-
1 kosztować
глаг.• отведывать• пробовать• стоить* * *koszt|ować\kosztowaćowany несов. 1. стоить;ile \kosztowaćuje? сколько стоит?; to cię będzie drogo \kosztować это тебе дорого обойдётся; to go \kosztowaćowało życie это стоило ему жизни;
2. (potraw, napojów itp.) пробовать+2. próbować
* * *kosztowany несов.1) сто́итьile kosztuje? — ско́лько сто́ит?
to cię będzie drogo kosztować — э́то тебе́ до́рого обойдётся
to go kosztowało życie — э́то сто́ило ему́ жи́зни
2) (potraw, napojów itp.) про́боватьSyn:próbować 2) -
2 słono kosztować
разг. сто́ить больши́х де́нег -
3 kosten
-
4 słono
солоно;● \słono zapłacić разг. заплатить большие деньги (втридорога); \słono kosztować разг. стоить больших денег
* * *со́лоно- słono kosztować -
5 smakować
глаг.• нравиться• отведывать• пробовать* * *smak|ować\smakowaćowany несов. 1. отведывать, пробовать;2. w czym перен. находить удовольствие в чём; смаковать что; 3. тк. 3 л. или безл. быть вкусным, нравиться; to mi bardzo \smakowaćuje это мне очень нравится+1. kosztować 2. gustować
* * *smakowany несов.1) отве́дывать, про́бовать3) тк. 3 л. или безл. быть вку́сным, нра́витьсяto mi bardzo smakuje — э́то мне о́чень нра́вится
Syn: -
6 obchodzić się
(postępować, posługiwać się) обходиться (обращаться)być obchodzonym, omijanym обходиться (страдательная форма к гл. «обходить»)kosztować разг. обходиться (стоить)zadowalać się, obywać się разг. обходиться (довольствоваться)* * *несов.1) ( wzajemnie) обходи́ть друг дру́га2) ( z kim) обходи́ться, обраща́ться, поступа́тьnie umie obchodzić się się z bronią — он не уме́ет обраща́ться с ору́жием
4) обходи́ться, справля́тьсяSyn: -
7 stać
глаг.• стать• стоять* * *стоятьpojawić się, powstać гл. стать (возникнуть)wstać гл. стать (встать, подняться)kosztować гл. стать (обойтись)zatrzymać się гл. стать (остановиться)stanąć гл. стать (поместиться)stanąć, zacząć гл. стать (приступить)nastać, stać się, zostać, zrobić się гл. стать (сделаться)stanąć гл. стать (ступить)starczyć, wystarczyć гл. стать (хватить)budowa ciała, figura сущ. стать (телосложение)charakter сущ. стать (характер)* * *stoję, stoi, stój, stał несов. стоять;\stać na palcach стоять на носках (на цыпочках);
fabryka stoi завод стоит (не работает);● \stać otworem быть открытым (доступным); \stać na przeszkodzie (na zawadzie, na drodze) быть помехой, мешать, препятствовать;
\stać na jakimś stanowisku (na gruncie czegoś) придерживаться какого-л. мнения; стоять на позиции чего-л.;\stać na uboczu (z boku, na boku) держаться в стороне; \stać przy swoim настаивать на своём;
\stać przy kimś быть верным кому-л.;stój (stać)! стой!;\stać za pasem (za progiem) стоять у ворот (у порога);
(nie) \stać kogoś na coś (не) по карману кому-л. что-л.* * *stoję, stoi, stój, stał несов.стоя́тьstać na palcach — стоя́ть на носка́х (на цы́почках)
- stać na przeszkodziefabryka stoi — заво́д стои́т (не рабо́тает)
- stać na zawadzie
- stać na drodze
- stać na jakimś stanowisku
- stać na gruncie czegoś
- stać na uboczu
- stać z boku
- stać na boku
- stać przy swoim
- stać przy kimś
- stój!
- stać!
