-
1 ruszyć konceptem
пошевели́ть мозга́ми, раски́нуть умо́м -
2 koncept
сущ.• идея• концепция• мысль• понятие* * *♂, Р. \konceptu 1. разг. мысль ž, идея ž;wpaść na \koncept придумать что-л.; 2. шутка ž; острота ž; ● ruszyć \konceptem пошевелить мозгами, раскинуть умом+1. pomysł 2. dowcip, żart
* * *м, Р konceptu1) разг. мысль ż, иде́я żwpaść na koncept — приду́мать что́-л.
2) шу́тка ż; остро́та ż•Syn: -
3 koncept
mizwł. lit. l. żart. (= pomysł) idea; (= pomysłowość) ideas; komuś brak konceptu sb lacks ideas; ruszyć konceptem use one's head.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > koncept
-
4 koncep|t
m (G konceptu) 1. książk. (pomysł) idea- wpadła na koncept, aby urządzić przyjęcie she hit on a. upon the idea of giving a party- planować coś bez żadnego konceptu to plan sth without having any clear idea2. sgt (pomysłowość) ingenuity- nie brakowało mu konceptu he was full of bright ideas- wysilać koncept to scratch one’s head pot.3. (żart) bon mot, witticism- sypać konceptami to crack jokes- koncept barokowy a baroque conceit■ ruszyć konceptem przest. to use one’s brainThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > koncep|t
-
5 rusz|yć
pf — rusz|ać impf Ⅰ vt 1. (wykonać ruch) to move- ruszyć ręką/nogą move one’s arm/leg- ruszać ustami to move one’s lips- nie móc ruszyć ręką ani nogą przen. to be dead tired- ruszyć głową a. konceptem to put one’s thinking cap on2. (używać) to touch- nie rusz moich rzeczy! don’t touch my things!- nie chcę ruszać tych pieniedzy I don’t want to use that money3. (zmienić położenie) to move- ruszyć kamień z miejsca to move a rock- założę się, że nie ruszysz tej skrzyni I bet you won’t be able to move that chest ⇒ poruszyć4. pot. (niepokoić) to move; to shift pot.- spróbuj tylko ruszyć dzikich lokatorów just try to move the squatters5. pot. (poruszyć problem) to touch on- lepiej nie ruszaj tej sprawy you’d better not bring up this problem ⇒ poruszyć6. (wywołać emocje) [widok, głos] to move- to mnie nie rusza it leaves me cold ⇒ poruszyćⅡ vi 1. (wyruszyć) [osoba] to set off; [samochód] to start- ruszamy o świcie we’re setting off at dawn- ruszyć komuś z pomocą to rush to help sb- ruszać do ataku to move into the attack- wody a. lody ruszyły, rzeka ruszyła the ice broke2. (zacząć funkcjonować) [budowa, kampania] to start, to be launched- fabryka ruszyła the factory started operatingⅢ ruszyć się — ruszać się 1. (wyjść, wyjechać) to stir- rzadko ruszam się z domu/z Warszawy I varely go out of the flat/leave town2. (krzątać się) to move about- był tak słaby, że ledwo się ruszał he was so weak that he could hardly move about3. (chwiać się) [liść] to stir- ząb mi się rusza one of my teeth is loose ⇒ poruszyć się4. (drgnąć) to make a move- kiedy weszliśmy, pies nawet się nie ruszył when we came in, the dog didn’t even move ⇒ poruszyć się■ ani rusz nie mogę się w tym połapać pot. I can’t make head nor tail of it- ani rusz tego załatwić there’s no way of arranging it- co (i) rusz ktoś wchodził albo wychodził pot. every now and then sb would come in or go out- sumienie go ruszyło his conscience troubled a. pricked himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rusz|yć
-
6 einfallen
einfallen v/i ( irr; sn) Idee przychodzić < przyjść> do głowy; Feind wtargnąć pf; Licht wpadać < wpaść>;… fällt mir nicht ein nie mogę sobie przypomnieć (G);plötzlich fiel ihr ein raptem przypomniała sobie;es fällt mir nicht im Traum ein! ani myślę!;was fällt Ihnen ein! co pan(i) sobie myśli!;
См. также в других словарях:
koncept — Ruszyć konceptem zob. ruszyć 3. Ruszyć konceptem jak martwe cielę ogonem zob. cielę 4 … Słownik frazeologiczny
ruszyć — 1. Ani rusz «o zupełnej niemożności działania, rozpoczęcia, kontynuowania czegoś; w żaden sposób, żadną miarą»: Do obu pań w godzinach pracy przychodzą lektorzy, bo panie nie znają angielskiego, bez którego w firmie żeglugowej ani rusz. Polityka… … Słownik frazeologiczny
ruszać — 1. Ani rusz «o zupełnej niemożności działania, rozpoczęcia, kontynuowania czegoś; w żaden sposób, żadną miarą»: Do obu pań w godzinach pracy przychodzą lektorzy, bo panie nie znają angielskiego, bez którego w firmie żeglugowej ani rusz. Polityka… … Słownik frazeologiczny
koncept — m IV, D. u, Ms. konceptpcie; lm M. y 1. «trafny, sprytny, szybko nasuwający się pomysł urzeczywistnienia czegoś, wyjścia z trudnej sytuacji; myśl szczęśliwa; zmyślność, spryt» Przyszedł komuś do głowy koncept. Wpaść na koncept. Wysilać koncept. ◊ … Słownik języka polskiego
Rahim Blak — Biography Rahim Blak was born in 1983 in Skopie in Macedonia. He lives and works in Kraków. He studied at the Department of Painting at the Academy of Fine Arts in Kraków. His graduation work entitled “Building investments 2006 2010 as sculptures … Wikipedia
cielę — 1. pot. Chodzić, łazić, dreptać itp. za kimś jak cielę za krową «nie odstępować kogoś, chodzić krok w krok za kimś»: Przestań za mną łazić jak cielę za krową, zajmij się czymś sam przez chwilę. Roz bezp 1997. 2. pot. Głupi jak cielę; cielę na… … Słownik frazeologiczny
martwy — 1. Martwe dusze «osoby fikcyjne, których nazwiska są wpisywane do dokumentów urzędowych»: W pozostałych rejestrach wpisów przybywa, bo ustawodawca nie wprowadził mechanizmu eliminującego prawne martwe dusze. Polityka 19/2000. 2. Usiąść, siedzieć … Słownik frazeologiczny
ogon — 1. Koński ogon «uczesanie kobiece, w którym dość długie włosy są ujęte wysoko i związane z tyłu przy samej głowie»: Miała orzechowe oczy i długi koński ogon. W. Kowalewski, Bóg. 2. Wlec się, iść, zostawać, znajdować się w ogonie a) «nie… … Słownik frazeologiczny
cielę — n IV, D. cielęęcia; lm M. cielęęta; D. cielęląt «małe, młode krowy, łani, sarny i innych przeżuwaczy» ◊ pot. Ostatnie cielę z obory «ostatnia rzecz (z jakiegoś zapasu), zwłaszcza: ostatnie pieniądze» ◊ Chodzić za kimś jak cielę za krową «nie… … Słownik języka polskiego
martwy — martwywi «taki, który nie żyje; o roślinie: zwiędły, uschnięty; o przedmiocie: nieżywotny, nieożywiony» Padł martwy na polu walki. Martwe zwierzę. Martwe gałązki. To jak martwa opoka nie zwróci w stronę oka, to strzela wkoło oczyma, to się łzami… … Słownik języka polskiego
ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon … Słownik języka polskiego