kibirli

См. также в других словарях:

• kibirli — sf. Kendini büyük gören, büyüklenen, gururlu Kara, kuru, kibirli, kazık gibi bir kadın! H. E. Adıvar …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• MASBU' — Kibirli, gururlu, mağrur. Kendini beğenmi …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• MEZHÜVV — Kibirli, gururlu …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• MUHAŞŞİ' — Kibirli bir kimsenin kibir ve gururunu kıran …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• MÜTEFER'İN — Kibirli, mağrur. * Fir avun tavrı takınan, fir avunlaşan …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• MÜTEKEBBİR — Kibirli. Büyüklenen. Tekebbür eden. * Esmâ i İlâhiyeden olup, Allah ın büyüklük ve azametini ifade eder …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• TEBAHTUR — Dalgalanmak, dalgalanır olma. * Kibirlenerek yürüme, kibirli kibirli yürüme …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• adam — is., Ar. ādem 1) İnsan 2) Erkek kişi, kadın karşıtı İyi bir adam isterse, babası da verirse, varacak. M. Ş. Esendal 3) Birinin yanında ve işinde bulunan kimse Kendisi gayet kibirli, öfkeli olduğu için hizmetçileri ve adamları korkarlar. K. Tahir… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• azametli — sf. 1) Ulu, çok büyük 2) Gururlu 3) Görkemli, heybetli 4) Debdebeli 5) Çalımlı, kurumlu Hatta biraz da azametli, kibirli muamelesi bana epeyce garip görünmüştü doğrusu. Y. K. Karaosmanoğlu …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• başı havada — sf. 1) Sevinçli (kimse) 2) Kibirli, gururlu (kimse) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• başı yukarıda — sf. Kibirli, kendini beğenmiş (kimse) …   Çağatay Osmanlı Sözlük