-
1 masterly
['mɑːstəlɪ]adj* * *adjective (showing the skill of a master: His handling of the situation was masterly.) mistrzowski -
2 master
['mɑːstə(r)] 1. n(of servant, animal, situation) pan m; ( secondary school teacher) ≈ profesor m; ( title for boys)2. cpd3. vtmaster carpenter/builder — mistrz m stolarski/murarski
* * *1. feminine - mistress; noun1) (a person or thing that commands or controls: I'm master in this house!) pan, gospodarz2) (an owner (of a slave, dog etc): The dog ran to its master.) właściciel, pan3) (a male teacher: the Maths master.) nauczyciel, profesor4) (the commander of a merchant ship: the ship's master.) kapitan5) (a person very skilled in an art, science etc: He's a real master at painting.) mistrz6) ((with capital) a polite title for a boy, in writing or in speaking: Master John Smith.) panicz2. adjective((of a person in a job) fully qualified, skilled and experienced: a master builder/mariner/plumber.) mistrzowski3. verb1) (to overcome (an opponent, handicap etc): She has mastered her fear of heights.) pokonywać2) (to become skilful in: I don't think I'll ever master arithmetic.) opanowywać•- masterfully
- masterfulness
- masterly
- masterliness
- mastery
- master key
- mastermind 4. verb(to plan (such a scheme): Who masterminded the robbery?) obmyślić, stać za, być duszą- master stroke
- master switch
- master of ceremonies
См. также в других словарях:
mistrzowski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, mistrzowskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący mistrza, mistrzostwa; doskonały, perfekcyjny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mistrzowski strzał na bramkę. Dyplom mistrzowski. Mistrzow ski kunszt.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mistrzowski — mistrzowskiscy «dotyczący mistrza, mistrzostwa; niezrównany, doskonały, kunsztowny, artystyczny» Dyplom, kurs, egzamin mistrzowski. Narada mistrzowska w fabryce. Kariera mistrzowska. Mecz, wyczyn mistrzowski. Mistrzowska gra na fortepianie. po… … Słownik języka polskiego
po mistrzowsku — → mistrzowski … Słownik języka polskiego
dudek — pot. Wystrychnąć kogoś na dudka «oszukać kogoś, zrobić z kogoś głupca, ośmieszyć kogoś»: (...) stara się wystrychnąć na dudka swoich antagonistów, dając mistrzowski pokaz hipokryzji (...) brawurowo grając nawróconego i potulnego, choć kipi w nim… … Słownik frazeologiczny
derby — n ndm 1. sport. «największa doroczna klasyczna gonitwa dla trzyletnich koni na wyścigach konnych» Zwycięzca wielkiego derby w Warszawie. 2. sport. «mecz dwu lokalnych drużyn traktowany niezależnie od rangi (towarzyski, mistrzowski) jako… … Słownik języka polskiego
kunsztowny — kunsztownyniejszy «wykonany z artyzmem, precyzją, mistrzowski, artystyczny, misterny» Kunsztowna fryzura. Kunsztowna robota … Słownik języka polskiego
majsterski — majsterskiscy 1. «odnoszący się, należący do majstra» 2. przestarz. «wykonany doskonale, wzorowo, świetnie; mistrzowski» … Słownik języka polskiego
mecz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «spotkanie sportowe; rozegranie partii między pojedynczymi zawodnikami lub dwiema drużynami» Mecz piłkarski, tenisowy, basebalowy. Mecz półfinałowy, finałowy, mistrzowski, towarzyski. Mecz międzypaństwowy, międzyszkolny … Słownik języka polskiego
mistrzowsko — «jak mistrz, w sposób mistrzowski, po mistrzowsku; znakomicie, doskonale, świetnie» Grać, śpiewać, tańczyć mistrzowsko. Mistrzowsko wywiązać się z zadania … Słownik języka polskiego
pędzel — m I, D. pędzeldzla; lm M. pędzeldzle, D. pędzeldzli «narzędzie składające się z pęczka włosów z sierści zwierzęcej lub ze sztucznych włosów oprawionych w trzonek» Pędzel okrągły, płaski. Pędzel do malowania, golenia. Nakładać farby pędzlem. ◊… … Słownik języka polskiego
wirtuoz — m IV, DB. a, Ms. wirtuozzie; lm M. i a. owie, DB. ów «wybitny solista, odtwórca dzieł muzycznych, szczególnie instrumentalista, władający w sposób mistrzowski techniką wykonawczą» Biegłość wirtuoza. przen. Wirtuoz słowa. ‹wł., fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
