-
1 lien
lĭēn, ēnis, and liēnis, is, m. ( gen. plur. lienum, Plin. 23, 7, 63, § 121) [for plien; Sanscr. plīhan; Gr. splên], the milt or spleen.I.Lit.:II.lienes turgent, Cato. R. R. 157: seditionem facit lien (of a stitch in the side),
Plaut. Merc. 1, 2, 14:jam quasi sona liene cinctus ambulo,
id. Curc. 2, 1, 6: equisetum lienes cursorum exstinguit, Plin. 26, 13, 83, § 132:at lienis, ubi affectus est, intumescit,
Cels. 4, 9:lienis bubulus,
id. ib.:lienem coërcere,
id. ib.:extenuare,
id. ib.:consumere,
Plin. 26, 8, 48, § 76.—Transf., of the fiscus:(Trajanus) fiscum lienem vocavit, quod eo crescente artus reliqui tabescunt,
Aur. Vict. Epit. 42 fin. -
2 lien
spleen; diseased/enlarged condition of the spleen -
3 lienis
lĭēn, ēnis, and liēnis, is, m. ( gen. plur. lienum, Plin. 23, 7, 63, § 121) [for plien; Sanscr. plīhan; Gr. splên], the milt or spleen.I.Lit.:II.lienes turgent, Cato. R. R. 157: seditionem facit lien (of a stitch in the side),
Plaut. Merc. 1, 2, 14:jam quasi sona liene cinctus ambulo,
id. Curc. 2, 1, 6: equisetum lienes cursorum exstinguit, Plin. 26, 13, 83, § 132:at lienis, ubi affectus est, intumescit,
Cels. 4, 9:lienis bubulus,
id. ib.:lienem coërcere,
id. ib.:extenuare,
id. ib.:consumere,
Plin. 26, 8, 48, § 76.—Transf., of the fiscus:(Trajanus) fiscum lienem vocavit, quod eo crescente artus reliqui tabescunt,
Aur. Vict. Epit. 42 fin. -
4 dierectus
di-ērectus (in Plaut. always trisyllabic), a um, P. a. [erigo], qs. stretched out and raised on high, i. e. crucified (only in Plautus and Varro; not in Terence), an abusive expression, like the English Go and be hanged! gallowsbird, etc. (cf. furcifer, and v. Brix ad Plaut. Trin. 457; Lorence ad Plaut. Most. 837):II.i hinc dierectus,
Plaut. Merc. 1, 72:abin dierectus,
id. ib. 4, 4, 16; id. Cas. 1, 15; id. Poen. 1, 1, 32:recede hinc dierecte,
id. Bacch. 4, 1, 7:abi dierecte,
id. Most. 1, 1, 8; id. Trin. 2, 4, 56:i dierecte in maxumam malam crucem,
id. Poen. 1, 2, 134:i dierectum, cor meum, ac suspende te,
id. Capt. 3, 4, 103:abi hinc dierecte. Abin hinc in malam crucem?
id. Most. 3, 2, 163:quin tu i dierecta cum sucula et cum porculis,
id. Rud. 4, 4, 126.—Transf.:ducit lembum jam dierectum navis praedatoria,
Plaut. Men. 2, 3, 87:lien dierectu'st,
is gone to the crows, is destroyed, id. Curc. 2, 1, 29: apage in dierectum a domo nostra istam insanitatem, Varr. ap. Non. 49, 26. -
5 lienica
lĭēnĭcus, a, um, adj. [lien], = splênikos, splenetic.—Subst.A.lĭēnĭci, ōrum, m., splenetic persons, Cael. Aur. Tard. 3, 4, 56; 57; 64.—B.lĭēnĭca, ōrum, n., remedies for spleen, Cael. Aur. Tard. 3, 4, 58. -
