-
1 mordacitas
mordācĭtās, ātis, f. [st1]1 [-] aptitude à piquer, nature piquante (de l'ortie). - Plin. 21, 91. [st1]2 [-] saveur piquante. - Plin. 21, 120. [st1]3 [-] au fig. aptitude à mordre, paroles mordantes, virulence de langage. - Arn. 2, 45; Cassiod. Inst. 20.* * *mordācĭtās, ātis, f. [st1]1 [-] aptitude à piquer, nature piquante (de l'ortie). - Plin. 21, 91. [st1]2 [-] saveur piquante. - Plin. 21, 120. [st1]3 [-] au fig. aptitude à mordre, paroles mordantes, virulence de langage. - Arn. 2, 45; Cassiod. Inst. 20.* * *Mordacitas, penult. cor. mordacitatis. Plin. Aspreté mordante, Mordacité. -
2 mordacitas
mordācitās, ātis, f. (mordax), die Wissigkeit, I) im engeren Sinne, übtr. die Bissigkeit der Rede, noch im Bilde, tum deinde se omnes maledicerent, carperent et saevorum dentium mordacitate laniarent, Arnob. 2, 45 extr.: dann übh., afflictus Italā mordacitate, Acro Hor. sat. 1, 7, 32: Hieronymus derogatoribus tuis vicem necessariā mordacitate restituens, Cassiod. inst. div. litt. 20; vgl. Cassiod. hist eccl. 1, 12. – II) im weiteren Sinne, das Stechende einer Sache, his omnibus foliis (urticarum) inest aculeata mordacitas, haben eine stechende Spitze, Plin. 21, 91. – als phys. Eigenschaft, mord. urticae, die Eigenschaft zu brennen, Plin. 21, 93: est (iuncus Africanus) virosae mordacitatis ad linguam, hat einen stinkenden und scharfen Geschmack, Plin. 21, 120: ne germen exstinguat ex multo melle mordicitas, das Ätzende, Pallad. 2, 15, 7: u. so miserum est secari et cauterio exuri et pulveris alicuius mordacitate anxiari, Tert. de paenit 10 extr.
-
3 mordacitas
mordācitās, ātis, f. (mordax), die Wissigkeit, I) im engeren Sinne, übtr. die Bissigkeit der Rede, noch im Bilde, tum deinde se omnes maledicerent, carperent et saevorum dentium mordacitate laniarent, Arnob. 2, 45 extr.: dann übh., afflictus Italā mordacitate, Acro Hor. sat. 1, 7, 32: Hieronymus derogatoribus tuis vicem necessariā mordacitate restituens, Cassiod. inst. div. litt. 20; vgl. Cassiod. hist eccl. 1, 12. – II) im weiteren Sinne, das Stechende einer Sache, his omnibus foliis (urticarum) inest aculeata mordacitas, haben eine stechende Spitze, Plin. 21, 91. – als phys. Eigenschaft, mord. urticae, die Eigenschaft zu brennen, Plin. 21, 93: est (iuncus Africanus) virosae mordacitatis ad linguam, hat einen stinkenden und scharfen Geschmack, Plin. 21, 120: ne germen exstinguat ex multo melle mordicitas, das Ätzende, Pallad. 2, 15, 7: u. so miserum est secari et cauterio exuri et pulveris alicuius mordacitate anxiari, Tert. de paenit 10 extr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mordacitas
-
4 mordacitas
mordācĭtas, ātis, f. [mordax], the power of biting or stinging, mordacity (post-Aug.):urticarum foliis inest aculeata mordacitas,
Plin. 21, 15, 54, § 91:vinosa,
sharp, like sour wine, id. 21, 18, 72, § 120.— Transf., snappishness, biting severity in language, Cassiod. Hist. Eccl. 1, 12. -
5 mordacitas
mordācitās, ātis f. [ mordax ]1) едкость, жгучесть (urticarum foliis inest aculeata m. PM)2) крепость, острота ( vinosa PM)3) язвительность, колкость Eccl -
6 mordacitas
stinging, property of stinging; biting sarcasm (Erasmus) -
7 Колючесть
- mordacitas; -
8 vinosus
