-
1 Mandat
n -(e)s, -epolit., juris. mandat m -
2 mandat
1. mandat2. nakaz3. pełnomocnictwo4. przekaz5. płatniczy6. rozkaz -
3 mandat
اختيار ; تعهد ; جا ; جايگاه ; حكم ; سرين ; صندل ; فرمان ; قيمومت ; كفل ; مركز ; مسند ; نشاندن ; نشيمنگاه ; نيمكت -
4 мандат
mandatч. -
5 قيمومت
mandat; pełnomocnictwo; protektorat; rozkaz; zlecenie -
6 ticket
['tɪkɪt]nbilet m; ( in shop) ( on goods) metka f, etykieta f; ( from cash register) paragon m; ( for library) karta f; (also: parking ticket) mandat m (za złe parkowanie); (US, POL) mandat m* * *['tikit]1) (a piece of card or paper which gives the holder a certain right, eg of travel, entering a theatre etc: a bus-ticket; a cinema-ticket.) bilet2) (a notice advising of a minor motoring offence: a parking-ticket.) mandat3) (a card or label stating the price etc of something.) etykieta, metka -
7 мандат
-
8 fine
[faɪn] 1. adjquality etc świetny; thread cienki; sand etc drobny, miałki; detail etc drobny; weather piękny; ( satisfactory) w porządku post, w sam raz post2. adv 3. ngrzywna f4. vtkarać (ukarać perf) grzywnąa speeding/parking fine — mandat za przekroczenie prędkości/niewłaściwe parkowanie
* * *I 1. adjective1) ((usually of art etc) very good; of excellent quality: fine paintings; a fine performance.) wspaniały, ładny2) ((of weather) bright; not raining: a fine day.) piękny3) (well; healthy: I was ill yesterday but I am feeling fine today!) dobrze4) (thin or delicate: a fine material.) cienki, delikatny5) (careful; detailed: Fine workmanship is required for such delicate embroidery.) precyzyjny6) (made of small pieces, grains etc: fine sand; fine rain.) miałki, drobny7) (slight; delicate: a fine balance; a fine distinction.) delikatny8) (perfectly satisfactory: There's nothing wrong with your work - it's fine.) dobry2. adverb(satisfactorily: This arrangement suits me fine.) dobrze3. interjection(good; well done etc: You've finished already - fine!) świetnie!- finely- finery
- fine art II 1. noun(money which must be paid as a punishment: I had to pay a fine.) grzywna, mandat2. verb(to make (someone) pay a fine: She was fined $10.) ukarać grzywną -
9 приказ
сущ.• dekret• dekretowanie• dowodzenie• dowództwo• dyspozycja• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• kolejność• komenda• mandat• nakaz• nauczanie• pełnomocnictwo• polecenie• porządek• pouczenie• przepis• przykazanie• rozkaz• rozporządzenie• stan• wyrok• zakon• zarządzenie• zlecenie• ład* * *nakaz, polecenie, rozkaz -
10 приказание
сущ.• dowodzenie• dowództwo• dyspozycja• instrukcja• instruktaż• instruowanie• karność• kolejność• komenda• mandat• nakaz• nauczanie• pełnomocnictwo• polecenie• porządek• pouczenie• przepis• przykazanie• rozkaz• stan• zakon• zlecenie• ład* * * -
11 штраф
-
12 кара
-
13 пеня
penaж.kara, mandat -
14 штраф
-
15 Strafe
f -, -nkara f ( für die Dummheit za głupotę); ( Geldstrafe) mandat m, grzywna fbei Stráfe verboten — zakazany pod karą
-
16 Strafzettel
m -s, - -
17 seat
[siːt] 1. nmiejsce nt; ( PARL) miejsce nt, mandat m; (buttocks, of trousers) siedzenie nt; (of government, learning etc) siedziba f2. vt( place) guests etc sadzać (posadzić perf); ( have room for) móc pomieścićto take one's seat — zajmować (zająć perf) (swoje) miejsce
* * *[si:t] 1. noun1) (something for sitting on: Are there enough seats for everyone?) miejsce do siedzenia2) (the part of a chair etc on which the body sits: This chair-seat is broken.) siedzisko3) ((the part of a garment covering) the buttocks: I've got a sore seat after all that horse riding; a hole in the seat of his trousers.) siedzenie4) (a place in which a person has a right to sit: two seats for the play; a seat in Parliament; a seat on the board of the company.) miejsce (siedzące)5) (a place that is the centre of some activity etc: Universities are seats of learning.) miejsce2. verb1) (to cause to sit down: I seated him in the armchair.) posadzić2) (to have seats for: Our table seats eight.) mieć... miejsc siedzących•- - seater- seating
