-
81 ψῡχή
ψῡχή, ἡ, Hauch, Athem, Odem, und weil dieser früh als Zeichen und Bedingung des Lebens erkannt wurde, Leben, Lebenskraft, Seele; oft bei Hom.: τοῦ δ' αὖϑι λύϑη ψυχή τε μένος τε Il. 5, 296, u. oft; ψυχὴν Ἄϊδι δώσειν 5, 654; χερσὶν ὺπ' Ἀργείων ψυχὰς ὀλέσαντες 13, 763; τὸν δ' ἔλιπε ψυχή, κατὰ δ' ὀφϑαλμῶν κέχυτ' ἀχλύς 5, 696; Od. 14, 426; ἐπὴν δὴ τόν γε λίπῃ ψυχή τε καὶ αἰών Il. 16, 453, wie αἲ γὰρ δὴ ψυχῆς τε καὶ αἰῶνός σε δυναίμην εὖνιν ποιήσας πέμψαι δόμον Ἄϊδος εἴσω Od. 9, 523; auch ϑυμοῠ καὶ ψυχῆς κεκαδών vrbdn, Il. 11, 334, wie Od. 21, 154; ψυχῆς ὄλεϑρος, Vernichtung des Lebens, ll. 11, 325; ψυχὴν παρϑέμενος, sein Leben daran setzend, wagend, Od. 3, 74. 9, 255, wie αἰεὶ ἐμὴν ψυχὴν παραβαλλόμενος πολεμίζειν Il. 9, 322; περὶ ψυχῆς, ums Leben, zur Rettung oder Erhaltung des Lebens, Od. 9, 423; μάχεσϑ αι περὶ ψυχῆς 22, 245, wie ϑέειν περὶ ψυχῆς Il. 22, 161; τρέχειν περὶ ψυχῆς Her. 7, 37. 9, 37; ὁ περὶ τῆς ψυχῆς ἀγών, Kampf auf Leben und Tod, s. Jac. Ach. Tat. p. 896; οὓς (ἀγῶνας) περὶ τῆς ψυχῆς ἀγωνίζεσϑε Dem. 18, 262; κινδυνεύειν περὶ τῆς ψυχῆς Thuc. 8, 50; τῆς ψυχῆς πρίασϑαί τι, Etwas mit seinem Leben erkaufen, Xen. Cyr. 3, 1,36; τὴν ψυχήν τινος ζημιοῠσϑαι, an Jemandes Leben, d. i. dadurch gestraft werden, daß einem Andern das Leben genommen wird, Her. 7, 39; ποινὴν τῆς Αἰσώπου ψυχῆς ἀνελέσϑαι, Rache nehmen für das dem Aesop genommene Leben, 2, 134; so auch Pind.: ἀπὸ ψυχὰν λιπών P. 3, 101; ἀπέπνευσεν ψυχάς N. 1, 47, vgl. Ol. 8, 39 N. 9, 32; ψυχὴν Ἀΐδᾳ τελέων I. 1, 68; οὐκ ἐᾷ ἡμᾶς οὐδὲ ψυχῆς λαχεῖν, das Leben genießen, seiner froh werden, van einem Menschen, der uns plagt und ängstigt, Phryn. in B. A. 73; τὰς πάνυ πολλὰς ψυχὰς ὀλέσασ' ὑπὸ Τροίᾳ Aesch. Ag. 1432, vgl. 1445; ὡς ἔλεξα τῆς ἐμῆς περὶ ψυχῆς Eum. 115; τῶνδε γὰρ πλέον φέρω πένϑος ἢ καὶ τῆς ἐμῆς ψυχῆς πέρι Soph. O. R. 94; ἐπ' ἀργύρῳ γε τὴν ψυχὴν προδούς Ant. 322; ἐκπνέων ψυχὴν ἐμήν Eur. Gr. 1163; ψυχὴν δώσω τῆςδ' ὑπερϑανεῖν χϑονός Phoen. 1005; ψυχὴν σέϑεν ἔκτεινε Troad. 1214, u. öfter; φιλῶ τὴν ἐμὴν ψυχήν Ar. Ach. 338; τὸν περὶ ψυχῆς δρόμον δραμεῖν Vesp. 376; ψυχὴν ἐκπίνειν, das Blut aussaugen, Nubb. 703; τῆς ψυχῆς ἀποστερεῖν τινα Thuc. 1, 136; σώζειν τὰς ψυχάς Xen. Cyr. 4, 1,5. – Auch vom Leben der Thiere, Hes. Sc. 173. – Dieser Lebenshauch, der im Tode erlischt, geht nach der Vorstellung der Alten in die Unterwelt, dort mit einem Schattenkörper (der nicht mit Händen zu greifen ist, Od. 11, 207) verbunden, ohne den denkenden Geist (vgl. φρήν); dah. ψυχή die Seele des Abgeschiedenen in der Unterwelt; ψυχαὶ δ' Ἄϊδόςδε κατῆλϑον Il. 7, 330, wie Od. 10, 560. 11, 65; u. noch genauer beschrieben : ἀνδρὸς δὲ ψυχὴ πάλιν ἐλϑεῖν οὔτε λεϊστή, οὔϑ' ἑλετή, ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων, Il. 9, 408; ψυχὴ δὲ κατ' οὐταμένην ὠτειλὴν ἔσσυτ' ἐπενγομένη 14, 518, wo die Seele also mit dem Blute entströmt; vgl. τοῖο δ' ἅμα ψυχήν τε καὶ ἔγχεος ἐξέρυσ' αἰχμήν 16, 505; 23, 104 ἦ ῥά τίς ἐστι καὶ εἰν Ἀΐδαο δόμοισιν ψυχὴ καὶ εἴδωλον· ἀτὰρ φρένες οὐκ ἔνι πάμπαν; vgl. 72, wo ausdrücklich bemerkt ist, daß der Schatten vollkommen die Gestalt dessen behielt, dem er im Leben angehört hatte; oft in Od. 11, u. 24, 1 ff.; vgl. noch Il. 1, 3 Od. 14, 134; so auch Tragg., wie Aesch. Pers. 622 Soph. O. C. 1003. – Auch ein Schmetterling, eine Motte, die man als Sinnbild des Lebens und der Unsterblichkeit der Seele brauchte, wegen der Verwandlung aus einer Raupe und Puppe, Arist. H. A. 4, 7. – Der abstrakte Begriff der Seele entwickelt sich seit Her., ἀνϑρώπ ου ψυχὴ ἀϑάνατός ἐστι 2, 123; Plat. Phaedr. 245 c Prot. 313 a u. öfter. – Seele, Herz, als Sitz des Willens, der Begierden und der Leidenschaften, Gesinnung, Gemüth, Her. 3, 14; auch = Muth, τὴν ψυχὴν πονηρός, ἐν ναυμαχίᾳ, Lys. 20, 14; οἷος ἦν τὴν ψυχήν ib. 24; ἐκ τῆς ψυχῆς, aus innerster Seele, von ganzem Herzen, τίνα οἴεσϑέ με τὴν ψυχὴν ἔχειν, wie glaubt ihr, daß mir zu Muthe ist, Dem. 28, 21. – Sinnliche Neigung, Appetit, ἡ ψυχὴ οὐ προςίεται σῖτον Xen. Cyr. 8, 7,4; – δοῠναί τι τῇ ψυχῇ, der Neigung, dem Hange wozu folgen, nachgeben, ψυχῇ διδόντες ἡδονὴν καϑ' ἡμέραν Aesch. Pers. 827 (vgl. Theocr. 16, 24); ἐκμαϑεῖν ἀνδρὸς ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην Soph. Ant. 176; ἐν τοῖσιν ὠσὶν ἢ 'πὶ τῇ ψυχῇ δάκνει 317, u. öfter; τίν' ἔχεις ψυχήν Eur. Or. 525; ἀρσένων μείζονες ψυχαί Suppl. 1103; τῶν γερόντων οἶδα τὰς ψυχάς Ar. Ach. 353; ψυχὴν ἐμπλησάμενος Διοπείϑους Vesp. 380; ταῖς ψυχαῖς παρεσκευασμένοι Xen. Cyr. 2, 1,11; ἥ μου ψυχὴ παρεσκεύασται, ich will, bin bereit, 5, 1,26; ἐκ τῆς ψυχῆς φίλος, ein wahrer Freund, An. 7, 7,43; ὅλῃ τῇ ψυχῇ Mem. 3, 11, 18. – Auch Geist, Verstand, Her. 5, 124; τῇ ψυχῇ τοῦτ' οἶδε Dem. 21, 221. – In der Anrede, φίλη ψυχή, liebe Seele, ὧ ἀγαϑὴ καὶ πιστὴ ψυχή Xen. Cyr. 7, 3,8.
-
82 ΚΑΠΩ
ΚΑΠΩ, veralteter Stamm, der happen, schnappen, hauchen, athmen bedeutet, vgl. κάπος, κάπυς, καπύω u. κάπτω, auch καπνός. Man führt darauf das part. perf. κεκαφηώς zurück, welches Hom. in der Verbindung κεκαφηότα ϑυμόν Il. 5, 698 Od. 5, 468 braucht; aus der ersten Stelle, τὸν δ' ἔλιπε ψυχή, κατὰ δ' ὀφϑαλμῶν κέχυτ' ἀχλύς· αὖτις δ' ἀμπνύνϑη, περὶ δὲ πνοιὴ Βορέαο ζώγρει ἐπιπνείουσα κακῶς κεκαφηότα ϑυμόν, welche alte Erkl. durch ἐκπεπνευκότα wiedergeben, geht hervor, daß die ermattete, erschöpfte Lebenskraft gemeint ist, die, wenn sie wieder angefacht wird, beim Erwachen aus der Ohnmacht sich in starken, schnellen u. hörbaren Athemzügen kund giebt. Auch sp. D., γυῖα Opp. H. 3, 114; Nic. Al. 444.
-
83 ΜΈΝος
ΜΈΝος, τό (verwandt mit μένω, ΜΑΩ), Kraft, Stärke, bes. insofern sie sich zu bethätigen strebt; bes. – a) kühner Muth, Ungestüm; oft mit ϑυμός verbunden, bes. in den Verbindungen ὤτρυνε μένος καὶ ϑυμὸν ἑκάστου, Il. 5, 470; καὶ λίην οὗτός γε μένος ϑυμόν τ' ὀλέσειεν, 8, 358 u. öfter, u. eben so mit χεῖρες, z. B. πολλὸν ἀφαυρότερος χεῖράς τε μένος τε, 7, 457. 13, 105 u. öfter; auch μῖξαι χεῖράς τε μένος τε, handgemein werden im muthigen Kampfe, 15, 510, u. μένος χειρῶν, 5, 306; auch τῷ δ' ἔμπνευσε μένος Ἀϑήνη, sie hauchte ihm Muth ein, 10, 482, wie πλῆσεν μένεος κρατεροῖο, 13, 60; ἐνῆκε δέ οἱ μένος ἠΰ, 20, 80, Kraft u. Muth; μένος πολυϑαρσὲς ἐνῆκεν, Il. 19, 37; auch μένος τε καὶ ἀλκή, 6, 265. 9, 706; καὶ ϑάρσος, 5, 2 Od. 1, 321; auch μένος ἔλλαβε ϑυμόν, Il. 23, 468; vgl. Pind. πατρὸς ἐνέπνευσεν μένος γήραος ἀντίπαλον, Ol. 8, 76; Hom. bezeichnet als den Sitz des μένος bald στήϑεα, bald φρένες, Il. 1, 103. 17, 451. 19, 202. – Allgemeiner – b) Lebenskraft; τοῦ δ' αὖϑι λύϑη ψυχή τε μένος τε, Il. 5, 296; ἀπὸ γὰρ μένος εἵλετο χαλκός, 3, 294; καὶ μὲν τῶν ὑπέλυσε μένος καὶ φαίδιμα. γυῖα, 6, 27; σβέσσαι, 16, 621. – Auch von leblosen Dingen, Kraft, πυρός, Il. 23, 177 u. öfter, ἠελίοιο, 190, wie Hes. O. 416; ποταμῶν, Il. 12, 18; vom Wurfspieß, 16, 613. 17, 529; von Stürmen, 5, 524; vom Wein, Hippocr., wo mehr od. weniger auch diese leblosen Dinge als von einem innern Drange beseelt dargestellt werden; so auch Tragg.; ἔνϑα ποταμὸς ἐκφυσᾷ μένος, Aesch. Prom. 722; κοίμα κελαινοῦ κύματος πικρὸν μένος, Eum. 796, vom Blute; ἔτι γὰρ ϑερμαὶ σύριγγες ἄνω φυσῶσι μέλαν μένος, Soph. Ai. 1392; vgl. Aesch. πρὶν αἱματηρὸν ἐξαφρίζεσϑαι μένος, Ag. 1037, die Masse des Bluts; Sosipat. 2 (V, 55); χειμῶνος ἐκφυγόντες ἄγριον μένος, Eur. Heracl. 429; μένος πυρός auch Ar. Ach. 640; u. von Thieren, wie Pferden u. Maulthieren, Il. 17, 476. 742 u. sonst, vgl. Od. 3, 450. 7, 2. – c) Zornmuth, Zorn; μένεος δ' ἐμπλήσατο ϑυμὸν ἀγρίου, Il. 22, 312, wie μένεος δὲ μέγα φρένες ἀμφιμέλαιναι πίμπλαντο, 1, 103; μένεα πνείοντες, Wuth oder Muth schnaubend, 2, 536. 3, 8 u. öfter. – Uebh. Streben, Vorhaben, τῶν μένος αἰὲν ἀτάσϑαλον, Il. 13, 634, ἐμῶν μενέων ἀπερωεύς, 8, 361. – Neben κότος, Aesch. Eum. 804; ἀνιέρῳ μένει μεμαργωμένοι, Suppl. 757; vom heftigen Zorn, Soph. πρὸς ταῦτα μηδὲν δεινὸν ἐξάρῃς μένος, Ai. 1045; ὁρῶ μένος πνέουσαν, El. 600; ὀργῆς καὶ μένους ἐμπλήμενος, Ar. Vesp. 424. – Wie βίη dient es bei Hom. zur Umschreibung, ἱερὸν μένος Ἀλκινόοιο, des Alkinous heilige Stärke, der starke Alkinous, Od., auch μένος Ἀτρείδαο, Ἕκτορος u. ä., Il., μένεα ἀνδρῶν, Il. 4, 447 Od. 4, 363. – In Prosa selten, Xen. Cyr. 3, 3, 61, ὑπὸ προϑυμίας καὶ μένους, u. πολε μίοις μένος ἐμβαλεῖν, im Ggstz von ἀνατρέψαι τὸ φρόνημα, Cyr. 5, 2, 34, καὶ ϑάρσος, Hell. 7, 1, 40; τὸ τοῦ ϑυμοῦ μένος, Plat. Tim. 70 b; Arist. Eth. 3, 8; sp. D. einzeln.