6 lienici
lĭēnĭcus, a, um, adj. [lien], = splênikos, splenetic.—Subst.A.lĭēnĭci, ōrum, m., splenetic persons, Cael. Aur. Tard. 3, 4, 56; 57; 64.—B.lĭēnĭca, ōrum, n., remedies for spleen, Cael. Aur. Tard. 3, 4, 58. -
7 lienicus
lĭēnĭcus, a, um, adj. [lien], = splênikos, splenetic.—Subst.A.lĭēnĭci, ōrum, m., splenetic persons, Cael. Aur. Tard. 3, 4, 56; 57; 64.—B.lĭēnĭca, ōrum, n., remedies for spleen, Cael. Aur. Tard. 3, 4, 58. -
8 neco
nĕco, āvi, ātum ( perf. necuit, Enn. ap. Prisc. p. 861 P.; v. infra; part. nectus, Ser. Samm. 33, 627; cf. Diom. p. 362 P.), 1, v. a. [Sanscr. naç, disappear; Gr. nekus, corpse, nekros, dead], to kill, slay, put to death, destroy (usually without a weapon, by poison, hunger, etc.; cf.: occido, interficio, interimo, perimo).I.Lit.: neci datus proprie dicitur, qui sine vulnere interfectus est, ut veneno aut fame, Paul. ex Fest. p. 162 Müll.:II.occisum a necato distingui quidam volunt, quod alterum a caedendo atque ictu fieri dicunt, alterum sine ictu, id. s. v. occisum, p. 178 ib.: necare aliquem odore taetro,
Lucr. 6, 787:plebem fame,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2:legatum P. R. vinculis ac verberibus necavit,
id. Imp. Pomp. 5, 11:aliquem igni,
Caes. B. G. 1, 53:aliquem ferro,
Hor. S. 2, 7, 58; Verg. A. 8, 488:veneno,
Suet. Ner. 43: securi Gell. 17, 21, 17; Juv. 10, 316:suspendiosa fame,
Plin. 8, 37, 56, § 134:vidissem nullos, matre necante, dies,
Ov. Am. 2, 14, 22:homines in ventre necandos conducit,
Juv. 6, 596:colubra necuit hominem,
Phaedr. 4, 14, 4.—Of impersonal subjects: hos pestis necuit, pars occidit illa duellis, Enn. ap. Prisc. p. 861 P. (Ann. v. 549 Vahl.):lien necat, renes dolent,
Plaut. Curc. 2, 1, 21:radices herbarum vomere,
Col. 2, 4, 1:salsi imbres necant frumenta,
Plin. 31, 4, 29, § 52:hedera arbores,
id. 16, 44, 92, § 243; cf. Laber. ap. Macr. Sat. 2, 7:aquae flammas necant,
quench, Plin. 31, 1, 1, § 2; to drown (late Lat.):deducti ad torrentem necati sunt,
Sulp. Sev. Hist. 1.—Trop.:quid te coërces et necas rectam indolem,
i. e. thwart, check, Sen. Hippol. 454.—So to worry or bore to death with talking, Plaut. Bacch. 5, 2, 43 (cf.:occidis saepe rogando,
Hor. Epod. 14, 5). -
9 prodigiosus
prōdĭgĭōsus, a, um, adj. [prodigium], unnatural, strange, wonderful, marvellous, prodigious ( poet. and in post-Aug. prose):atria Circes,
Ov. M. 13, 968:cura Veneris,
id. ib. 9, 727:mendacia,
id. Am. 3, 6, 17:corpora,
Quint. 1, 1, 2; cf. id. 2, 5, 11:astra,
Stat. Th. 3, 523:ostentatio (virium),
Plin. 7, 20, 19, § 83:fides,
Juv. 13, 62:prodigiosum dictu!
Tac. H. 3, 56: ora prodigiosa Tartarei canis, mart. 5, 36, 2.— Comp.: quo nihil prodigiosius passa est respublica, Trebell. XXX. Tyr. 31; Salv. Gub. Dei, 7, p. 281. — Adv.: prōdĭgĭōsē, in an unnatural, strange, or wonderful manner:lien cum jecinore locum aliquando permutat, sed prodigiose,
Plin. 11, 37, 80, § 204; 30, 11, 29, § 95. -
10 seditio
sēdĭtĭo, ōnis, f. [sed, i. e. sine (v. h. v.), and itio; thus, orig., a going aside, going apart; hence],I.Lit., an insurrectionary separation (political or military); dissension, civil discord, insurrection, mutiny, sedition (very freq. and class.;II.syn.: secessio, defectus): ea dissensio civium, quod seorsum eunt alii ad alios, seditio dicitur,
Cic. Rep. 6, 1, 3 (ap. Serv. Verg. A. 1, 149, and Non. 25, 6):duobus tribunis plebis per seditionem creatis,
id. ib. 2, 34, 59; cf. Liv. 2, 31 fin. sq.:si qui in seditione non alterius utrius partis fuisset,
Cic. Att. 10, 1, 2; cf. Gell. 2, 12, 1:ne qua seditio oriretur,
Caes. B. G. 7, 28 fin.; Sall. C. 34, 2:seditione factā,
Caes. B. C. 1, 87, 3:seditionem inter Poenos et Siculos milites esse factam,
Cic. Div. 1, 24, 50; cf.:seditio inter belli pacisque auctores orta,
Liv. 2, 16:seditionem ac discordiam concitare,
Cic. Mur. 39, 83:commovere,
id. Att. 2, 1, 8:movere,
Vell. 2, 68, 2:coeptare,
Tac. A. 1, 38; 1, 45; 2, 81 et saep.:componere,
id. H. 4, 14:magno in populo cum saepe coörta est Seditio, etc.,
Verg. A. 1, 149; Hor. Ep. 1, 2, 15:seditione potens,
Verg. A. 11, 340.— Plur.:cum hominem seditiosum defenderet, non dubitavit seditiones ipsas ornare,
Cic. de Or. 2, 28, 124; 2, 48, 199; Sall. J. 37, 1; Liv. 4, 2; 5, 3; Quint. 2, 16, 2; Hor. C. 3, 3, 29; 3, 6, 13; Tac. A. 4, 68 et saep.—Seditio, personified as one of the attendants of Fama, Ov. M. 12, 61.—Transf., in gen., dissension, discord, strife, quarrel (very rare; mostly poet.; in Cic. only as a transl. of the Greek stasis):B.Amphitruo uxori turbas conciet...tum meus pater Eam seditionem in tranquillum conferet,
Plaut. Am. 1, 2, 16:ut homini adulescentulo Filiam darem in seditionem atque in incertas nuptias,
Ter. And. 5, 1, 11 Ruhnk.:cui studeat, deus omnis habet, crescitque favore Turbida seditio, donec Juppiter, etc.,
Ov. M. 9, 426; so,domestica (opp. fraterna concordia),
Liv. 45, 19:pantomimorum,
Suet. Ner. 26:non illaudata (with magno certatur amore),
Claud. in Rufin. 2, 226.—Of inanimate and abstract things:seditio maris,
uproar, turbulence, Stat. Th. 9, 142:pelagi,
Manil. 2, 90:siderum,
id. 2, 196:flammasque rebelles Seditione tori (Eteoclis et Polynicis),
Stat. Th. 1, 36:intestina corporis,
Liv. 2, 32, 12.—Comically:seditionem facit lien, occupat praecordia,
rebels, and takes possession of my stomach, Plaut. Merc. 1, 14:Archytas iracundiam, videlicet dissidentem a ratione, seditionem quandam animi vere ducebat, et eam consilio sedari volebat,
Cic. Rep. 1, 38, 60. -
11 suspendo
suspendo, di, sum, 3, v. a. [sus, from subs, for sub; v. sub, III., and pendo], to hang up, hang, suspend (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:B.pernas suspendito in vento biduum... suspendito in fumo biduum... suspendito in carnario,
Cato, R. R. 162, 3:aliquid in fumo,
Plin. 30, 4, 11, § 31:suspensae in litore vestes,
Lucr. 1, 305:religata ad pinnam muri reste suspensus,
Liv. 8, 16, 9:oscilla ex altā pinu,
Verg. G. 2, 389:columbam malo ab alto,
id. A. 5, 489:tignis nidum suspendat hirundo,
id. G. 4, 307:habilem arcum umeris,
id. A. 1, 318:stamina telā,
Ov. M. 6, 576:aliquid collo,
Plin. 37, 9, 40, § 124:(ranae) suspensae pedibus,
id. 32, 8, 29, § 92; Col. 7, 10, 3:aliquid e collo,
Plin. 23, 7, 63, § 125:allium super prunas,
