Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

lŭtus

  • 1 lutus

    lutus, ī, m. = 2. lutum, Claud. Quadrig. ann. fr. 94 (bei Non. 212, 26). Corp. inscr. Lat. 4, 1516 u. 5, 4905.

    lateinisch-deutsches > lutus

  • 2 lutus

    lutus, ī, m. = 2. lutum, Claud. Quadrig. ann. fr. 94 (bei Non. 212, 26). Corp. inscr. Lat. 4, 1516 u. 5, 4905.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lutus

  • 3 lutus

    lŭtus, i, m., v. 2. lutum init.

    Lewis & Short latin dictionary > lutus

  • 4 illutus

    1. il-lūtus, a, um (in u. lavo), unbenetzt, pes, Arnob. 1, 46.
    ————————
    2. il-lūtus, a, um, s. illotus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > illutus

  • 5 illutus

    il-lūtus, a, um Cato, Pl, H = illotus

    Латинско-русский словарь > illutus

  • 6 illutus [1]

    1. il-lūtus, a, um (in u. lavo), unbenetzt, pes, Arnob. 1, 46.

    lateinisch-deutsches > illutus [1]

  • 7 illutus [2]

    2. il-lūtus, a, um, s. il-lōtus.

    lateinisch-deutsches > illutus [2]

  • 8 pluvia

    pluvia, ae, f. (pluvius), der Regen, ingens, Verg.: levis, Colum.: pluviae tenues, Verg.: pluviā imbri lutus erat multus, Cl. Quadr. fr.: nihil sensere obstrepente pluviā, Liv.: pluvia potest facere torrentem, Sen.: pluvias metuo, Cic. – im Bilde v. Blütenregen, pluviae flores dispergere ritu, Claud. nupt. Hon. et Mar. 298.

    lateinisch-deutsches > pluvia

  • 9 pluvia

    pluvia, ae, f. (pluvius), der Regen, ingens, Verg.: levis, Colum.: pluviae tenues, Verg.: pluviā imbri lutus erat multus, Cl. Quadr. fr.: nihil sensere obstrepente pluviā, Liv.: pluvia potest facere torrentem, Sen.: pluvias metuo, Cic. – im Bilde v. Blütenregen, pluviae flores dispergere ritu, Claud. nupt. Hon. et Mar. 298.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pluvia

  • 10 ab-luō

        ab-luō luī, lūtus, ere,    to wash away, remove by washing: Aeneae quaecumque obnoxia morti, all that is mortal, O.: ablutā caede, blood, V.—Fig.: perturbatio animi placatione abluatur, removed by propitiation: periuria, O.—To wash, cleanse by washing: pedes alicuius: manūs undā, O.: me flumine vivo, V.

    Latin-English dictionary > ab-luō

  • 11 luō

        luō luī, —, ere    [1 LV-], to loose, free, pay off: aes alienum, Cu.—Fig., of punishment, to suffer, undergo: poenas parricidi: Supplicium, V.: Exsilium dirā poenam pro caede luebat, was undergoing banishment as a punishment, O.— To atone for, expiate: morte, V.: noxam pecuniā, L.: sanguine periuria, V.: Delicta maiorum, H.: pericula publica, i. e. avert by expiation, L.
    * * *
    I
    luere, lui, luitus V
    pay; atone for
    II
    luere, lui, lutus V
    pay; redeem/free; pay fine, compensate/atone

    Latin-English dictionary > luō

  • 12 prō-luō

        prō-luō luī, lūtus, ere,    to wash forth, throw out, cast out: genus omne natantum fluctus Proluit, V.—To wash off, wash away: tempestas ex montibus nives proluit, Cs.: silvas Eridanus, V.—To wash, moisten, wet, drench: vivo rore manūs, O.: leni praecordia mulso, H.: se pleno auro, V.

    Latin-English dictionary > prō-luō

  • 13 sub-luō

        sub-luō —, lūtus, ere,    to wash underneath, flow below, wash at the foot: montem flumen subluebat, Cs.: Asia, quā Hellesponto subluitur, Cu.