-
84 μαρασμός
-
85 δέω
δέω und δεύω, bedürfen; wohl nicht, wie gewöhnlich angenommen wird, von einer Wurzel ΔΕF-, sondern von einer Wurzel ΔΥ-, mit Guna ΔΕγ-; zunächst verwandt ist wohl δεύτερος, δεύτατος. In δέω ist das Υ der Wurzel ausgestoßen; vgl. ἔχευα ἔχεα, ἀλεύω ἀλέω, ἀχεύων ἀχέων, εὔαδεν ἕαδεν. Die Attische Prosa hat von δεύω δέω ein activum δέω, δεήσω, ἐδέησα, δεδέηκα, meist unpersönlich gebraucht, δεῖ, δεήσει, ἐδέησε, δεδέῆκε, und ein deponens passiv. δέομαι, δεήσομαι, ἐδεήϑην, δεδέημαι; dic Contraction in ει unterbleibt zuweilen, δέεται und δεῖται, δέεσϑαι und δεῖσϑαι, s. Buttmann Ausf. Gramm. ed. 2 Bd 2 S. 150. Bei Homer findet sich das activum in wenigen Formen und Stellen: ἐδεύησεν zweimal; Odyss. 9, 540 κὰδ δ' ἔβαλεν μετόπισϑε νεὸς κυανοπρώροιο τυτϑόν, ἐδεύησεν δ' οἰήιον ἄκρον ἱκέσϑαι, es fehlte (nur noch grade), daß er die Spitze des Steuerruders traf, Apollon. Lex. Homer. p. 62, 11 ἐδεύησεν· ἐνδεὴς ἐγένετο; derselbe Vers interpolirt Odyss. 9, 483 κὰδ δ' ἔβαλε προπάροιϑε νεὸς κυανοπρώροιο τυτϑόν, ἐδεύησεν δ' οἰήιον ἄκρον ἱκέσϑαι, vgl. Scholl. vs. 5401 δῆσεν oder ἔδησεν einmal, Iliad. 18, 100 ὁ μὲν μάλα τηλόϑι πάτρης ἔφϑιτ', ἐμεῖο δὲ δῆσεν ἀρῆς ἀλκτῆρα γενέσϑαι, er entbehrte meiner, daß ich ihm ein Retter geworden wäre, var. lect. δ' ἔδησεν, vgl. Scholl. (Herodian.) und Apollon. Lex. Homer. p. 62, 14 ἔδ η σεν· ἐνδεὴς ἐγένετο· »ἐμεῖο δ' ἔδησεν ἀρῆς«; δ εῖ unpersönlich einmal, Iliad. 9, 337 τί δὲ δεῖ πολεμιζέμεναι Τρώεσσιν Ἀργείους, »wozu ist es nöthig, daß die Argiver mit den Troern kämpfen?« In dieser Weise gebraucht Homer öfters χρή; und so haben denn auch in der vorliegenden Stelle Neuere statt δεῖ schreiben wollen χρή, ein Versuch, welcher eben so wohlfeil und eben so werthlos ist wie Iliad. 18, 100 der geistreiche Vorschlag Neuerer statt ἐμεῖο δ' ἔδησεν oder ἐμεῖο δὲ δῆσεν zu schreiben ἐμεῠ δ' ἐδέησεν; beide »Besserungen« sind leichtfertge, frivole Attentate auf den aus dem Alterthume überlieferten Homer-Text, was Buttmann einsah, Ausf. Gramm. ed. 2 Bd 2 S. 151 sq. Anmerk. Vgl. noch mit δῆσεν ἔδησεν das Homerische κῆται, welches sich zu κέηται verhält wie δῆσεν zu δέησεν. – Häufiger als das activ. erscheint bei Homer das deponens, immer mit dem Υ, δεύομαι, in folgenden Formen und Stellen: δεύεαι Iliad. 23, 484; δεύῃ Odyss. 1, 254; δεύεται Odyss. 7, 73. 8, 137; δευοίατο Iliad. 2, 128. 5, 202; δευέσϑω Iliad. 20, 122; δεύεσϑαι Iliad. 13, 310; δευόμενος Iliad. 22, 492; δευόμενον Iliad. 1, 134. 20, 472 Odyss. 4, 264; δευομένους Iliad. 3, 294; ἐδεύεο Iliad. 17, 142; ἐδεύετο Iliad. 1, 468. 602. 2, 431. 4, 48. 7, 320. 23, 56. 24, 69 Odyss. 16, 479. 19, 425; δευέσϑην Iliad. 8, 127; δεύοντο Iliad. 2, 709; δευήσεαι Odyss. 6, 192. 14, 510; δευήσεσϑαι Iliad. 13, 786 Odyss. 23, 128. Aorist. und perfect. kommen bei Homer nicht vor. Bedeutung und Construction: absolut, Iliad. 1, 134 αὐτὰρ ἔμ' αὔτως ἧσϑαι δευόμενον, entbehrend; Iliad. 22, 492 δευομενος δέ τ' ἄνεισι πάις ἐς πατρὸς ἑταίρους, Mangel leidend; Iliad. 20, 122 μηδέ τι ϑυμῷ δευέσϑω, er soll sich nicht verlassen fühlen; δεύεσϑαί τινος einer Sache oder Person entbehren, Iliad. 2, 128 πολλαί κεν δεκάδες δευοίατο οἰνοχόοιο; Odyss. 1, 254 ἦ δὴ πολλὸν ἀποιχομένου Ὀδυσῆος δεύῃ; Iliad. 4, 48 οὐ γάρ μοί ποτε ῃωμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐίσης, λοιβῆς τε κνίσης τε; Odyss. 19, 425 δαίνυνι', οὐδέ τι ϑυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐίσης; Odyss. 4, 264 πόσιν οὔ τευ δευόμενον, οὔτ' ἂρ φρένας οὔτε τι εἶδος; Iliad. 3, 294 καὶ τοὺς (ἄρνας) μὲν κατέϑηκεν ἐπὶ χϑονὸς ἀσπαίροντας, ϑυμοῠ δευομένους· ἀπὸ γὰρ μένος εἵλετο χαλκός, der Lebenskraft ermangelnd, sterbend, vgl. Apollon. Lex. Homer. p. 57, 34; δεύεσϑαί τινος Einem nachstehn, Iliad. 23, 484 ἄλλα τε πάντα δεύεαι Ἀργείων, auch in allen andern Stücken stehst du den Argivern nach; δεύεσϑαί τινος in etwas nachstehn, zurückstehn, Iliad. 17, 142 Ἕκτορ εἶδος ἄριστε, μάχης ἄρα πολλὸν ἐδεύεο, im Kampfe standest du sehr zurück, das εο in ἐδεύεο mit Synizese zu lesen; so hat man auch Iliad. 13, 310 erklärt, ἐπεὶ οὔ ποϑι ἔλπομαι οὕτως δεύεσϑαι πολέμοιο καρηκομόωντας Ἀχαιούς, Apollon. Lex. Homer. p. 58, 1. – Vgl. die Homerischen compos. ἐπιδεύομαι und ἐπιδευής. – Folgende: 1) Activum: παραδείγματος αὐτὸ τὸ παράδειγμα δεδέηκεν, der Beweis bedarf selbt des Beweises. Plat. Polit. 277 d; ἡ βουλὴ δεῖ διακρινοῠντος Lach. 184 c. – Gew. a) πολλοῠ, ὀλίγου δέω, essehltviel, wenigdaran, daßich, e. inf., z. B. πολλοῠ δεῖς τὸ εἶδος ἀγνοεῖν τοῠ παιδός, es fehlt viel daran, daß du nicht kennen solltest, Plat. Lys. 204 e; vgl. Theaet. 167 b; ὡστε ϑολλοῠ δέω μὴ οὐ δύο γε φεύγειν Euthyd. 