Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

mūnītē

  • 1 munite

    mūnītē [ munitus ]
    под хорошей защитой, укрыто, безопасно Vr

    Латинско-русский словарь > munite

  • 2 munite

    mūnītē, Adv. (munitus), verwahrt, munitius, Varro LL. 5, 141.

    lateinisch-deutsches > munite

  • 3 munite

    mūnītē, Adv. (munitus), verwahrt, munitius, Varro LL. 5, 141.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > munite

  • 4 munite

    mūnītē, adv., v. 1. munio, P. a. fin.

    Lewis & Short latin dictionary > munite

  • 5 standard cubic feet per munite

    standard cubic feet per munite (scfm)
    стандартные куб. футы в минуту.
    куб. футы в минуту в стандартных условиях

    - объемная норма потока воздуха в стандартных условиях (сухой воздух при температуре 70°F и 14,696 фунтов/дюйм (psia), 20°C и 101,325 кПа. При этих условиях воздух имеет массовую плотность 0,075 фунтов/ куб. фут 1,204 кг/м3) - см. standard air.

    Англо-русский словарь по кондиционированию и вентиляции > standard cubic feet per munite

  • 6 standard cubic feet per munite

    standard cubic feet per munite (scfm)
    стандартные куб. футы в минуту.
    куб. футы в минуту в стандартных условиях

    - объемная норма потока воздуха в стандартных условиях (сухой воздух при температуре 70°F и 14,696 фунтов/дюйм (psia), 20°C и 101,325 кПа. При этих условиях воздух имеет массовую плотность 0,075 фунтов/ куб. фут 1,204 кг/м3) - см. standard air.

    English-Russian dictionary of terms for heating, ventilation, air conditioning and cooling air > standard cubic feet per munite

  • 7 arx

    arx, arcis, f. (v. Stamme ARC in arceo; vgl. Varr. LL. 5, 151), ein von Natur od. durch Kunst fester, hoher Punkt, der eine Stadt, eine Gegend deckt od. beherrscht, eine feste Höhe, -Anhöhe, -Berghöhe, Feste, Zitadelle, Burg, Zwingburg, griech. ἄκρα, ερυμα, I) eig.: A) im engern Sinne: iam montani signo dato ex castellis ad stationem solitam conveniebant, cum repente conspiciunt alios, arce occupatā suā, super caput imminentes, alios viā transire hostes, Liv.: Ianiculum quoque adiectum non inopiā loci, sed ne quando arx hostium esset, Liv.: nocte occupat collem imminentem urbi (Larissam eam arcem vocant), Liv. – v. der Arx von Rom, zunächst die (nördl.) Höhe des kapitol. Berges (j. Höhe von Araceli), dann auch der ganze Berg mit der Burg u. dem Kapitol, vobis (communis patria) arcem et Capitolium commendat, Cic.: ne quis patricius in arce aut in Capitolio habitaret, Liv.: Romana, Liv.: Capitolina, Liv., od. Capitolii, Tac.: Tarpeia, Kapitol, Verg.: dass. arces Tarpeiae, Ov.: u. als Ort, wo die Auspizien angestellt wurden, cum in arce augurium augures acturi essent, Cic.: quia (domus) auguribus ex arce augurium capientibus officiebat, Val. Max. – v. der Arx griech. Städte = ἄκρα, ἀκρόπολις, der höher gelegene u. befestigte Teil einer Stadt, die Akropolis, die Burg, feste Oberstadt, Tarentina arx, Liv.: non est (hoc opus), ut in arce (A. v. Athen) poni possit, quasi illa Minerva Phidiae, Cic.: arx (A. von Korinth) inter omnia in immanem altitudinem edita, Liv.: qui (Salinator) amisso oppido (Tarent) fugerat in arcem, Cic.: potitus est urbis Syracusarum, praeter arcem et insulam adiunctam oppido, Nep. – v. der Arx eines Reiches = erste Festung, Hauptbollwerk, Hauptwaffenplatz, quod Gentius eam (Scodram) sibi ceperat velut regni totius arcem, Liv.: ad caput arcem que regni Pergamum ducit oppugnandam, Liv. – Sprichw., arcem facere e cloaca, aus einer Mücke einen Elefanten machen, Cic. Planc. 95.