- seat belt
- take a seat -
18 mandate
-
19 marginal seat
(= marginal) ( POL) nmandat wyborczy, o którym decyduje minimalna większość głosów -
20 parking ticket
nmandat m za niedozwolone parkowanie
- 1
- 2
См. также в других словарях:
mandat — [ mɑ̃da ] n. m. • 1488 « rescrit du pape »; lat. mandatum « chose mandée », de mandare 1 ♦ (mandate 1628) Dr. Acte (contrat unilatéral) par lequel une personne (⇒ mandant) donne à une autre (⇒ mandataire) le pouvoir de faire qqch. pour elle et en … Encyclopédie Universelle
mandat — MANDÁT, mandate, s.n. 1. Împuternicire (contractuală) de a reprezenta o persoană fizică sau juridică şi de a acţiona în numele ei; act prin care se dă această împuternicire; procură. ♢ Teritoriu sub mandat = (în trecut) teritoriu administrat de o … Dicționar Român
mandat — m. mandat. Mandat postau, mandat parlamentari : mandat postal, mandat parlementaire … Diccionari Personau e Evolutiu
mandat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. mandatacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pełnomocnictwo przydzielane osobie pełniącej funkcje z wyboru przez jej elektorat; także: czynności i obowiązki związane z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Mandat — Sn Auftrag, Amt erw. fach. (14. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. mandātum Auftrag, Befehl , dem substantivierten PPP. von l. mandāre übergeben, anvertrauen , zu l. manus f. Hand (manuell) und l. dare geben, reichen (Datum). Ebenso nndl.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
mandat — Mandat. s. m. Rescrit du Pape, par lequel il mande à un Collateur ordinaire de pourvoir celuy qu il luy nomme du premier benefice qui vaquera à sa collation. Mandat Apostolique, les Mandats n ont plus de lieu en France … Dictionnaire de l'Académie française
Mandat — (v. lat.), 1) ein vom Regenten od. von dessen Delegirten aus klarer Berechtigung desselben hervorgehender Auftrag mit einer provisorischen Entscheidung; 2) jedes allgemeine, in solenner Form erlassene Gesetz, bes. wenn es einen einzelnen… … Pierer's Universal-Lexikon
Mandāt — (Mandatum), Auftrag, der Vertrag, durch den sich der Beauftragte (Mandatar) verpflichtet, ein ihm vom Auftraggeber (Mandant, Mandator) übertragenes Geschäft unentgeltlich zu besorgen. Im gewöhnlichen Leben wird das Wort M. oder Auftrag fast… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Mandat — Mandāt (lat.), Vollmacht, Auftrag, bes. der für einen Abgeordneten zur Vertretung seiner Wähler durch die Wahl; dann Vollmachtsvertrag, wodurch ein Kontrahent (Mandánt) dem andern (Mandatār) die Ausführung eines Geschäfts (Spezial M.) oder seine… … Kleines Konversations-Lexikon
Mandat — Mandat, lat. deutsch, Auftragsvertrag, ohne Lohn, wohl aber gegen Honorar. Der Mandant wird für die Handlungen des Beauftragten (M.ar) verbindlich. Sie klagen unter einander gegen sich mit der actio mandati. Ein zu Gunsten eines Dritten gegebenes … Herders Conversations-Lexikon
màndāt — m 〈G mandáta〉 1. {{001f}}ovlaštenje dato komu da može zastupati koga, raditi što u čije ime [na kraju ∼a; po isteku ∼a; u drugom ∼u] 2. {{001f}}pravn. pov. isprava administrativnog karaktera koju viša vlast upućuje nižoj, a sadržava naredbu koju… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika