kręgowce

См. также в других словарях:

• bezowodniowiec — m II, DB. bezowodniowiecwca; lm M. bezowodniowiecwce, D. bezowodniowiecwców zool. bezowodniowce «Anamnia, kręgowce nie wytwarzające w rozwoju zarodkowym błon płodowych, przeciwstawiane owodniowcom; należą do nich krągłouste, ryby, płazy» …   Słownik języka polskiego

• kręgowiec — m II, DB. kręgowiecwca; lm M. kręgowiecwce, D. kręgowiecwców zool. kręgowce «Vertebrata, podtyp strunowców, najwyżej uorganizowane zwierzęta o dwubocznej symetrii ciała, szkielecie kostnym lub chrząstkowym, którego osią jest kręgosłup łączący się …   Słownik języka polskiego

• kręgowy — przym. od kręg Kanał kręgowy. Rdzeń kręgowy. ∆ zool. Zwierzęta kręgowe «kręgowce» …   Słownik języka polskiego

• ordowik — m III, D. u, N. ordowikkiem, blm geol. «drugi okres ery paleozoicznej (między kambrem i sylurem), trwający od ok. 490 do 430 milionów lat temu, w którym pojawiły się przypuszczalnie pierwotne paprotniki i pierwsze bardzo prymitywne kręgowce» ‹n.… …   Słownik języka polskiego

• ptasznik — m III, DB. a, N. ptasznikkiem 1. lm M. ptasznikicy, DB. ów «hodowca, sprzedawca ptaków» Kupił u ptasznika dwie papużki. 2. lm MB. i zool. «Avicularia, pająk z rodziny o tej samej nazwie, bardzo duży stawonóg (6 9 cm), jadowity, o gęsto owłosionym …   Słownik języka polskiego

• strunowiec — m II, DB. strunowiecwca; lm M. strunowiecwce, D. strunowiecwców zool. strunowce «Chordata, typ zwierząt tkankowych, u których przez całe życie lub tylko w okresie zarodkowym występuje struna grzbietowa; należą tu bezczaszkowce, osłonice i… …   Słownik języka polskiego