297 c; πολλοῦ μοι δοκῶ δεῖν τὰ ὑμέτερα ἔχειν Xen. An. 7, 6, 18; οὐ πολλοῠ δέοντας ἴσους τὸ πλάτος καὶ τὸ μῆκος εἶναι, beinahe eben so dick wie lang, 5, 4, 32; auch absol., als nachdrückliche Veineinung, πολλοῠ γε δέω, Plat. Phaedr. 228 a, wie Dem. 20, 58, ich bin weit entfernt, d. i. durchaus nicht; τοῦ παντὸς δέω, Aesch. Prom. 1008; τοσούτου δέουσιν ἐλεεῖν ὥστε μᾶλλον, wie tantum abest, Isocr. 4, 168; vgl. 14, 18 u. 11, 5, wo vor Bekk. τοσούτῳ stand. Seltener steht auch der acc., τοσοῠτον δέω εἰδέναι Plat. Menon. 71 a; Luc. Icarom. 5; ὀλίγον, μικρὸν δέω τοῠ ποιεῖν, Plut. Pyrrh. 17. 30, öfter. – An Vrbdgen, wie μικροῠ δέοντα τέτταρα τάλαντα, beinahe vier Talente, woran wenig fehlt, Dem. 27, 35, reihen sich Ausdrücke für die Zahlen 18, 19, 28, 29 u. ä.; δυοῖν δέοντα τεσσαράκοντα, Her. 1, 14. Bes. Att., ἑνὸς δέον εἰκοστὸν ἔτος, das zwanzigste Jahr weniger eins, d. i. das neunzehnte, Thuc. 8, 6. 25; πεντήκοντα δυοῖν δέοντα ἔτη, d. i. 48 Jahre, 2, 1; μιᾶς δέουσι ἑξήκοντα, Plat. Legg. V, 738 a; Sp. brauchen gen. abs., ἑξήκοντα ἑνὸς δέοντος ἔτη, Plut. Pomp. 79; D. L. 5, 27. – b) das imperson. δεῖ, conj. δέῃ, auch δῇ, s. Mein. III, 293, es bedarf, ist nöthig; mit acc. c. inf., Pind. Ol. 6, 28; Her. bes. von Schicksalbestimmungen, οὐ γὰρ ἔδει Ναξίους ἀπολέσϑαι, sie sollten nicht untergehen, 5, 33; vgl. 6, 64. 9, 109; u. mit dem Zusatz κατὰ τὸ ϑεοπρόπιον, 8, 53; δεῖ γενέσϑαι τι, Thuc. 5, 26. Seltener findet eine Attraction statt, ἡγούμην αὐτὸς περιεῖναι δεῖν αὐτῶν, καὶ μεγαλοψυχότερος φαίνεσϑαι Dem. 19, 235; vgl. 44, 28 u. Lob. Phryn. 754; selten auch steht der dat., δεῖ ἐπισάξαι τὸν ἵππον Πέρσῃ ἀνδρί Xen. An. 3, 4, 35; vgl. Oec. 7, 20; Soph. O. C. 721; Eur. Hipp. 945; Plat. Rep. X, 608 c.; Soph. abdt auch δεῖ σ' ὅπως δεἰξεις Ai. 553; bgl. Phil. 54. – Ohne Inf., εἴ τι δέοι u. ἐἀν τι δέῃ, wenn es nöthig sein sollte, Xen. oft. – Gew. mit dem gen. der Sache, δεῖ τινος, es bedarf einer Bache, es ist etwas nöthig, es thut Noth, εὐβουλίπς δεῖ Beph. Ant. 1083; ἀγαϑοῠ δημτουργοῠ δεῖ Plat. Gouv. 187 c, der sogar abdi σφόδρα ἡμῖν δεῖ ἄκρων εἶναι τῶν ἀρχόντων Rep. V, 459 b; οὐδὲν ἔτι αὐτῶν δεῖ Thuc. 5, 55; Xen. An. 5, 1, 10. Die Person, welche etwas nöthig hat, steht gew. im dat., ἔδει γὰρ δὴ συμμαχίης τινός οἱ μεγάλης Her. 5, 38, wo pleonast ἐξευρεϑῆναι zugesetzt ist; ἓν δεῖ μόνον μοι Eur. Suppl. 594; τέχνης δεῖ τῷ μέλλοντι δρᾶν Plat. Soph. 255 a; δεῖ μοι τῆς αὐτῆς ἐρωτήσεως Men. 79 c. Selten im accus., αὐτὸν σε δεῖ Προμηϑέως Aesch. Ag. 840; ποίας με δεῖ φροντίδος Soph. El. 602; vgl. Eur. Rhes. 837; u. spätere Prosaiker, nach Arist. pol. 7, 13. – c) an a) schließt steh πολλοῠ, ὀλίγου δεῖ, essehltviel, wenig, worauf acc. c. inf. folgt, πολλοῦ γε δεῖ οὕτως ἔχειν Plat. Prot. 341 d; ἐδέησεν ἐλαχίστου αὐτοὺς διαφϑεῖραι (τὸ πῠρ), es fehlte sehr wenig daran, daß das Feuer sie rernichtete, Thuc. 2, 77; daher πολλοῦ γε καὶ δεῖ, zu nachdrücklicher Verneinung am Ende des Satzes, weit gefehlt, Dem. 18, 300 u. sonst; absol. πολλοῠ, ὀλίγοὺ δεῖν, so daß viel, wenig fehlt, Plat. Apol. 22 a Lgg. XII, 998 d; ὀλίγου δεῖν φορήματι ἀλλὰ προςϑήματι ἐοίκασι, beinahe, Xen. Mem. 3, 10, 13; so μικροῦ δεῖν, Isocr. 4, 144; ἵν' εἰδῆτε πολλοῠ δεἴν ἄξιον ὄντα, daß viel fehlt, daß er bei weitem nicht würdig ist, Dem. 23, 7. – 2) Deponens: perf. δεδέημαι Xen. An. 7, 7, 14; nöthighaben, bedürfen, entbehren, τινός; Sp. D., wie Ap. Rh. 1, 968; sehr gew. Her. u. Att. Auch οὐδὲν ἐμοῠ δέονται, Plat. Theaet. 151 b, u. öfter; εἴ τι ἄλλο ἡ τῆς οὐσίας δέοιο Conv. 218 c; ἢν δέ τι δέωνται τοῦ βασιλέως, in irgend einer Sache, Thuc. 8, 37; οἱ δεόμενοι, die Bedürftigen, Isocr. 6, 67, wie οἱ μάλιστα βίου δ. 4, 35; vgl. Her. 8, 59; so absol., τὸ δεῖσϑαι, Xen. An. 2, 6, 13. Dah. = begehren, wünschen, τινός, Her. 9, 35, u. Folgde oft; c. inf., Her. 2, 173; δέομαι αὐτὸ τοῠτο μαϑεῖν Plat, Phaed. 73 b, u. sonst; bitten. Πολυκράτεος πέμψαι ἑαυτῷ στρατόν Her. 3, 44; τῶν ἱερέων πάντα διελϑεῖν Plat. Tim. 23 d, u. sonst; auch mit dem acc. c. inf., ἐδεήϑη Δαρείου ἕνα αὐτῷ παἴδα καταλειφϑῆναι Her. 4, 84; δέομαι ὑμῶν τούτοις τὸν νοῠν προςέχοντας ἀναμιμνήσκισϑαι Andoc. 1, 37; aber auch ἐδέοντο Κύρου ὡς προϑυμοτάτου γενέσϑαι Xen. Hell. 1, 5, 2. – Mit folgd. ὥςτε, Thuc. 1, 119; ὅπως, Plut. Ant. 84; τοῠτο ὑμῶν δέομαι δίκαιον Plat. Apol. 18 a; ὅπερ ἐδεόμεϑά σου Conv. 173 e; σύμφορα δέονται Thuc. 1, 32; wie δονατά Plat. Prot. 335; δίκαια καὶ μέτρια Dem. 58, 2; vgl. Xen. Cyr. 1, 4, 1; An. 7, 2, 34; ἐδεήϑῆ ἐμοῦ τινα ἰσχυρὰν δέησιν Aesch. 2, 43; δέῃμα, ὃ δεῖταί μου σφόδρα Ar. Ach. 1059; τινὸς παρά τινος, Luc. u. a. Sp. Auffallend ist ἐδέοντο Βοιωτοὺς ὅπως παραδῶσι Thuc. 5, 36, wo Krüger ᾐτοῠντο vermuthet.
