-
1 ēgregius
ēgregius adj. [ex + grex], select, extraordinary, distinguished, surpassing, excellent, eminent: ingenium ad miserias, T.: diligentia: facta, S.: vir: senatus, L.: par consulum, L.: corpus, i. e. in beauty, H.: silentium, marvellous reserve, H.: virtus, Cs.: in artibus, S.: formā, V.: bello, Ta.: coniunx, V.: animi, V. — As subst n.: ut alia egregia tua omittam, S.: publicum, glory, Ta.* * *egregia, egregium ADJsingular; distinguished; exceptional; extraordinary; eminent; excellent -
2 mīrābilis
mīrābilis e, adj. with comp. [miror], wonderful, marvellous, extraordinary, amazing, admirable, strange, singular: facinora: pugnandi cupiditas, N.: Hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi, H.: Cuncta, quibus est mirabilis, O.: mirabile est, quam non multum differat: esset mirabile quo modo, etc.: mirabile auditu: mirabile dictu Truditur, etc., wonderful to tell, V.: quo ista maiora ac mirabiliora fecisti: magna atque mirabilia portendi, great wonders, S.* * *mirabilis, mirabile ADJwonderful, marvelous, astonishing, extraordinary -
3 mīrāculum
mīrāculum ī, n [miror], a marvellous thing, wonder, marvel, miracle: miracula philosophorum somniantium, wonderful imaginations: adiciunt miracula huic pugnae, relate wonderful things, L.: esse miraculo, excite wonder, L.: speciosa miracula promere, H.: Omnia transformat sese in miracula rerum, V.: magnitudinis, extraordinary size, L.: Sparsa in vario miracula caelo, strange forms, O.* * *wonder, marvel; miracle, amazing event -
4 mīrificus
mīrificus adj. with sup. [mirus+2 FAC-], wonderful, admirable, marvellous, extraordinary, strange: voramus litteras cum homine mirifico... Dionysio: turris mirificis operibus extructa, Cs.: pugnae: studium: facinus mirificissimum, T.* * *mirifica, mirificum ADJwonderful; amazing -
5 mīrus
mīrus adj. [2 MI-], wonderful, marvellous, astonishing, extraordinary, amazing: populi R. aequitas: miris modis odisse Sostratam, exceedingly, T.: visenda modis animalis miris, wonderful to the view, V.: mirum in modum, surprisingly, Cs.: quod vos ignorare non mirum est: sibi mirum videri, quid esset, etc., Ct.: quid istuc tam mirumst, si, etc., what is so strange in that? T.: nisi hoc mirum est, si, etc.: id mirum quantum profuit ad, etc., i. e. extraordinarily, L.: Mirum ni cantem? Is it strange I don't sing, Naev. ap. C.—As subst n.: si quid miri faciat natura, H.: Mira loquar, O.* * *mira, mirum ADJwonderful, strange, remarkable, amazing, surprising, extraordinary -
6 portentificus
portentificus adj. [portentum+2 FAC-], marvellous, monstrous, unnatural: venena, O.* * *portentifica, portentificum ADJmarvelous, miraculous -
7 portentum