vīnōsus, a, um [st2]1 [-] qui aime le vin. [st2]2 [-] ivre. [st2]3 [-] qui a la saveur du vin; qui a la couleur du vin.* * *vīnōsus, a, um [st2]1 [-] qui aime le vin. [st2]2 [-] ivre. [st2]3 [-] qui a la saveur du vin; qui a la couleur du vin.* * *Vinosus, pen. prod. Adiectiuum. Ouid. Addonné au vin, Qui est sur le vin.\Vinosus. Plaut. Yvrongne.\Vinosus succus. Plin. Qui ha le goust de vin, Vineux.\Vinosa mordacitas ad linguam. Plin. Qui picque sur la langue comme le vin. -
9 mordacité
f. (lat. mordacitas) 1. ост. корозивност; 2. прен. язвителност, саркастичност, хапливост. -
10 BITING SARCASM
[N]MORDACITAS (-ATIS) (F) -
11 STINGING
[A]MORDAX (-ACIS)ACER (ACRIS ACRE)[N]MORDACITAS (-ATIS) (F)
См. также в других словарях:
mordacità — {{hw}}{{mordacità}}{{/hw}}s. f. 1 Forza di mordere, pungere | Proprietà corrosiva. 2 (fig.) Maldicenza, acrimonia … Enciclopedia di italiano
mordacité — [ mɔrdasite ] n. f. • 1478; lat. mordacitas 1 ♦ Vx Qualité d une substance corrosive. La mordacité de l acide sulfurique. 2 ♦ Littér. Caractère de ce qui est mordant (I, 3o). ⇒ causticité. La mordacité d une critique. ● mordacité nom féminin… … Encyclopédie Universelle
mordacitate — MORDACITÁTE s.f. (livr.) Caracter muşcător, ironic, caustic (al unui cuvânt, al unui comentariu etc.). – Din lat. mordacitas, atis, fr. mordacité. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 mordacitáte s. f., g. d. art. mordacităţii… … Dicționar Român
aspreté — mordante, Mordacitas. L aspreté du froid et de l hyver, Hyemalis vis. Aspreté qui pique sous la langue comme le vin, Mordacitas vinosa ad linguam. Aspreté qu on sent en maniant quelque chose, Scabritia, scabritiae: vel Scabrities, scabritiei.… … Thresor de la langue françoyse
Mordacity — Mor*dac i*ty, n. [L. mordacitas: cf. F. mordacit[ e]. See {Mordacious}.] The quality of being mordacious; biting severity, or sarcastic quality. Bacon. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Gaius Lucilius — (* nach 180 v. Chr. in Suessa Aurunca, Kampanien; † 103 v. Chr. in Neapel) war ein römischer Dichter, der maßgeblich an der Entwicklung der Satire beteiligt war und ihr ihre heutige Bedeutung gab. Bereits seit der Antike gilt er als der… … Deutsch Wikipedia
mordacidad — ► sustantivo femenino 1 Calidad de una cosa de gusto áspero y picante. 2 Actitud irónica o sarcástica, adoptada para ofender a una persona o para hablar mal de una cosa: ■ no sé a qué viene esa mordacidad ahora, creía que ya habíamos superado los … Enciclopedia Universal
Mordazität — Mor|da|zi|tät, die; [lat. mordacitas = Bissigkeit, zu: mordax = bissig] (Chemie): Ätzkraft … Universal-Lexikon
AEXONES — Atticae populi dicacitate, maledicâque vitulentiâ insignes, adeo ut αἰτρονἐυεςθαι signatum verbum sit, quô denotetur intoleranda mordacitas. Vide Steph … Hofmann J. Lexicon universale
mordacità — s.f. [dal lat. mordacĭtas atis ]. 1. (non com.) [l essere naturalmente pronto a mordere] ▶◀ ‖ aggressività. ◀▶ mansuetudine, mitezza. 2. (fig.) [caratteristica di cosa o persona che esprime un aggressività pungente e maligna: criticare con m. ]… … Enciclopedia Italiana
Mordazität — Mor|da|zi|tät die; <aus lat. mordacitas, Gen. mordacitatis »Bissigkeit« zu mordax »bissig«> Ätzkraft (Chem.) … Das große Fremdwörterbuch