-
1 kłótnia
kłótnia n (-i; -e) Streit m, Krach m;kłótnia małżeńska Ehekrach m, Ehestreit m -
2 kłótnia
quarrel, argumentwywoływać (wywołać perf) kłótnię (z kimś) — to pick a quarrel (with sb)
* * *f.Gen.pl. -i quarrel, argument, row.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kłótnia
-
3 kłótnia
kłótnia [kwutɲa] fStreit m, Zank m -
4 kłótnia
сущ.• аргумент• баталия• бой• борьба• галдеж• гам• гвалт• дебош• драка• перебранка• потасовка• препирательство• раздор• свалка• скандал• склока• спор• сражение• ссора• шум* * *♀ ссора, склока+sprzeczka, spór
* * *жссо́ра, скло́каSyn: -
5 kłótnia
1. attrapage2. bagarre3. bataille4. chamaille5. chamaillerie6. dispute7. démêlé8. grabuge9. mêlée10. noise11. prise12. querelle13. rixe -
6 kłótnia
-
7 kłótnia
1 crúsca 2 gríosc 3 líne 4 maicín 5 scoilt 6 troid -
8 kłótnia
kavga; muharebe; savaş; tartışma -
9 kłótnia
[клутня]fсвара, сварка -
10 kłótnia
ginčaskivirčaskovamūšispolemikaskandalasvaidas -
11 kłótnia
ж сварка -
12 kłótnia
1 away2 babag3 basag-ulo4 bumabag5 guló6 gumaod7 hanáy8 hilera9 káalitan10 kágalitan11 laban12 labanan13 labanán14 mag-ingay15 makipagbasag-ulo16 makipagkaalit17 makipaglaban18 mang-away19 mangguló20 pagbabangay21 pangangatwiran22 sigawan23 sumagwán -
13 kłótnia
banka; dawa; hatar; jedel; jetlik; küreklemek; razybolmazlyk; September; setir; tersleşik; tutaryk; zweno -
14 kłótnia
argumento -
15 kłótnia
1) καβγάς2) λογομαχία3) μάχη -
16 kłótnia
ברק -
17 kłótnia
پرخاش ; جنجال ; دادوبيداد ; دعوا ; دعوي ; رديف ; ستيزه ; سروصداكردن ; سطر ; سوخت ; گله ; مادله ; مالفت ; ناسازگاري ; نزاع ; نشانوند -
18 kłótnia kłót·nia
-ni, -nie; gen pl -nif(= spór) quarrel -
19 attrapage
kłótnia -
20 grabuge
kłótnia
См. также в других словарях:
kłótnia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kłótniani {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtowna, ostra, emocjonalna wymiana zdań, słów między zdenerwowanymi osobami, mającymi coś do zarzucenia sobie, niezgadzającymi się w jakiejś kwestii, kończąca się często obrazą … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłótnia — ż I, DCMs. kłótniani; lm D. kłótniani «ostra wymiana zdań, słów między osobami zdenerwowanymi, podnieconymi, mającymi jakieś pretensje do siebie, nie zgadzającymi się pod jakimś względem; sprzeczka, spór» Kłótnia brata z siostrą. Kłótnia między… … Słownik języka polskiego
awantura — ż IV, CMs. awanturaurze; lm D. awanturaur 1. «zakłócenie spokoju; kłótnia, zajście» Nocne, pijackie, przykre awantury. Mieć z kimś awanturę. Robić, wszczynać awantury. Szukać, unikać awantur. Doszło do awantury. Ktoś jest zdolny, pochopny do… … Słownik języka polskiego
burda — ż IV, CMs. burdardzie; lm D. burd «ordynarna kłótnia, awantura, bijatyka» Uliczna burda. Robić, wszczynać, wywoływać burdy. ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
chryja — ż I, DCMs. chryi; lm D. chryj 1. posp. «awantura, kłótnia, skandal, scena, burda; draka» 2. lit. hist. «w starożytności: zbiór dowcipnych powiedzeń sławnych ludzi lub anegdot z ich życia; później: rodzaj szkolnego ćwiczenia retorycznego; także:… … Słownik języka polskiego
draka — ż III, CMs. drace; lm D. drak posp. «awantura, kłótnia, bójka, bijatyka, chryja» Zrobić, wywołać drakę. Wybuchła draka. ‹ros.› … Słownik języka polskiego
gorszący — «wywierający zły, demoralizujący wpływ, wywołujący zgorszenie, oburzenie; niewłaściwy, rażący» Gorszące postępowanie, zachowanie. Gorsząca awantura, kłótnia, scena. Opowiadać gorszące dowcipy, kawały … Słownik języka polskiego
jazgot — m IV, D. u, Ms. jazgotocie zwykle blm 1. «gwar, wrzawa powstałe ze zmieszanych głosów wielu ludzi; krzykliwa kłótnia, rozmowa; wrzask, pisk» Jazgot głosów. Jazgot przekupek. Wybuchnąć jazgotem. 2. «mieszanina głośnych, piskliwych dźwięków; hałas» … Słownik języka polskiego
karczemny — karczemnyni «odnoszący się do karczmy; taki jak w karczmie; ordynarny, grubiański» Izba karczemna. Karczemna awantura, kłótnia, piosenka … Słownik języka polskiego
małżeński — «odnoszący się do małżeństwa, małżonków» Para małżeńska. Stadło małżeńskie. Stan małżeński. Pożycie małżeńskie. Węzeł, związek małżeński. ◊ Trójkąt małżeński «mąż, żona i kochanek albo kochanka» ◊ pot. Scena małżeńska «ostra wymiana zdań między… … Słownik języka polskiego
pyskówka — ż III, CMs. pyskówkawce; lm D. pyskówkawek pot. «ordynarna kłótnia, wzajemne wymyślanie sobie; także: sprawa sądowa z oskarżenia prywatnego o zelżenie, obrzucenie obraźliwymi epitetami itp.» … Słownik języka polskiego