-
1 irreligiosus
irreligĭōsus, a um impie, irréligieux, contraire à la religion.* * *irreligĭōsus, a um impie, irréligieux, contraire à la religion.* * *Irreligiosus, penul. prod. Adiectiuum. Plin. iunior. Qui ne fait compte de religion, Qui n'ha nulle crainte de Dieu, Irreligieux.\Irreligiosum ratus, sacerdotes publicos sacraque Populi Ro. pedibus ire. Liuius. Estimant que c'estoit contre la religion et l'honneur de Dieu. -
2 irreligiosus
irrĕlĭgĭōsus ( inr-), a, um, adj. [2. inreligiosus], irreligious, impious (not anteAug.):irreligiosum ratus, sacerdotes pedibus ire, etc.,
Liv. 5, 40 fin.:cujus (templi) dedicationem differre longius irreligiosum est,
Plin. Ep. 4, 1, 5; 9, 35, 1:in Caesares,
Tert. ad Nat. 1, 17.— Comp.:potest irreligiosius quidpiam existimari?
Arn. 5, 185. — Sup.:factum irreligiosissimum,
Tert. Or. 12. — Adv.: irrĕlĭgĭōsē, impiously:si qua irreligiose dixisset,
Tac. A. 2, 50. — Comp., Arn. 1, 13; Tert. ad Nat. 1, 10. -
3 irreligiosus
ir-religiōsus, a, umнечестивый, непочтительный L, PJ, Eccl -
4 irreligiosus
ir-religiōsus, a, um (in u. religiosus), gottlos, unreligiös, irreligiös, irreligiosum ratus m. Infin., Liv. 5, 40, 10: irreligiosum est m. Infin., Plin. ep. 4, 1, 5: irreligiosum putare m. Infin., Plin. ep. 9, 35, 1. – irreligiosi in Caesares, Tert. ad nat. 1, 17. – Compar. u. Superl. b. Eccl.
-
5 irreligiosus
ir-religiōsus, a, um (in u. religiosus), gottlos, unreligiös, irreligiös, irreligiosum ratus m. Infin., Liv. 5, 40, 10: irreligiosum est m. Infin., Plin. ep. 4, 1, 5: irreligiosum putare m. Infin., Plin. ep. 9, 35, 1. – irreligiosi in Caesares, Tert. ad nat. 1, 17. – Compar. u. Superl. b. Eccl.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > irreligiosus
-
6 irreligiosus
irreligiosa, irreligiosum ADJirreligious; impious -
7 inreligiosus
irrĕlĭgĭōsus ( inr-), a, um, adj. [2. inreligiosus], irreligious, impious (not anteAug.):irreligiosum ratus, sacerdotes pedibus ire, etc.,
Liv. 5, 40 fin.:cujus (templi) dedicationem differre longius irreligiosum est,
Plin. Ep. 4, 1, 5; 9, 35, 1:in Caesares,
Tert. ad Nat. 1, 17.— Comp.:potest irreligiosius quidpiam existimari?
Arn. 5, 185. — Sup.:factum irreligiosissimum,
Tert. Or. 12. — Adv.: irrĕlĭgĭōsē, impiously:si qua irreligiose dixisset,
Tac. A. 2, 50. — Comp., Arn. 1, 13; Tert. ad Nat. 1, 10. -
8 irreligiose
irreligiōsē, Adv. m. Compar. (irreligiosus), unehrerbietig, gottlos, si qua de Augusto irreligiose dixisset, Tac. ann. 2, 50: vestra sunt irreligiose opinata et irreligiosius credita, Arnob. 1, 24.
-
9 irreligiositas
irreligiōsitās, ātis, f. (irreligiosus), die Gottlosigkeit, Eccl.
