Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

magnanimus

  • 1 magnanimus

        magnanimus adj.    [magnus+animus], greatsouled, high-minded, magnanimous: homo: viri: equi, high-spirited, V.: duces (of bees), V.
    * * *
    magnanima, magnanimum ADJ
    brave, bold, noble in spirit (esp. kings/heros); generous

    Latin-English dictionary > magnanimus

  • 2 magnanimus

    magnănĭmus, a, um, adj. [magnus, animus], great-souled, magnanimous (rare but class.):

    viri fortes, magnanimi,

    Cic. Off. 1, 19, 63; id. Tusc. 4, 28, 61;

    Juba,

    Ov. F. 4, 380:

    heroës,

    Verg. A. 6, 649:

    Acragas, magnanimūm quondam generator equorum,

    high-spirited, mettlesome, id. ib. 3, 704:

    liberale atque magnanimum factum,

    highsouled, magnanimous, Gell. 6 (7), 19, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > magnanimus

  • 3 māgnanimitās

        māgnanimitās ātis, f    [magnanimus], greatness of soul, magnanimity.
    * * *
    magnanimity; generosity; highmindedness, loftiness of spirit

    Latin-English dictionary > māgnanimitās

  • 4 Leo

    1.
    lĕo, lēre, v. a. The root of deleo; cf. Prisc. l. 9 fin.
    2.
    lĕo, ōnis, m. [Gr. leôn, lis], a lion.
    I.
    Lit.:

    validus,

    Lucr. 5, 985:

    fulvus,

    Ov. H. 10, 85:

    ferus,

    id. M. 7, 373:

    magnanimus,

    id. Tr. 3, 5, 33:

    leoni praecipua generositas,

    Plin. 8, 16, 17, § 42:

    Gaetulus,

    Verg. A. 5, 351:

    Poenus,

    id. E. 5, 27:

    Phrygius,

    id. A. 10, 157:

    fulvus,

    id. ib. 4, 159:

    leonum animi index cauda,

    Plin. 8, 16, 17, § 42:

    leo alumnus,

    Juv. 14, 247:

    pardus, tigris, leo— si quid adhuc est quod fremat in terris violentius,

    id. 8, 36: leo femina, a she-lion, lioness (for leaena), Plaut. Fragm. ap. Philarg. Verg. E. 2, 63.—Without femina:

    orbati leones,

    Stat. S. 2, 1, 9; Val. Fl. 6, 317.—
    II.
    Transf.
    A.
    A lion's skin, Val. Fl. 8, 126.—
    B.
    The constellation Leo:

    momenta Leonis,

    Hor. Ep. 1, 10, 16:

    cum sol in Leone est,

    Plin. 24, 17, 102, § 162:

    in pectore Leonis,

    id. 18, 26, 64, § 235.—
    C.
    A kind of crab, Plin. 9, 31, 51, § 97.—
    D.
    A plant, perhaps lion's-foot, Col. 10, 260; 98.—
    E.
    To denote a courageous person:

    in pace leones, in proelio cervi,

    Tert. Coron. Mil. 1 med.; cf.:

    in praetoriis leones, in castris lepores,

    Sid. Ep. 5, 7 med.:

    domi leones, foris vulpes,

    Petr. 44, 4.
    3.
    Lĕo, ōnis, m.; only plur.: Lĕōnes, um, the priests of the Persian god Mithras:

    Leones Mithrae,

    Tert. adv. Marc. 1, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > Leo

  • 5 leo

    1.
    lĕo, lēre, v. a. The root of deleo; cf. Prisc. l. 9 fin.
    2.
    lĕo, ōnis, m. [Gr. leôn, lis], a lion.
    I.
    Lit.:

    validus,

    Lucr. 5, 985:

    fulvus,

    Ov. H. 10, 85:

    ferus,

    id. M. 7, 373:

    magnanimus,

    id. Tr. 3, 5, 33:

    leoni praecipua generositas,

    Plin. 8, 16, 17, § 42:

    Gaetulus,

    Verg. A. 5, 351:

    Poenus,

    id. E. 5, 27:

    Phrygius,

    id. A. 10, 157:

    fulvus,

    id. ib. 4, 159:

    leonum animi index cauda,

    Plin. 8, 16, 17, § 42:

    leo alumnus,

    Juv. 14, 247:

    pardus, tigris, leo— si quid adhuc est quod fremat in terris violentius,

    id. 8, 36: leo femina, a she-lion, lioness (for leaena), Plaut. Fragm. ap. Philarg. Verg. E. 2, 63.—Without femina:

    orbati leones,

    Stat. S. 2, 1, 9; Val. Fl. 6, 317.—
    II.
    Transf.
    A.
    A lion's skin, Val. Fl. 8, 126.—
    B.
    The constellation Leo:

    momenta Leonis,

    Hor. Ep. 1, 10, 16:

    cum sol in Leone est,

    Plin. 24, 17, 102, § 162:

    in pectore Leonis,

    id. 18, 26, 64, § 235.—
    C.
    A kind of crab, Plin. 9, 31, 51, § 97.—
    D.
    A plant, perhaps lion's-foot, Col. 10, 260; 98.—
    E.
    To denote a courageous person:

    in pace leones, in proelio cervi,

    Tert. Coron. Mil. 1 med.; cf.:

    in praetoriis leones, in castris lepores,

    Sid. Ep. 5, 7 med.:

    domi leones, foris vulpes,

    Petr. 44, 4.
    3.
    Lĕo, ōnis, m.; only plur.: Lĕōnes, um, the priests of the Persian god Mithras:

    Leones Mithrae,

    Tert. adv. Marc. 1, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > leo

  • 6 Leones

    1.
    lĕo, lēre, v. a. The root of deleo; cf. Prisc. l. 9 fin.
    2.
    lĕo, ōnis, m. [Gr. leôn, lis], a lion.
    I.
    Lit.:

    validus,

    Lucr. 5, 985:

    fulvus,

    Ov. H. 10, 85:

    ferus,

    id. M. 7, 373:

    magnanimus,

    id. Tr. 3, 5, 33:

    leoni praecipua generositas,

    Plin. 8, 16, 17, § 42:

    Gaetulus,

    Verg. A. 5, 351:

    Poenus,

    id. E. 5, 27:

    Phrygius,

    id. A. 10, 157:

    fulvus,

    id. ib. 4, 159:

    leonum animi index cauda,

    Plin. 8, 16, 17, § 42:

    leo alumnus,

    Juv. 14, 247:

    pardus, tigris, leo— si quid adhuc est quod fremat in terris violentius,

    id. 8, 36: leo femina, a she-lion, lioness (for leaena), Plaut. Fragm. ap. Philarg. Verg. E. 2, 63.—Without femina:

    orbati leones,

    Stat. S. 2, 1, 9; Val. Fl. 6, 317.—
    II.
    Transf.
    A.
    A lion's skin, Val. Fl. 8, 126.—
    B.
    The constellation Leo:

    momenta Leonis,

    Hor. Ep. 1, 10, 16:

    cum sol in Leone est,

    Plin. 24, 17, 102, § 162:

    in pectore Leonis,

    id. 18, 26, 64, § 235.—
    C.
    A kind of crab, Plin. 9, 31, 51, § 97.—
    D.
    A plant, perhaps lion's-foot, Col. 10, 260; 98.—
    E.
    To denote a courageous person:

    in pace leones, in proelio cervi,

    Tert. Coron. Mil. 1 med.; cf.:

    in praetoriis leones, in castris lepores,

    Sid. Ep. 5, 7 med.:

    domi leones, foris vulpes,

    Petr. 44, 4.
    3.
    Lĕo, ōnis, m.; only plur.: Lĕōnes, um, the priests of the Persian god Mithras:

    Leones Mithrae,

    Tert. adv. Marc. 1, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > Leones

  • 7 magnanimitas

    magnănĭmĭtas, ātis, f. [magnanimus], greatness of soul, magnanimity (class.):

    omnis honestas manat a partibus quatuor, quarum una est cognitionis, altera communitatis, tertia magnanimitatis, quarta moderationis,

    Cic. Off. 1, 43, 152:

    magnanimitas fuit expetito semper honore abstinere,

    Plin. Pan. 58, 6; Sen. Ep. 74, 13; 115, 3; id. Clem. 1, 5, 3; Plin. 7, 25, 26, § 93; Flor. 1, 18 al.; Amm. 16, 5, 9; Macr. S. 1, 11, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > magnanimitas

См. также в других словарях:

  • magnanimus — index magnanimous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Apochthonius magnanimus — Apochthonius magnanimus …   Wikipédia en Français

  • OTHO Henricus cogn. Magnanimus — OTHO Henricus cognomine Magnanimus fil. Ruperti cogno mine Virtuosi (qui tristi bello Bavarito stirpem involvit) mortuô patruô, Ludovicô III. cognomine Pacificô, Electore, in Electoratu nec invitus praeteritus est, alterô patruô Fridericô II.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • magnanime — [ maɲanim ] adj. • 1265; lat. magnanimus 1 ♦ Vx Qui a de la grandeur et de la force d âme. 2 ♦ Mod. Littér. Qui est enclin au pardon des injures, à la bienveillance envers les faibles, les vaincus. ⇒ 1. bon, clément, généreux. Se montrer… …   Encyclopédie Universelle

  • magnánimo — (Del lat. magnanimus < magnus, grande + animus, ánimo.) ► adjetivo 1 Que es generoso o desinteresado: ■ un magnánimo donante costeó las obras de la iglesia. SINÓNIMO bondadoso benévolo 2 Que perdona las ofensas sin buscar castigo o venganza: ■ …   Enciclopedia Universal

  • Teuerdank — Seite aus dem Theuerdank, 2. Auflage 1519: Kolorierter Holzschnitt nach Leonard Beck. Kapitel 80: Maximilians Pferd wird von einer Kanonenkugel getroffen und stürzt Der Theuerdank ist ein aufwendig gestaltetes Werk aus der frühen Zeit des… …   Deutsch Wikipedia

  • Theuerdank — Seite aus dem Theuerdank, 2. Auflage 1519: Kolorierter Holzschnitt nach Leonard Beck. Kapitel 80: Maximilians Pferd wird von einer Kanonenkugel getroffen und stürzt Der Theuerdank ist ein aufwendig gestaltetes Werk aus der frühen Zeit des… …   Deutsch Wikipedia

  • CASSELLA — urbs, Landgraviatûs Hassiae caput. Familiae origo a Ducibus Brabantinis: e quibus Henricus II. Magnanimus, reliquit filios duos, Henricum III. Brabantini, et Henricum, cognomine Puerum, Hassicai rami, auctores: quorum his obiit A. C. 1308. pater… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • magnanim — MAGNANÍM adj. v. culant, darnic, generos, mărinimos. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  magnaním adj. m. (sil. mf. magn ), pl. magnaními; f. sg. magnanímă, pl. magnaníme …   Dicționar Român

  • Magnanimous — Mag*nan i*mous, a.[L. magnanimus; magnus great + animus mind. See {Magnate}, and {Animus}.] 1. Great of mind; elevated in soul or in sentiment; raised above what is low, mean, or ungenerous; of lofty and courageous spirit; as, a magnanimous… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • magnanimous — adjective Etymology: Latin magnanimus, from magnus great + animus spirit more at much, animate Date: 1567 1. showing or suggesting a lofty and courageous spirit < the irreproachable lives and magnanimous sufferings of their followers Joseph… …   New Collegiate Dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»