-
1 копуляция
-
2 сношение
-
3 совокупление
сущ.• kopulacja• spółkowanie* * *stosunek, zbliżenie fizyczne -
4 соединение
сущ.• asocjacja• fuzja• kojarzenie• kombinacja• kompilowanie• komunikacja• komunikat• komunikowanie• koneksja• koniunkcja• kopulacja• ligatura• małżeństwo• mieszanina• mityng• parzenie• posiedzenie• powiązanie• połączenie• przegub• skojarzenie• spajanie• spoina• spojenie• spokrewnienie• spotkanie• sprzęganie• sprzęgło• sprzężenie• spójnik• stapianie• staw• stopienie• stowarzyszenie• styk• topienie• unia• wiadomość• wiec• wiązadło• wiązanie• więź• wspólnictwo• zbiórka• zebranie• zespół• zestawienie• zgromadzenie• zjazd• zjednoczenie• zrzeszenie• związek• złącze• złączenie• złączka• łączenie• łączność* * *formacja воен., komasacja, połączenie, złącze, związek хим.; воен. -
5 случка
сущ.• gody• kojarzenie• kopulacja• krycie• parzenie• sprzęgło• sprzężenie• spółkowanie
См. также в других словарях:
kopulacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kopulacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cielesne zespolenie się osobnika męskiego i osobnika żeńskiego umożliwiające wprowadzenie spermy do dróg rodnych samicy i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kopulacja — ż I, DCMs. kopulacjacji; lm D. kopulacjacji (kopulacjacyj) 1. «zespolenie się w akcie płciowym dwóch osobników odmiennej płci, umożliwiające zapłodnienie komórek jajowych przez plemniki; spółkowanie, krycie» 2. biol. «połączenie się komórek… … Słownik języka polskiego
izogamia — ż I, DCMs. izogamiamii 1. blm biol. «zjawisko wytwarzania przez organizm gamet zróżnicowanych płciowo, ale mających identyczne kształty i wymiary» 2. lm D. izogamiamii (izogamiamij) biol. «kopulacja izogamet» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
kopulacyjny — przym. od kopulacja w zn. 1 Narządy kopulacyjne. ∆ zootechn. Stacja kopulacyjna «gospodarstwo, w którym utrzymuje się rozpłodniki, używane do krycia samic doprowadzanych spoza tego gospodarstwa» … Słownik języka polskiego
krycie — n I 1. rzecz. od kryć (p.) 2. lm D. krycieyć zootechn. «kopulacja zwierząt dokonująca się w wyniku doboru hodowlanego par lub odbywana w stadzie» … Słownik języka polskiego
rujowisko — n II, N. rujowiskokiem; lm D. rujowiskoisk «miejsce, gdzie się odbywa kopulacja zwierzyny płowej» … Słownik języka polskiego