portentum ī, n [P. n. of portendo], a sign, token, omen, portent: si, quod raro fit, id portentum putandum est, etc.: ne quaere profecto, Quem casum portenta ferant, V.— A monster, monstrosity: bovem quendam putari deum, multaque alia portenta: Quale portentum neque militaris Daunias alit, H.— A marvellous fiction, extravagance, absurdity: poëtarum portenta: portentum certissimum est, esse aliquem humanā specie, qui, etc. —Fig., a monster, demon: Clodius, fatale portentum rei p.* * *omen, portent -
8 prōdigiōsus
prōdigiōsus adj. [prodigium], unnatural, wonderful, marvellous, prodigious: atria Circes, O.: cura Veneris, O.: fides, Iu.* * *prodigiosa, prodigiosum ADJfreakish; prodigious -
9 Loddigesia
—1. LAT Loddigesia ( Bonaparte)2. RUS колибри-лоддигезия m, лоддигезия f3. ENG marvellous [Loddiges’] spatuletail4. DEU Wundersylphe m5. FRA colibri m admirableVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Loddigesia
-
10 Loddigesia mirabilis
—1. LAT Loddigesia mirabilis ( Bourcier)2. RUS (ракетохвостая) лоддигезия f3. ENG marvellous [Loddiges’] spatuletail4. DEU Wundersylphe m5. FRA colibri m admirableVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Loddigesia mirabilis
-
11 mira
mīrus, a, um, adj. [Sanscr. smi; v. miror], wonderful, marvellous, astonishing, extraordinary (class.):mirum et magnum facinus,
Plaut. Ps. 1, 5, 97:mirum me desiderium tenet urbis,
Cic. Fam. 2, 11, 11:miris modis odisse aliquem,
wonderfully, exceedingly, Ter. Hec. 1, 2, 104; so,miris modis, adverbially,
wonderfully, strangely, Plaut. Cas. 3, 5, 5; id. Men. 5, 7, 50; id. Rud. 3, 1, 1; id. Merc. 2, 1, 1:mirum in modum conversae sunt hominum mentes,
astonishingly, surprisingly, Caes. B. G. 1, 41:sibi mirum videri, quid in suā Galliā populo Romano negotii esset,
id. ib. 1, 34.—With a foll. si:minime mirum, si ista res, etc.,
Cic. de Or. 2, 13, 55:quid mirum in senibus, si infirmi sunt aliquando?
id. Sen. 11, 35: mirum quam or quantum, it is wonderful how, how very, how much, i. e. extraordinarily, exceedingly:mirum quam inimicus ibat, ut ego objurgarem,
Cic. Att. 15, 40:id, mirum quantum profuit ad concordiam civitatis,
Liv. 2, 1; so,mirum ut: mirum dictu, ut sit omnis Sarmatarum virtus velut extra ipsos,
Tac. H. 1, 79: mirum ni or nisi, it would be wonderful, I should wonder, I am very much mistaken, if not, i. e. most probably, undoubtedly, Plaut. Capt. 4, 2, 43:mira sunt, nisi invitavit sese in cena plusculum,
id. Am. 1, 1, 127:mira sunt ni Pseudulust,
id. Ps. 4, 7, 118; id. Trin. 4, 2, 19 Brix ad loc.:socer, et medicus me insanire aiebant: quid sit, mira sunt,
I wonder what it means, it is incomprehensible to me, id. Men. 5, 7, 56: mirum ni or quin, undoubtedly, certainly: quid ploras pater? Mirum ni cantem: condemnatus sum, I wonder I don't sing, of course I ought to sing, Naev. ap. Cic. de Or. 2, 69, 278:mirum, quin ab avo ejus, aut proavo acciperem,
Plaut. Trin. 4, 2, 125:mirum quin te advorsus dicat,
id. Am. 2, 2, 118:quid mirum?
what wonder? Ov. A. A. 3, 110.— Comp., only ante-class.: mirior inquam tibi videor, Titin. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll.: quid hoc mirius? Varr. ap. Non. 135, 29.— Subst.: mīra, ōrum, n., wonders, marvels:nimia mira memoras,
Plaut. Am. 5, 1, 57:septem mira,
the seven wonders of the world, Lact. 3, 24, 1.—Hence, adv.: mīrē, wonderfully, marvellously, strangely, uncommonly, exceedingly (class.):puero municipia mire favent,
Cic. Att. 16, 11, 6:factus canis,
Plin. 35, 10, 36, § 102:laudare,
id. 29, 3, 12, § 54:gratus,
id. 29, 1, 6, § 13:afficere,
Juv. 14, 24.—With a noun:mire opifex,
Pers. 6, 3:mire quam illius loci cogitatio delectat,
extraordinarily, exceedingly, Cic. Att. 1, 11, 3 (al. mire quantum). -
12 mirabile
mīrābĭlis ( sup. mirabilissimus, Col. 6, 36, 3 MSS.), e, adj. [miror], to be wondered at, wonderful, marvellous, extraordinary, admirable, strange, singular (class.):(α).nimium mirimodis mirabilis,
Plaut. Trin. 4, 2, 86:nec hoc tam re est, quam dictu inopinatum atque mirabile,
Cic. Par. 5, 1, 35:pugnandi cupiditas,
Nep. Milt. 5, 1:hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi,
Hor. Ep. 1, 6, 23:laetis Phrygibus mirabile sumen,
Juv. 12, 73.— Comp.:quo ista majora ac mirabiliora fecisti,
Cic. de Or. 2, 18, 74.— Sup.:mirabilissima soboles,
Col. 6, 36, 3.In neutr.: mirabile est, with a subjectclause, Ter. Heaut. 2, 4, 7.—(β).With quam, quantum, quomodo:(γ).mirabile est, quam non multum differat,
Cic. de Or. 3, 51, 197:esset mirabile quomodo,
id. Div. 2, 19, 44:mirabile quantum gaudebat,
Sil. 6, 620.—With latter sup.: (mirabile dictu) truditur e sicco radix oleagina ligno, wonderful to tell or to be told, Verg. G. 2, 30.—II.Esp. (eccl. Lat.).A.Glorious:B.mirabilis Deus in sanctis suis,
Vulg. Psa. 67, 36:mirabilis in altis Dominus,
id. ib. 92, 6.—Miraculous:A.mirabilia opera Altissimi solius,
Vulg. Eccli. 11, 4:facta,
id. Jer. 5, 30 et saep.—Hence,Subst.: mīrābĭle, is, n., a miracle, wondrous deed (eccl. Lat.):B.et faciet Dominus mirabile,
Vulg. Exod. 9, 4.—Mostly plur.:cras faciet Dominus inter vos mirabilia,
Vulg. Jos. 3, 5:videntes mirabilia quae fecit,
id. Matt. 21, 15 et saep. —Adv.: mīrābĭlĭter, wonderfully, astonishingly, marvellously, extraordinarily, surprisingly (class.):mirabiliter vulgi mutata est voluntas,
Nep. Dion. 10, 2:cupere,
Cic. Fam. 13, 16, 4:laetari,
id. ib. 11, 14, 1:moratus est,
is strangely constituted, is a strange fellow, id. Att. 2, 25, 1:tonabit Deus,
Vulg. Job, 37, 5.— Comp.:mirabilius augere,
Cic. de Or. 1, 21, 94. -
13 mirabilis
mīrābĭlis ( sup. mirabilissimus, Col. 6, 36, 3 MSS.), e, adj. [miror], to be wondered at, wonderful, marvellous, extraordinary, admirable, strange, singular (class.):(α).nimium mirimodis mirabilis,
Plaut. Trin. 4, 2, 86:nec hoc tam re est, quam dictu inopinatum atque mirabile,
Cic. Par. 5, 1, 35:pugnandi cupiditas,
Nep. Milt. 5, 1:hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi,
Hor. Ep. 1, 6, 23:laetis Phrygibus mirabile sumen,
Juv. 12, 73.— Comp.:quo ista majora ac mirabiliora fecisti,
Cic. de Or. 2, 18, 74.— Sup.:mirabilissima soboles,
