Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

mingo

  • 1 mingo

    mingo, mīnxī, mīnctum u. mictum, ere, harnen, pissen, I) intr.: ipsus it minctum, Titius bei Macr.: minxisti semel currente carinā; meiere vis iterum? Mart.: in me veniat mictum atque cacatum Iulus, Hor.: u. so m. in patrios cineres, Hor.: stando (im Stehen) mingens, Amm.: mincturo similis, Veget. mul. – II) tr.: quantum bibisset, tantum mingeret, Vopisc.: urina mingitur, Cels. – / Perf. auch mixi, Corp. inscr. Lat. 6, 13740 u. 29848b. Diom. 369, 12 (welche Form Charis. 245, 11 zu meio zieht).

    lateinisch-deutsches > mingo

  • 2 mingo

    mingo, mīnxī, mīnctum u. mictum, ere, harnen, pissen, I) intr.: ipsus it minctum, Titius bei Macr.: minxisti semel currente carinā; meiere vis iterum? Mart.: in me veniat mictum atque cacatum Iulus, Hor.: u. so m. in patrios cineres, Hor.: stando (im Stehen) mingens, Amm.: mincturo similis, Veget. mul. – II) tr.: quantum bibisset, tantum mingeret, Vopisc.: urina mingitur, Cels. – Perf. auch mixi, Corp. inscr. Lat. 6, 13740 u. 29848b. Diom. 369, 12 (welche Form Charis. 245, 11 zu meio zieht).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mingo

  • 3 caco

    caco, āvī, ātum, āre (griech. κακκάω), I) kacken, hofieren, a) v. intr.: cossim, Pompon. com. fr.: toto decies in anno, Catull.: in alqm, Hor.: decedo cacatum, Pompon. com. fr.: neben mingo, Corp. inscr. Lat. 6, 13740: neben mio, Corp. inscr. Lat. 3, 1966. – b) v. tr.: durum, hartleibig sein, Mart.: odorem, Phaedr.: sanguinem, Pelag.: ego quaero quod edim, hi quaerunt quod cacent, Pompon. com. fr. – II) bekacken, coleos, Laber. com. 66: mentulam, Priap. 69, 4: cacata charta, ein Geschmiere, durch das das Papier verunreinigt wird, Catull. 36, 1 u. 20.

    lateinisch-deutsches > caco

  • 4 circummingo

    circum-mingo, ere, um etw. herumharnen, alqm, vestimenta, Petr. 57, 3 u. 62, 6.

    lateinisch-deutsches > circummingo

  • 5 commingo

    com-mingo, mīnxī, mictum od. minctum, ere, I) beharnen, bepissen, comminxit lectum potus, bepißte betrunken das Polster, Hor. sat. 1, 3, 90. – II) übtr., mit einer ekelhaften Feuchtigkeit übh. besudeln, savia comminxit spurca saliva tua, Catull. 77, 8: tamquam commictae spurca saliva lupae, Catull. 99, 10: u. im Schimpfwort, commictum caeno stercilinum publicum, Plaut. Pers. 407 zw. – / Perf. commixi, Dosith. 425, 14 K.

    lateinisch-deutsches > commingo

  • 6 meio

    mēio, ere (zu mingo), harnen, pissen, mula meiens, Catull. 97, 8: extra meiite, Pers. 1, 114: meiere volentes, Schol. Pers. 1, 113: cuius ad effigiem non tantum meiere fas est, Iuven. 1, 131: hospes, ad hunc tumulum ne meias, Corp. inscr. Lat. 6, 2357 = Carm. epigr. 838 Buecheler. – übtr., vom Nachtgeschirr, matella curto rupta latere meiebat, Mart. 12, 32, 13. – im obszönen Doppelsinne, meiat eodem, entlade sich ebendahin, Hor. sat. 2, 7, 52. – Sprichw., caldum meiere et frigidum potare, mehr ausgeben als einnehmen, Petron. 67, 10. – / Perf. mēiī angef. v. Diom. 369, 11. – Nbf. mēio, āvī, āre (s. Diom. 369, 11. Prisc. 10, 1), Pelagon. veterin. 8 lemm. u. ö.: quisquis in eo vico stercus non posuerit aut non cacaverit atque non meiaverit, habeat illas propitias, Corp. inscr. Latin. 3, 1966.

