Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

irriguo

  • 1 irriguo

    irriguo agg.
    1 (ricco d'acqua) well-watered; (irrigato) irrigated: campo irriguo, well-watered field
    2 (che irriga) irrigation (attr.): canale irriguo, irrigation canal.
    * * *
    [ir'rigwo]
    2) (irrigato) (well-)watered, (well-)irrigated
    * * *
    irriguo
    /ir'rigwo/
     1 (di irrigazione) canale irriguo irrigation canal
     2 (irrigato) (well-)watered, (well-)irrigated.

    Dizionario Italiano-Inglese > irriguo

  • 2 irriguo

    agg [ir'riɡuo] irriguo (-a)
    (terreno) irrigated, (acque) irrigation attr

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > irriguo

  • 3 irriguo agg

    [ir'riɡuo] irriguo (-a)
    (terreno) irrigated, (acque) irrigation attr

    Dizionario Italiano-Inglese > irriguo agg

  • 4 canale irriguo

    canale irriguo
    irrigation canal
    \
    →  irriguo

    Dizionario Italiano-Inglese > canale irriguo

  • 5 eluo

    ē-lŭo, ŭi, ūtum, 3, v. a., to wash out, rinse out; to wash off, wash clean (class.).
    I.
    Lit.:

    vascula,

    Plaut. Aul. 2, 3, 3:

    patinas,

    id. Capt. 4, 2, 66:

    argentum (the silver vessels, the plate),

    id. Ps. 1, 2, 29:

    bacas immundas,

    Col. 12, 52, 21; 6, 3, 4:

    os,

    Cels. 3, 4:

    maculas vestium,

    Plin. 20, 8, 28, § 72; cf. Plaut. Poen. 1, 1, 71; Cic. Verr. 2, 5, 46; id. Sest. 29, 63:

    purpureum colorem omnibus undis,

    Lucr. 6, 1077; so,

    colorem,

    Quint. 1, 1, 5; cf.

    atramentum,

    Plin. 35, 6, 25, § 43:

    aliquid ex aqua,

    Cels. 7, 21 fin.:

    corpus,

    Ov. M. 11, 141:

    se asinino lacte,

    Cels. 4, 24 et saep.—
    B.
    Transf.
    1.
    To purify: vasa eluto auro, of pure gold (al. elato), Capitol. Pertin. 8.—
    2.
    To clear, to lay bare:

    Ponticum Phasim et stagna Maeotidis (sc. avibus),

    Col. 8, 8, 10.—
    b.
    In Plautus (like elavo, II.), to strip one's self of, to get rid of, squander one's property, Plaut. Rud. 2, 7, 21 sq.; id. Stich. 5, 2, 21;

    of money lavished on expensive baths: elutum in balineis,

    Plaut. Trin. 2, 4, 5.—
    II.
    Trop., to dispose of, remove, clear, or wash away, etc.:

    ut centurionum profusus sanguis eluatur: num elui praedicatio crudelitatis potest?

    Cic. Phil. 12, 6; cf.:

    infectum scelus sub gurgite vasto,

    Verg. A. 6, 742:

    crimen,

    Ov. M. 11, 141:

    vitia,

    Quint. 2, 3, 2 et saep.:

    tales amicitiae sunt remissione usus eluendae,

    i. e. to get rid of, Cic. Lael. 21; cf.:

    amara curarum (cadus),

    Hor. C. 4, 12, 20.—
    B.
    To cleanse, purify, make pure or clear:

    mentes maculatas crimine,

    Sil. 11, 200; cf. Sen. Ep. 59:

    mentem,

    Lact. 5, 19, 34.—Hence, ēlūtus, a, um, P. a., washed out, i. e. watery, insipid; in the comp.:

    irriguo nihil est elutius horto (= magis fatuum),

    Hor. S. 2, 4, 16:

    (spodi) elutior vis est,

    Plin. 34, 13, 33, § 129.

    Lewis & Short latin dictionary > eluo

  • 6 initio

    ĭnĭtĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [initium].
    I.
    To begin, originate (only late Lat.): ver tunc initiatur, Firm. 2, 12: brassicam seremus vel irriguo loco, vel pluviā initiante madefacto, when the rainy season begins (which begins again after the dog-days), Pall. 7, 4:

    ex his initiata sunt cetera,

    Tert. adv. Val. 15:

    initiatum jurgium,

    Cod. Just. 3, 6, 3 al. —
    II.
    To initiate, consecrate, or admit to secret religious rites.
    A.
    Of the sacred mysteries of Ceres:

    initienturque eo ritu Cereri, quo Romae initiantur,

    Cic. Leg. 2, 15, 37; cf. id. ib. 2, 9, 21; Liv. 31, 14, 7; Just. 11, 7.—Of other mysteries:

    initiari Bacchis,

    Liv. 39, 14, 8; 39, 9, 4:

    magicis cernis aliquem,

    Plin. 30, 2, 6, § 17; Varr. ap. Non. 108, 21.—
    B.
    In gen., to initiate into, consecrate to any thing (rare):

    neque enim est sanctius sacris iisdem quam studiis initiari,

    Quint. 1, 2, 20:

    litteris,

    Plin. Ep. 5, 15, 8; Symm. Ep. 4, 20.—
    C.
    To baptize (eccl. Lat.), Tert. Monog. 8, de Joh. Bapt.

