. Plaut. Quae tibi mulier videtur multo sapientissima? Plus sage de beaucoup que les autres, Qui surpasse toutes les autres en sagesse, L'oultrepasse de sagesses.
    \
        Multoque primum in aliquibus deficiunt dentes. Plin. Beaucoup plustost, ou Fort tost.
    \
        Illud mihi multo maximum est quod mihi pollicitus est ipsus natus. Terent. Tout le fin plus grand.
    \
        In ciuitate totius Siciliae multo maxima. Ci. La plus grande de beaucoup.
    \
        Multo maxima pars eorum qui in tabernis sunt. Cic. Toute la plus grande partie.

    Dictionarium latinogallicum > multo

  • 8 multo

    1. multo (nicht mulcto), āvī, ātum, āre (multa), strafen, a) m. Abl. dessen, womit jmd. als Strafe belegt wird = mit etw. strafen, alqm multā, poenā, Cic.: alqm od. se morte, Cic.: exsilio, Cic. u. Liv.: populos stipendio, Cic.: vitia hominum damnis, ignominiis, vinculis, verberibus, exsiliis, morte, Cic. – boves iniquitate operis, plagen mit usw., Colum. – b) m. Abl. dessen, was jmdm. als Buße auferlegt od. zur Strafe entzogen wird = jmd. um etw. strafen, einer Sache verlustig erklären, alqm pecuniā, Nep.: parte agri, Liv., od. agris, Cic.: sacerdotio, Suet.: Antiochum Asiā multarunt, Cic. – c) ohne Abl.: huius consilia esse multata, Cic. – d) mit Dat. comm.: Veneri Erycinae esse multatum, sei bei der Venus E. in Strafe geraten, sei der Venus E. verfallen = sei schuldig, zur Strafe die Erbschaft an die Venus E. abzutreten, Cic. Verr. 2, 21. – Plaut. Stich. 420 jetzt mulcaverim.
    ————————
    2. multō, Adv., s. multus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > multo

  • 9 multo

    1.
    multō, adv., v. multus fin. B.
    2.
    multo (less correctly mulcto), āvi, ātum, 1, v. a. [1. multa], to punish one with any thing; used mostly of judicial punishment (class.; cf.:

    punio, animadverto): accusatorem multā et poenā multavit,

    Cic. Balb. 18, 42:

    vitia hominum atque fraudes damnis, ignominiis, vinculis, verberibus, exsiliis, morte multantur,

    id. de Or. 1, 43, 194:

    imperatorem deminutione provinciae,

    id. Prov. Cons. 15, 38.—With abl. of that with respect to which the punishment is inflicted:

    populos stipendio,

    to sentence them to pay, Cic. Balb. 18, 41:

    exsules bonis,

    id. Tusc. 5, 37, 106:

    aliquem pecuniā,

    to fine in a sum of money, Nep. Pel. 1, 3:

    agris,

    Cic. Agr. 2, 13, 34:

    Antiochum Asiā,

    id. Sest. 27, 58:

    sacerdotio,

    Suet. Caes. 1:

    publice armis multati privatis copiis juvere militem,

    Tac. H. 1, 66:

    poculo multabitur,

    Plaut. Stich. 5, 4, 43: aliquem votis (like damnare votis), lit., to punish with his vows, i. e. by granting the object of his vows, Naev. ap. Non. 462, 33:

    cum ab ipsā fortunā videat hujus consilia esse multata,

    Cic. Rab. Post. 1, 2:

    boves iniquitate operis (al. mulcare),

    to torment, Col. 2, 4, 6.—With dat. of the person for whose benefit:

    Veneri esse multatum,

    Cic. Verr. 2, 2, 8, § 21 (in Plaut. Stich. 3, 1, 19, Ritschl reads mulcaverit, but this seems to be corrupt; v. Ritschl ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > multo

  • 10 multo

    I āvī, ātum, āre [ multa I ]
    1) наказывать, карать (aliquem morte C; exsilio multatus T; vinculis C); облагать штрафом, штрафовать ( aliquem pecuniariā poenā Dig); конфисковать (m. bonis Dig; parte agri L)
    alicui multari C — быть присуждённым к уплате кому-л. (подвергнуться взысканию в чью-л. пользу)
    2) претерпевать, переносить ( miserias PM)
    II multō adv. [ multum II ]
    1) многим, намного, значительно, гораздо (m. major L)
    2) совершенно, совсем
    3) задолго (m. ante C, Nep, Dig); долго (m. post C)
    4) чрезвычайно, безусловно, несравненно (m. maximus Pl, Ter, C)

    Латинско-русский словарь > multo

  • 11 multo [1]

    1. multo (nicht mulcto), āvī, ātum, āre (multa), strafen, a) m. Abl. dessen, womit jmd. als Strafe belegt wird = mit etw. strafen, alqm multā, poenā, Cic.: alqm od. se morte, Cic.: exsilio, Cic. u. Liv.: populos stipendio, Cic.: vitia hominum damnis, ignominiis, vinculis, verberibus, exsiliis, morte, Cic. – boves iniquitate operis, plagen mit usw., Colum. – b) m. Abl. dessen, was jmdm. als Buße auferlegt od. zur Strafe entzogen wird = jmd. um etw. strafen, einer Sache verlustig erklären, alqm pecuniā, Nep.: parte agri, Liv., od. agris, Cic.: sacerdotio, Suet.: Antiochum Asiā multarunt, Cic. – c) ohne Abl.: huius consilia esse multata, Cic. – d) mit Dat. comm.: Veneri Erycinae esse multatum, sei bei der Venus E. in Strafe geraten, sei der Venus E. verfallen = sei schuldig, zur Strafe die Erbschaft an die Venus E. abzutreten, Cic. Verr. 2, 21. – / Plaut. Stich. 420 jetzt mulcaverim.

    lateinisch-deutsches > multo [1]

  • 12 multo [2]

    2. multō, Adv., s. multus.

    lateinisch-deutsches > multo [2]

  • 13 multo

    adv
    beaucoup, beaucoup (de multo)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > multo

  • 14 multo

    (наречие)
    намного, значительно

    Латинский для медиков > multo

  • 15 multo

    (нареч.) намного, гораздо

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > multo

  • 16 multo

    by much, by far, by a great deal, by a lot.

    Latin-English dictionary of medieval > multo

  • 17 multo

    English Definition: (noun) ghost

    Tagalog-English dictionary > multo

  • 18 multo

    (наречие)
    намного, значительно

    Latin-Russian dictionary > multo

  • 19 multo

      adv.
      значительно, намного, гораздо; совершенно, совсем

    Dictionary Latin-Russian new > multo

  • 20 multó

    1 duch
    2 pojawienie
    3 upiór
    4 widmo
    5 zjawa
    6 zjawisko

    Słownik Tagalsko-Polski > multó

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»