    lateinisch-deutsches > meio

  • 7 mictito

    mictito, āre (Frequ. v. mingo), zu harnen pflegen, Prisc. 10, 8 (ohne Beleg).

    lateinisch-deutsches > mictito

  • 8 mictorius

    mictōrius, a, um (mingo) = ούρητιάω, das Harnen befördernd, harntreibend, herba (v. Anis), Isid. orig. 17, 11, 6: medicamenta mictoria u. subst. bl. mictoria, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 8, 86 u. 87.

    lateinisch-deutsches > mictorius

  • 9 mictualis

    mictuālis, e (mingo), zum Harnen gehörig, Harn-, via, Harnröhre, Cael. Aur.: virtus, Harn treibende Eigenschaft, Ps. Apul. herb.: medicamenta (griech. διουρητικά), harntreibende Mittel, Cael. Aur.

    lateinisch-deutsches > mictualis

  • 10 micturio

    micturio, īre (Desider. v. mingo = ούρητιάω (Gloss. II, 390, 15, s. Prisc. 10, 8), harnen (pissen) wollen od. gehen, Iuven. 6, 308; 16, 46: ne (pueri) in hoc loco micturiant, Schol. Pers. 1, 112.

    lateinisch-deutsches > micturio

  • 11 mictus

    mictus, ūs, m. (mingo), das Harnen, Pissen, difficultas mictus, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 12: mictus tarditas aut difficultas, ibid. 5, 4, 60: sanguinis mictus, ibid. 5, 3, 59: desidiae mihi est mictus, Diom. 313, 27.

    lateinisch-deutsches > mictus

  • 12 minctio

    mīnctio, ōnis, f. (mingo), das Harnen, Pissen, Veget. mul. 1, 50 u.a. – Dass. minctūra, ae, f., b. Veget. mul. 1, 33 zw.

    lateinisch-deutsches > minctio

  • 13 minctus

    mīnctus, ūs, m. (mingo), das Harnen, Pissen, minctu viridis urinae, Cael. Aur. de signif. diaet. pass. 136: minctus difficultate laborantes, Cass. Fel. 45. p. 113, 11 Rose.

    lateinisch-deutsches > minctus

  • 14 permingo

    per-mingo, mīnxī, ere, über u. über beharnen, -bepissen, lectum, Lucil. 1248* (wo Perf. permixi). – meton. = pedicare, Hor. sat. 1, 2, 44.

    lateinisch-deutsches > permingo

  • 15 ὀμίχω

    ὀμίχω, = ὀμιχέω; im aor. Hipponax in E. M. u. Eust.; Stammform scheint ΜΙΧΩ, vgl. mejo, mingo; nach Einigen auch verwandt mit ὁμίχλη und mit μοιχός.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ὀμίχω

  • 16 domingo

    đo'mingo
    m
    1) Sonntag m
    2)

    domingo de PascuaREL Ostersonntag m

    sustantivo masculino
    ver también link=sábado sábado{
    ————————
    Domingo sustantivo masculino
    ver también link=sábado sábado{
    domingo
    domingo [do'miŋgo]
    Sonntag masculino; domingo de Cuasimodo Weißer Sonntag; domingo de Ramos Palmsonntag masculino; hacer domingo sich dativo einen freien Tag nehmen ver también link=lunes lunes{

    Diccionario Español-Alemán > domingo

  • 17 caco

    caco, āvī, ātum, āre (griech. κακκάω), I) kacken, hofieren, a) v. intr.: cossim, Pompon. com. fr.: toto decies in anno, Catull.: in alqm, Hor.: decedo cacatum, Pompon. com. fr.: neben mingo, Corp. inscr. Lat. 6, 13740: neben mio, Corp. inscr. Lat. 3, 1966. – b) v. tr.: durum, hartleibig sein, Mart.: odorem, Phaedr.: sanguinem, Pelag.: ego quaero quod edim, hi quaerunt quod cacent, Pompon. com. fr. – II) bekacken, coleos, Laber. com. 66: mentulam, Priap. 69, 4: cacata charta, ein Geschmiere, durch das das Papier verunreinigt wird, Catull. 36, 1 u. 20.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > caco

  • 18 circummingo

    circum-mingo, ere, um etw. herumharnen, alqm, vestimenta, Petr. 57, 3 u. 62, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circummingo