Col. 6, 36, 3.In neutr.: mirabile est, with a subjectclause, Ter. Heaut. 2, 4, 7.—(β).With quam, quantum, quomodo:(γ).mirabile est, quam non multum differat,
Cic. de Or. 3, 51, 197:esset mirabile quomodo,
id. Div. 2, 19, 44:mirabile quantum gaudebat,
Sil. 6, 620.—With latter sup.: (mirabile dictu) truditur e sicco radix oleagina ligno, wonderful to tell or to be told, Verg. G. 2, 30.—II.Esp. (eccl. Lat.).A.Glorious:B.mirabilis Deus in sanctis suis,
Vulg. Psa. 67, 36:mirabilis in altis Dominus,
id. ib. 92, 6.—Miraculous:A.mirabilia opera Altissimi solius,
Vulg. Eccli. 11, 4:facta,
id. Jer. 5, 30 et saep.—Hence,Subst.: mīrābĭle, is, n., a miracle, wondrous deed (eccl. Lat.):B.et faciet Dominus mirabile,
Vulg. Exod. 9, 4.—Mostly plur.:cras faciet Dominus inter vos mirabilia,
Vulg. Jos. 3, 5:videntes mirabilia quae fecit,
id. Matt. 21, 15 et saep. —Adv.: mīrābĭlĭter, wonderfully, astonishingly, marvellously, extraordinarily, surprisingly (class.):mirabiliter vulgi mutata est voluntas,
Nep. Dion. 10, 2:cupere,
Cic. Fam. 13, 16, 4:laetari,
id. ib. 11, 14, 1:moratus est,
is strangely constituted, is a strange fellow, id. Att. 2, 25, 1:tonabit Deus,
Vulg. Job, 37, 5.— Comp.:mirabilius augere,
Cic. de Or. 1, 21, 94. -
14 miraculo
mīrācŭlum, i, n. [id.], a wonderful, strange, or marvellous thing, a wonder, marvel, miracle; wonderfulness, marvellousness (class.; syn.: prodigium, portentum): miracula, quae nunc digna admiratione dicimus, antiqui in rebus turpibus utebantur, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.:II.portenta et miracula philosophorum somniantium,
strange and wonderful imaginations, Cic. N. D. 1, 8, 18:adiciunt miracula huic pugnae,
relate wonderful things, Liv. 2, 7:esse miraculo,
to be wonderful, to excite wonder, id. 25, 8:arbor digna miraculo,
singular, curious, Plin. 12, 1, 5, § 9:in quae miracula, dixit, Verteris?
Ov. M. 3, 673:omnia transformat sese in miracula rerum,
Verg. G. 4, 441:miraculum magnitudinis,
extraordinary size, Liv. 25, 9, 14:Euander... venerabilis vir miraculo litterarum, rei novae inter rudes artium homines,
id. 1, 7, 8:ut mors ejus majori miraculo fuerit,
Suet. Oth. 12:miracula septem,
the seven wonders of the world, Amm. 22, 15, 28.—Esp., in eccl. Lat., a miracle:facientes pene incredibilia miracula,
Lact. 4, 21:Dei,
id. 7, 9:quibus miraculis plurimi allicientur,
id. 7, 17:accidit quasi miraculum Deo,
Vulg. 1 Reg. 14, 15: nihil posse confingi miraculorum atque vitiorum, quod non ibi (in deorum genere) reperiatur, Aug. Civ. Dei, 4, 27.—Hence, adv.: mīrācŭlō = thaumastôs, wonderfully:pictus,
Plin. 34, 8, 19, § 83. -
15 miraculum
mīrācŭlum, i, n. [id.], a wonderful, strange, or marvellous thing, a wonder, marvel, miracle; wonderfulness, marvellousness (class.; syn.: prodigium, portentum): miracula, quae nunc digna admiratione dicimus, antiqui in rebus turpibus utebantur, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.:II.portenta et miracula philosophorum somniantium,
strange and wonderful imaginations, Cic. N. D. 1, 8, 18:adiciunt miracula huic pugnae,
relate wonderful things, Liv. 2, 7:esse miraculo,
to be wonderful, to excite wonder, id. 25, 8:arbor digna miraculo,
singular, curious, Plin. 12, 1, 5, § 9:in quae miracula, dixit, Verteris?