    Lewis & Short latin dictionary > initio

  • 7 turgesco

    turgesco, ĕre, v. inch. n. [turgeo], to begin to swell, to swell up, swell.
    I.
    Lit.:

    ne aqua in eorum corpore turgescat,

    Varr. R. R. 8, 9, 13:

    hoc (umore) aetas illa (puerilis) turgescit,

    Quint. 11, 3, 28:

    prima Ceres docuit turgescere semen in agris,

    Ov. Am. 3, 10, 11:

    brassica valido caule, Col. poët. 10, 325: virgulta,

    Plin. 8, 50, 76, § 200: hic satur irriguo mavult turgescere somno, i. e. to grow fat or stout, Pers. 5, 56:

    bullatis nugis Pagina turgescit,

    i. e. is full, id. 5, 18.—
    II.
    Trop.
    A.
    To swell with passion:

    sapientis animus numquam turgescit, numquam tumet,

    Cic. Tusc. 3, 9, 19: cor turgescit tristibus iris, id. poët. id. ib. 3, 9, 18:

    turgescit vitrea bilis,

    Pers. 3, 8.—
    B.
    Of speech, to be inflated, turgid:

    genus dicendi, quod immodico tumore turgescit,

    Quint. 12, 10, 73.

    Lewis & Short latin dictionary > turgesco

См. также в других словарях:

  • irriguo — /i r:igwo/ agg. [dal lat. irriguus ]. 1. (agr.) [che è ben fornito d acqua irrigante: zona, regione i. ] ▶◀ irrigato. 2. (estens.) [che irriga o serve all irrigazione: acque i. ] ▶◀ irrigatore, irrigatorio …   Enciclopedia Italiana

  • irriguo — ir·rì·gu·o agg. CO 1. ben irrigato, che abbonda di acque: terreno irriguo 2. che irriga, che serve all irrigazione: canale irriguo {{line}} {{/line}} DATA: av. 1342. ETIMO: dal lat. irrĭgŭu(m), cfr. irrigāre irrigare …   Dizionario italiano

  • irriguo — {{hw}}{{irriguo}}{{/hw}}agg. 1 Che si irriga: terreno –i. 2 Che serve a irrigare: acque irrigue …   Enciclopedia di italiano

  • irriguo — pl.m. irrigui sing.f. irrigua pl.f. irrigue …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • Giuseppe Medici — (né le 24 octobre 1907 à Sassuolo, dans la province de Modène, en Émilie Romagne mort le 21 août 2000 à Rome) était un homme politique italien. Biographie Cette section est vide, insuffisamment détaillée ou incomplète. Votre aide est la… …   Wikipédia en Français

  • HAEGERA — Germ. Hâger, locus Germaniae, in Nastoviae Principum ditione, fertili et irriguo solo, a Dilleburgo horae spatio versus Occid. aestivum dissitus, Patria Ioh. Textoris, qui Genealogiam nassoviae Comtium texuit. Vide Cyr. Lentul. ubi supra.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LASCURA — urbs est Benearniae, Episcopal. sub Archiep. Auscensi ad Gabarum fluv. 1. leuc. infra Palum, 8. a Tarba in Occ. fere 5. ab Elorone in Eur. 7. a Baiona in Ort. Vulgo Lescar. Vett. Beanersium civ. Itin. Ant. Bencharnum. In not Imp. Honorii… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PRATUM — cum vox appellative sumitur, quid significet, notum. Ex eo autem dictum est, quod paratum ad fructum recipiendum; seu, ut ait Columella, l. 2. c. 17. quod protinus esset paratum, nec magnum laborem desideraret. Graece λειμὼν, a verbo λείβω. Prata …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SANDALIUM — I. SANDALIUM Insul. parva maris Aegaei, apud Lesbum, et regio Pisidiae, in Asia. Strabo, Steph. II. SANDALIUM munitissimum castrum quondam ab Alexandro M. Macedonum rege, cum Tyrum oppugnaret, in Isthmo et littore maris, inxta limpidum et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TRITON — I. TRITON Africae fluv. ex Tritonide palude erumpens, et in mare Africum, apud Tacapen Urb. unde Rio di Caps dicitur, influens, hortis Hesperideum proximus, 6. mill. pass. a Pacapis, Ferrar. Eius meminit Claudian. De laud. Stil. l. 1. v. 251.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • fugatore — fu·ga·tó·re agg., s.m. 1. agg., s.m. OB LE che, chi mette in fuga; anche fig.: o sonno, piacevolissimo riposo di tutte le cose, fugatore delle sollecitudini (Boccaccio) 2. s.m. TS idraul. collettore di scarico delle acque di un comprensorio… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»