-
1 kroić
(-oję, -oisz); imp; -ój; vtkroić (pokroić perf) coś na kawałki — to cut sth to pieces
kroić (pokroić perf) coś w kostkę/na plasterki — to dice/slice sth
* * *ipf.1. (= ciąć) cut; (w plastry, na kromki) slice; kroić coś na kawałki cut sth to pieces; kroić w kostkę cube, dice.2. (= wykrawać) (np. sukienkę) cut out, tailor.ipf.1. przen. (= zapowiadać się) be in the air; kroi ci się lanie you're after a good whipping.2. (= ciąć się) (o mięsie, drewnie) cut.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kroić
-
2 kroić
глаг.• взрезать• вырезать• изрезать• кроить• обрезать• обрезывать• отрезать• отсекать• пересекать• пересечь• подрезать• порезать• прекращать• прерывать• прорубать• разделывать• рассекать• резать• рубить• сокращать• тесать• урезать* * *kro|ić\kroićję, krój, \kroićjony несов. 1. резать;\kroić cebulę резать (крошить) лук; \kroić w plasterki резать
(нарезать) ломтиками;2. кроить; \kroić suknię кроить платье+1. krajać, ciąć
* * *kroję, krój, krojony несов.1) ре́затьkroić cebulę — ре́зать (кроши́ть) лук
kroić w plasterki — ре́зать (нареза́ть) ло́мтиками
2) крои́тьkroić suknię — крои́ть пла́тье
Syn: -
3 kroić
kroić [krɔiʨ̑]I. vt\kroić coś na kawałki/na plasterki/w kostkę etw in Stücke/Scheiben/Würfel schneidenII. vrcoś się komuś kroi jd hat etw in Aussicht -
4 kroić
-
5 kroić
-
6 kroić
1. coupe2. couper3. découper4. tailler5. trancher -
7 kroić
vt -
8 kroić
1 gearr 2 slis 3 snoigh 4 spól 5 táilliúir -
9 kroić
pres -
10 kroić
кроїти -
11 kroić
1 gilit2 gumilit3 hiwa'4 hiwà5 hiwáin6 humiwà7 lumilok8 pumutol9 putol10 putúlin -
12 kroić
biçim; biçmek; dilik; dilim; dilmek; kertik; kesmek; syhalamak; ýartmaç -
13 kroić
cortar -
14 kroić
κόβω -
15 kroić
برش ; بريدگي ; بريدن ; بريده ; قاچ -
16 kroić\ się
kro|ić sięнесов.:\kroić\ sięi się komuś coś у кого-л. намечается что-л.; кого-л. ожидает что-л.;\kroić\ sięi mu się wyjazd do Francji ero ожидает поездка во Францию
-
17 kroić kr·oić
-oję, -oisz; impf -ójvt1) pf u- (na kawałki) to cut2) pf s- (ubranie) to tailorkroić (pokroić pf) coś w kostkę/w paski — to dice sth/cut sth in strips
kroi mi się podwyżka przen — I'm due a (pay) rise BRIT lub raise US
-
18 kroić się
-
19 kroić się
vrcoś komuś się kroi — sb has sth coming, sth is cooking for sb (pot)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kroić się
-
20 kroić chleb
резать хлебOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > kroić chleb
См. также в других словарях:
kroić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb {{/stl 8}}– pokroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} tnąc coś ostrym narzędziem, oddzielać kawałki czegoś; krajać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kroić chleb, wędlinę. Kroić pomidory, ogórki w plasterki.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kroić — ndk VIa, kroję, kroisz, krój, kroił, krojony 1. «ciąć coś na sztuki, części, odcinać, oddzielać kawałek od większej całości; krajać» Kroić kromki chleba. Kroić kiełbasę na plasterki. Pług kroi skiby. 2. «ciąć materiał, skórę itp. nadając im… … Słownik języka polskiego
kroić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, kroi się {{/stl 8}}{{stl 7}} coś wydarzy się w najbliższym czasie; coś się szykuje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś się komuś kroi. Kroi mi się interesujący wyjazd. Kroi się niezła awantura. Kroiła mi się dobra… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokrawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokrawaćam, dokrawaća, dokrawaćają, dokrawaćany {{/stl 8}}– dokrajać, {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, dokrawaćję, dokrawaćje, dokrawaćany, {{/stl 8}}dokroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dokrawaćkroję, dokrawaćkroi,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
крою — I крою см. крыть. II крою кроить, диал. покроиться потрескаться (о льде) , укр. кроïти, блр. краiць, цслав. кроити, краяти, болг. кроя крою, кастрирую , сербохорв. кро̀jити, словен. krojiti, чеш. krojiti, польск. kroic, kroję, полаб. krüöjе… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
bufet — m IV, D. u, Ms. bufetecie; lm M. y 1. «miejsce sprzedaży przekąsek, napojów, słodyczy itp. przy jakiejś instytucji, przedsiębiorstwie, np. w teatrze, na dworcu» Bufet z ciepłymi daniami. Wypić herbatę w bufecie. Prowadzić bufet. 2. «lada w… … Słownik języka polskiego
kawałek — m III, D. kawałekłka, N. kawałekłkiem; lm M. kawałekłki 1. «niewielka część jakiejś całości; odcinek, fragment, urywek czegoś» Kawałek chleba, mydła, papieru, tortu. Nauczyć się kawałek wiersza. Przepisać kawałek tekstu. Brać kawałek czegoś, dać… … Słownik języka polskiego
krojenie — ↨ krojenie się n I rzecz. od kroić (się) … Słownik języka polskiego
placek — m III, D. placekcka, N. placekckiem; lm M. placekcki 1. «uformowane ciasto, zwykle dość płaskie, słodkie, pieczone z różnymi dodatkami smakowymi» Słodki placek. Placek śliwkowy. Placek drożdżowy, kruchy. Placki wielkanocne. Placek z serem, z… … Słownik języka polskiego
plecy — blp, D. plecyców 1. «tylna strona tułowia, część ciała od barków do pasa» Barczyste, szerokie, wąskie, zgarbione plecy. Szeroki, rozrosły w plecach. Uderzyć kogoś w plecy, po plecach. Mieć chustkę na plecach. Nieść wiązkę chrustu na plecach.… … Słownik języka polskiego
podług — przestarz. «wzorując się, opierając się na kimś, na czymś; zgodnie z kimś, z czymś; stosownie do czegoś; zależnie od czegoś, w odniesieniu do czegoś; według» Kroić płaszcz podług modelu. Sądzić ludzi podług siebie. Zrobić coś podług instrukcji,… … Słownik języka polskiego