Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

lītigo

  • 1 litigo

    lītigo, āvī, ātum, āre (st. litem ago), streiten, zanken, hadern, I) im allg.: acerrime cum alqo pro alqo, Cic.: inter se de alqa re, Plaut.: de verbis, Sen.: absol., quare quereris litigasque? Mart. – Sprichw., litigare cum ventis, sich nutzlos mühen, Petron. 83, 8. – II) insbes., gerichtl. streiten, prozessieren, noli pati fratres litigare, Cic.: aliquot in causis, Cic.: de agrorum finibus, Apul.: de parte finium cum vicino, Suet.: Pass. impers., summa, de qua litigatur, Suet.: super qua re apud eum (iudicem) litigatur, Gell.: Partic. subst., litigantes, die streitenden-, prozessierenden Parteien, Sen. ep. 15, 7. Plin. 19, 24. Gell. 2, 12, 6 u. 14, 2, 18.

    lateinisch-deutsches > litigo

  • 2 litigo

    lītigo, āvī, ātum, āre (st. litem ago), streiten, zanken, hadern, I) im allg.: acerrime cum alqo pro alqo, Cic.: inter se de alqa re, Plaut.: de verbis, Sen.: absol., quare quereris litigasque? Mart. – Sprichw., litigare cum ventis, sich nutzlos mühen, Petron. 83, 8. – II) insbes., gerichtl. streiten, prozessieren, noli pati fratres litigare, Cic.: aliquot in causis, Cic.: de agrorum finibus, Apul.: de parte finium cum vicino, Suet.: Pass. impers., summa, de qua litigatur, Suet.: super qua re apud eum (iudicem) litigatur, Gell.: Partic. subst., litigantes, die streitenden-, prozessierenden Parteien, Sen. ep. 15, 7. Plin. 19, 24. Gell. 2, 12, 6 u. 14, 2, 18.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > litigo

  • 3 delitigo

    dē-lītigo, āre, sich abzanken, sich ereifern, tumido ore, Hor. de art. poët. 94.

    lateinisch-deutsches > delitigo

  • 4 litigatio

    lītigātio, ōnis, f. (litigo), der Streit, Zank, Augustin. serm. 359, 4. Lact. 3, 8 in. zw. (al. litigatoribus). – Vgl. Gloss. II, 365, 40 ›litigatio, μάχη ἡ διὰ λόγων‹.

    lateinisch-deutsches > litigatio

  • 5 litigator

    lītigātor, ōris, m. (litigo), der Streiter, Zänker, I) im allg., Plin. praef. § 32. Lact. 3, 8 in. zw. (al. litigationibus). – II) insbes., der Prozeßführende, Prozessierende, die prozessierende Partei, Cic. ep. 12, 30, 1. Quint. 2, 21, 16 u. 10, 1, 34 u. 12, 8, 6. Tac. ann. 13, 42. Plin. pan. 36, 4 u. 80, 2. Suet. Cal. 39,. 1; Vesp. 10. Amm. 30, 4, 19: litigatores urbani (in Rom, Ggstz. litig. provinciales), Suet. Aug. 33, 3.

    lateinisch-deutsches > litigator

  • 6 litigatus

    lītigātus, Abl. ū, m. (litigo), der Streit, Prozeß, Ps. Quint. decl. 6, 19.

    lateinisch-deutsches > litigatus

  • 7 litigium

    lītigium, iī, n. (litigo), ein bißchen Streit, -Zank, litigium tibi est cum uxore, Plaut. Men. 151: credo cum viro litigium natum esse aliquod, Plaut. Men. 765: nam ego aliquid contrahere cupio litigi inter eos duos, Plaut. Cas. 561: praevidit malorum filiorum futura litigia, Augustin. serm. 265, 7: occasionem finiendi litigii iam dudum quaerit, Donat. Ter. eun. 4, 7, 39: ferox atque inquies linguam litigiis exercet? Boëth. cons. phil. 4, 3. p. 79, 32 Obb.: paucis litigia nodosa dissolvit, Cassiod. var. 11, 1, 8.

    lateinisch-deutsches > litigium

  • 8 vitilitigo

    vitilītigo, āre (vitium u. litigo), den Splitterrichter (Mäkler) machen, daran herummäkeln, Cato de re mil. fr. 1 ( bei Plin. praef. § 32). Firm. math. 6, 27, 2. Gloss. bei Löwe Prodr. p. 5 (wo vitilitigant zu schreiben). – / vitigilat, vituperat, Gloss. IV, 296, 40.

    lateinisch-deutsches > vitilitigo

  • 9 delitigo

    dē-lītigo, āre, sich abzanken, sich ereifern, tumido ore, Hor. de art. poët. 94.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > delitigo

  • 10 litigatio

    lītigātio, ōnis, f. (litigo), der Streit, Zank, Augustin. serm. 359, 4. Lact. 3, 8 in. zw. (al. litigatoribus). – Vgl. Gloss. II, 365, 40 ›litigatio, μάχη ἡ διὰ λόγων‹.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > litigatio

  • 11 litigator

    lītigātor, ōris, m. (litigo), der Streiter, Zänker, I) im allg., Plin. praef. § 32. Lact. 3, 8 in. zw. (al. litigationibus). – II) insbes., der Prozeßführende, Prozessierende, die prozessierende Partei, Cic. ep. 12, 30, 1. Quint. 2, 21, 16 u. 10, 1, 34 u. 12, 8, 6. Tac. ann. 13, 42. Plin. pan. 36, 4 u. 80, 2. Suet. Cal. 39,. 1; Vesp. 10. Amm. 30, 4, 19: litigatores urbani (in Rom, Ggstz. litig. provinciales), Suet. Aug. 33, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > litigator

  • 12 litigatus

    lītigātus, Abl. ū, m. (litigo), der Streit, Prozeß, Ps. Quint. decl. 6, 19.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > litigatus

  • 13 litigium

    lītigium, iī, n. (litigo), ein bißchen Streit, -Zank, litigium tibi est cum uxore, Plaut. Men. 151: credo cum viro litigium natum esse aliquod, Plaut. Men. 765: nam ego aliquid contrahere cupio litigi inter eos duos, Plaut. Cas. 561: praevidit malorum filiorum futura litigia, Augustin. serm. 265, 7: occasionem finiendi litigii iam dudum quaerit, Donat. Ter. eun. 4, 7, 39: ferox atque inquies linguam litigiis exercet? Boëth. cons. phil. 4, 3. p. 79, 32 Obb.: paucis litigia nodosa dissolvit, Cassiod. var. 11, 1, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > litigium

  • 14 vitilitigo

    vitilītigo, āre (vitium u. litigo), den Splitterrichter (Mäkler) machen, daran herummäkeln, Cato de re mil. fr. 1 ( bei Plin. praef. § 32). Firm. math. 6, 27, 2. Gloss. bei Löwe Prodr. p. 5 (wo vitilitigant zu schreiben). – vitigilat, vituperat, Gloss. IV, 296, 40.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vitilitigo

См. также в других словарях:

  • litigar — Se conjuga como: llegar Infinitivo: Gerundio: Participio: litigar litigando litigado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. litigo litigas litiga litigamos… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • 22 de diciembre — << Diciembre >> Do Lu Ma Mi Ju Vi Sa 1 …   Wikipedia Español

  • Beire — Saltar a navegación, búsqueda Beire Bandera …   Wikipedia Español

  • Caso Roe contra Wade — Saltar a navegación, búsqueda El Caso Roe contra Wade o Roe vs. Wade, es el nombre del caso judicial por el cual la Corte Suprema de Justicia de los EEUU reconoció (por fallo dividido) el derecho al aborto en los Estados Unidos de Norteamérica.… …   Wikipedia Español

  • Cetina (apellido) — Este apellido de Cetina (escrito Zetina en algunas partes de México) procede de Aragón, al parecer de la villa de su nombre en el partido judicial de Ateca (Zaragoza), desde donde se ramificó por diferentes lugares de España y America. Los… …   Wikipedia Español

  • Costas procesales — Saltar a navegación, búsqueda Costas procesales, en Derecho procesal, son los gastos en que debe incurrir cada una de las partes invoulcradas en un juicio. Dentro de las mismas se incluyen los gastos inherentes al proceso: notificaciones, tasas y …   Wikipedia Español

  • Ecay de Lónguida — Saltar a navegación, búsqueda Ekai de Lónguida/Ekai Longida Ecay de Lónguida Escudo …   Wikipedia Español

  • Fernando I de Rumania — Saltar a navegación, búsqueda Fernando I de Rumanía Rey de Rumanía Reinado 10 de octubre de 1914 – 20 de juli …   Wikipedia Español

  • Ferrocarriles en México — Saltar a navegación, búsqueda Mapa del sistema de Ferrocarril Mexicano. México posee una red de ferrocarriles de carga manejada por concesionarios privados que se extiende a través de la mayor parte del país, conectando los principales centros… …   Wikipedia Español

  • Garmendia — es un noble linaje de hidalgos de Guipúzcoa, cuya denominación procede etimológicamente del vasco Gar ( Fuego ) y Mendi ( Monte ), así pues, el significado es «llamas en el monte (El volcán)» ó «monte de helechos». La familia Garmendia toma su… …   Wikipedia Español

  • Historia de Utah — Este artículo es de la serie: Historia de Utah. Ute Pioneros mormones Estado de Deseret Territorio de Utah Utah La Historia de Utah es un examen de la historia humana y actividad social dentro del …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»