-
86 βία
βία, ἡ, ion. βίη (verwandt βίος u. βιός), Stärke, Gewalt, Kraft, sowohl in geistiger als in leiblicher Hinsicht; beide lassen sich nicht immer genau sondern; auch = Gewaltthat. Der Zusammenhang des Wortesmit βίος, Leben, Lebenskraft, bes. deutlich Odyss. 22, 219 αὐτὰρ ἐπην ὑμέων γε βίας ἀφελώμεϑα χαλκῷ = »wenn wir euch getödtet haben werden.« Odyss. 4, 415 καὶ τότ' ἔπειϑ' ὑμῖν μελέτω κάρτος τε βίη τε, Homerisch, κάρτος u. βίη stehn παραλλήλως; 18, 139 πολλὰ δ' ἀτάσϑαλ' ἔρεξα βίῃ καὶ κάρτεϊ εἴκων; 6, 197 Ἀλκινόοιο, τοῦ δ' ἐκ Φαιήκων ἔχεται κάρτος τε βίη τε. Diese homerische Zusammenstellung von κράτος und βία schwebte dem Aeschylus vor, als er im Prom. die Personificationen Κράτος καὶ Βία einführte; vgl. über Aeschylus Homer. Studien Sengebusch Homer. diss. 1 p. 170 sqq. Auch das Adjectiv κρατερός verbindet Homer mit βία: κρατερῆφι βίηφιν Iliad. 21, 501 Odyss. 9, 476. 12, 210. Παραλλήλως steht bei Hom. βία auch mit ἴς und mit χεῖρες: Odyss. 18, 4 οὐδέ οἱ ἦν ἲς οὐδὲ βίη, εἶδος δὲ μάλα μέγας ἦν ὁράασϑαι; 21, 315 χερσίν τε βίηφί τε ἧφι πιϑήσας; Iliad. 12, 135 χείρεσσι πεποιϑότες ἠδὲ βίηφιν; 15, 139 βίην καὶ χεῖρας ἀμείνων. Gegensatz μῆτις Iliad. 23. 315 μήτι τοι δρυτόμος μέγ' ἀμείνων ἠὲ βίηφιν; Odyss. 9, 406 ἦ μή τις σ' αὐτὸν κτείνει δόλῳ ἠὲ βίηφιν, Iliad. 15, 106 ἦ ἔτι μιν μέμαμεν κα ταπαυσέμεν ἆσσον ἰόντες ἢ ἔπει ἠὲ βίῃ; mehr geistig, = Muth Iliad. 3, 45 οὕνεκα καλὸν εἶδος ἔπ'· ἀλλ' οὐκ ἔστι βίη φρεσίν, οὐδέ τις ἀλκή; 11, 561 οἱ δέ τε παῖδες τύπτουσιν ῥοπάλοισι· βίη δέ τε νηπίη αὐτῶν. Oefters wird βία zur Umschreibung des Namens von Fürsten und Helden gebraucht: Iliad. 5, 781 ἀμφὶ βίην Διομήδεος ἱπποδάμοιο εἰλόμενοι, = ἀμφὶ Διομήδη; 20, 307 νῦν δὲ δὴ Αἰνείαο βίη Τρώεσσιν ἀνάξει καὶ παίδων παῖδες; 3, 105 ἄξετε δὲ Πριάμοιο βίην; 18, 117 οὐδὲ γὰρ οὐδὲ βίη Ἡρακλῆος φύγε κῆρα; 5, 638 ἀλλοῖόν τινά φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι; 4, 386 δαινυμένους κατὰ δῶμα βίης Ἐτεοκληείης; Odyss. 11, 290 ὃς μὴ ἕλικας βόας εὐρυμετώπους ἐκ Φυλάκης ἐλάσειε βίης Ἰφικληείης ἀργαλέας; vs. 296 καὶ τότε δή μιν ἔλυσε βίη Ἰφικληείη ϑέσφατα πάντ' εἰπόντα. Vom Winde, Iliad. 16, 213 βίας ἀνέμων ἀλεείνων. Oefters = Gewaltthat, Gewaltthätigkeit: Odyss. 15, 329 τῶν ὕβρις τε βίη τε σιδήρεον οὐρανὸν ἵκει; 11, 118 ἀλλ' ἤτοι κείνων γε βίας ἀποτίσεαι ἐλϑών; 16, 189 τοῦ εἵνεκα σὺ στεναχίζων πάσχεις ἄλγεα πολλά, βίας ὑποδέγμενος ἀνδρῶν; Iliad. 16, 387 οἳ βίῃ εἰν ἀγορῇ σκολιὰς κρίνωσι ϑέμιστας; Odyss. 1, 403 ὅς τίς σ' ἀέκοντα βίηφιν κτήματ' ἀπορραίσει; 4, 646 ἤ σε βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρα νῆα μέλαιναν, ἦε ἑκών οἱ δῶκας; 15, 231 ὅς οἱ χρήματα εἶχε βίῃ. – Aehnlich bei den Folgenden: Hesiod. Theog. 332 ἀλλά ἑ ἲς ἐδάμασσε βίης Ἡρακληείης; Pind. Ol. 1, 88 Οἰνομάου βίαν; Isthm. 8, 54 Μέμνονος βίαν ὑπέρϑυμον; Aeschyl. Sept. 448 Πολυφόντου βία; 620 φῶτα Λασϑένους βίαν; Soph. Trach. 38 Ἰφίτου βίαν; Eurip. Phoeniss. 56 Ἐτεοκλέα κλεινήν τε Πολυνείκους βίαν. Vom Winde Aristot. und Sp. Oft = Gewaltthat; Tragg.; δυσφιλής Aesch. Eum. 54; βίᾳ, mit Gewalt, gewaltsam, Prom. 357 u. öfter, mit ἁρπάζειν, ἐλαύνειν vrbdn; vgl. Eur. Andr. 390 Hipp. 886; auch in Prosa, αἱ βίᾳ πράξεις, gewaltthätige Handlungen, Plat. Polit. 280 d; βίᾳ καὶ ἀγριότητι Rep. III, 411 d; πειϑοῖ καὶ βίᾳ Legg. IV, 722 b, wie διὰ πειϑοῦς u. διὰ βίας, Polit. 304 d; ὑπὸ πειϑοῦς u. ὑπὸ βίας Rep. VIII, 548 b; oft βίᾳ ἄγειν, πάσχειν u. ä.; ἑλεῖν, im Kriege, Xen.; βίᾳ τινός, wider Jemandes Willen, so daß Einer ihn zwingt, φρενῶν βίᾳ Aesch. Spt. 594; Suppl. 424; Eur. Phoen. 875; ἡμῶν Thuc. 1, 43. 68; ὲχϑρῶν Plat. Rep. VIII, 566 a; τῶν πολλῶν Dem. Lept. 53; πρὸς βίαν, gewaltsam, gezwungen, Aesch. Prom. 208; Ag. 850 u. öfter; Ar. Ach. 73 u. sonst; πρὸς βίαν μᾶλλον ἢ ἑκών, gezwungen, Plat. Phaedr. 239 d; πρὸς βίαν τινός Aesch. Eum. 5; Eur. Suppl. 170 u. öfter; πρὸς βίαν ist gew. pass., βίᾳ act. zu fassen; ἐκ βίας, dasselbe, Soph. Phil. 563 u. öfter; ἀπὸ βίας D. Sic. 20, 51.