-
10 irreligiose
irreligiōsē, Adv. m. Compar. (irreligiosus), unehrerbietig, gottlos, si qua de Augusto irreligiose dixisset, Tac. ann. 2, 50: vestra sunt irreligiose opinata et irreligiosius credita, Arnob. 1, 24.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > irreligiose
-
11 irreligiositas
irreligiōsitās, ātis, f. (irreligiosus), die Gottlosigkeit, Eccl.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > irreligiositas
-
12 irréligieux,
se adj. (lat. irreligiosus) нерелигиозен, който не вярва ( в бога). Ќ Ant. croyant, pieux, religieux. -
13 Криводушный
- impius; irreligiosus; religione careens; pravae conscientiae; -
14 inreligiose
irrĕlĭgĭōsē ( inr-), adv., v. irreligiosus fin. -
15 inreligiositas
irrĕlĭgĭōsĭtas ( inr-), ātis, f. [irreligiosus], irreligion, impiety (eccl. Lat.), Tert. Apol. 24; Salv. Gub. Dei, 6, 15: inexpiabilis, Hilar. in Matt. 5, 13; id. Trin. 1, 36 al. -
16 irreligiose
irrĕlĭgĭōsē ( inr-), adv., v. irreligiosus fin. -
17 irreligiositas
irrĕlĭgĭōsĭtas ( inr-), ātis, f. [irreligiosus], irreligion, impiety (eccl. Lat.), Tert. Apol. 24; Salv. Gub. Dei, 6, 15: inexpiabilis, Hilar. in Matt. 5, 13; id. Trin. 1, 36 al. -
18 IMPIOUS
[A]IMPIUS (-A -UM)INPIUS (-A -UM)IRRELIGIOSUS (-A -UM)INRELIGIOSUS (-A -UM)NEFARIUS (-A -UM)PROFANUS (-A -UM)SACRILEGUS (-A -UM)- MAKE IMPIOUS -
19 IRRELIGIOUS
[A]IRRELIGIOSUS (-A -UM)INRELIGIOSUS (-A -UM)
См. также в других словарях:
irréligieux — irréligieux, ieuse [ ireliʒjø, jøz ] adj. • 1406; lat. irreligiosus ♦ Qui n a pas de croyance religieuse; qui s oppose à la religion par sa conduite, ses discours, ses écrits. ⇒ athée, impie, incroyant, mécréant, sceptique. Esprits irréligieux. ⇒ … Encyclopédie Universelle
irreligiös — ungläubig; unreligiös; religionslos; gottesleugnerisch; atheistisch * * * ịr|re|li|gi|ös 〈Adj.〉 nichtreligiös, religionslos; Ggs religiös [<lat. irreligiosus „ohne Gottesfurcht, glaubenslos“; zu religio „Gottesfurcht“; beeinflusst von frz.… … Universal-Lexikon
irréligieuse — ● irréligieux, irréligieuse adjectif (latin irreligiosus) Qui n a pas de conviction religieuse. Se dit de paroles, d écrits, d actes irrespectueux envers la religion. ● irréligieux, irréligieuse (synonymes) adjectif (latin irreligiosus) Qui n a… … Encyclopédie Universelle
Irreligious — Ir re*li gious, a. [L. irreligiosus: cf. F. irr[ e]ligieux.] [1913 Webster] 1. Destitute of religion; not controlled by religious motives or principles; ungodly. Cf. {Impious}. [1913 Webster] Shame and reproach are generally the portion of the… … The Collaborative International Dictionary of English
irreligious — irreligiously, adv. irreligiousness, irreligiosity /ir i lij ee os i tee/, n. /ir i lij euhs/, adj. 1. not religious; not practicing a religion and feeling no religious impulses or emotions. 2. showing or characterized by a lack of religion. 3.… … Universalium
irreligioso — ► adjetivo/ sustantivo 1 RELIGIÓN Que no profesa ninguna religión: ■ quiere llevar a su hijo a un colegio irreligioso. ANTÓNIMO religioso ► adjetivo 2 RELIGIÓN Que no respeta o se opone al espíritu de la religión: ■ a pesar de tu ateísmo, no seas … Enciclopedia Universal
Irreligiosität — Ir|re|li|gi|o|si|tät 〈f. 20; unz.〉 Religionslosigkeit; Ggs Religiosität * * * ịr|re|li|gi|ös <Adj.> [frz. irréligieux < lat. irreligiosus, aus: ir ↑ (in ) u. religiosus, ↑ religiös] (bildungsspr.): nicht ↑ religiös (2) … Universal-Lexikon
irréligieux — irréligieux, euse (i rré li ji eû, eû z . Pour l accent, voy. la remarque à IRRÉLIGIEUSEMENT ; il vaut mieux prononcer i rre li ji eû) adj. 1° Qui a de l irréligion. Un écrivain irréligieux. 2° Qui est contraire à la religion. Sentiments,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
irreligioso — /ir:eli dʒoso/ agg. [dal lat. irreligiosus ]. 1. [che è privo di sentimento religioso] ▶◀ ateo, non credente. ◀▶ credente, religioso. ↑ devoto, fedele, pio. 2. [contrario alla religione o che offende la religione: scrittore, libro i. ; atto i. ]… … Enciclopedia Italiana
irreligiös — ir|re|li|gi|ös [auch ... gi̯ø:s] <über fr. irréligieux aus gleichbed. lat. irreligiosus; vgl. ↑...ös> nicht religiös (2); Ggs. ↑religiös … Das große Fremdwörterbuch
irreligious — (adj.) c.1400, from L.L. irreligiosus irreligious, impious, from assimilated form of in not, opposite of (see IN (Cf. in ) (1)) + religiosus (see RELIGIOUS (Cf. religious)). Related: Irreligiously … Etymology dictionary