id. 19, 6, 34, § 115:vitem sub ramo,
id. 17, 23, 35, § 209:cocleam in fumo,
id. 30, 4, 11, § 31: aliquid lance, to weigh, Pert. 4, 10; cf.:in trutinā Homerum,
Juv. 6, 438:suspendi a jugulis suis gladios obsecrantes,
Amm. 17, 12, 16:se suspendit fenestrā,
i. e. to look out, App. M. p. 148, 6.— Poet.:nec sua credulitas piscem suspenderat hamo,
had hung, caught, Ov. M. 15, 101.—In a Greek construction: [p. 1820] (pueri) laevo suspensi loculos tabulamque lacerto, with their satchels hanging on their arms, Hor. S. 1, 6, 74; id. Ep. 1, 1, 56.—In partic.1.Pregn., of persons.a.To choke to death by hanging, to hang (cf.:b.suffoco, strangulo): capias restim ac te suspendas,
Plaut. Poen. 1, 2, 184; cf. id. Pers. 5, 2, 34:nisi me suspendo, occidi,
id. Rud. 5, 3 59:se suspendere,
id. Trin. 2, 4, 135; Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129; id. Att. 13, 40, 1: caput obnubito: arbori infelici suspendito, Lex. ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13; Liv. 1, 26, 6:uxorem suam suspendisse se de ficu,
Cic. de Or. 2, 69, 278:se e ficu,
Quint. 6, 3, 88:hominem in oleastro,
Cic. Verr. 2, 3, 23, § 57:more vel intereas capti suspensus Achaei,
Ov. Ib. 297:aliquem in furcā,
Dig. 48, 13, 6; cf.:virgines, quae corporibus suspensis demortuae forent,
Gell. 15, 10, 2.—To hang at the whipping-post; pass., to be flogged, Amm. 15, 7, 4.—2.Of offerings in a temple, to hang up, dedicate, consecrate:3.votas vestes,
Verg. A. 12, 769; cf. id. ib. 9, 408:arma capta patri Quirino,
id. ib. 6, 859:vestimenta maris deo,
Hor. C. 1, 5, 15:insignia,
Tib. 2, 4, 23.—Esp., of buildings, to build upon arches or vaults, to arch or vault: primus balneola suspendit, Cic. Fragm. ap. Non. 194, 14; cf. id. Top. 4, 22:b.pavimenta,
Pall. 1, 20, 2:cameras harundinibus,
to arch over, Plin. 16, 36, 64, § 156:castra saxis praeruptis,
to build on, Sil. 3, 556:velabra,
Amm. 14, 6, 25:duo tigna... suspenderent eam contignationem,
propped up, supported, Caes. B. C. 2, 9, 2; cf. id. ib. § 5.—Transf. (with esp. reference to the thing beneath), to prop up, hold up, support:c.muro suspenso furculis,
Liv. 38, 7, 9:agentem ex imo rimas insulam,
Sen. Ben. 6, 15, 5:tellus ligneis columnis suspenditur,
Plin. 33, 4, 21, § 68:dolia subjectis parvis tribus lapidibus suspenduntur,
Col. 12, 18, 6; cf. id. 2, 15, 6; 3, 13, 8:orbis Libycos Indis dentibus,
tables with ivory feet, Mart. 2, 43, 9:cum terra levis virgultaque molem suspendant,
Luc. 3, 397; Petr. 135:pes summis digitis suspenditur,
is raised on tiptoe, Quint. 11, 3, 125.—Esp., of ploughing, etc., to lift up, raise:II. A.si non fuerit tellus fecunda... tenui sat erit suspendere sulco,
Verg. G. 1, 68:ripas... litora multo vomere suspendere,
Stat. Th. 4, 181; cf.:vineam in summā terrā suspendere,
Col. 3, 13.—In gen. (very rare):B.extrinsecus aut bene aut male vivendi suspensas habere rationes,
dependent upon externals, Cic. Fam. 5, 13, 1:cui viro ex se ipso apta sunt omnia, nec suspensa aliorum aut bono casu aut contrario pendere, etc.,
id. Tusc. 5, 12, 36:genus, ex quo ceterae species suspensae sunt,
Sen. Ep. 58, 7:numquam crediderim felicem ex felicitate suspensum,
id. ib. 98, 1.—In partic., to cause to be suspended, i. e.,1.To make uncertain or doubtful, to keep in suspense:2.medio responso rem suspenderunt,
Liv. 39, 29, 1:illa Suspendit animos fictā gravitate rogantum,
Ov. M. 7, 308:ea res omnium animos exspectatione suspenderat,
Curt. 9, 7, 20:aliquem exspectatione,
Plin. Ep. 2, 20, 3:diu judicum animos,
Quint. 9, 2, 22; cf.:senatum ambiguis responsis,
Suet. Tib. 24:suspensa ac velut dubitans oratio,
Quint. 10, 7, 22:exspectationem,
Curt. 7, 4, 14; cf. infra, in the P. a. —To stay, stop, check, interrupt, suspend (syn. supprimo):* 3. 4.nec jam suspendere fletum Sustinet,
Ov. F. 4, 849:lacrimas,
id. Am. 1, 7, 57:spiritum,
Quint. 1, 8, 1:sermonem,
Quint. 11, 3, 35 sq.:fluxiones oculorum,
Plin. 28, 7, 21, § 73:epiphoras,
id. 25, 12, 91, § 143:causas morbi,
Veg. Vet. 3, 65, 5:gressum,
id. ib. 2, 55, 3:manum tuam,
id. ib. 2, 40, 3; cf. P. a. 2. infra. —Aliquem or aliquid naso (adunco), to turn up one ' s nose at, to sneer at a person or thing (Horatian):5.naso suspendis adunco Ignotos,
Hor. S. 1, 6, 5:Balatro suspendens omnia naso,
id. ib. 2, 8, 64.—Of a temporary removal from office, to suspend:A.duobus hunc (episcopum) mensibus, Greg. M. Ep. 3, 46: ab officio suspensus,
id. ib. —Hence, suspen-sus, a, um, P. a.Lit. (mostly poet. and in post-Aug-prose).1.Raised, elerated, suspended: Roma cenaculis sublata atque suspensa, Cic. Agr. 2, 35, 96; so,2.saxis suspensam hanc aspice rupem,
Verg. A. 8, 190: equi illi Neptunii, qui per undas currus suspensos rapuisse dicuntur, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 27, 67; cf.:vel mare per medium fluctu suspensa tumenti Ferret iter,
skimming lightly over the waters, Verg. A. 7, 810:(corus) suspensum in terras portat mare,
raised on high, Sil. 1, 470:suspensis auribus,
Prop. 3, 6 (4, 5), 8:aura suspensa levisque,
Lucr. 3, 196:terra,
loosened, loose, Col. 11, 3, 54:suspensissimum pastinatum,
id. 3, 13, 7:(oliva) inicitur quam mundissimis molis suspensis ne nucleus frangatur,
id. 12, 51, 2, and 54, 2:radix suspensa pariter et mersa,
Plin. Ep. 8, 20, 6:suspensum inter nubila corpus,
Sil. 12, 94; 1, 470:loco ab umore suspenso,
Pall. 1, 40, 1:alituum suspensa cohors,
Sen. Phoen. 77.—Transf., suspended, i. e. pressing or touching lightly, light:B.suspenso gradu placide ire perrexi,
on tiptoe, Ter. Phorm. 5, 6, 28; so,gradu,
Ov. F. 1, 426; 6, 338; cf.:evagata noctu suspenso pede,
Phaedr. 2, 4, 18:pedes,
Sen. Contr. 1 praef. fin.:suspensa levans digitis vestigia primis,
Verg. Cir. 212:vestigia,
Sil. 15, 617:suspensā manu commendare aliquem,
slightly, Plin. Ep. 6, 12, 1:suspensis dentibus,
Lucr. 5, 1069:suspensis passibus,
Amm. 14, 2, 31:molis suspensis,
Col. 12, 51, 2; 12, 54, 2.—Trop.1.Uncertain, hovering, doubtful, wavering, hesitating, in suspense, undetermined, anxious (the predom. and class. signif.;2.syn.: incertus, dubius): nolo suspensam et incertam plebem Romanam obscurā spe et caecā exspectatione pendere,
Cic. Agr. 2, 25, 66; cf.:civitas suspensa metu,
id. ib. 1, 8, 23:suspensum me tenes,
id. Att. 10, 1, 2:maneo Thessalonicae suspensus,
id. ib. 3, 8, 2; Hirt. B. G. 8, 43:tot populos inter spem metumque suspensos animi habetis,
Liv. 8, 13:suspensus animus et sollicitus,
Cic. Att. 2, 18, 1:suspenso animo exspectare, quod quis agat,
id. ib. 4, 15, 10:animus,
id. de Or. 1, 56, 239; id. Fam. 16, 3, 2; id. Verr. 2, 5, 6, § 14:animus suspensus curis majoribus,
id. Phil. 7, 1, 1:auditā inspectāque re, omnia suspensa neutro inclinatis sententiis reliquere,
Liv. 34, 62, 16:dimissis suspensā re legatis,
id. 31, 32, 5.— Comp.:exercitus suspensiore animo, Auct. B. Afr. 48, 3: suspensus incertusque vultus, coloris mutatio,
Cic. Clu. 19, 54; 3, 8; cf.: hominum exspectationem et spem rei publicae suspensam tenere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 1; Cic. Fam. 11, 8, 1:suspensam dubiamque noctem spe ac metu exegimus,
Plin. Ep. 6, 20, 19:pro homine amicissimo,
id. ib. 8, 5, 3:munera suspensi plena timoris,
Ov. H. 16, 84 Ruhnk.:suspensa et obscura verba,
Tac. A. 1, 11.— Neutr. absol.:quare non semper illam (nequitiam) in suspenso relinquam?