-
87 βίος
βίος, ὁ, das Leben; eigentlich Nebenform von βία, die Lebenskraft, die Stärke; vgl. ζάλος ζάλη, κύμβος κύμβη, πέτρος πέτρα, πλάνος πλάνη, πύλος πύλη, ὕδρος ὕδρα, χλόος χλόα, χνόος χνόη, χρόος χρόα, χύτρος χύτρα; αἶϑρος αἴϑρα, κοῖτος κοίτη, οἶμος οἴμη; χῶρος χώρα; σφαῖρος σφαῖρα; δραγμός δραγμή, δεσμός δεσμή oder δέσμη; ἄνδραχνος ἀνδράχνη, ἕσπερος ἑσπέρα, ϑάλαμος ϑαλάμη, κάλαμος καλάμη, στέφανος στεφάνη, χάραδρος χαράδρα. Bei Hom. βίος dreimal: Odyss. 15, 491 ἀνδρὸς δώματ' ἀφίκεο ἠπίου, ὃς δή τοι παρέχει βρῶσίν τε πόσιν τε ἐνδυκέως, ζώεις δ' ἀγαϑὸν βίον; 18, 254. 19, 127 εἰ κεῖνός γ' ἐλϑὼν τὸν ἐμὸν βίον ἀμφιπολεύοι, μεῖζόν κε κλέος εἴη ἐμὸν καὶ κάλλιον οὕτως. Bei den Folgenden: 1) das Leben, von Pind. an, bei Tragg., u. in Prosa überall. Nach den Gramm. von ζωή, dem bloßen Existiren eines Geschöpfes, so unterschieden, daß es nur das Leben vernünftiger Wesen bezeichnet; doch sagt Xen. Mem. 3, 11, 6 βίος φαλάγγων; Nicarch. 17 (XI, 397) ἡμιόνων; – Lebenszeit, Lebensdauer, im Ggstz von ϑάνατος; sehr gew. βίον ζῆν, διάγειν, διατελεῖν, διατρίβειν, διεξάγειν, διέρχεσϑαι; Ggstz τελευτᾶν; s. auch ἀποῤῥηγνύναι, ἀποψύχειν, ἐκλείπειν, ἐκπλῆσαι, καταστρέφειν, μεταλλάττειν; – ἐπὶ τοῠ σοῠ βίου, bei deinen Lebzeiten, Plat. Phaedr. 242 a; pleon. ζωῆς βίος Epinom. 982 a; Plut. Consol. Apoll. p. 350. – 2) das Leben u. Wirken, Lebensart, Lebenswandel, VLL. ἐπιτήδευμα; vgl. B. A. 30, der β. ϑαλάττιος, ῥητορικός aufführt; Arist Eth. Nic. 1, 5 βίος ἀπολαυστικός, πολιτικός, ϑεωρητικός; vgl. Plat. Legg. V, 733 d u. sonst; Gewerbe, D. Hal. 2, 28. – 3) Lebensunterhalt, ἐπηετανός Hes. O. 31; βίον ἔχειν 42; βίον καὶ πλοῠτον κτᾶσϑαι Eur. Suppl. 450; ἀπ' ἔργων ἀνοσίων Her. 8, 106; ἑτέρωϑεν Aeschin. 1, 195; βίον πορίζειν τινί Ar. Vesp. 706; ὁπόϑεν βίον ἕξει Plut. 534; βίον ποιεῖσϑαι ἐντεῦϑεν Thuc. 1, 5, davon leben; ἀπὸ γεωργίας Xen. Oec. 6, 11; ἀπὸ ϑαλάσσης ἔχειν Plut. Symp. 8, 8, 2; βίον συλλέγεσϑαι ἀπό τινος Plat. Legg. XI, 936 b; ἀγείρειν Theocr. 14, 40; ὁ βίος αὐτοῖς ἀπὸ τῆς ϑαλάττης Xen. Hell. 7, 1, 2; von Thieren, Mem. 3, 11, 6. – 4) bei Arist. u. bes. Sp., wie Luc. Tim. 4, 25 Hel. 1, 6, die Lebenden, die Welt; Gramm. ἐν u. παρὰ τῷ βίῳ, im gewöhnlichen Leben, vgl. B. A. 113, 25 καϑ' οὗ ὁ βίος τάσσει, der gew. Sprachgebrauch. – 5) Wohnort, βίους ἱδρύσαντο Dion. Hal. 1, 68. – 6) Lebensbeschreibung, Plut.
-
88 θῡμο-φθόρος
θῡμο-φθόρος, das Herz, den Lebensmuth, die Lebenskraft aufreibend, herzkränkend; Od. 19, 323; κάματος, ἄχος, 4, 716. 10, 363; πενία Hes. O. 719; φάρμακα, sinnbethörend, od. tödtlich, Od. 2, 329 (wie ἰός Nic.Th. 140); γράμματα, das Leben raubend, die Zeichen, die für den Ueberbringer das Todesurtheil enthalten, Il. 6, 169.
-
89 животворная сила
adjgener. Lebenskraft -
90 живучесть
n1) gener. Langlebigkeit, Lebenskraft2) navy. Leckstabilität, Standfestigkeit, Standkraft3) milit. Lebensdauer (ствола), Überlebensfähigkeit4) eng. Altersbeständigkeit, Beständigkeit, Lecksicherheit5) auto. Lebensfähigkeit (напр. армейского автомобиля)6) nav. Bestand (корабля), Sicherheit, Sinksicherheit, Standfestigkeit (корабля), Standfähigkeit (корабля)7) shipb. Seeausdauer -
91 жизненная сила
-
92 жизненный
(42 K.) lebensecht, lebensnah; lebenswichtig; (o. K.) Lebens-, Existenz-* * *жи́зненный lebensecht, lebensnah; lebenswichtig; Lebens-, Existenz-* * *жи́знен| ный<-ная, -ное; -, -на, -но>1. (относя́щийся к жи́зни) Lebens-жи́зненный о́пыт Lebenserfahrung fжи́зненный путь Lebensweg mжи́зненная эне́ргия Lebenskraft f2. (ва́жный для жи́зни) lebenswichtig, lebensnotwendig* * *adj1) gener. lebensecht, lebensnahe, lebenswahr, lebenswichtig, alltäglich, lebensnah2) geol. lebensfähig3) law. Lebens-, lebendig, lebensnotwendig, lebensvoll, vital -
93 жизнеспособность
n1) gener. Existenzfähigkeit, Lebensfähigkeit2) geol. Lebenskraft, Vitalität3) liter. Funktionsfähigkeit4) eng. Arbeitsdauer, Gebrauchsdauer, Standzeit (êëåÿ), Topfleben, Topfzeit5) chem. Topfzeit (смолы, клея)6) construct. Arbeitsdauer (клея, краски, лака), Haltbarkeit (клея, лака), Topfleben (смолы, клея), Offenzeit (период времени, в течение которого можно наносить лакокрасочный продукт, начиная с момента, когда была вскрыта банка)7) law. Lebensfähigkeit (íàïð. eines Neugeborenen)8) food.ind. Keimpotenz (семян), Lebensfähigkeit (напр., бактерий)9) wood. Arbeitsdauer (напр. клея, краски, лака), Gebrauchsdauer (высыхающего лака, клея), Haltbarkeit (напр. клея), Lagerbeständigkeit (напр. клея)10) paint.varn. Lagerfähigkeit, Lagerungsfähigkeit -
94 жизнеспособный
(42; бен, бна) lebensfähig, lebenstüchtig* * *жизнеспосо́бный (-бен, -бна) lebensfähig, lebenstüchtig* * *жизнеспосо́б| ный<-ная, -ное; -ен, -на, -но>прил lebensfähigжезнеспосо́бное расте́ние lebenskräftige Pflanze fжизнеспосо́бная гру́ппа lebensfähige Gruppe f* * *adj1) gener. lebenstüchtig, markicht, markig, existenzfähig, lebensfähig2) colloq. klebeoffen3) construct. funktionsfähig4) law. lebensfähig (íàïð. ein Kind), vital, voller Lebenskraft (íàïð. Idee)5) psych. lebenskräftig6) food.ind. lebensfähig (напр. о бактериях) -
95 жизнеутверждающая сила
adjgener. LebenskraftУниверсальный русско-немецкий словарь > жизнеутверждающая сила
-
96 blood
noun1) Blut, dassomebody's blood boils — (fig.) jemand ist in Rage
it makes my blood boil — es bringt mich in Rage
somebody's blood turns or runs cold — (fig.) jemandem erstarrt das Blut in den Adern
be after or out for somebody's blood — (fig.) es auf jemanden abgesehen haben
it's like getting blood out of or from a stone — das ist fast ein Ding der Unmöglichkeit
do something in cold blood — (fig.) etwas kaltblütig tun
2) (relationship) Blutsverwandtschaft, dieblood is thicker than water — (prov.) Blut ist dicker als Wasser
* * *1) (the red fluid pumped through the body by the heart: Blood poured from the wound in his side.) das Blut2) (descent or ancestors: He is of royal blood.) die Abstammung•- academic.ru/7609/bloodless">bloodless- bloody
- bloodcurdling
- blood donor
- blood group/type
- blood-poisoning
- blood pressure
- bloodshed
- bloodshot
- bloodstained
- bloodstream
- blood test
- bloodthirsty
- bloodthirstiness
- blood transfusion
- blood-vessel
- in cold blood* * *[blʌd]getting information out of you is like trying to get \blood out of a stone dir muss man ja alles aus der Nase ziehen famthere was so much \blood and guts in the film der Film strotzte von gewalttätigen Szenenone's own flesh and \blood sein eigen[es] Fleisch und Blut geh, seine eigenen Kinderto have blue \blood blaublütig [o adelig] seinshe's got blue \blood in ihren Adern fließt blaues Blut gehto be of the \blood [royal] von königlichem Geblüt sein gehto be of the same \blood gleicher Abstammung sein, zur selben Familie gehörenyoung \blood junges Blut6.▶ to be after [or out for] sb's \blood es jdm heimzahlen wollen▶ bad \blood böses Blut▶ in cold \blood kaltblütigwe scored in the third minute so it was first \blood to us wir machten in der dritten Minute ein Tor, damit lagen wir erst einmal vorn▶ to have \blood on one's hands Blut an den Händen [kleben] haben▶ sth is in one's \blood etw liegt jdm im Blut▶ \blood, sweat and tears Blut, Schweiß und Tränen▶ to make sb's \blood run cold jdm das Blut in den Adern gefrieren lassen▶ to taste \blood Blut lecken▶ \blood and thunder Mord und Totschlagthis newspaper is all \blood and thunder diese Zeitung ist das reinste RevolverblattII. vt1. HUNTto \blood a hound einen Jagdhund an Blut gewöhnento \blood a novice BRIT einen [Jagd]neuling mit Blut taufen▪ to \blood sb jdn [neu] einführenthe club had to \blood two young players der Klub musste zwei unerfahrene Spieler auf den Platz schicken* * *[blʌd]1. n1) Blut nthis blood is up — er ist wütend
she's out for or after his blood — sie will ihm an den Kragen (inf)
his blood ran cold — es lief ihm eiskalt über den Rücken
blood, sweat and tears — Blut, Schweiß und Tränen
See:→ bad bloodit's in his blood — das liegt ihm im Blut
2. attr(= purebred) reinrassig3. vthounds an Blut gewöhnen* * *blood [blʌd]A s1. Blut n:blood, sweat, and tears Blut, Schweiß und Tränen;blood and thunder Mord und Totschlag (in der Literatur etc);the sight made his blood freeze bei dem Anblick erstarrte ihm das Blut in den Adern;you can’t get blood from ( oder out of) a stone (Sprichwort) wo nichts ist, ist auch nichts zu holen;it was like trying to get blood out of a stone es war vergebliche Liebesmüh;have English blood in one’s veins englisches Blut in den Adern haben;he has blood on his hands an seinen Händen klebt Blut;take sb’s blood MED jemandem eine Blutprobe entnehmen;2. fig Blut n, Temperament n:it made his blood boil es brachte ihn in Rage;his blood was up, he had his blood up sein Blut war in Wallung;cause ( oder create, make) bad blood böses Blut machen oder schaffen ( between zwischen dat); → cold blood3. (edles) Blut, Geblüt n, Abstammung f:prince of the blood (royal) Prinz m von königlichem Geblüt;4. Blutsverwandtschaft f, Familie f, Geschlecht n:related by blood blutsverwandt (to mit);blood is thicker than water (Sprichwort) Blut ist dicker als Wasser;5. ZOOL Vollblut n (besonders Pferd)6. ( besonders roter) Saft:blood of grapes Traubensaft7. Blutvergießen n, Mord m:his blood be on us BIBEL sein Blut komme über uns8. obs Leben n, Lebenskraft f9. besonders Br obs Lebemann m, Dandy mB v/t* * *noun1) Blut, dassomebody's blood boils — (fig.) jemand ist in Rage
somebody's blood turns or runs cold — (fig.) jemandem erstarrt das Blut in den Adern
be after or out for somebody's blood — (fig.) es auf jemanden abgesehen haben
it's like getting blood out of or from a stone — das ist fast ein Ding der Unmöglichkeit
do something in cold blood — (fig.) etwas kaltblütig tun
2) (relationship) Blutsverwandtschaft, dieblood is thicker than water — (prov.) Blut ist dicker als Wasser
* * *n.Blut nur sing. n. -
97 bounce
1.[baʊns]intransitive verb1) springenbounce up and down on something — auf etwas (Dat.) herumspringen
2) (coll.) [Scheck:] platzen (ugs.)2. transitive verbaufspringen lassen [Ball]3. nounhe bounced the baby on his knee — er ließ das Kind auf den Knien reiten
1) (rebound) Aufprall, derPhrasal Verbs:- academic.ru/84796/bounce_back">bounce back* * *1. verb 2. noun1) ((of a ball etc) an act of springing back: With one bounce the ball went over the net.) der Sprung2) (energy: She has a lot of bounce.) der Schwung•- bouncing* * *[baʊn(t)s]I. na bad \bounce ungünstig abgeschlagener Ballto be beaten by the \bounce nicht mehr an den Ball kommento give sb the \bounce jdn hinauswerfen famII. vi2. (jump up and down) hüpfenthe car \bounced down the bumpy track der Wagen holperte den unebenen Fahrweg entlang4. (work as bouncer) als Türsteher arbeiten5.III. vt▪ to \bounce sth etw aufspringen lassento \bounce a baby ein Baby schaukeln* * *[baʊns]1. vithe car bounced along the bumpy road — das Auto holperte die schlechte Straße entlang
I gotta bounce ( US sl ) — ich mach nen Abgang (inf)
2. vt3) (inf: throw out) rausschmeißen (inf)4)(= coerce)
to bounce sb into doing sth — jdn dazu bringen, etw zu tun3. n1) (of ball = rebound) Aufprall mcount the number of bounces — zählen Sie, wie oft der Ball etc aufspringt
2) no pl (of ball) Sprungkraft f; (of hair also, rubber) Elastizität f; (inf, of person) Schwung m (inf)* * *bounce [baʊns]A son the bounce beim Aufspringen2. a) Elastizität f (von Gummi etc)b) the ball has plenty of bounce der Ball springt sehr gut;with a bounce in one’s step beschwingt3. Sprung m, Satz m4. umg Schwung m, Schmiss m (Lebenskraft, -freude)5. umg Rausschmiss m (auch Entlassung):give sb the bounce jemanden rausschmeißen;get the bounce rausgeschmissen werden6. figa) Angabe fb) freche Lügec) Unverfrorenheit fB v/t2. (herum)schmeißen umg, (herum)schleudernC v/i1. aufprallen, aufspringen (Ball etc):bounce off abprallen (von)2. a) federn, elastisch sein (Gummi etc)b) springen (Ball etc)3. springen, einen Satz machen, (hoch)schnellen, hüpfen:bounce into the room ins Zimmer platzen oder stürzen;he bounced out of his chair er schnellte von seinem Stuhl in die Höhea) sich rasch wieder fangen,b) rasch wieder auf die Beine kommen,c) US sich als Bumerang erweisen (on für)6. besonders Br angeben, aufschneiden* * *1.[baʊns]intransitive verb1) springenbounce up and down on something — auf etwas (Dat.) herumspringen
2) (coll.) [Scheck:] platzen (ugs.)2. transitive verbaufspringen lassen [Ball]3. noun1) (rebound) Aufprall, derPhrasal Verbs:* * *n.Federkraft f. v.prellen v. -
98 buoyancy
noun1) Auftrieb, der2) (fig.) Schwung, der; Elan, der* * *buoy·an·cy[ˈbɔɪən(t)si]n no pl2. AVIAT, NAUT Auftrieb ma \buoyancy in the demand for steel eine lebhafte Nachfrage nach Stahl* * *['bɔIənsɪ]nbuoyancy aid — Schwimmhilfe f; (for canoeing) Kajakweste f
* * *buoyancy [ˈbɔıənsı] s1. PHYS Schwimm-, Tragkraft f, Auftrieb m2. Schwimmfähigkeit f, -kraft f3. FLUG Auftrieb m (auch fig)4. figa) Lebens-, Spannkraft fb) Schwung m, Lebhaftigkeit f5. WIRTSCH Lebhaftigkeit f* * *noun1) Auftrieb, der2) (fig.) Schwung, der; Elan, der* * *n.Auftrieb -e m.Auftriebskraft f.Beschwingtheit f.Lebenskraft f.Schwimmfähigkeit f.Schwung -¨e m.Spannkraft f.Tragkraft f. -
99 euthenics
-
100 green
1. adjective1) grünhave green fingers — (fig.) eine grüne Hand haben (ugs.)