    Latin-English dictionary > sub-luō

  • 14 dissolutum

    dis-solvo, solvi, sŏlūtum, 3, v. a., to loosen asunder, to unloose, disunite, separate, dissolve, destroy (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    facilius est apta dissolvere quam dissipata conectere,

    Cic. Or. 71, 235:

    opus ipsa suum eadem quae coagmentavit natura dissolvit,

    id. de Sen. 20, 72:

    dissolvunt nodos omnes et vincla relaxant,

    Lucr. 6, 356:

    contextum,

    id. 1, 243:

    stamina,

    Tib. 1, 7, 2:

    ornatus comae,

    id. 1, 10, 62:

    capillum,

    Plin. 28, 7, 23, § 78:

    sparta navium,

    id. 24, 9, 40, § 65:

    pontem,

    Nep. Them. 5, 1 et saep.:

    nubila ventis,

    Lucr. 6, 514; cf.

    nubes (ventus, with diducit),

    id. 6, 216:

    glaciem (sol),

    to melt, id. 6, 964:

    aes (fulmen),

    id. 6, 352:

    corpora (vis),

    id. 1, 224:

    se (venti vortex),

    id. 6, 446:

    tenebras luce,

    Varr. L. L. 6, § 79 Müll.:

    dissolutum navigium vel potius dissipatum,

    Cic. Att. 15, 11, 3; so,

    navem,

    Phaedr. 4, 22, 10; Ov. Tr. 4, 8, 18:

    stomachum,

    i. e. to loosen, relax, Plin. 20, 23, 96, § 256:

    ilia sua visu,

    Petr. 24, 5:

    resinam omnem oleo,

    Plin. 14, 20, 25, § 123: collegia, Suet. Aug. 32:

    cohortem Germanorum,

    id. Galb. 12 et saep.:

    animam,

    i. e. to die, Lucr. 3, 601; cf. id. 456; Cic. Tusc. 1, 11, 24.—
    B.
    In partic.
    1.
    In mercant. lang., to pay, discharge what one owes:

    dinumerando solvere: aes alienum praediis venditis,

    Cic. Sull. 20, 56; id. Off. 2, 2, 4; Plin. 33, 3, 13, § 44:

    nomen,

    Cic. Planc. 28:

    omne quod debuit,

    id. Rosc. Com. 13, 38:

    quae debeo,

    Ter. Ph. 4, 3, 50: pecuniam pro iis rebus, * Caes. B. C. 1, 87, 1:

    pecuniam publicam ulli civitati,

    Cic. Verr. 2, 3, 75:

    poenam,

    to pay a fine, id. Tusc. 1, 42, 100; cf.:

    dissolvere et compensare damna,

    id. Verr. 2, 5, 13:

    vota,

    id. Att. 15, 11 fin.; Cat. 66, 38.—
    * b.
    Mid., transf. to the person: quarum (possessionum) amore adducti dissolvi nullo modo possunt, free or release themselves from debt, Cic. Cat. 2, 8, 18.—
    2.
    In medic. lang., like digerere, discutere, to discuss, dissipate morbid matter, Plin. 20, 12, 48, § 122; 24, 6, 14, § 23; 24, 9, 38, § 60 al.
    II.
    Trop., to dissolve, abolish, abrogate, annul, destroy.
    A.
    In gen.:

    utilitas si amicitias conglutinaret, eadem commutata dissolveret,

    Cic. Lael. 9, 32; cf. id. de Or. 1, 42, 188:

    amicitiam,

    id. Rosc. Am. 39:

    societatem,

    id. Rosc. Com. 13, 38:

    consortionem,

    id. Off. 3, 6:

    matrimonia,

    Cod. Just. 5, 17, 8 et saep.:

    perjurium,

    Cic. Off. 3, 32, 113; cf.

    religiones,

    Liv. 40, 29:

    acta Caesaris,

    Cic. Phil. 1, 7 fin.; cf.:

    leges Caesaris,

    ib. 1, 8 init.:

    judicia publica,

    id. Agr. 2, 13 fin.:

    hoc interdictum,

    id. Caecin. 14, 40 et saep.:

    argentariam,

    id. ib. 4, 11:

    regiam potestatem,

    Nep. Lys. 3 fin.; cf.

    rem publicam,

    Liv. 5, 6 fin.:

    severitatem,

    Cic. Mur. 31, 65:

    frigus,

    Hor. C. 1, 9, 5 et saep.:

    mortem cuncta mortalium mala dissolvere,

    Sall. C. 51, 20; cf.

    with pers. object: plerosque senectus dissolvit,

    id. J. 17, 6.—
    B.
    In partic.
    1.
    In rhet. and philos. lang., to refute, reply to, answer an assertion:

    criminatio tota dissoluta est (with diluere),

    Cic. Rosc. Am. 29, 82:

    seu proposita confirmamus, seu contra dicta dissolvimus,

    Quint. 4 prooem. § 6; Cic. de Or. 2, 38; id. Tusc. 3, 30; Quint. 5, 13, 2; Tac. A. 13, 21 al.—
    2.
    (Acc. to I. B. 1. b.) To release, disengage one:

    obsecro, dissolve jam me,

    Plaut. Merc. 1, 2, 54; id. Poen. 1, 1, 20; Ter. Heaut. 3, 1, 102.—Hence, dissŏ-lūtus, a, um, P. a., unloosed, loose, disconnected.
    A.
    Of discourse: alterum nimis est vinctum, ut de industria factum appareat;

    alterum nimis dissolutum, ut pervagatum ac vulgare videatur,

    Cic. Or. 57, 195; Quint. 2, 11, 7; 8, 6, 62 al.—Hence, subst.: dissolūtum, i, n., a gram. fig., i. q. asundeton, asyndeton, Auct. Her. 4, 30, 41; Cic. de Or. 3, 54, 207 (also ap. Quint. 9, 1, 34).—
    B.
    Of character, lax, remiss, negligent, inattentive, careless; licentious, dissolute (cf.:

    mollis, luxuriosus, effeminatus): negligere quid de se quisque sentiat, non solum arrogantis est, sed omnino dissoluti,

    Cic. Off. 1, 28, 99:

    cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum videri,

    id. Cat. 1, 2, 4; cf.:

    in praetermittendo (opp. crudelis in animadvertendo),

    id. Verr. 2, 5, 3 fin.:

    opp. vehemens,

    id. ib. 2, 5, 40:

    (Verres) omnium hominum dissolutissimus crudelissimusque,

    id. ib. 2, 3, 56; cf. id. ib. 2, 3, 57; id. Tusc. 4, 25 fin.; Nep. Alcib. 1 fin. al.:

    quis tam dissolutus in re familiari fuisset, quis tam negligens, etc.?

    Cic. Quint. 11, 38; cf. id. ib. 12, 40 et saep.:

    animus,

    id. Rosc. Am. 11, 32; cf.

    mens luxu,

    Tac. A. 15, 49 fin.:

    consuetudo Graecorum,

    Cic. Fl. 9;

    and, mores,

    Phaedr. 1, 2, 12:

    comitas,

    Quint. 2, 2, 5:

    libelli multo dissolutiores ipsis actionibus,

    Sen. Contr. 5 praef.:

    nihil asperum... nec tamen quicquam populare ac dissolutum,

    Cic. Att. 1, 19, 8; id. Off. 1, 35, 129.— Adv.: dissŏlūte.
    a.
    Acc. to A., loosely, disconnectedly:

    dicere demptis conjunctionibus,

    Cic. Or. 39, 135.—
    b.
    Acc. to B., laxly, negligently, carelessly:

    dissolute et turpiter scribere de restitutione alicujus,

    Cic. Att. 14, 13 fin.:

    vendere decumas,

    id. Verr. 2, 3, 39 fin.:

    jus suum relinquere,

    id. Caecin. 36:

    factum aliquid,

    id. Verr. 2, 5, 8; cf. id. Phil. 6, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > dissolutum

  • 15 dissolvo

    dis-solvo, solvi, sŏlūtum, 3, v. a., to loosen asunder, to unloose, disunite, separate, dissolve, destroy (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    facilius est apta dissolvere quam dissipata conectere,

    Cic. Or. 71, 235:

    opus ipsa suum eadem quae coagmentavit natura dissolvit,

    id. de Sen. 20, 72:

    dissolvunt nodos omnes et vincla relaxant,

    Lucr. 6, 356:

    contextum,

    id. 1, 243:

    stamina,

    Tib. 1, 7, 2:

    ornatus comae,

    id. 1, 10, 62:

    capillum,

    Plin. 28, 7, 23, § 78:

    sparta navium,

    id. 24, 9, 40, § 65:

    pontem,

    Nep. Them. 5, 1 et saep.:

    nubila ventis,

    Lucr. 6, 514; cf.

    nubes (ventus, with diducit),

    id. 6, 216:

    glaciem (sol),

    to melt, id. 6, 964:

    aes (fulmen),

    id. 6, 352:

    corpora (vis),

    id. 1, 224:

    se (venti vortex),

    id. 6, 446:

    tenebras luce,

    Varr. L. L. 6, § 79 Müll.:

    dissolutum navigium vel potius dissipatum,

    Cic. Att. 15, 11, 3; so,

    navem,

    Phaedr. 4, 22, 10; Ov. Tr. 4, 8, 18:

    stomachum,

    i. e. to loosen, relax, Plin. 20, 23, 96, § 256:

    ilia sua visu,

    Petr. 24, 5:

    resinam omnem oleo,

    Plin. 14, 20, 25, § 123: collegia, Suet. Aug. 32:

    cohortem Germanorum,

    id. Galb. 12 et saep.:

    animam,

    i. e. to die, Lucr. 3, 601; cf. id. 456; Cic. Tusc. 1, 11, 24.—
    B.
    In partic.
    1.
    In mercant. lang., to pay, discharge what one owes:

    dinumerando solvere: aes alienum praediis venditis,

    Cic. Sull. 20, 56; id. Off. 2, 2, 4; Plin. 33, 3, 13, § 44:

    nomen,

    Cic. Planc. 28:

    omne quod debuit,

    id. Rosc. Com. 13, 38:

    quae debeo,

    Ter. Ph. 4, 3, 50: pecuniam pro iis rebus, * Caes. B. C. 1, 87, 1:

    pecuniam publicam ulli civitati,

    Cic. Verr. 2, 3, 75:

    poenam,

    to pay a fine, id. Tusc. 1, 42, 100; cf.:

    dissolvere et compensare damna,

    id. Verr. 2, 5, 13:

    vota,

    id. Att. 15, 11 fin.; Cat. 66, 38.—
    * b.
    Mid., transf. to the person: quarum (possessionum) amore adducti dissolvi nullo modo possunt, free or release themselves from debt, Cic. Cat. 2, 8, 18.—
    2.
    In medic. lang., like digerere, discutere, to discuss, dissipate morbid matter, Plin. 20, 12, 48, § 122; 24, 6, 14, § 23; 24, 9, 38, § 60 al.
    II.
    Trop., to dissolve, abolish, abrogate, annul, destroy.
    A.
    In gen.:

    utilitas si amicitias conglutinaret, eadem commutata dissolveret,

    Cic. Lael. 9, 32; cf. id. de Or. 1, 42, 188:

    amicitiam,

    id. Rosc. Am. 39:

    societatem,

    id. Rosc. Com. 13, 38:

    consortionem,

    id. Off. 3, 6:

    matrimonia,

    Cod. Just. 5, 17, 8 et saep.:

    perjurium,

    Cic. Off. 3, 32, 113; cf.

    religiones,

    Liv. 40, 29:

    acta Caesaris,

    Cic. Phil. 1, 7 fin.; cf.:

    leges Caesaris,

    ib. 1, 8 init.:

    judicia publica,

    id. Agr. 2, 13 fin.:

    hoc interdictum,

    id. Caecin. 14, 40 et saep.:

    argentariam,

    id. ib. 4, 11:

    regiam potestatem,

    Nep. Lys. 3 fin.; cf.

    rem publicam,

    Liv. 5, 6 fin.:

    severitatem,

    Cic. Mur. 31, 65:

    frigus,

    Hor. C. 1, 9, 5 et saep.:

    mortem cuncta mortalium mala dissolvere,

    Sall. C. 51, 20; cf.

