-
1 kluczyć
(-ę, -ysz); vi* * *ipf.1. (= zmieniać kierunek) zigzag; weave l. wind (one's way) (wśród czegoś l. przez coś through sth).2. (= unikać mówienia wprost) hedge.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kluczyć
-
2 krążyć
(-ę, -ysz); vi(o ptakach, samolotach) to make circles; ( o krwi) to circulate; ( o przedmiocie) to be passed around; ( o planetach) to rotate* * *ipf.1. (= kołować) (o samolocie, ptakach) circle, make circles; ( wokół własnej osi) rotate; ( po orbicie) orbit.2. (= kluczyć) wander, cruise (about); krążyć bez celu wander aimlessly.3. (o płynach ustrojowych, pokarmach) fizj. circulate.4. (= rozchodzić się) circulate, be passed around; krążyć z rąk do rąk pass from hand to hand.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krążyć
-
3 lawirować
(-uję, -ujesz); vi( kluczyć) to swerve; (przen) to steer a middle course (pot)* * *ipf.1. żegl. tack (about); lawirować pod wiatr tack against the wind.2. (= zręcznie omijać przeszkody) zigzag, slalom ( między czymś between sth); przen. (= używać wykrętów, unikać narażania się) maneuver, tack (about l. around), dodge.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lawirować
См. также в других словарях:
kluczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kluczyćczę, kluczyćczy {{/stl 8}}{{stl 7}} nie znając kierunku bądź zmieniając kierunek, iść, jechać, posuwać się okrężną drogą; zbaczać z drogi, krążyć, błądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kluczyć po lesie. Kluczyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kluczyć — ndk VIb, kluczyćczę, kluczyćczysz, klucz, kluczyćczył «iść, jechać, posuwać się do celu okrężną drogą, zmieniając ciągle kierunek, najczęściej w celu zatarcia śladów, zmylenia pogoni; zbaczać z drogi; krążyć» Kluczyć po lesie … Słownik języka polskiego
kluczenie — n I rzecz. od kluczyć … Słownik języka polskiego
krążyć — ndk VIb, krążyćżę, krążyćżysz, krąż, krążyćył 1. «wykonywać ruch kołowy, zataczać kręgi; kołować, okrążać» Ptaki krążą w powietrzu. Samoloty krążyły nad miastem. Sputnik krążył po orbicie okołoziemskiej. 2. «posuwać się do celu okrężną drogą,… … Słownik języka polskiego
lawirować — ndk IV, lawirowaćruję, lawirowaćrujesz, lawirowaćruj, lawirowaćował 1. «posuwać się naprzód, zręcznie omijając przeszkody; manewrować, kluczyć» Kelner lawirował zręcznie między stolikami. Lawirować w tłumie przechodniów. przen. «postępować… … Słownik języka polskiego
mylić — ndk VIa, mylićlę, mylićlisz, myl, mylićlił, mylićlony 1. «mieszać, plątać, wikłać różne rzeczy, sprawy, wiadomości itp., popełniać błędy; brać jedną rzecz za drugą» Mylić adresy, daty, wiadomości. Mylić krok w marszu. Mylić rytm, takt w tańcu.… … Słownik języka polskiego
krążyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, krążyćżę, krążyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się po linii okręgu; zataczać kręgi, wielokrotnie okrążać; kołować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Owczarki krążą wokół stada.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mylić – zmylić tropy [ślady] — {{/stl 13}}{{stl 7}} uciekając, zmieniać gwałtownie kierunek, kluczyć, aby zmylić szukających {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień