-
1 longinquus
longinquus, a, um [longus] [st1]1 [-] long, étendu, spacieux. - longinqua linea, Plin. 9, 17, 26, 59: longue ligne. - longinqua oculorum acies, Gell.: vue qui porte loin. [st1]2 [-] éloigné, lointain, distant, à une grande distance. - longinquiores loci, Caes. BG. 4: lieux plus éloignés. - saltus et saturi petito longinqua Tarenti, Virg. G. 2: gagne les défilés boisés et les lointains pâturages de la grasse Tarente. - longinqua imperii, Tac. An. 3: les parties éloignées de l'empire. - e longinquo intueri, Plin. 35: observer de loin. - longinqua vulnera (= e longinquo accepta), Luc. 3, 568: blessures faites de loin. [st1]3 [-] vivant éloigné, étranger. - homo longinquus et alienigena, Cic. Dej. 3, 10: homme d'un pays lointain et un étranger. - aequaliter in longinquos, in propinquos irruere, Cic. Mil. 28, 76: se ruer sans distinction sur les gens éloignés et les voisins. - longinquus piscis, Ov. Ib. 150: poisson d'une mer lointaine. [st1]4 [-] long, qui dure longtemps; lointain, éloigné (dans le temps). - longinqua consuetudo, Caes. BG. 1: longue habitude. - longinqua mala consuetudo, Varr.: mauvaise habitude invétérée. - longinquum istuc amanti est, Plaut.: c'est bien long pour un amant. - in longinquum tempus aliquid differre, Cic.: reporter qqch à une date lointaine. [st1]5 [-] ancien, antique. - longinqua monumenta, Plin. 13: monuments antiques.* * *longinquus, a, um [longus] [st1]1 [-] long, étendu, spacieux. - longinqua linea, Plin. 9, 17, 26, 59: longue ligne. - longinqua oculorum acies, Gell.: vue qui porte loin. [st1]2 [-] éloigné, lointain, distant, à une grande distance. - longinquiores loci, Caes. BG. 4: lieux plus éloignés. - saltus et saturi petito longinqua Tarenti, Virg. G. 2: gagne les défilés boisés et les lointains pâturages de la grasse Tarente. - longinqua imperii, Tac. An. 3: les parties éloignées de l'empire. - e longinquo intueri, Plin. 35: observer de loin. - longinqua vulnera (= e longinquo accepta), Luc. 3, 568: blessures faites de loin. [st1]3 [-] vivant éloigné, étranger. - homo longinquus et alienigena, Cic. Dej. 3, 10: homme d'un pays lointain et un étranger. - aequaliter in longinquos, in propinquos irruere, Cic. Mil. 28, 76: se ruer sans distinction sur les gens éloignés et les voisins. - longinquus piscis, Ov. Ib. 150: poisson d'une mer lointaine. [st1]4 [-] long, qui dure longtemps; lointain, éloigné (dans le temps). - longinqua consuetudo, Caes. BG. 1: longue habitude. - longinqua mala consuetudo, Varr.: mauvaise habitude invétérée. - longinquum istuc amanti est, Plaut.: c'est bien long pour un amant. - in longinquum tempus aliquid differre, Cic.: reporter qqch à une date lointaine. [st1]5 [-] ancien, antique. - longinqua monumenta, Plin. 13: monuments antiques.* * *Longinquus, Adiectiuum. Cic. Loingtain.\AEuum longinquum. Lucret. Long aage.\Longinquis bellis obruti. Plin. Qui durent long temps.\Fornax longinqua. Plin. Longue.\Itinera longinqua acturi Sarmatae, etc. Plin. Longs voyages.\Longinquos respicit montes. Plin. Loingtains.\Morbus longinquus. Liu. Qui dure long temps.\Sermo longinquus: cui Breuis opponitur. Plaut. Long propos.\Ex longinquo venire. Plin. De loing.\E longinquo multa annuntiare. Plin. De loing.\Longinquum amanti istuc. Plaut. Il dure long temps.\Longinquum loqui. Plaut. Tenir long proces.\Longinqui. Cic. Loingtains, Qui demeurent loing de nous. -
2 Fremde [2]
2. Fremde, die, I) = fremde Person, s. fremd no. I, 1. – II) = das Ausland: terrae externae. loca externa. – terrae remotiores od. longinquiores (entferntere Länder). – gentes externae od. exterae (die auswärtigen Völker). – Ist es = »die Fremden«, der Plur. der Ausdrr. zu »der Fremde«, s. »fremd no. I, 1«. – in der Fr., apud exteros (im Auslande). – peregre (z.B. habitare): der Tod in der Fr., mors peregrina. – in die Fr., peregre (z.B. abire, proficisci). – aus der Fr., peregre (z.B. redire; u. alqm accire in regnum, d. i. jmd. auf den Thron rufen): aus der Fr. gekommen, angenommen etc., adventicius (z.B. vitium). – in der Fr. sich aufhalten, morari in externis (im Auslande verweilen). – peregrinari: in der Fr. sterben, inter gentes externas mori.
-
3 longinquus (-īncus)
longinquus (-īncus) adj. with comp. [longus], far removed, far off, remote, distant: nationes, Cs.: hostis: cura, for distant things, L.: longinquiores loci, Cs.—As subst n.: quid ego longinqua commemoro? remote events: longinqua imperii, remote parts, Ta.— Living far off, foreign, strange: homo: piscis, O.— Long, of long duration, prolonged, lasting, continued, tedious: dolor: oppugnatio, Cs.: consuetudo, Cs.: longinquiore tempore bellum confecturum, N.— Remote, distant: in longinquum tempus differre: tempore longinqua victoria, L. -
4 descisco
dē-scisco, īvi or ĭi, ītum, 3, v. n., orig. a publicist's t. t. to free one's self from a connection with any one, to withdraw, leave, revolt from, = sciscendo deficere; and with an indication of the terminus, to desert to, go over to any one (class. prose).I.Prop.:II.multae longinquiores civitates ab Afranio desciscunt,
Caes. B. C. 1, 60 fin.; so,ab aliquo,
id. ib. 2, 32, 2; Cic. Phil. 11, 9, 21; Liv. 6, 36; Nep. Alc. 5, 1; id. Dat. 5, 5; Just. 5, 1 fin. et saep.:ad aliquem (opp. a nobis deficere),
Liv. 31, 7; cf.:Praeneste ab Latinis ad Romanos descivit,
id. 2, 19;and simply: ad aliquem,
id. 26, 21; Front. Strat. 4, 3, 14 al.; cf. pass. impers.:quibus invitis descitum ad Samnites erat,
Liv. 9, 16; and Flor. 3, 5, 6.— Absol.:cum Fidenae aperte descissent,
Liv. 1, 27; 21, 19; Tac. H. 1, 31; Suet. Caes. 68; Nep. Tim. 3, 1; id. Ham. 2, 2; Front. Strat. 1, 8, 6: Stat. Th. 2, 311 al.—Transf. beyond the political sphere, to depart, deviate, withdraw from a person or thing; to fall off from, be unfaithful to:B.a nobis desciscere quaeres?
Lucr. 1, 104:a se ipse,
Cic. Att. 2, 4, 2:si Cicero a Demosthene paulum in hac parte descivit,
Quint. 9, 4, 146:cur Zeno ab hac antiqua institutione desciverit,
Cic. Fin. 4, 8; so,a pristina causa,
id. Fam. 1, 9, 17 Orell. N. cr.:a veritate,
id. Ac. 2, 15:a natura,
id. Tusc. 3, 2:a disciplina,
Vell. 2, 81:a virtute,
id. 2, 1:a consuetudine parentum,
Plin. Ep. 3, 20, 4 et saep.:a vita,
to separate, sever one's self, Cic. Fin. 3, 18, 61 (opp. manere in vita).— Pass. impers.:praecipiti cursu a virtute descitum, ad vitia transcursum,
Vell. 2, 1.—Stating the terminus, to fall off to, decline to; to degenerate into:ab excitata fortuna ad inclinatam et prope jacentem,
Cic. Fam. 2, 16; cf.:ad saevitiam, ad cupiditatem,
Suet. Dom. 10: in regem (i. e. to degenerate, be transformed), Flor. 4, 3:in monstrum,
id. 4, 11.—Of subjects not personal:quis ignorat et eloquentiam et ceteras artes descivisse ab ista vetere gloria,
Tac. Or. 28:(vitis) gracili arvo non desciscit,
does not degenerate, Col. 3, 2, 13:semina,
id. 3, 10, 18. -
5 longinquom
longinquus, a, um, adj. [longus], long, extensive.I.Lit., in space.A.In gen. (rare):B.linea,
Plin. 9, 17, 26, § 59:aequora,
Claud. Rapt. Pros. 3, 363:amnes,
Tac. A. 1, 9.—In partic.1.Far removed, far off, remote, distant (class.):2.nos longinqui et a te ipso missi in ultimas gentes,
Cic. Fam. 15, 9, 1:ex locis tam longinquis,
id. Imp. Pomp. 16, 47:ab extero hoste atque longinquo,
id. Cat. 2, 13, 29:longinqua Lacedaemon,
id. Att. 15, 9, 1:nationes,
Caes. B. G. 7, 77:cura,
respecting things that are far off, Liv. 22, 23:longinquiores loci,
Caes. B. G. 4, 27:vulnera, i. e. e longinquo accepta,
Luc. 3, 568.—In neutr. absol.: ex (e) longinquo, from afar, from a distance:e longinquo intueri,
Plin. 35, 10, 36, § 97; Tac. A. 1, 47; Sen. Ep. 22.— Plur.:longinqua imperii adire,
the remote parts, Tac. A. 3, 34.—Living far off, foreign, strange:II.homo longinquus et alienigena,
Cic. Deiot. 3, 10:Clodius aequaliter in longinquos, in propinquos, in alienos, in suos irruebat,
id. Mil. 28, 76:piscis,
Ov. Ib. 150.—Transf., of time.A.In gen., long, of long duration or continuance, prolonged, lasting, continued, tedious (class.; cf.:B.diutinus, diuturnus): vita,
Plaut. Mil. 3, 1, 136:adfert vetustas omnibus in rebus longinqua observatione incredibilem scientiam,
Cic. Div. 1, 49, 109:dolores,
id. Fin. 2, 29, 94:oppugnatio,
Caes. B. C. 3, 80:consuetudo,
id. B. G. 1, 47:militia,
Liv. 4, 18.— Comp.:longinquiore tempore bellum confecturum,
Nep. Them. 4, 3.—In partic.1.Long deferred, distant (rare):* 2.cum spe perrumpendi periculi, vel in longinquum tempus differendi,
Cic. Part. Or. 32, 112:cum... aut tempore longinqua aut praeceps periculo victoria esset,
Liv. 9, 24, 2:spes longinqua et sera,
Tac. A. 13, 37.—Old, ancient:3.monumenta,
Plin. 13, 12, 26, § 83. —Remote, far-fetched:1.sunt et durae (translationes), id est a longinqua similitudine ductae, ut "capitis nives," etc.,
Quint. 8, 6, 17.—Hence, adv., in three forms: lon-ginquē, longinquō, and longin-quom (only ante- and post - class.).A long way off, far away: longinque ab domo bellum gerentes, Enn. ap. Non. 515, 14 (Trag. v. 103, Vahl.).—2.In time, long, a long while:b.odiosast oratio, quom rem agas, longinquom loqui,
Plaut. Merc. 3, 4, 25:servus longinquo absens,
Dig. 30, 3; so ib. 3, 3, 44.— Comp.:longinquius diutiusque adesse,
Gell. 1, 22, 12.—After a long interval:historiam scripsere Pictor incondite, Sisenna longinque,
Fronto Ep. ad Ver. 1 Mai. -
6 longinquus
longinquus, a, um, adj. [longus], long, extensive.I.Lit., in space.A.In gen. (rare):B.linea,
Plin. 9, 17, 26, § 59:aequora,
Claud. Rapt. Pros. 3, 363:amnes,
Tac. A. 1, 9.—In partic.1.Far removed, far off, remote, distant (class.):2.nos longinqui et a te ipso missi in ultimas gentes,
Cic. Fam. 15, 9, 1:ex locis tam longinquis,
id. Imp. Pomp. 16, 47:ab extero hoste atque longinquo,
id. Cat. 2, 13, 29:longinqua Lacedaemon,
id. Att. 15, 9, 1:nationes,
Caes. B. G. 7, 77:cura,
respecting things that are far off, Liv. 22, 23:longinquiores loci,
Caes. B. G. 4, 27:vulnera, i. e. e longinquo accepta,
Luc. 3, 568.—In neutr. absol.: ex (e) longinquo, from afar, from a distance:e longinquo intueri,
Plin. 35, 10, 36, § 97; Tac. A. 1, 47; Sen. Ep. 22.— Plur.:longinqua imperii adire,
the remote parts, Tac. A. 3, 34.—Living far off, foreign, strange:II.homo longinquus et alienigena,
Cic. Deiot. 3, 10:Clodius aequaliter in longinquos, in propinquos, in alienos, in suos irruebat,
id. Mil. 28, 76:piscis,
Ov. Ib. 150.—Transf., of time.A.In gen., long, of long duration or continuance, prolonged, lasting, continued, tedious (class.; cf.:B.diutinus, diuturnus): vita,
Plaut. Mil. 3, 1, 136:adfert vetustas omnibus in rebus longinqua observatione incredibilem scientiam,
Cic. Div. 1, 49, 109:dolores,
id. Fin. 2, 29, 94:oppugnatio,
Caes. B. C. 3, 80:consuetudo,
id. B. G. 1, 47:militia,
Liv. 4, 18.— Comp.:longinquiore tempore bellum confecturum,
Nep. Them. 4, 3.—In partic.1.Long deferred, distant (rare):* 2.cum spe perrumpendi periculi, vel in longinquum tempus differendi,
Cic. Part. Or. 32, 112:cum... aut tempore longinqua aut praeceps periculo victoria esset,
Liv. 9, 24, 2:spes longinqua et sera,
Tac. A. 13, 37.—Old, ancient:3.monumenta,
Plin. 13, 12, 26, § 83. —Remote, far-fetched:1.sunt et durae (translationes), id est a longinqua similitudine ductae, ut "capitis nives," etc.,
Quint. 8, 6, 17.—Hence, adv., in three forms: lon-ginquē, longinquō, and longin-quom (only ante- and post - class.).A long way off, far away: longinque ab domo bellum gerentes, Enn. ap. Non. 515, 14 (Trag. v. 103, Vahl.).—2.In time, long, a long while:b.odiosast oratio, quom rem agas, longinquom loqui,
Plaut. Merc. 3, 4, 25:servus longinquo absens,
Dig. 30, 3; so ib. 3, 3, 44.— Comp.:longinquius diutiusque adesse,
Gell. 1, 22, 12.—After a long interval:historiam scripsere Pictor incondite, Sisenna longinque,
Fronto Ep. ad Ver. 1 Mai.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Латинский
- Французский