  • 19 commingo

    com-mingo, mīnxī, mictum od. minctum, ere, I) beharnen, bepissen, comminxit lectum potus, bepißte betrunken das Polster, Hor. sat. 1, 3, 90. – II) übtr., mit einer ekelhaften Feuchtigkeit übh. besudeln, savia comminxit spurca saliva tua, Catull. 77, 8: tamquam commictae spurca saliva lupae, Catull. 99, 10: u. im Schimpfwort, commictum caeno stercilinum publicum, Plaut. Pers. 407 zw. – Perf. commixi, Dosith. 425, 14 K.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > commingo

  • 20 meio

    mēio, ere (zu mingo), harnen, pissen, mula meiens, Catull. 97, 8: extra meiite, Pers. 1, 114: meiere volentes, Schol. Pers. 1, 113: cuius ad effigiem non tantum meiere fas est, Iuven. 1, 131: hospes, ad hunc tumulum ne meias, Corp. inscr. Lat. 6, 2357 = Carm. epigr. 838 Buecheler. – übtr., vom Nachtgeschirr, matella curto rupta latere meiebat, Mart. 12, 32, 13. – im obszönen Doppelsinne, meiat eodem, entlade sich ebendahin, Hor. sat. 2, 7, 52. – Sprichw., caldum meiere et frigidum potare, mehr ausgeben als einnehmen, Petron. 67, 10. – Perf. mēiī angef. v. Diom. 369, 11. – Nbf. mēio, āvī, āre (s. Diom. 369, 11. Prisc. 10, 1), Pelagon. veterin. 8 lemm. u. ö.: quisquis in eo vico stercus non posuerit aut non cacaverit atque non meiaverit, habeat illas propitias, Corp. inscr. Latin. 3, 1966.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > meio

См. также в других словарях:

  • Mingo — Mingo, IA U.S. city in Iowa Population (2000): 269 Housing Units (2000): 113 Land area (2000): 0.493685 sq. miles (1.278637 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.493685 sq. miles (1.278637 sq. km)… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Mingo, IA — U.S. city in Iowa Population (2000): 269 Housing Units (2000): 113 Land area (2000): 0.493685 sq. miles (1.278637 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.493685 sq. miles (1.278637 sq. km) FIPS code:… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Mingo — Hypocoristique de Domingo (= Dominique) fréquent en Espagne. Dérivé filiatif : Minguez …   Noms de famille

  • mingo — sustantivo masculino 1. Área: deporte Bola de billar que al comenzar el juego se pone en un punto previamente determinado de la cabecera de la mesa …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Mingo — This article is about the Native American tribe. For other uses, see Mingo (disambiguation). Mingoe redirects here. For the United States Navy steamship, see USS Mingoe (1863). Mingos redirects here. For the English chemist, see Michael Mingos.… …   Wikipedia

  • Mingo — Para el jugador de fútbol véase: Carles Domingo Pladevall Los mingo son un grupo de iroqueses que emiró al Ohio Country a mediados del siglo XVIII. El nombre procede de la adaptación inglesa de la palabra algonquina mingwe, que significa sigiloso …   Wikipedia Español

  • Mingo — Die Mingo sind eine Gruppe nordamerikanischer Indianer, die ursprünglich zu den irokesischen Seneca gehört hatten. Von diesen spalteten sie sich aber als eher frankreichorientierte Gruppierung im Verlauf britisch französischer… …   Deutsch Wikipedia

  • mingo — ► sustantivo masculino JUEGOS Bola de billar que se coloca en la cabecera de la mesa al comenzar una mano. * * * mingo m. Bola de *billar que, al comenzar cada mano, se coloca a la cabecera de la mesa. Poner el mingo. *Sobresalir entre todos los… …   Enciclopedia Universal

  • Mingo — noun Mingo is a polysynthetic language of the Northern language family. It was once spoken across eastern Ohio, western Pennsylvania, and West Virginia. At present, fewer than five fluent speakers of Mingo remain, but there has been increasing… …   Wiktionary

  • Mingo — A Spanish nickname surname which derives from the Latin Dominus meaning he who is the master . The popularity of the name on the medieval continent produced over one hundred and sixty variant and alternative spellings including Dimanche (Paris)… …   Surnames reference

  • Mingo — Sp Mingas Ap Mingo L JAV apyg. (V. Virdžinija) …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»