kepçe

См. также в других словарях:

• kepçe — is., Far. kefçe 1) Sulu yiyecekleri karıştırmaya ve dağıtmaya yarayan, uzun saplı, yuvarlak ve derince kaşık Tahta kaşık ve kepçe yontar, geçimini bunları satarak sağlardı. N. Araz 2) sf. Bu kaşığın alabildiği miktarda olan Tabağına iki kepçe… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kepçe kulak — sf., ğı Kocaman ve öne doğru kulakları olan (kimse) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kepçe surat — sf. Yüzü çok küçük olan (kimse) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kepçe gibi — kanat gibi öne doğru açılmış (kulak) …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kazan (biri) kepçe — (bir yer) bir yeri etraflıca (dolaşmak, aramak) anlamında kullanılan bir söz İstanbul kazan ben kepçe, üç gün onu aradım …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ağ kepçe — is. Ağdan örülerek yapılan ve balıkçılıkta kullanılan, uzun saplı sepet …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• bol kepçe — is. 1) Servis sırasında yiyeceği bol bol dağıtma 2) sf., mec. Cömert, eli açık …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• bi kepçe yiyipte yatmak — ağzının payını almak …   Beypazari ağzindan sözcükler

• ISTAM — Kepçe …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• KAFŞELİL — Kepçe …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• dozer — kepçe …   Beypazari ağzindan sözcükler