    B) im weitern Sinne, v. Jupiters Himmelsburg, quae pater ut vidit summā Saturnius arce, Ov.: siderea arx, Ov.: Plur. v. Himmel selbst, aethereae arces, Ov.: igneae arces, Hor. – v. Götterwohnungen, d.i. Tempeln, sacras iaculatus arces, Hor. – v. Städten (vgl. Korte Lucan. 3, 84. Voß Verg. georg. 2, 172. p. 341), Romanae arces, v. Arpi in Apulien, Ov.: arces Bacchi, v. Dionysopolis am Pontus, Ov.: beatae arces, v. Korinth, Hor.: exustae Phocidos arces, v. Phokäa, Lucan. v. Berg- u. Gebirgshöhen (vgl. Drak. Sil. 15, 305. Voß Verg. georg. 1, 240. p. 123), Parnassi arx, Ov.: Plur., Roma septem una sibi muro circumdedit arces (Hügel), Verg.: Rhodopeiae arces, Verg.: inexpertae arces, v. den Alpen, Sil. – v. jedem Gipfel, jeder Spitze (vgl. Drak. Sil. 15, 305), corporis, das Haupt, der Kopf, Sen. poët.; vgl. alta capitis, Claud.: galeae corusca, Stat.

    II) übtr.: A) wie unser Burg, Schirmfeste = Hort, Schutz, Schutzwehr, Zuflucht, v. Örtl., haec urbs lux orbis terrarum atque arx omnium gentium, Cic.: templum illud fuit te consule arx civium perditorum, receptaculum veterum Catilinae militum, castellum forensis latrocinii, Cic.: cis Iberum castra Romana esse, arcem tutam perfugium que novas volentibus res, Liv.: tyranni nuper eos (muros) arcem et munimentum sibi, non civitati paraverunt, Liv.: hic locus (forum) est igitur unus, quo perfugiant: hic portus, haec arx, haec ara sociorum, Cic. – v. Pers., ipsam arcem finitimorum, Campanos, adorti, Liv. – v. Abstr., munite communem arcem bonorum, obstruite perfugium improborum, Cic.: consulatum superesse plebeiis: eam esse arcem libertatis, id columen, Liv.: hanc (legem repetundarum) habent arcem, minus aliquanto nunc munitam, quam antea, verumtamen etc., Cic. Vgl. Fabri Liv. 21, 33, 2.

    B) = der eigentliche Sitz, Hauptsitz, die Hauptschanze, quae visa species... arcem eam (das Kapitol) imperii atque caput rerum portendebat, Liv.: urbem magnam et in ea parte, quā sita erat, arcem regni Zamam statuit oppugnare, Sall.: v. Pers., ubi Hannibal sit, ibi caput atque arcem totius belli esse, Liv. – v. Abstr., arcem Stoicorum defendis, die Hauptschanze = den Hauptbeweisgrund, Cic.: num potui magis in arcem illius causae invadere? Cic.

    C) (von der Arx als hohem Punkte) = Höhepunkt, Gipfel, quae te via... ad summas laudum perduxerit arces, Sil.: celsā mentis ab arce despicis errantes, Stat.: tecum mihi res non est, quod, cum natura tua in ipsam arcem eloquentiae ferat, errare mavis, Tac. dial.: qui (Pollio et Messala) Cicerone arcem iam tenente eloquentiae agere coeperunt, Quint.: Caesar... nondum attigit arcem iuris (der höchsten Gewalt) et, humanum culmen egressus, meruit etc., Lucan. 7, 593.

    D) (v. der Arx als dem gewöhnl. Sitz der Herrscher, s. Nep. Tim. 3, 3. Sen. contr. 4 [8], 27. § 1) = Herrschaft, Thron, cupidi arcium, Sen. poët.: evertit arces respectus honesti, Lucan.