    with pers. object: plerosque senectus dissolvit,

    id. J. 17, 6.—
    B.
    In partic.
    1.
    In rhet. and philos. lang., to refute, reply to, answer an assertion:

    criminatio tota dissoluta est (with diluere),

    Cic. Rosc. Am. 29, 82:

    seu proposita confirmamus, seu contra dicta dissolvimus,

    Quint. 4 prooem. § 6; Cic. de Or. 2, 38; id. Tusc. 3, 30; Quint. 5, 13, 2; Tac. A. 13, 21 al.—
    2.
    (Acc. to I. B. 1. b.) To release, disengage one:

    obsecro, dissolve jam me,

    Plaut. Merc. 1, 2, 54; id. Poen. 1, 1, 20; Ter. Heaut. 3, 1, 102.—Hence, dissŏ-lūtus, a, um, P. a., unloosed, loose, disconnected.
    A.
    Of discourse: alterum nimis est vinctum, ut de industria factum appareat;

    alterum nimis dissolutum, ut pervagatum ac vulgare videatur,

    Cic. Or. 57, 195; Quint. 2, 11, 7; 8, 6, 62 al.—Hence, subst.: dissolūtum, i, n., a gram. fig., i. q. asundeton, asyndeton, Auct. Her. 4, 30, 41; Cic. de Or. 3, 54, 207 (also ap. Quint. 9, 1, 34).—
    B.
    Of character, lax, remiss, negligent, inattentive, careless; licentious, dissolute (cf.:

    mollis, luxuriosus, effeminatus): negligere quid de se quisque sentiat, non solum arrogantis est, sed omnino dissoluti,

    Cic. Off. 1, 28, 99:

    cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum videri,

    id. Cat. 1, 2, 4; cf.:

    in praetermittendo (opp. crudelis in animadvertendo),

    id. Verr. 2, 5, 3 fin.:

    opp. vehemens,

    id. ib. 2, 5, 40:

    (Verres) omnium hominum dissolutissimus crudelissimusque,

    id. ib. 2, 3, 56; cf. id. ib. 2, 3, 57; id. Tusc. 4, 25 fin.; Nep. Alcib. 1 fin. al.:

    quis tam dissolutus in re familiari fuisset, quis tam negligens, etc.?

    Cic. Quint. 11, 38; cf. id. ib. 12, 40 et saep.:

    animus,

    id. Rosc. Am. 11, 32; cf.

    mens luxu,

    Tac. A. 15, 49 fin.:

    consuetudo Graecorum,

    Cic. Fl. 9;

    and, mores,

    Phaedr. 1, 2, 12:

    comitas,

    Quint. 2, 2, 5:

    libelli multo dissolutiores ipsis actionibus,

    Sen. Contr. 5 praef.:

    nihil asperum... nec tamen quicquam populare ac dissolutum,

    Cic. Att. 1, 19, 8; id. Off. 1, 35, 129.— Adv.: dissŏlūte.
    a.
    Acc. to A., loosely, disconnectedly:

    dicere demptis conjunctionibus,

    Cic. Or. 39, 135.—
    b.
    Acc. to B., laxly, negligently, carelessly:

    dissolute et turpiter scribere de restitutione alicujus,

    Cic. Att. 14, 13 fin.:

    vendere decumas,

    id. Verr. 2, 3, 39 fin.:

    jus suum relinquere,

    id. Caecin. 36:

    factum aliquid,

    id. Verr. 2, 5, 8; cf. id. Phil. 6, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > dissolvo

  • 16 lavo

    lăvo, lāvi, lautum, lăvātum and lōtum (in class. prose, perf. lāvi; sup. always lavātum; perf. part. lautus; the other forms of the first conj. Also, pres. lavĕre; second pers. lavis, ante-class. and poet.; cf. Diom. 1, p. 377; v. Neue, Formenl. second ed. 2, p. 420), 1 and 3, v. a. and n. [Gr. lu- in luthron; strengthened in louô, loutron; cf. loWetron; Lat. luo (pol-luo, etc.), diluvium, lutus], to wash, bathe, lave.
    I.
    Lit.:

    si inquinata erit lavito,

    Cato, R. R. 65: puerum, Enn. ap. Non. 504, 17; Plaut. Truc. 5, 10:

    manus lavite,

    Titin. ib. 22:

    manus lava,

    Cic. de Or. 2, 60, 246: cum jam manus pransores lavarent, Veran. ap. Macrob. S. 3, 6, 14.—Mid.: cum soceris generi non lavantur, do not bathe themselves or bathe, id. Off. 1, 35, 129:

    lavantur in fluminibus,

    Caes. B. G. 4, 1:

    cur te lautum voluit occidere?

