Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

meditation

  • 1 commentatio

    commentātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] étude, examen réfléchi, méditation, réflexion. [st2]2 [-] traité, ouvrage. [st2]3 [-] fruit des méditations, dissertation.
    * * *
    commentātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] étude, examen réfléchi, méditation, réflexion. [st2]2 [-] traité, ouvrage. [st2]3 [-] fruit des méditations, dissertation.
    * * *
        Commentatio, Verbale. Plin. Pensement et traictement de quelque matiere.
    \
        Meditatio et commentatio. Cic. Contemplement quand on pense soigneusement à quelque chose, Meditation.
    \
        Mortis commentatio. Cic. Meditation de la mort.

    Dictionarium latinogallicum > commentatio

  • 2 meditatio

    mĕdĭtātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] réflexion, méditation. [st2]2 [-] préparation, exercice, étude. [st2]3 [-] habitude.
    * * *
    mĕdĭtātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] réflexion, méditation. [st2]2 [-] préparation, exercice, étude. [st2]3 [-] habitude.
    * * *
        Meditatio, Verb. Cic. Grand pensement, Meditation, Exercitation.

    Dictionarium latinogallicum > meditatio

  • 3 arduus

    ardŭus, a, um. [st2]1 [-] escarpé, raide, élevé, haut. [st2]2 [-] au fig. qui se dresse, qui porte la tête haute, superbe, altier. [st2]3 [-] pénible, difficile, désagréable, malaisé.    - equus arduus: cheval qui dresse la tête.    - arduum est + inf.: il est difficile de.    - aliquem temptare arduum est: il est difficile de corrompre qqn.    - arduis in rebus, Hor.: dans les circonstances critiques.    - ardua cogitatio, Cic.: méditation profonde.    - voir arduum.
    * * *
    ardŭus, a, um. [st2]1 [-] escarpé, raide, élevé, haut. [st2]2 [-] au fig. qui se dresse, qui porte la tête haute, superbe, altier. [st2]3 [-] pénible, difficile, désagréable, malaisé.    - equus arduus: cheval qui dresse la tête.    - arduum est + inf.: il est difficile de.    - aliquem temptare arduum est: il est difficile de corrompre qqn.    - arduis in rebus, Hor.: dans les circonstances critiques.    - ardua cogitatio, Cic.: méditation profonde.    - voir arduum.
    * * *
        Arduus, ardua, arduum, Deriuatum nomen ab Ardeo ardes. Hault, et mal aisé d'attaindre.
    \
        Arduus ascensus. Cic. Montee roide et mal aisee.
    \
        Arduus aditus. Liu. Difficile et mal aisé à monter.
    \
        Arduum, Substantiuum: vt Ardua terrarum. Virg. Montaignes.
    \
        Ardua molimur. Ouid. Nous entreprenons choses haultes et difficiles.
    \
        Opus arduum. Cic. Malaise, et de haulte entreprinse.
    \
        Ardui erat operis. Plin. Il estoit fort difficile.
    \
        Ardua promissa. Claud. Promesses grandes et magnifiques.
    \
        Solum arduum opere. Pli. Terre difficile et mal aisee à labourer.