    lateinisch-deutsches > arx

  • 8 slpm

    Универсальный англо-русский словарь > slpm

  • 9 ст. л./мин

    Универсальный русско-английский словарь > ст. л./мин

  • 10 arx

    arx, arcis, f. (v. Stamme ARC in arceo; vgl. Varr. LL. 5, 151), ein von Natur od. durch Kunst fester, hoher Punkt, der eine Stadt, eine Gegend deckt od. beherrscht, eine feste Höhe, -Anhöhe, -Berghöhe, Feste, Zitadelle, Burg, Zwingburg, griech. ἄκρα, ερυμα, I) eig.: A) im engern Sinne: iam montani signo dato ex castellis ad stationem solitam conveniebant, cum repente conspiciunt alios, arce occupatā suā, super caput imminentes, alios viā transire hostes, Liv.: Ianiculum quoque adiectum non inopiā loci, sed ne quando arx hostium esset, Liv.: nocte occupat collem imminentem urbi (Larissam eam arcem vocant), Liv. – v. der Arx von Rom, zunächst die (nördl.) Höhe des kapitol. Berges (j. Höhe von Araceli), dann auch der ganze Berg mit der Burg u. dem Kapitol, vobis (communis patria) arcem et Capitolium commendat, Cic.: ne quis patricius in arce aut in Capitolio habitaret, Liv.: Romana, Liv.: Capitolina, Liv., od. Capitolii, Tac.: Tarpeia, Kapitol, Verg.: dass. arces Tarpeiae, Ov.: u. als Ort, wo die Auspizien angestellt wurden, cum in arce augurium augures acturi essent, Cic.: quia (domus) auguribus ex arce augurium capientibus officiebat, Val. Max. – v. der Arx griech. Städte = ἄκρα, ἀκρόπολις, der höher gelegene u. befestigte Teil einer Stadt, die Akropolis, die Burg, feste Oberstadt, Tarentina arx, Liv.: non
    ————
    est (hoc opus), ut in arce (A. v. Athen) poni possit, quasi illa Minerva Phidiae, Cic.: arx (A. von Korinth) inter omnia in immanem altitudinem edita, Liv.: qui (Salinator) amisso oppido (Tarent) fugerat in arcem, Cic.: potitus est urbis Syracusarum, praeter arcem et insulam adiunctam oppido, Nep. – v. der Arx eines Reiches = erste Festung, Hauptbollwerk, Hauptwaffenplatz, quod Gentius eam (Scodram) sibi ceperat velut regni totius arcem, Liv.: ad caput arcem que regni Pergamum ducit oppugnandam, Liv. – Sprichw., arcem facere e cloaca, aus einer Mücke einen Elefanten machen, Cic. Planc. 95.
    B) im weitern Sinne, v. Jupiters Himmelsburg, quae pater ut vidit summā Saturnius arce, Ov.: siderea arx, Ov.: Plur. v. Himmel selbst, aethereae arces, Ov.: igneae arces, Hor. – v. Götterwohnungen, d.i. Tempeln, sacras iaculatus arces, Hor. – v. Städten (vgl. Korte Lucan. 3, 84. Voß Verg. georg. 2, 172. p. 341), Romanae arces, v. Arpi in Apulien, Ov.: arces Bacchi, v. Dionysopolis am Pontus, Ov.: beatae arces, v. Korinth, Hor.: exustae Phocidos arces, v. Phokäa, Lucan. v. Berg- u. Gebirgshöhen (vgl. Drak. Sil. 15, 305. Voß Verg. georg. 1, 240. p. 123), Parnassi arx, Ov.: Plur., Roma septem una sibi muro circumdedit arces (Hügel), Verg.: Rhodopeiae arces, Verg.: inexpertae arces, v. den Alpen, Sil. – v. jedem Gipfel, jeder Spitze (vgl. Drak. Sil. 15, 305), corporis, das
    ————
    Haupt, der Kopf, Sen. poët.; vgl. alta capitis, Claud.: galeae corusca, Stat.
    II) übtr.: A) wie unser Burg, Schirmfeste = Hort, Schutz, Schutzwehr, Zuflucht, v. Örtl., haec urbs lux orbis terrarum atque arx omnium gentium, Cic.: templum illud fuit te consule arx civium perditorum, receptaculum veterum Catilinae militum, castellum forensis latrocinii, Cic.: cis Iberum castra Romana esse, arcem tutam perfugium que novas volentibus res, Liv.: tyranni nuper eos (muros) arcem et munimentum sibi, non civitati paraverunt, Liv.: hic locus (forum) est igitur unus, quo perfugiant: hic portus, haec arx, haec ara sociorum, Cic. – v. Pers., ipsam arcem finitimorum, Campanos, adorti, Liv. – v. Abstr., munite communem arcem bonorum, obstruite perfugium improborum, Cic.: consulatum superesse plebeiis: eam esse arcem libertatis, id columen, Liv.: hanc (legem repetundarum) habent arcem, minus aliquanto nunc munitam, quam antea, verumtamen etc., Cic. Vgl. Fabri Liv. 21, 33, 2.
    B) = der eigentliche Sitz, Hauptsitz, die Hauptschanze, quae visa species... arcem eam (das Kapitol) imperii atque caput rerum portendebat, Liv.: urbem magnam et in ea parte, quā sita erat, arcem regni Zamam statuit oppugnare, Sall.: v. Pers., ubi Hannibal sit, ibi caput atque arcem totius belli esse, Liv. – v. Abstr., arcem Stoicorum defendis, die
    ————
    Hauptschanze = den Hauptbeweisgrund, Cic.: num potui magis in arcem illius causae invadere? Cic.
    C) (von der Arx als hohem Punkte) = Höhepunkt, Gipfel, quae te via... ad summas laudum perduxerit arces, Sil.: celsā mentis ab arce despicis errantes, Stat.: tecum mihi res non est, quod, cum natura tua in ipsam arcem eloquentiae ferat, errare mavis, Tac. dial.: qui (Pollio et Messala) Cicerone arcem iam tenente eloquentiae agere coeperunt, Quint.: Caesar... nondum attigit arcem iuris (der höchsten Gewalt) et, humanum culmen egressus, meruit etc., Lucan. 7, 593.
    D) (v. der Arx als dem gewöhnl. Sitz der Herrscher, s. Nep. Tim. 3, 3. Sen. contr. 4 [8], 27. § 1) = Herrschaft, Thron, cupidi arcium, Sen. poët.: evertit arces respectus honesti, Lucan.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arx

  • 11 jig

    I [dʒɪg]
    nome mus. giga f.
    ••

    the jig is upAE colloq. la festa è finita

    II [dʒɪg]
    verbo intransitivo (forma in -ing ecc. - gg-) (anche jig about, jig around) agitarsi, saltellare
    * * *
    [‹iɡ] 1. noun
    ((a piece of music for) a type of lively dance.) giga
    2. verb
    (to jump (about): Stop jigging about and stand still!) saltellare
    * * *
    jig (1) /dʒɪg/
    n.
    1 (mus.) giga: to dance a jig, ballare una giga
    2 (mecc.) maschera (di montaggio); attrezzatura di guida dell'utensile
    3 (ind. min.) crivello oscillante
    ● (mecc.) jig borer, tracciatrice; alesatrice a coordinate □ ( slang USA) The jig is up, la festa è finita!; il gioco è finito!; fine del divertimento!
    jig (2) /dʒɪg/
    jigaboo.
    (to) jig /dʒɪg/
    A v. i.
    2 saltellare; salterellare; ballare; ballonzolare
    B v. t.
    2 far saltellare; far ballare; far andare su e giù
    4 (ind. min.) crivellare, vagliare ( un minerale).
    * * *
    I [dʒɪg]
    nome mus. giga f.
    ••

    the jig is upAE colloq. la festa è finita

    II [dʒɪg]
    verbo intransitivo (forma in -ing ecc. - gg-) (anche jig about, jig around) agitarsi, saltellare

    English-Italian dictionary > jig

  • 12 ♦ label

    ♦ label /ˈleɪbl/
    n.
    1 cartellino; etichetta: to tie a label to a suitcase, attaccare un cartellino a una valigia; the label on a bottle, l'etichetta su una bottiglia
    2 (fig.) etichetta; definizione sommaria: Oscar Wilde was given the label of ‘ultimate aesthete’, Oscar Wilde ha ricevuto l'etichetta di ‘impareggiabile esteta’
    3 (ind.) etichetta; marca; prodotto di marca; (= designer label) griffe
    4 azienda (o ditta) di prodotti griffati (o firmati); (= record label) marca (o casa produttrice) di dischi; casa discografica
    5 (archit.) gocciolatoio
    6 (arald.) lambello
    7 (chim., fis.) tracciante isotopico; marcatore radioattivo; sostanza marcata
    8 (comput.) etichetta: label data type, tipo di dato etichetta
    ● ( grafica) label paper, carta monolucida.
    (to) label /ˈleɪbl/
    v. t.
    1 contrassegnare con un cartellino; mettere un'etichetta a; etichettare: labelled boxes, casse munite di cartellino
    2 (fig.) etichettare; definire; qualificare
    ● (chim.) labelled compound, composto marcato.