Ov. M. 3, 673:omnia transformat sese in miracula rerum,
Verg. G. 4, 441:miraculum magnitudinis,
extraordinary size, Liv. 25, 9, 14:Euander... venerabilis vir miraculo litterarum, rei novae inter rudes artium homines,
id. 1, 7, 8:ut mors ejus majori miraculo fuerit,
Suet. Oth. 12:miracula septem,
the seven wonders of the world, Amm. 22, 15, 28.—Esp., in eccl. Lat., a miracle:facientes pene incredibilia miracula,
Lact. 4, 21:Dei,
id. 7, 9:quibus miraculis plurimi allicientur,
id. 7, 17:accidit quasi miraculum Deo,
Vulg. 1 Reg. 14, 15: nihil posse confingi miraculorum atque vitiorum, quod non ibi (in deorum genere) reperiatur, Aug. Civ. Dei, 4, 27.—Hence, adv.: mīrācŭlō = thaumastôs, wonderfully:pictus,
Plin. 34, 8, 19, § 83. -
16 mirificus
mīrĭfĭcus, a, um, adj. [mirus-facio], causing wonder or admiration, wonderful, marvellous, extraordinary, singular, strange (class.).I.Of persons:II.voramus litteras cum homine mirifico... Dionysio,
Cic. Att. 4, 11, 1:homo in doctrinis mirificus,
Gell. 6, 15, 2.—Of things:turris mirificis operibus exstructa,
Caes. B. C. 3, 112:pugnae,
Cic. Att. 1, 16, 1:convicium,
id. ib. 1, 14, 5:voluptas,
id. Fam. 3, 11, 3:studium,
id. ib. 14, 3, 3:mirificas gratias agere,
id. Att. 14, 13, 5:sed te mirificam in latebram conjecisti,
id. Div. 2, 20, 47.— Sup., in two forms:mirificissimum facinus,
Ter. Phorm. 5, 6, 32: mirificentissima potentia, Aug. Civ. Dei, 18, 42 init. —Hence, adv.: mīrĭfĭcē, wonderfully, marvellously, extraordinarily, exceedingly (class.):delectari,
Cic. Ac. 2, 2, 4:dolere,
id. Att. 2, 19, 1:diligere,
id. N. D. 1, 21, 58:laudare,
id. Fam. 3, 11, 3:prodesse,
Plin. 31, 8, 44, § 97. -
17 mirus
mīrus, a, um, adj. [Sanscr. smi; v. miror], wonderful, marvellous, astonishing, extraordinary (class.):mirum et magnum facinus,
Plaut. Ps. 1, 5, 97:mirum me desiderium tenet urbis,
Cic. Fam. 2, 11, 11:miris modis odisse aliquem,
wonderfully, exceedingly, Ter. Hec. 1, 2, 104; so,miris modis, adverbially,
wonderfully, strangely, Plaut. Cas. 3, 5, 5; id. Men. 5, 7, 50; id. Rud. 3, 1, 1; id. Merc. 2, 1, 1:mirum in modum conversae sunt hominum mentes,
astonishingly, surprisingly, Caes. B. G. 1, 41:sibi mirum videri, quid in suā Galliā populo Romano negotii esset,
id. ib. 1, 34.—With a foll. si:minime mirum, si ista res, etc.,
Cic. de Or. 2, 13, 55:quid mirum in senibus, si infirmi sunt aliquando?