green vegetables — Grüngemüse, das
2) (Polit.)he/she is Green — er ist ein Grüner/sie ist eine Grüne
the Greens — die Grünen
3) (environmentally safe) ökologisch5)be/turn green with envy — vor Neid grün sein/werden
6) (gullible) naiv; einfältig; (inexperienced) grün2. noun1) (colour, traffic light) Grün, das2) (piece of land) Grünfläche, dievillage green — Dorfanger, der
* * *[ɡri:n] 1. adjective1) (of the colour of growing grass or the leaves of most plants: a green hat.) grün2) (not ripe: green bananas.) unreif3) (without experience: Only someone as green as you would believe a story like that.) unerfahren4) (looking as if one is about to be sick; very pale: He was green with envy (= very jealous).) grün,gelb2. noun1) (the colour of grass or the leaves of plants: the green of the trees in summer.) das Grün3) (an area of grass: a village green.) die Grünfläche4) (an area of grass on a golf course with a small hole in the centre.) der Rasenplatz5) (concerned with the protection of the environment: green issues; a green political party.)•- academic.ru/32381/greenish">greenish- greens
- greenfly
- greengage
- greengrocer
- greenhouse
- greenhouse effect
- the green light* * *[gri:n]I. nit's not easy being \green es ist nicht einfach, grün zu seinpale/bottle/lime \green Blassgrün/Flaschengrün/Lindgrün ntto paint sth in \greens and blues etw in Grün- und Blautönen streichen3. FOODdandelion/salad \greens Löwenzahn-/Salatblätter pl4. (member of Green Party)Sheep's G\green Sheep's Greenbowling \green Rasenfläche zum Bowlencricket \green Kricketplatz mvillage \green Dorfwiese f, Dorfanger mII. adj1. (green coloured) grün\green salad grüner Salatto turn [or go] \green BOT grün werden; (of traffic lights) grün werden, auf Grün umspringen; (feel ill) grün [o blass] werden2. (environmentally conscious) grün, umweltfreundlich, ökologisch\green campaigners Umweltschutzaktivisten, -aktivistinnen m, f\green issues Umweltschutzfragen pl\green policies umweltfreundliche [politische] Maßnahmen\green politics Umwelt[schutz]politik fto go \green umweltbewusst werden3. (unripe) grün\green bananas/tomatoes grüne Bananen/Tomaten\green wood grünes Holz5. (covered with plants) grün, mit Pflanzen bewachsen\green [with envy] grün [o gelb] vor NeidIII. vt▪ to \green sth industry, production process etw umweltbewusster gestalten* * *[griːn]1. adj (+er)1) grünto go green (person) — grün im Gesicht werden
to be/turn green with envy — blass or grün or gelb vor Neid sein/werden
2) (POL) movement, party, issues grün; person, company grün, umweltbewusst; policy, measures, product, technology grün, umweltfreundlichhe stressed his green credentials — er betonte, was er alles schon für die Umwelt getan habe
green eggs — grüne Eier pl
3) (= unripe) fruit, tomatoes grün4) (= inexperienced) grün; (= naive) naivI'm not as green as I look (inf) — ich bin nicht so dumm, wie ich aussehe (inf)
2. n1) (= colour) Grün nt2) (= area of grass) Grünfläche f; (GOLF) Grün ntSee:→ also bowling green3) pl (= vegetables) Grüngemüse nt4) (POL)the Greens — die Grünen pl
3. adv (POL)vote, think grün* * *green [ɡriːn]A adj (adv greenly)1. grün:a) von grüner Farbe:the lights are green die Ampel steht auf Grün;b) grünend (Bäume etc)c) grün bewachsen (Felder etc)d) ohne Schnee:a green Christmas grüne Weihnachtene) unreif (Äpfel etc)2. grün (Gemüse):green food → B 43. frisch:a) neu (Wunde etc)b) lebendig (Erinnerungen)4. fig grün, unerfahren, unreif, naiv (Junge etc):green in years jung an Jahren5. jugendlich, rüstig:green old age rüstiges Alter6. grün, bleich:green with envy grün oder gelb vor Neid;green with fear schreckensbleich7. roh, frisch, Frisch…:8. grün:a) ungetrocknet, frisch:green wood grünes Holzb) ungeräuchert, ungesalzen:green herrings grüne Heringec) ungeröstet (Kaffee)9. neu (Wein):green beer Jungbier n10. TECH nicht fertig verarbeitet:green ceramics ungebrannte Töpferwaren;green clay grüner oder feuchter Ton;green hide Rohhaut f;green metal powder grünes (nicht gesintertes) Pulvermetall;green ore Roherz n11. TECH fabrikneu:green assembly Erstmontage f;green gears pl nicht eingelaufenes Getriebe;12. umga) Umwelt…:green issues Umweltfragenb) umweltfreundlichB s1. Grün n, grüne Farbe:dressed in green grün oder in Grün gekleidet;at green bei Grün;the lights are at green die Ampel steht auf Grün;3. pl Grün n, grünes Laub4. pl grünes Gemüse, Blattgemüse n5. fig (Jugend)Frische f, Lebenskraft f:in the green in voller Frische6. sl Knete f umg (Geld)7. sl minderwertiges Marihuana8. pl sl Bumsen n vulg (Geschlechtsverkehr)C v/t1. grün machen oder färben2. umg jemanden reinlegenD v/i grün werden, grünen:green out ausschlagen* * *1. adjective1) grünhave green fingers — (fig.) eine grüne Hand haben (ugs.)
green vegetables — Grüngemüse, das
2) (Polit.)he/she is Green — er ist ein Grüner/sie ist eine Grüne
3) (environmentally safe) ökologisch4) (unripe, young) grün [Obst, Zweig]5)be/turn green with envy — vor Neid grün sein/werden
6) (gullible) naiv; einfältig; (inexperienced) grün2. noun1) (colour, traffic light) Grün, das2) (piece of land) Grünfläche, dievillage green — Dorfanger, der
* * *adj.grün adj. n.Grün nur sing. n.Grünanlage f.Grünfläche f.
См. также в других словарях:
Lebenskraft — Lebenskraft,die:1.〈auffesteGesundheitgegründeteLebenstüchtigkeit〉Vitalität·Kraft–2.vollerL.:⇨lebenskräftig(1) Lebenskraft→Lebensgeister … Das Wörterbuch der Synonyme
Lebenskraft — Lebenskraft, s.u. Leben … Pierer's Universal-Lexikon
Lebenskraft — Lebenskraft. Wie man in der Gegenwart noch nicht imstande ist, alle Lebensvorgänge durch die auch in der unbelebten Natur herrschenden chemischen und physikalischen Gesetze zu erklären (vgl. Leben), so war dies vor Jahrhunderten noch weit weniger … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Lebenskraft — (Vis vitālis), früher angenommene dynamische Kraft, die im Gegensatz zu den mechan. (physik. und chem.) Kräften im lebendigen Organismus den Bestand desselben erhalten sollte; von der neuern Physiologie beseitigt und auf jene mechan. Kräfte… … Kleines Konversations-Lexikon
Lebenskraft — (vis vitalis), ein Name für die unbekannte Ursache, welche das Leben eines Organismus bewirken und erhalten soll … Herders Conversations-Lexikon
Lebenskraft — ↑Vita, ↑Vitalität … Das große Fremdwörterbuch
Lebenskraft — Die Vorstellung einer Lebenskraft wurde als Gesundheits und Krankheitskonzeption von Christoph Wilhelm Hufeland Ende des 18. und Anfang des 19. Jahrhunderts differenziert beschrieben. Hufeland nahm Elemente aus dem „Animismus“ oder… … Deutsch Wikipedia
Lebenskraft — Temperament; Beschwingtheit; Vitalität; Schwung; Kraft; Mana; Chi; Orgon; Prana; Od; Odem * * * Le|bens|kraft 〈f. 7u; unz.〉 … Universal-Lexikon
Lebenskraft — gyvybingumas statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Organizmo gebėjimas išsaugoti, pratęsti savo ir savo rūšies egzistavimą. atitikmenys: angl. vigour; vital capacity; vitaly vok. Lebensfähigkeit, f; Lebenskraft, f rus.… … Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas
Lebenskraft — išlikimas statusas T sritis ekologija ir aplinkotyra apibrėžtis Kiekvienos kartos organizmų išgyvenimas ir dalyvavimas rūšies reprodukcijoje. atitikmenys: angl. residual vok. am Leben bleiben; Lebenskraft, f rus. выживаемость, f; остаточная… … Ekologijos terminų aiškinamasis žodynas
Lebenskraft — Le|bens|kraft, die … Die deutsche Rechtschreibung