    Dictionarium latinogallicum > arduus

  • 4 cogitatio

    cōgĭtātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de penser, pensée, méditation, réflexion, préparation. [st2]2 [-] dessein, plan, projet, idée, résolution. [st2]3 [-] aptitude à réfléchir, intelligence.    - cogitatio vertitur in se ipsa, Cic.: la pensée se replie sur elle-même.    - cogitatione complecti aliquem, Cic.: penser à un absent.    - cogitationem alicui injicere de re, Cic.: donner à qqn l'idée de qqch.    - in cogitationem incidere, Cic.: venir à la pensée.    - cogitatio petendi consulatūs, Vell. 2: l'idée de briguer le consulat.    - horum cogitatio subibat exercitum: c'est à cela que pensait l'armée.    - cogitationem eam habuit ut... Cic.: il fut d'avis que...    - in quotidianis cogitationibus, Cic.: dans mes études de chaque jour.    - prosperum cogitationibus suis, Tac.: chose favorable à ses desseins.    - cogitationem toto pectore amplecti, Cic.: s'attacher corps et âme à un projet.    - solus particeps rationis et cogitationis, Cic. Leg. 1: ayant seul en partage la raison et l'intelligence.    - Verres, ingenio et cogitatione nullā, Cic.: Verrès, homme dépourvu de bon sens et de toute intelligence.
    * * *
    cōgĭtātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de penser, pensée, méditation, réflexion, préparation. [st2]2 [-] dessein, plan, projet, idée, résolution. [st2]3 [-] aptitude à réfléchir, intelligence.    - cogitatio vertitur in se ipsa, Cic.: la pensée se replie sur elle-même.    - cogitatione complecti aliquem, Cic.: penser à un absent.    - cogitationem alicui injicere de re, Cic.: donner à qqn l'idée de qqch.    - in cogitationem incidere, Cic.: venir à la pensée.    - cogitatio petendi consulatūs, Vell. 2: l'idée de briguer le consulat.    - horum cogitatio subibat exercitum: c'est à cela que pensait l'armée.    - cogitationem eam habuit ut... Cic.: il fut d'avis que...    - in quotidianis cogitationibus, Cic.: dans mes études de chaque jour.    - prosperum cogitationibus suis, Tac.: chose favorable à ses desseins.    - cogitationem toto pectore amplecti, Cic.: s'attacher corps et âme à un projet.    - solus particeps rationis et cogitationis, Cic. Leg. 1: ayant seul en partage la raison et l'intelligence.    - Verres, ingenio et cogitatione nullā, Cic.: Verrès, homme dépourvu de bon sens et de toute intelligence.
    * * *
        Cogitatio, Verbale. Plin. Pensee, Pensement, Cogitation.
    \
        Cogitatione nulla homo. Cic. Qui ne pense à rien, Qui n'advise à rien, Qui n'ha esgard à rien.
    \
        Res ad sensum cogitationemque acerba. Cic. A bien y penser, Qui bien y pensera.
    \
        Liberae cogitationes. Cic. On pense ce qu'on veult.
    \
        Transuolans subito animum cogitatio. Plin. Pensee qui passe incontinent.
    \
        Abiicere cogitationes suas in rem humilem et contemptam. Cic. Appliquer ses pensee à choses viles et de nulle valeur.
    \
        Abstrahi cogitatione a solitudine. Cic. Estre diverti et distraict.
    \
        Auertere cogitationem a miseriis. Cic. Destourner sa pensee.
    \
        In cogitationem belli regem auertere. Liu. Le faire penser à la guerre.
    \
        Conuulsa cogitatio. Cic. Esbranslee.
    \
        Cogitationis poenam nemo patitur. Vlpian. On ne punist personne pour chose qu'il ait pensé.
    \
        Transuolans subito animum cogitatio. Plin. Pensee qui se oublie incontinent.

    Dictionarium latinogallicum > cogitatio

  • 5 defixus

    dēfixus, a, um part. passé de defigo. [st2]1 [-] fiché, enfoncé. [st2]2 [-] attaché, fixe, immobile.    - defixus in cogitatione, Cic.: absorbé dans la méditation.
    * * *
    dēfixus, a, um part. passé de defigo. [st2]1 [-] fiché, enfoncé. [st2]2 [-] attaché, fixe, immobile.    - defixus in cogitatione, Cic.: absorbé dans la méditation.
    * * *
        Defixus, Participium. Fiché, Planté.
    \
        Defixi ora tenebant. Virgil. Sans bouger ne parler, Sans se remuer et ne sonner mot.
    \
        Animus defixus malis. Claud. Tout estonné pour les adversitez qui luy surviennent.
    \
        Defixa humi mens. Cic. Qui s'arreste à penser aux choses terriennes.

    Dictionarium latinogallicum > defixus

  • 6 meditatus

    [st1]1 [-] mĕdĭtātus, a, um: part. passé de meditor. - [abcl][b]a - qui a médité, qui a réfléchi. - [abcl]b - qui s'est préparé, qui s'est exercé, qui est en mesure de. - [abcl]c - sens passif: médité, réfléchi, préparé.[/b] [st1]2 [-] mĕdĭtātŭs, ūs, m.: méditation, pensée.
    * * *
    [st1]1 [-] mĕdĭtātus, a, um: part. passé de meditor. - [abcl][b]a - qui a médité, qui a réfléchi. - [abcl]b - qui s'est préparé, qui s'est exercé, qui est en mesure de. - [abcl]c - sens passif: médité, réfléchi, préparé.[/b] [st1]2 [-] mĕdĭtātŭs, ūs, m.: méditation, pensée.
    * * *
        Meditatus, pen. prod. Participium. Terent. Qui a fort pensé à ce qu'il doibt faire ou dire, Garni de ce qu'il fault qu'il die.
    \
        Meditatus, in passiua significatione reperitur. Terent. Meditata mihi sunt omnia mea incommoda. Sont touts pensez en moymesme, et meditez.

    Dictionarium latinogallicum > meditatus

  • 7 reputatio

    rĕpŭtātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] Dig. compte, imputation (d'une somme). [st2]2 [-] méditation, réflexion, examen, considération.
    * * *
    rĕpŭtātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] Dig. compte, imputation (d'une somme). [st2]2 [-] méditation, réflexion, examen, considération.
    * * *
        Reputatio, Verbale. Plin. Pensement et consideration.

    Dictionarium latinogallicum > reputatio

  • 8 cōgitātiō

        cōgitātiō ōnis, f    [cogito], a thinking, considering, deliberating, thought, reflection, meditation, imagination: cogitatio in se ipsā vertitur: commentatio et cogitatio: acerrima et attentissima: simplices, magnas, Ta.: timoris praeteriti: occurrit cogitatio, qualis animus sit.—The faculty of thought, reasoning power: (homo) particeps cogitationis: esse ingenio et cogitatione nullā, of no intellectual force.—A thought, opinion, judgment, resolution, design, plan, project: omnes meas cogitationes in rem p. conferebam: mandare litteris cogitationes suas: multae et graves: sapientiores: saeva, Ta.: reliqua belli, i. e. plans for continuing the war, Cs.: minor intervenit maiori, L.
    * * *
    thinking, meditation, reflection; thought; intention; plan; opinion, reasoning

    Latin-English dictionary > cōgitātiō

  • 9 commentātiō

        commentātiō ōnis, f    [commentor], a diligent meditation, study, careful preparation: mortis: ferendi doloris.— Plur: accuratae ac meditatae.
    * * *
    thinking out, mental preparation; study; piece of reasoning/argument; textbook

    Latin-English dictionary > commentātiō

  • 10 contemplātiō

        contemplātiō ōnis, f    [contemplor], a viewing, surveying, contemplation: caeli.—Fig., a reflection, contemplation, survey, review: naturae: virtutum, Ta.: vis contemplatione dignissima.
    * * *
    view, survey; taking aim; contemplation, consideration, study; meditation; taking into consideration (ABL w/GEN); in consideration of, for the sake of

    Latin-English dictionary > contemplātiō

  • 11 meditātiō

        meditātiō ōnis, f    [meditor], a thinking over, contemplation, dwelling upon: futuri mali.— Study, preparation, rehearsal, practice: naturae vitium meditatione sustulerunt: obeundi muneris: nulla meditationis suspicio.
    * * *
    contemplation, meditation; practicing

    Latin-English dictionary > meditātiō

  • 12 cogitatio

    cōgĭtātĭo, ōnis, f. [cogito, i. e. co-agito; cf. Varr. L. L. 6, § 43; Cic. Off. 1, 6, 19; Paul. ex Fest. p. 66, 7 Müll.].
    I.
    Abstr., a thinking, considering, deliberating; thought, reflection, meditation (in good prose, and very freq.).
    1.
    Absol.:

    cogitatio in se ipsā vertitur,

    Cic. Off. 1, 44, 156:

    cogitatione aliquid complecti,

    Quint. 11, 2, 19:

    subitam et fortuitam orationem commentatio et cogitatio facile vincit,

    Cic. de Or. 1, 33, 150; cf. Quint. 10, 6, 1 sq.:

    speciem dei percipere cogitatione, non sensu,

    Cic. N. D. 1, 37, 105:

    cogitatione aliquid comprehendere,

    id. Tusc. 1, 22, 50; 4, 13, 29:

    cogitatio enim quamvis regionem potest amplecti,

    Auct. Her. 3, 19, 32:

    acerrima et attentissima,

    Cic. de Or. 3, 5, 17:

    tacita,

    Quint. 5, 7, 2; cf. id. 6, 1, 44:

    provisa et formata,

    id. 10, 7, 8:

    fortuita,

    id. 10, 3, 29:

    male cohaerentem,

    id. 10, 6, 6:

    simplices, magnas,

    Tac. G. 22. —
    2.
    With gen.:

    timoris praeteriti,

    Cic. Sest. 4, 11:

    cum officii, tum etiam periculi mei,

    id. Fam. 7, 3, 1; Curt. 7, 8, 4:

    suscepti muneris,

    Quint. 4, prooem. 7:

    cogitationem habere argenti, amoenitatum, etc.,

    Cic. Par. 1, 2, 10:

    illius loci,

    id. Att. 1, 11, 3:

    rerum,

    id. Fam. 5, 13, 5:

    petendi consulatūs,

    Vell. 2, 17, 2.—
    3.
    With rel.:

    quaeris ut suscipiam cogitationem, quidnam istis agendum putem,

    Cic. Att. 14, 20, 4:

    mihi... occurrit cogitatio, qualis animus in corpore sit, etc.,

    id. Tusc. 1, 22, 51: cujus sit filius, Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 2, 3.—
    II.
    Meton.
    A.
    Concr., a thought, opinion, judgment; a resolution, design. plan, project:

    omnes meas curas cogitationesque in rem publicam conferebam,

    Cic. Off. 2, 1, 2; cf. id. Lael. 9, 32; Liv. 35, 28, 7:

    mandare litteris cogitationes suas,

    Cic. Tusc. 1, 3, 6:

    versantur in animo meo multae et graves cogitationes, etc.,

    id. Agr. 2, 2, 5; cf. Curt. 8, 3, 14:

    tacitae,

    Quint. 11, 2, 17; cf. id. 3, 8, 41:

    posteriores enim cogitationes (ut aiunt) sapientiores solent esse,

    Cic. Phil. 12, 2, 5 (transl. of Hai deuterai pôs phrontides sophôterai):

    ista cogitatio de triumpho,

    id. Att. 7, 3, 2:

    redit autem illa cogitatio, quosdam fore qui, etc.,

    Quint. 1, 7, 33: de his rebus rogo vos, ut cogitationem suscipiatis, Caes. ap. Cic. Att. 9, 7, C, 1; cf. Cic. Att. 14, 20, 4:

    cogitatione rerum novarum abstinere,

    Tac. H. 1, 7; cf. id. ib. 1, 23; 2, 74; id. A. 15, 54:

    vix a tam praecipiti cogitatione revocatus,

    Suet. Calig. 48.—
    B.
    In Cic. several times, thought as an intellectual power, the ability of thinking, power or faculty of thought, the reasoning power (cf.:

    vim cogitationis habere,

    Cic. Tusc. 1, 27, 66):

    (homo) solus particeps rationis et cogitationis,

    id. Leg. 1, 7, 22; id. N. D. 3, 9, 21; 2, 7, 18; id. Verr. 2, 2, 54, § 134.

    Lewis & Short latin dictionary > cogitatio

  • 13 commentatio

    commentātĭo, ōnis, f. [id.].
    I.
    Abstr., a diligent meditation upon something, a studying, a careful preparation, meletê (so perh. only in Cic.):

    loci multa commentatione atque meditatione parati,

    Cic. de Or. 2, 27, 118.—In plur., Cic. de Or. 1, 60, 257; id. Brut. 71, 249; 27, 105:

    commentatio inclusa in veritatis lucem proferenda est,

    id. de Or. 1, 34, 157.—
    * 2.
    As rhet. fig., = enthumêma, Quint. 5, 10, 1.—
    B.
    Trop.:

    tota philosophorum vita, ut ait idem (Socrates), commentatio mortis est,

    Cic. Tusc. 1, 30, 74 (transl. of Plat. Phaed. § 12: To meletêma auto touto esti tôn philosophôn, lusis kai chôrismos Psuchês apo sômatos), commentatio ferendi doloris, id. ib. 2, 18, 42.—
    II.
    Concr., a learned work, treatise, dissertation, description (so perh. not ante-Aug.):

    commentatio (de naturā animalium),

    Plin. 8, 16, 17, § 44; so,

    Indiae,

    id. 6, 17, 21, § 60. —In plur., Plin. 28, 1, 2, § 7; Gell. praef. § 4.

    Lewis & Short latin dictionary > commentatio

  • 14 enthymema

    enthymēma, ătis, n., = enthumêma, rhetor. and dialect. t. t.
    I.
    A reflection, meditation, an argument (pure Lat. commentatio), Quint. 5, 10, 1; 5, 14, 1; 24; 8, 5, 4 et saep.; Cic. Top. 14; Juv. 6, 450.—
    II.
    A conclusion drawn from the contrary, Cic. Top. 13, 55; Quint. 8, 5, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > enthymema

  • 15 meditata

    mĕdĭtor, ātus, 1, v. dep. a. and n. [Sanscr. madh-a, wisdom; Gr. mathos, manthanô, mêdomai; cf.: medeor, re-med-ium, etc.]; act., to think or reflect upon, to muse over, consider, meditate upon; neutr., to think, reflect, muse, consider, meditate; to design, purpose, intend, etc.; constr. with acc., with ad, de, with dat., with inf., with a rel.-clause, or absol. (class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With acc.:

    semulque cursuram meditabor ad ludos Olympios,

    Plaut. Stich. 2, 1, 34:

    ea para, meditare, cogita, quae, etc.,

    Cic. Fam. 2, 5, 2:

    nihil aliud cogitare, meditari, curare nisi, etc.,

    id. Rep. 1, 22, 35:

    forum, subsellia, rostra curiamque,

    id. de Or. 1, 8, 32:

    fugam ad legiones,

    Suet. Tib. 65:

    cor tuum meditabitur timorem,

    i. e. promote by meditation, Vulg. Isa. 33, 18.—
    (β).
    With ad; ne ad eam rem meditere, Cic. Fam. 2, 3, 1:

    ad hujus vitae studium meditati illi sunt qui feruntur labores tui,

    id. Cat. 1, 10, 26.—
    (γ).
    With de:

    ut de tua ratione meditere,

    Cic. Fam. 1, 8, 4.—
    (δ).
    With dat. (ante-class.):

    nugis,

    Plaut. Ps. 4, 7, 107. —
    (ε).
    With inf.:

    jam designatus alio incessu esse meditabatur,

    Cic. Agr. 2, 5, 13:

    multos annos regnare meditatus magno labore,

    id. Phil. 2, 45, 116:

    cum animo meditaretur proficisci in Persas,

    Nep. Ages. 4.—
    (ζ).
    With a rel.-clause:

    ea nunc meditabor quo modo illi dicam,

    Plaut. Am. 1, 1, 42:

    meditabor, quo modo cum illo loquar,

    Cic. Att. 9, 17, 1:

    quid contra dicerem, mecum ipse meditabor,

    id. N. D. 3, 1, 1:

    meditare, quibus verbis incensam illius cupiditatem comprimas,

    id. Pis. 25, 59.—
    (η).
    Absol.:

    multis modis meditatus egomet mecum sum,

    Plaut. Bacch. 3, 2, 1:

    egressus ad meditandum in agro,

    Vulg. Gen. 24, 63. —
    II.
    Transf., to meditate, study, exercise one's self in, practise a thing:

    nugas est meditatus male,

    Plaut. Ps. 4, 7, 107:

    Demosthenes perfecit meditando, ut nemo planius esse locutus putaretur,

    Cic. de Or. 1, 61, 260; cf.:

    Demosthenes in litore meditans,

    Quint. 10, 3, 30:

    quid Crassus ageret meditandi aut discendi causā,

    Cic. de Or. 1, 30, 136:

    aut in foro dicere aut meditari extra forum,

    id. Brut. 88, 302:

    musam,

    Verg. E. 1, 2:

    arma,

    Veg. Mil. 1, 20:

    proelia,

    Juv. 4, 112.— Transf., of animals:

    cervi editos partus exercent cursu, et fugam meditari docent,

    to practise flight, Plin. 8, 32, 50, § 113.—Of things: semper cauda scorpionis in ictu est: nulloque momento meditari cessat, to move as in readiness to strike, i. e. to threaten, Plin. 11, 25, 30, § 87:

    semina meditantur aristas,

    Prud. Cath. 10, 132; also, to murmur, utter a sad cry:

    clamabo, meditabor ut columba,

    Vulg. Isa. 38, 14; 59, 11.—
    III.
    In pass. signif. (in verb. fin. post-class. and very rare):

    adulteria meditantur,

    Min. Fel. Oct. 25, 1.—But freq. in part. perf.: mĕdĭtā-tus, a, um.
    A.
    Exercised, practised, instructed (only Plautin.):

    cumque huc ad adulescentem meditatum probe mittam,

    Plaut. Trin. 3, 3, 88:

    probe meditatam utramque duco,

    id. Mil. 3, 3, 29:

    murmura,

    Juv. 6, 539.—
    B.
    Thought upon, meditated, weighed, considered, studied:

    meditati sunt doli docte,

    Plaut. Ps. 4, 1, 30:

    ea, quae meditata et praeparata inferuntur,

    Cic. Off. 1, 8, 27:

    meditatum et cogitatum scelus,

    id. Phil. 2, 34, 85:

    meditatum cogitatumque verbum,

    id. ib. 10, 2, 6:

    accuratae et meditatae commentationes,

    id. de Or. 1, 60, 257:

    oratio,

    Plin. 26, 3, 7, § 12:

    doli,

    Plaut. Ps. 4, 1, 31: meditata et composita oratio (opp. extemporized), Suet. Aug. 84. — Subst.: mĕdĭtāta, ōrum, n., a carefully prepared speech:

    sive meditata sive subita proferret,

    Plin. Ep. 1, 16, 2.—Hence, adv.: mĕdĭtātē, thoughtfully, designedly, intentionally (ante-class. and post-Aug.):

    ne tu illorum mores perquam meditate tenes,

    knowest thoroughly, Plaut. Bacch. 3, 6, 16:

    hau male meditate male dicax es,

    id. Curc. 4, 2, 26:

    effundere probra,

    Sen. Const. Sap. 11, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > meditata

  • 16 meditatio

    mĕdĭtātĭo, ōnis, f. [meditor], a thinking over any thing, contemplation, meditation (class.).
    I.
    Lit. (very rare):

    stultam esse meditationem futuri mali, aut fortasse ne futuri quidem,

    Cic. Tusc. 3, 15, 32. —
    II.
    Transf.
    A.
    Preparation for any thing (so most freq.):

    multa commentatio atque meditatio,

    Cic. de Or. 2, 27, 118;

    obeundi sui muneris,

    id. Phil. 9, 1, 2:

    meditatio atque exercitatio,

    id. Div. 2, 46, 96:

    nulla meditationis suspicio,

    id. Brut. 37, 139:

    mortis,

    Sen. Ep. 54, 2:

    campestris,

    Plin. Pan. 13, 35:

    dicendi,

    Quint. 2, 10, 2:

    rhetoricae,

    Gell. 20, 5, 2.—
    B.
    Of things, exercise, practice in any thing, custom, habit:

    ramum edomari meditatione curvandi,

    Plin. 17, 19, 30, § 137.

    Lewis & Short latin dictionary > meditatio

  • 17 meditatus

    1.
    mĕdĭtātus, a, um, Part. and P. a., from meditor, q. v.
    2.
    mĕdĭtātus, ūs, m. [meditor], a thinking, meditating upon any thing, a meditation, i. q. meditatio (post-class.), App. M. 3, p. 135, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > meditatus

  • 18 meditor

    mĕdĭtor, ātus, 1, v. dep. a. and n. [Sanscr. madh-a, wisdom; Gr. mathos, manthanô, mêdomai; cf.: medeor, re-med-ium, etc.]; act., to think or reflect upon, to muse over, consider, meditate upon; neutr., to think, reflect, muse, consider, meditate; to design, purpose, intend, etc.; constr. with acc., with ad, de, with dat., with inf., with a rel.-clause, or absol. (class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With acc.:

    semulque cursuram meditabor ad ludos Olympios,

    Plaut. Stich. 2, 1, 34:

    ea para, meditare, cogita, quae, etc.,

    Cic. Fam. 2, 5, 2:

    nihil aliud cogitare, meditari, curare nisi, etc.,

    id. Rep. 1, 22, 35:

    forum, subsellia, rostra curiamque,

    id. de Or. 1, 8, 32:

    fugam ad legiones,

    Suet. Tib. 65:

    cor tuum meditabitur timorem,

    i. e. promote by meditation, Vulg. Isa. 33, 18.—
    (β).
    With ad; ne ad eam rem meditere, Cic. Fam. 2, 3, 1:

    ad hujus vitae studium meditati illi sunt qui feruntur labores tui,

    id. Cat. 1, 10, 26.—
    (γ).
    With de:

    ut de tua ratione meditere,

    Cic. Fam. 1, 8, 4.—
    (δ).
    With dat. (ante-class.):

    nugis,

    Plaut. Ps. 4, 7, 107. —
    (ε).
    With inf.:

    jam designatus alio incessu esse meditabatur,

    Cic. Agr. 2, 5, 13:

    multos annos regnare meditatus magno labore,

    id. Phil. 2, 45, 116:

    cum animo meditaretur proficisci in Persas,

    Nep. Ages. 4.—
    (ζ).
    With a rel.-clause:

    ea nunc meditabor quo modo illi dicam,

    Plaut. Am. 1, 1, 42:

    meditabor, quo modo cum illo loquar,

    Cic. Att. 9, 17, 1:

    quid contra dicerem, mecum ipse meditabor,

    id. N. D. 3, 1, 1:

    meditare, quibus verbis incensam illius cupiditatem comprimas,

    id. Pis. 25, 59.—
    (η).
    Absol.:

    multis modis meditatus egomet mecum sum,

    Plaut. Bacch. 3, 2, 1:

    egressus ad meditandum in agro,

    Vulg. Gen. 24, 63. —
    II.
    Transf., to meditate, study, exercise one's self in, practise a thing:

    nugas est meditatus male,

    Plaut. Ps. 4, 7, 107:

    Demosthenes perfecit meditando, ut nemo planius esse locutus putaretur,

    Cic. de Or. 1, 61, 260; cf.:

    Demosthenes in litore meditans,

    Quint. 10, 3, 30:

    quid Crassus ageret meditandi aut discendi causā,

    Cic. de Or. 1, 30, 136:

    aut in foro dicere aut meditari extra forum,

    id. Brut. 88, 302:

    musam,

    Verg. E. 1, 2:

    arma,

    Veg. Mil. 1, 20:

    proelia,

    Juv. 4, 112.— Transf., of animals:

    cervi editos partus exercent cursu, et fugam meditari docent,

    to practise flight, Plin. 8, 32, 50, § 113.—Of things: semper cauda scorpionis in ictu est: nulloque momento meditari cessat, to move as in readiness to strike, i. e. to threaten, Plin. 11, 25, 30, § 87:

    semina meditantur aristas,

    Prud. Cath. 10, 132; also, to murmur, utter a sad cry:

    clamabo, meditabor ut columba,

    Vulg. Isa. 38, 14; 59, 11.—
    III.
    In pass. signif. (in verb. fin. post-class. and very rare):

    adulteria meditantur,

    Min. Fel. Oct. 25, 1.—But freq. in part. perf.: mĕdĭtā-tus, a, um.
    A.
    Exercised, practised, instructed (only Plautin.):

    cumque huc ad adulescentem meditatum probe mittam,

    Plaut. Trin. 3, 3, 88:

    probe meditatam utramque duco,

    id. Mil. 3, 3, 29:

    murmura,

    Juv. 6, 539.—
    B.
    Thought upon, meditated, weighed, considered, studied:

    meditati sunt doli docte,

    Plaut. Ps. 4, 1, 30:

    ea, quae meditata et praeparata inferuntur,

    Cic. Off. 1, 8, 27:

    meditatum et cogitatum scelus,

    id. Phil. 2, 34, 85:

    meditatum cogitatumque verbum,

    id. ib. 10, 2, 6:

    accuratae et meditatae commentationes,

    id. de Or. 1, 60, 257:

    oratio,

    Plin. 26, 3, 7, § 12:

    doli,

    Plaut. Ps. 4, 1, 31: meditata et composita oratio (opp. extemporized), Suet. Aug. 84. — Subst.: mĕdĭtāta, ōrum, n., a carefully prepared speech:

    sive meditata sive subita proferret,

    Plin. Ep. 1, 16, 2.—Hence, adv.: mĕdĭtātē, thoughtfully, designedly, intentionally (ante-class. and post-Aug.):

    ne tu illorum mores perquam meditate tenes,

    knowest thoroughly, Plaut. Bacch. 3, 6, 16:

    hau male meditate male dicax es,

    id. Curc. 4, 2, 26:

    effundere probra,

    Sen. Const. Sap. 11, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > meditor

См. также в других словарях:

  • Meditation — Méditation  Pour L album de John Coltrane, voir Meditations. Une posture caractéristique de la méditation orientale Le terme …   Wikipédia en Français

  • MÉDITATION — La méditation est une réflexion prolongée, guidée et soutenue par une méthode. Elle peut être savante ou philosophique, religieuse ou profane, d’expression littéraire ou spontanée. Elle porte sur n’importe quel objet de pensée, pourvu que… …   Encyclopédie Universelle

  • MEDITATION — (Heb. Hitbonenut), a term which first appears in kabbalistic literature, from the middle of the 13th century, referring to protracted concentration of thought on supernal lights of the divine world and of the spiritual worlds in general. Many… …   Encyclopedia of Judaism

  • meditation — Meditation. s. f. v. Pensée attentive, profonde consideration. Les meditations des Philosophes. les inpromptu d un tel valent mieux que les meditations d un autre. aprés une profonde meditation sur ce sujet. la Philosophie est une meditation de… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Meditation —    Meditation is central to the serious practice of Buddhism; Gotama Buddha attributed his enlightenment to meditation techniques. Simply described, it involves two stages: the achievement of tranquility (samatha) through proper concentration,… …   Historical Dictionary of Burma (Myanmar)

  • Meditation — Med i*ta tion, n. [OE. meditacioun, F. m[ e]ditation, fr. L. meditatio.] 1. The act of meditating; close or continued thought; the turning or revolving of a subject in the mind; serious contemplation; reflection; musing. [1913 Webster] Let the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • meditation — [med΄ə tā′shən] n. [ME meditacioun < OFr & L: OFr meditation < L meditatio] 1. act of meditating; deep, continued thought 2. solemn reflection on sacred matters as a devotional act 3. [often pl.] oral or written material, as a sermon, based …   English World dictionary

  • meditation — méditation фр. [мэдитасьо/н] meditation англ. [мэдитэ/йшн] meditazione ит. [мэдитацио/нэ] размышление, раздумье …   Словарь иностранных музыкальных терминов

  • méditation — фр. [мэдитасьо/н] meditation англ. [мэдитэ/йшн] meditazione ит. [мэдитацио/нэ] размышление, раздумье …   Словарь иностранных музыкальных терминов

  • meditation — (n.) c.1200, contemplation; devout preoccupation; devotions, prayer, from O.Fr. meditacion thought, reflection, study, and directly from L. meditationem (nom. meditatio) a thinking over, meditation, noun of action from pp. stem of meditari to… …   Etymology dictionary

  • Meditation — (v. lat.), 1) Nachdenken, als Vorbereitungsübung; Meditatio mortis, Todesbetrachtung; 2) bes. das wissenschaftliche Nachdenken …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»