id. Sen. 11, 35: mirum quam or quantum, it is wonderful how, how very, how much, i. e. extraordinarily, exceedingly:mirum quam inimicus ibat, ut ego objurgarem,
Cic. Att. 15, 40:id, mirum quantum profuit ad concordiam civitatis,
Liv. 2, 1; so,mirum ut: mirum dictu, ut sit omnis Sarmatarum virtus velut extra ipsos,
Tac. H. 1, 79: mirum ni or nisi, it would be wonderful, I should wonder, I am very much mistaken, if not, i. e. most probably, undoubtedly, Plaut. Capt. 4, 2, 43:mira sunt, nisi invitavit sese in cena plusculum,
id. Am. 1, 1, 127:mira sunt ni Pseudulust,
id. Ps. 4, 7, 118; id. Trin. 4, 2, 19 Brix ad loc.:socer, et medicus me insanire aiebant: quid sit, mira sunt,
I wonder what it means, it is incomprehensible to me, id. Men. 5, 7, 56: mirum ni or quin, undoubtedly, certainly: quid ploras pater? Mirum ni cantem: condemnatus sum, I wonder I don't sing, of course I ought to sing, Naev. ap. Cic. de Or. 2, 69, 278:mirum, quin ab avo ejus, aut proavo acciperem,
Plaut. Trin. 4, 2, 125:mirum quin te advorsus dicat,
id. Am. 2, 2, 118:quid mirum?
what wonder? Ov. A. A. 3, 110.— Comp., only ante-class.: mirior inquam tibi videor, Titin. ap. Paul. ex Fest. p. 123 Müll.: quid hoc mirius? Varr. ap. Non. 135, 29.— Subst.: mīra, ōrum, n., wonders, marvels:nimia mira memoras,
Plaut. Am. 5, 1, 57:septem mira,
the seven wonders of the world, Lact. 3, 24, 1.—Hence, adv.: mīrē, wonderfully, marvellously, strangely, uncommonly, exceedingly (class.):puero municipia mire favent,
Cic. Att. 16, 11, 6:factus canis,
Plin. 35, 10, 36, § 102:laudare,
id. 29, 3, 12, § 54:gratus,
id. 29, 1, 6, § 13:afficere,
Juv. 14, 24.—With a noun:mire opifex,
Pers. 6, 3:mire quam illius loci cogitatio delectat,
extraordinarily, exceedingly, Cic. Att. 1, 11, 3 (al. mire quantum). -
18 paradoxa
părădoxus, a, um, adj., = paradoxos, marvellous, strange, contrary to all expectation, paradoxical; only subst.I.pără-doxus, i, m., one who, contrary to expectation, has conquered both in the lucta and in the pancratium on the same day; in Gr. usu. called paradoxonikês (late Lat.), Aug. Princip. Rhet. n. 9. The mimes were also called paradoxi, Vet. Schol. ad Juv. 8, 184.—II. A.A figure of speech: paradoxon, sive hypomone, sustentatio vel inopinatum. Hoc schema suspendit sensum: deinde subicit aliquid eo, contra exspectationem auditoris, sive magnum sive minus; et ideo sustentatio vel inopinatum dicitur, Rufin. Fig. Sentent. § 34; Isid. 2, 21, 29.—B.In plur.: pără-doxa, ōrum, n., = paradoxa, the apparently contradictory doctrines of the Stoics: haec paradoxa illi. nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27, 74; cf.: (illa) mirabilia Stoicorum quae paradoxa nominantur, id. Ac. 2, 44, 136: quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium, ab ipsis (Stoicis) etiam paradoxa appellantur, tentare volui, etc. id. Par. prooem. 4. -
19 paradoxon
părădoxus, a, um, adj., = paradoxos, marvellous, strange, contrary to all expectation, paradoxical; only subst.I.pără-doxus, i, m., one who, contrary to expectation, has conquered both in the lucta and in the pancratium on the same day; in Gr. usu. called paradoxonikês (late Lat.), Aug. Princip. Rhet. n. 9. The mimes were also called paradoxi, Vet. Schol. ad Juv. 8, 184.—II. A.A figure of speech: paradoxon, sive hypomone, sustentatio vel inopinatum. Hoc schema suspendit sensum: deinde subicit aliquid eo, contra exspectationem auditoris, sive magnum sive minus; et ideo sustentatio vel inopinatum dicitur, Rufin. Fig. Sentent. § 34; Isid. 2, 21, 29.—B.In plur.: pără-doxa, ōrum, n., = paradoxa, the apparently contradictory doctrines of the Stoics: haec paradoxa illi. nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27, 74; cf.: (illa) mirabilia Stoicorum quae paradoxa nominantur, id. Ac. 2, 44, 136: quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium, ab ipsis (Stoicis) etiam paradoxa appellantur, tentare volui, etc. id. Par. prooem. 4. -
20 paradoxum
părădoxus, a, um, adj., = paradoxos, marvellous, strange, contrary to all expectation, paradoxical; only subst.I.pără-doxus, i, m., one who, contrary to expectation, has conquered both in the lucta and in the pancratium on the same day; in Gr. usu. called paradoxonikês (late Lat.), Aug. Princip. Rhet. n. 9. The mimes were also called paradoxi, Vet. Schol. ad Juv. 8, 184.—II. A.A figure of speech: paradoxon, sive hypomone, sustentatio vel inopinatum. Hoc schema suspendit sensum: deinde subicit aliquid eo, contra exspectationem auditoris, sive magnum sive minus; et ideo sustentatio vel inopinatum dicitur, Rufin. Fig. Sentent. § 34; Isid. 2, 21, 29.—B.In plur.: pără-doxa, ōrum, n., = paradoxa, the apparently contradictory doctrines of the Stoics: haec paradoxa illi. nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27, 74; cf.: (illa) mirabilia Stoicorum quae paradoxa nominantur, id. Ac. 2, 44, 136: quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium, ab ipsis (Stoicis) etiam paradoxa appellantur, tentare volui, etc. id. Par. prooem. 4.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
marvellous — adj. Marvelous. Syn: improbable, marvelous, tall(prenominal). [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
marvellous — see MARVELOUS (Cf. marvelous) … Etymology dictionary
marvellous — is the spelling in BrE, but marvelous is more usual in AmE … Modern English usage
marvellous — (US marvelous) ► ADJECTIVE 1) causing great wonder; extraordinary. 2) extremely good or pleasing. DERIVATIVES marvellously adverb … English terms dictionary
marvellous — adj. 1) marvellous to + inf. (it s marvellous to have a day off = it s marvellous having a day off) 2) marvellous that + clause (it s marvellous that we could see each other again) * * * [ mɑːv(ə)ləs] marvellous that + clause (it s marvellous… … Combinatory dictionary
marvellous — mar|vel|lous S2 BrE marvelous AmE [ˈma:vələs US ˈma:r ] adj extremely good, enjoyable, impressive etc = ↑wonderful ▪ How was your holiday? Marvellous! ▪ We had a marvellous time. ▪ I can t stand him, but my wife thinks he s marvellous. ▪ It s… … Dictionary of contemporary English
marvellous — [[t]mɑ͟ː(r)vələs[/t]] ADJ GRADED If you describe someone or something as marvellous, you are emphasizing that they are very good. He certainly is a marvellous actor... She made marvellous fish pie... He looked marvellous. Syn: splendid Derived… … English dictionary
marvellous */*/ — UK [ˈmɑː(r)vələs] / US [ˈmɑrvələs] adjective extremely enjoyable or exciting It s been an absolutely marvellous day. a marvellous performance/trip/party a) extremely good We were served spaghetti with a marvellous pesto sauce. b) extremely… … English dictionary
marvellous — (BrE) (AmE marvelous) adj. VERBS ▪ be, feel, look, sound ADVERB ▪ really ▪ This is really marvellous news! … Collocations dictionary
marvellous — BrE, marvelous AmE adjective extremely good, enjoyable, or impressive etc: How was your holiday? Marvellous! | It sounds like a marvellous idea. | It s marvelous what they can do with plastic surgery these days. marvellously adverb … Longman dictionary of contemporary English
marvellous — /ˈmavələs / (say mahvuhluhs) adjective 1. such as to excite wonder; surprising, extraordinary. 2. excellent; superb. 3. improbable or incredible (often used absolutely in the phrase the marvellous). –phrase 4. marvellous to relate, (a parenthetic …