    Cic. Deiot. 7, 20:

    lautis manibus,

    Hor. S. 2, 3, 282:

    lotis pedibus,

    Plin. 24, 11, 62, § 103:

    vestimenta lota,

    Petr. 30 fin.:

    qui it lavatum in balineas,

    Plaut. Rud. 2, 3, 51; so,

    eo lavatum,

    id. Aul. 3, 6, 43; id. Stich. 4, 1, 62; Ter. Eun. 3, 5, 44; 52; id. Heaut. 4, 1, 42:

    (venias) vasa lautum, non ad cenam dico,

    Plaut. Stich. 4, 2, 15.—
    (β).
    Neutr.:

    pisces ego credo, qui usque dum vivunt, lavant, Minus diu lavere, quam haec lavat Phronesium,

    Plaut. Truc. 2, 3, 1 sqq.:

    illa si jam laverit, mihi nuncia,

    Ter. Heaut. 4, 1, 5:

    lavanti regi dicitur nuntiatum, hostes adesse,

    Liv. 44, 6.—
    B.
    Transf., to wet, moisten, bedew:

    eas (tabellas) lacrimis lavis,

    Plaut. Ps. 1, 1, 8:

    si... neque quicquam captumst piscium, salsi lautique pure domum redimus clanculum,

    soaked, id. Rud. 2, 1, 12; Lucr. 5, 950:

    lacrimis vultum lavere profusis,

    Ov. M. 9, 680; Luc. 6, 709;

    esp. of bloodshed: lavit ater corpora sanguis,

    Verg. G. 3, 221:

    lavit improba teter Ora cruor,

    id. A. 10, 727:

    sanguine largo Colla,

    id. ib. 12, 722:

    arma cerebro,

    Val. Fl. 4, 153:

    his (rivis) nunc illa viridia, nunc haec, interdum simul omnia lavantur,

    Plin. Ep. 5, 6, 40; cf.

    of rivers: flavus quam Tiberis lavat,

    Hor. C. 2, 3, 18; id. Epod. 16, 28;

    of the ocean: quas Oceani refluum mare lavit arenas,

    Ov. M. 7, 267.—
    II.
    Trop., to wash away:

    venias nunc precibus lautum peccatum tuum,

    Ter. Phorm. 5, 7, 80:

    dulci Mala vino lavere,

    Hor. C. 3, 12, 2.—Hence, lautus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., washed, bathed, laved (very rare): nam itast ingenium muliebre;

    bene quom lauta tersa ornata fictast, infectast tamen,

    Plaut. Stich. 5, 5, 4: in double meaning with C., v. infra: lautam vis an nondum lauta quae sit? Pa. Siccam, at sucidam, Plaut. Mil. 3, 1, 192 Lorenz ad loc.—
    B.
    Hence, transf., neat, elegant, splendid, sumptuous, luxurious: tute tibi puer es;

    lautus luces cereum,

    i. e. in a fine dress, Plaut. Curc. 1, 1, 9:

    nihil apud hunc lautum, nihil elegans, nihil exquisitum,

    Cic. Pis. 27, 67:

    lauta supellex,

    id. de Or. 1, 36, 165: lautum victum et elegantem colere, id. Fragm. ap. Non. 337, 27:

    magnificum et lautum,

    id. Fam. 9, 16, 8:

    lautiora opera,

    Plin. 16, 15, 26, § 67:

    lauto cenare paratu,

    Juv. 14, 13:

    epulae lautiores,

    Stat. S. 1, 6, 32:

    lautissima vina,

    Plin. 14, 13, 15, § 92:

    lautissima cena,

    Plin. Ep. 9, 17:

    praetor,

    Juv. 14, 257:

    lautum et copiosum patrimonium,

    rich, splendid, noble, Cic. Rab. Post. 14, 38:

    in civitate Halaesina tam lauta, tamque nobili,

    wealthy, id. Fam. 13, 32, 1:

    valde jam lautus es, qui gravere litteras ad me dare,

    you are now very grand, id. ib. 7, 14, 1:

    homines lauti et urbani,

    noble, distinguished, id. Verr. 2, 1, 6, § 17:

    libertis minus lautis servisque nihil defuit: nam lautiores eleganter accepti,

    id. Att. 13, 52, 2:

    certumque fit... cocos tum panem lautioribus coquere solitos,

    for the rich, Plin. 18, 11, 28, § 108: orborum lautissimus. Juv. 3, 221.—
    (β).
    With inf.:

    rhombos libertis ponere lautus,

    splendid, Pers. 6, 23.—
    C.
    Trop., noble, glorious, etc.: beneficentiae et liberalitatis est ratio duplex: nam aut opera benigne fit indigentibus, aut pecunia: facilior est haec posterior, locupleti praesertim: sed illa lautior ac splendidior, nobler, [p. 1045] more glorious, Cic. Off. 2, 15, 52:

    lautum negotium,

    honorable, id. Att. 6, 1, 13:

    omnium hortensiorum lautissima cura asparagis,

    the most diligent, the nicest, Plin. 19, 8, 42, § 145:

    lautus habetur,

    a gentleman, Juv. 11, 1; 1, 67.—Hence, adv.: lautē, neatly, elegantly, splendidly, sumptuously.
    1.
    Lit.:

    laute exornatus,

    Plaut. Cas. 4, 1, 10:

    facete, lepide, laute,

    Ter. Eun. 3, 1, 37:

    vivere,

    Nep. Chabr. 3:

    res domesticas lautius tueri,

    Cic. Tusc. 1, 1, 2:

    lautius accipi,

    Suet. Calig. 55.—
    2.
    Trop., excellently, beautifully, finely:

    loquitur laute,

    Plaut. Mil. 4, 4, 25:

    militem laute ludificari,

    id. ib. 4, 4, 25:

    munus administrasti tuum,

    Ter. Ad. 5, 1, 2.— Comp.:

    si quis existat, qui putet nos lautius fecisse, quam orationis severitas exigat,

    that I have made more use of ornament, Plin. Ep. 2, 5.— Sup.: hodie me ante omnes comicos stultos senes Versaris atque emunxeris lautissime, Poët. ap. Cic. Lael. 26, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > lavo

  • 17 lutum

    1.
    lūtum, i, n., a plant used in dyeing yellow, yellow-weed. dyer's-weed, weld:

    jam croceo mutabit vellera luto,

    Verg. E. 4, 44; Plin. 33, 5, 26, § 87; Vitr. 7, 14.—
    II.
    Transf., a yellow color, yellow, Verg. Cir. 316:

    nimius luto corpora tingit amor,

    Tib. 1, 9 (8), 52 Heyne ad loc.
    2.
    lŭtum, i, n. ( lŭtus, i, m., Quadrig. ap. Non. 212, 17) [luo], mud, mire.
    I.
    Lit.:

    volutari in luto,

    Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53:

    cratesque luto integuntur,

    Caes. B. C. 2, 15; Quadrig. ap. Non. 212, 17:

    imbre lutoque Aspersus,

    Hor. Ep. 1, 11, 11:

    luto perfusa porticus,

    Juv. 14, 66: pinguia crura luto, id. 3, 247:

    luto opplere aliquem,

    Suet. Vesp. 5:

    in longa via et pulvis et lutum et pluvia,

    Sen. Ep. 96, 3:

    si quis aliquem luto obliniverit,

    Paul. Sent. 5, 4, 13:

    te pervolvam in luto,

    Ter. And. 4, 4, 38.—In plur.: luta et limum aggerebant, Cic. Fragm. ap. Non. 212, 16.—Prov.: in luto esse or haerere, to stick in the mud, i. e. to be at a dead stop, unable to proceed:

    nunc homo in medio luto est: Nomen nescit,

    Plaut. Ps. 4, 2, 27:

    neque mihi haud imperito eveniet, tali ut in luto haeream,

    id. Pers. 4, 3, 66:

    in eodem haesitas luto,

    Ter. Phorm. 5, 2, 15; cf. Lact. 2, 8, 24; 7, 2, 3: pro luto esse, to be as cheap as dirt:

    pro luto erat annona,

    Petr. 44:

    omnia pro luto habere,

    id. 67, 10; cf. id. 51, 6.—As a term of reproach, mud, filth: ludis me. Pa. Tum mihi sunt manus inquinatae. Sc. Quidum? Pa. Quia ludo luto, Plaut. Mil. 2, 3, 54; id. Most. 5, 2, 45:

    Lutum lenonium, commictum caeno stercilinum publicum!

    id. Pers. 3, 5, 2; 9; Cat. 42, 13:

    O tenebrae, o lutum, o sordes,

    offscouring of the earth, Cic. Pis. 26, 62.—
    II.
    Transf.
    A.
    Loam, clay, potter's clay:

    pocula de facili luto componere,

    Tib. 1, 1, 40:

    ficta Saguntino cymbia malo luto,

    Mart. 8, 6, 2: quibus arte benigna Et meliore luto finxit praecordia Titan, of better clay, i. e. of better materials, Juv. 14, 34; cf. Pers. 3, 23:

    homines compositi luto,

    Juv. 6, 13.—
    B.

    Lewis & Short latin dictionary > lutum

См. также в других словарях:

  • Lutus — Paul Lutus (* 16. Mai 1945 in Cambridge, Massachusetts, USA) ist ein US amerikanischer Softwareautor, Wissenschaftler, Essayist und Freizeitsegler. Paul Lutus schrieb den Apple Writer , das erste Textprogramm, für den Apple II, ein Bestseller der …   Deutsch Wikipedia

  • Paul Lutus — (born May 16, 1945) is a computer programmer and former NASA designer. Before becoming a software author, Lutus designed electronics for the NASA Space Shuttle and created a mathematical model of the solar system that was used by the Jet… …   Wikipedia

  • Paul Lutus — (* 16. Mai 1945 in Cambridge, Massachusetts, USA) ist ein US amerikanischer Softwareautor, Wissenschaftler, Essayist und Freizeitsegler. Paul Lutus schrieb den Apple Writer , das erste Textprogramm, für den Apple II, ein Bestseller der 1980er… …   Deutsch Wikipedia

  • Arachnophilia — Infobox Software name = Arachnophilia caption = Screenshot of Arachnophila editing an HTML document developer = Paul Lutus latest release version = latest release date = latest preview version = latest preview date = operating system = Cross… …   Wikipedia

  • Arachnophilia — Screenshot von Arachnophilia Editor 5.3 Basisdaten Entwickler Paul Lutus Aktuelle …   Deutsch Wikipedia

  • CareWare — (oder auch Charityware, Helpware, Goodware) ist Software, deren Vertrieb einem guten Zweck dient. Careware wird häufig kostenlos vertrieben, wobei der Autor den Benutzer darum ersucht, für einen bestimmten guten Zweck Geld zu spenden. So ist zum… …   Deutsch Wikipedia

  • Charityware — Careware (oder auch Charityware, Helpware, Goodware) ist Software, deren Vertrieb einem guten Zweck dient. Careware wird häufig kostenlos vertrieben, wobei der Autor den Benutzer darum ersucht, für einen bestimmten guten Zweck Geld zu spenden. So …   Deutsch Wikipedia

  • Liste der Biografien/Lu — Biografien: A B C D E F G H I J K L M N O P Q …   Deutsch Wikipedia

  • aludel — (¿del sup. rom. and. «lutél», del lat. «lutus», vasija de barro?) 1 (ant.) m. Quím. Olla o vaso usado para sublimar. ≃ Alludel. 2 Miner. En las minas de Almadén, *caño de barro cocido de los que, enchufados uno tras otro, se emplean para… …   Enciclopedia Universal

  • Careware — Not to be confused with scareware. Careware (also called charityware, helpware, or goodware) is software licensed in a way that benefits a charity. Some careware is distributed free, and the author suggests that some payment be made to either a… …   Wikipedia

  • Muwashshah — or muwaššaḥ (Arabic: موشّح, literally girdled ; plural muwāshshaḥāt موشـّحات or tawāshīḥ تواشيح) can mean: an Arabic poetic form, consisting of a multi lined strophic verse poem written in classical Arabic, usually consisting of five stanzas,… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»