- stać za pasem
- stać za progiem
- stać kogoś na coś -
8 kosti
Yid. kostn, Pol. kosztować, Ger. kosten, Ita. costare, Eng. cost -
9 Haufen
Haufen m kupa (a fam. fig), sterta, stos;ein Haufen Arbeit kupa roboty;ein Haufen Leute kupa ludzi;einen Haufen Geld kosten kosztować kupę pieniędzy;fam. jemanden über den Haufen rennen przewrócić pf (A);über den Haufen schießen zastrzelić pf, pop. zakatrupić pf; -
10 schmecken
schmecken v/i smakować (a fam. fig);nach etwas schmecken mieć smak (G);süß schmecken mieć słodki smak;lass es dir schmecken! smacznego!; v/t <s>kosztować (G);fam. fig das schmeckt ihm nicht to mu nie w smak -
11 teuer
wie teuer ist dieser Hut? jak drogi jest ten kapelusz?;das ist mir zu teuer to dla mnie za drogo;teurer werden <po-, z>drożeć;meine teuren Freunde! drodzy przyjaciele!;fig das wird dich teuer zu stehen kommen to będzie ciebie drogo kosztować;fig das war ein teuer erkaufter Sieg to było drogo okupione zwycięstwo
См. также в других словарях:
kosztować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kosztowaćtuję, kosztowaćtuje, kosztowaćany {{/stl 8}}– skosztować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} badać smak potraw, napojów, jedząc lub pijąc niewielką ich ilość; próbować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kosztować — ndk IV, kosztowaćtuję, kosztowaćtujesz, kosztowaćtuj, kosztowaćował, kosztowaćowany 1. «stanowić wartość pieniężną, pociągać koszty, wymagać nakładu pieniędzy» Coś kosztuje drogo, tanio, mało, dużo, wiele. Urlop kosztował dwa tysiące złotych. Ile … Słownik języka polskiego
kosztować — Coś drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować zob. drogo. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów zob. nerwy 1 … Słownik frazeologiczny
drogo — Coś drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować «ktoś może ponieść przykre konsekwencje czegoś, coś może wymagać od kogoś dużej ofiary, poświęcenia»: Musimy być czujni, Hans – mówiła – bo każda pomyłka może nas bardzo drogo kosztować...… … Słownik frazeologiczny
коштовать — угощать; стоить , укр. коштувати, блр. коштоваць. Через польск. kosztowac из ср. в. н. kosten стоить; пробовать ; см. Бернекер 1, 586; Мi. ЕW 134; Преобр. I, 374 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
uzbroić się — w cierpliwość «starać się być cierpliwym, opanowanym»: – Domyślam się, ile nerwów musiało ojca to czekanie kosztować. – Nieważne. Uzbroiłem się w cierpliwość. T. Breza, Urząd … Słownik frazeologiczny
uzbrajać się — Uzbroić się w cierpliwość «starać się być cierpliwym, opanowanym»: – Domyślam się, ile nerwów musiało ojca to czekanie kosztować. – Nieważne. Uzbroiłem się w cierpliwość. T. Breza, Urząd … Słownik frazeologiczny
drogo — drożej przysłów. od drogi w zn. 1 Kupić co drogo. To dla mnie za drogo. Wszystko tak drogo kosztuje. Zapłacić za coś drożej. ◊ Coś (np. przeoczenie, zaniedbanie) drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować «coś jest, może być przyczyną… … Słownik języka polskiego
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
kosztowanie — n I rzecz. od kosztować … Słownik języka polskiego
próbować — ndk IV, próbowaćbuję, próbowaćbujesz, próbowaćbuj, próbowaćował, próbowaćowany 1. «jeść lub pić coś w celu zbadania smaku; kosztować, smakować» Próbować potraw, sera, zupy, wina. 2. «sprawdzać wartość, jakość, stan czegoś, poddawać coś próbie;… … Słownik języka polskiego