Sen. Ep. 97, 14:est suspensum et anxium, de eo, quem ardentissime diligas, interdum nihil scire,
Plin. Ep. 6, 4, 3:rem totam in suspenso reliqui,
id. ib. 10, 31 (40), 4:ipse in suspenso tenuit,
Tac. H. 1, 78 fin.:si adhuc in suspenso sit statuta libertas,
Dig. 9, 4, 15; Just. Inst. 1, 12, 5.—Of goods held under a lien or judgment:3.suspensis amici bonis libellum deicio creditoribus ejus me obligaturus,
Sen. Ben. 4, 12, 3.—Dependent:qui fideles nobis socii, qui dubii suspensaeque ex fortunā fidei,
Liv. 44, 18, 4:animos ex tam levibus momentis fortunae suspensos,
id. 4, 32, 2.
См. также в других словарях:
lien — lien … Dictionnaire des rimes
lien — / lēn/ n [Anglo French, bond, obligation, literally, tie, band, from Old French, from Latin ligamen, from ligare to bind]: a charge or encumbrance upon property for the satisfaction of a debt or other duty that is created by agreement of the… … Law dictionary
lien — [ ljɛ̃ ] n. m. • v. 1120; lat. ligamen, de ligare → lier I ♦ 1 ♦ Chose flexible et allongée servant à lier, à attacher plusieurs objets ou les diverses parties d un objet. ⇒ attache, 1. bande, bride, corde, cordon, courroie, élastique, ficelle,… … Encyclopédie Universelle
LIEN — (Heb. שִׁעְבּוּד נְכָסִים, Shibud Nekhasim). The Concept Jewish law enables the creditor to exercise a lien over all the debtor s property, in addition to his remedies against the debtor personally. This lien automatically comes into existence on … Encyclopedia of Judaism
LIEN — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
lien — a charge upon a specific property designed to secure payment of a debt or performance of an obligation (Glossary of Common Bankruptcy Terms) A charge against or interest in property to secure payment of a debt or performance of an obligation. A… … Glossary of Bankruptcy
lien — Lien. s. m. Ce qui sert à lier une ou plusieurs choses. Gros lien. un fort lien. un lien de fer. le lien d une gerbe. le lien d un fagot. faire des liens forger des liens. il faut retenir cela avec des liens. Lien, se dit aussi de la corde ou… … Dictionnaire de l'Académie française
Lien — ist der Familienname folgender Personen: Harry Lien (1896–1978), US amerikanischer Skispringer Jennifer Lien (* 1974), US amerikanische Schauspielerin Lotte Lien (* 1988), norwegische Boxerin Merete Lien (* 1952), norwegische Schriftstellerin… … Deutsch Wikipedia
lien — LIÉN, lienuri, s.n. (anat.) Splină. [pr.: li en] – Din lat. lien. Trimis de LauraGellner, 23.05.2004. Sursa: DEX 98 LIÉN s.n. Splină. [pron. li en. / < lat. lien]. Trimis de Laur … Dicționar Român
Lien — (l[=e]n or l[imac] [e^]n; 277), n. [F. lien band, bond, tie, fr. L. ligamen, fr. ligare to bind. Cf. {League} a union, {Leam} a string, {Leamer}, {Ligament}.] (Law) A legal claim; a charge upon real or personal property for the satisfaction of… … The Collaborative International Dictionary of English
Lien — (Snogebæk,Дания) Категория отеля: Адрес: 3730 Snogebæk, Дания Описание … Каталог отелей