    English-Italian dictionary > ♦ label

  • 13 ticket **** tick·et

    ['tɪkɪt]
    1. n
    (gen) biglietto, (for library) tessera, (Comm: label on goods) cartellino, etichetta, (from cash register) scontrino, Am Pol lista dei candidati

    return ticket Am; round-trip ticket — biglietto di andata e ritorno

    open/closed ticket Aer — biglietto aperto/chiuso

    2. vt
    (label: goods) etichettare
    3. adj

    English-Italian dictionary > ticket **** tick·et

  • 14 scfm

    стандартные куб. футы в минуту.
    куб. футы в минуту в стандартных условиях

    - объемная норма потока воздуха в стандартных условиях (сухой воздух при температуре 70°F и 14,696 фунтов/дюйм (psia), 20°C и 101,325 кПа. При этих условиях воздух имеет массовую плотность 0,075 фунтов/ куб. фут 1,204 кг/м3) - см. standard air.

    Англо-русский словарь по кондиционированию и вентиляции > scfm

  • 15 scfm

    стандартные куб. футы в минуту.
    куб. футы в минуту в стандартных условиях

    - объемная норма потока воздуха в стандартных условиях (сухой воздух при температуре 70°F и 14,696 фунтов/дюйм (psia), 20°C и 101,325 кПа. При этих условиях воздух имеет массовую плотность 0,075 фунтов/ куб. фут 1,204 кг/м3) - см. standard air.

    English-Russian dictionary of terms for heating, ventilation, air conditioning and cooling air > scfm

  • 16 munio

    1.
    mūnĭo (old form moenio, v. below), īvi or ĭi, ītum, 4 ( fut. munibis for munies, Veg. Vet. 1, 10, 5), v. a. [moenia, lit. to wall; hence], to build a wall around, to defend with a wall, to fortify, defend, protect, secure, put in a state of defence (class.).
    I.
    Lit.:

    arcem ad urbem obsidendam,

    Nep. Tim. 3, 3:

    palatium,

    Liv. 1, 7:

    locum,

    Caes. B. G. 1, 24, 3.—With abl.:

    Alpibus Italiam munierat ante natura,

    Cic. Prov. Cons. 14, 34:

    domum praesidiis,

    id. Cat. 1, 4, 10:

    castra vallo fossāque,

    with palisades and a trench, Caes. B. G. 2, 5:

    locum muro,

    id. ib. 29.—With a homogeneous object, prov.:

    magna moenis moenia,

    you are undertaking a great thing, Plaut. Mil. 2, 2, 73:

    duovir urbis moeniendae,

    Inscr. Orell. 7142.— Absol.: quod idoneum ad muniendum putarent, for fortifying, i. e. for use in the fortifications, Nep. Them. 6, 21; Hirt. B. G. 8, 31. —Also, to surround, guard, for the protection of other things: ignem ita munire ut non evagaretur, Mos. et Rom. Leg. Coll. 12, 7, 7.—
    B.
    Transf.
    1.
    In gen., to defend, guard, secure, protect, shelter:

    Pergamum divinā moenitum manu,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 2:

    hortum ab incursu hominum,

    Col. 11, 3, 2:

    spica contra avium morsūs munitur vallo aristarum,

    Cic. Sen. 15, 51:

    hieme quaternis tunicis et tibialibus muniebatur,

    he defended, protected, covered himself, Suet. Aug. 82. —
    2.
    To make a road, etc., i. e. to make passable by opening, repairing, or paving it:

    quasi Appius Caecus viam munierit,

    Cic. Mil. 7, 17:

    rupem,

    Liv. 21, 37:

    itinera,

    Nep. Hann. 3, 4:

    TEMPE MVNIVIT,

    Inscr. Orell. 587. —
    II.
    Trop.
    A.
    To guard, secure, strengthen, support (cf.:

    fulcio, sustineo): meretriculis Muniendis rem cogere,

    to maintain, support, Plaut. Truc. 2, 2, 54 (dub.; Speng. moenerandis; v. munero).— Am strengthening myself:

    munio me ad haec tempora,

    Cic. Fam. 9, 18, 2:

    imperium,

    to secure, Nep. Reg. 2, 2:

    muniri adversus fraudes,

    to secure one's self, Plin. 37, 13, 76, § 198 (dub. moneri, Jahn):

    se contra ruborem,

    Tac. Agr. 45:

    se multorum benevolentiā,

    Cic. Fin. 2, 26, 84:

    se contra perfidiam,

    id. Fam. 4, 14, 3:

    aliquid auctoritate,

    Vell. 2, 127, 2:

    domum terrore,

    Plin. Pan. 48, 3.—
    B.
    Munire viam, to make or open a way:

    haec omnia tibi accusandi viam muniebant,

    prepared the way for your accusation, Cic. Mur. 23, 48:

    sibi viam ad stuprum,

    id. Verr. 2, 1, 25, § 64.—Hence, mūnītus, a, um, P. a., defended, fortified, protected, secured, safe (class.):

    nullius pudicitia munita contra tuam cupiditatem et audaciam posset esse,

    Cic. Verr. 2, 5, 15, § 39.— Neutr. plur. munita as subst.: munita viāi, fortification or breastwork of the mouth (cf. Homer. herkos odontôn), the lips, Lucr. 3, 498.— Comp.:

    se munitiorem ad custodiendam vitam suam fore,

    Cic. Q. Fr. 2, 3, 3.— Sup.:

    munitissima castra,

    Caes. B. G. 4, 55.— Adv.: mūnītē, securely, safely (ante-class.):

    munitius,

    Varr. L. L. 5, § 141. Müll.
    2.
    munĭo, ōnis, a false reading for nomionem, v. Orell. and Klotz, ad h. l.; Cic. de Or. 1, 59, 251.

    Lewis & Short latin dictionary > munio

См. также в других словарях:

  • Munite — Mu*nite , v. t. [L. munitus, p. p. of munire to wall, fortify.] To fortify; to strengthen. [Obs.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • munite — adj. [L. munitus, fortify] Provided with armature …   Dictionary of invertebrate zoology

  • munite — /myooh nuyt /, v.t., munited, muniting. Obs. to fortify. [1400 50; late ME: fortified < L munitus, ptp. of munire to wall (a town), fortify; see ITE2] * * * …   Universalium

  • munite — transitive verb ( ed/ ing/ s) Etymology: Middle English munyten, from Latin munitus, past participle of munire obsolete : to strengthen usually by fortifying …   Useful english dictionary

  • præmunite — præmunite, nition etc.: see premunite, etc …   Useful english dictionary

  • University of Fairfax — Not to be confused with the unaccredited Fairfax University or with George Mason University, also located in Fairfax, Virginia. Infobox Company company name = University of Fairfax. company logo = company type = Private genre = foundation = 2002… …   Wikipedia

  • munition — /myooh nish euhn/, n. 1. Usually, munitions. materials used in war, esp. weapons and ammunition. 2. material or equipment for carrying on any undertaking. v.t. 3. to provide with munitions. [1525 35; < L munition (s. of munitio) a fortifying,… …   Universalium

  • Риччи, Марио (партизан) — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Риччи. Марио Риччи итал. Mario Ricci …   Википедия

  • STAGNA — pro Numinibus. Seneca Ep. 41. Magnorum fluminum capita veneramur et Stagna quaedam vel opacitas vel immensa alititudo sacravit. Superstitionis occasione ab Aegyptiis desumptâ; uti docet Octavius apud Min. Felicem, quos Hescesaitas postea imitatos …   Hofmann J. Lexicon universale

  • chiusa — chiù·sa s.f. CO 1a. riparo o recinto di vario tipo, disposto spec. intorno a terreni coltivati Sinonimi: protezione, recinto, recinzione. 1b. estens., il terreno recintato 2. sbarramento artificiale di un corso d acqua costituito da un insieme di …   Dizionario italiano

  • cirro — cìr·ro s.m. 1. TS meteor. piccola nube bianca di alta quota, filamentosa e trasparente, formata da cristalli di ghiaccio | estens., nebbia, striscia di fumo 2. TS bot. organo di sostegno di alcune piante rampicanti del phylum delle Angiosperme… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»