-
1 involvo
in-volvo, volvī, volūtum, ere1) катить вверх, вкатывать, взгромоздить ( aliquid alicui rei)Ossac i. Olympum V — громоздить Олимп на Оссу2) скатыватьсяi. secum — (в своём падении) увлекать с собой (silvas, armenta virosque V)involvi alicui rei V — скатиться (рухнуть) на что-л.3) обёртывать, заворачивать, окутывать ( laevam togā Q); обкладывать ( poma argillā Pall); обволакивать (aliquid fumo O; diem umbrā V; vera obscuris V); маскировать ( bellum pacis nomine C); скрывать ( res ab ipsā naturā involutae C); погружать, вовлекать ( atro bello Italiam Sil)4) se i. pass. involvi проникать, проскальзывать, вкрадыватьсяse i. — погрузиться, уйти с головой, предаться (litteris C; otio PJ), облекаться, прикрываться ( suā virtute H) или запутываться ( laqueis interrogationis PJ) -
2 involvo
in-volvo, volvī, volūtum, ere, I) hineinwälzen, -rollen, -stürzen, m. Dat., involvit venti se nubibus ipse vertex, Lucr.: inferunt signa sternuntque obvios et igni suo involvunt, Tac.: übtr., si qua iniquitas involveretur, wenn sich Mißbräuche eingeschlichen, Tac. ann. 3, 63. – II) einher-, fortwälzen, mons silvas armenta virosque involvens secum, Verg. Aen. 12, 689. – III) darauf-, darüber wälzen, cupae involutae labuntur, Caes.: m. Dat., an-, auf etwas wälzen, -rollen, Olympum Ossae, Verg.: involvitur aris in caput, taumelt nieder auf das Haupt über den A. hin, Verg. – IV) darum od. um etw. herumwickeln, -hüllen, singula involvuntur folia lauri, Apic. 2, 40: veste prius tectā (darauf gedeckt) atque involutā (darum gehüllt) defuncti, Arnob. 5, 7: foliorum lanuginem corpori involvi, Plin. 11, 77: nec densae trepidis apium se involvere nubes cessarunt aquilis, Sil. 8, 635: circa tympanum involutus funis, Vitr. 10, 1, 7. – involuti canales, spiralförmige Rinnen, Vitr. 10, 6, 2. – V) etw. (mit etw.) einwickeln, einhüllen, a) eig.: caput (iumenti), Ggstz. revelare, Suet. (u. so involutis capitibus, Cic.): caput flammeolo, Petron.: sinistras sagis, Caes.: laevam togā, Quint.: manus linteo aspro, Scrib. Larg.: manum ad digitos usque, Liv.: poma argillā, Pallad.: se farinā, Phaedr.: iugulati praecisum caput involutum veste, Liv.: onera arenae involucris involuta, Iustin.: sal in linteolo involutum, Plin.: involutum candelabrum, Cic.: involuti di, die (in Gewänder) eingehüllten, Sen.: inv. totum flammis nemus, Verg.: nox involvit umbrā diem, Verg.: involuti nubilo dies, Sen. – b) übtr.: se litteris, sich in die Studien vertiefen, Cic.: se suā virtute, sich in seine T. hüllen, Hor.: magis ac magis se otio, Plin. ep. (vgl. diuturno otio involuti, Amm.): se laqueis tam insidiosae interrogationis, sich verstricken in usw., Plin. ep.: bellum pacis nomine involutum, unter dem Frieden versteckt, Cic.: latet fortasse (causa) obscuritate naturae involuta, Cic.: fraudibus involuti, ränkesüchtige Schleicher, Tac.
-
3 involvo
in-volvo, volvī, volūtum, ere, I) hineinwälzen, -rollen, -stürzen, m. Dat., involvit venti se nubibus ipse vertex, Lucr.: inferunt signa sternuntque obvios et igni suo involvunt, Tac.: übtr., si qua iniquitas involveretur, wenn sich Mißbräuche eingeschlichen, Tac. ann. 3, 63. – II) einher-, fortwälzen, mons silvas armenta virosque involvens secum, Verg. Aen. 12, 689. – III) darauf-, darüber wälzen, cupae involutae labuntur, Caes.: m. Dat., an-, auf etwas wälzen, -rollen, Olympum Ossae, Verg.: involvitur aris in caput, taumelt nieder auf das Haupt über den A. hin, Verg. – IV) darum od. um etw. herum wickeln, - hüllen, singula involvuntur folia lauri, Apic. 2, 40: veste prius tectā (darauf gedeckt) atque involutā (darum gehüllt) defuncti, Arnob. 5, 7: foliorum lanuginem corpori involvi, Plin. 11, 77: nec densae trepidis apium se involvere nubes cessarunt aquilis, Sil. 8, 635: circa tympanum involutus funis, Vitr. 10, 1, 7. – involuti canales, spiralförmige Rinnen, Vitr. 10, 6, 2. – V) etw. (mit etw.) einwickeln, einhüllen, a) eig.: caput (iumenti), Ggstz. revelare, Suet. (u. so involutis capitibus, Cic.): caput flammeolo, Petron.: sinistras sagis, Caes.: laevam togā, Quint.: manus linteo aspro, Scrib. Larg.: manum ad digitos usque, Liv.: poma argillā, Pallad.: se farinā, Phaedr.: iugulati praecisum caput involutum veste, Liv.: onera arenae involucris————involuta, Iustin.: sal in linteolo involutum, Plin.: involutum candelabrum, Cic.: involuti di, die (in Gewänder) eingehüllten, Sen.: inv. totum flammis nemus, Verg.: nox involvit umbrā diem, Verg.: involuti nubilo dies, Sen. – b) übtr.: se litteris, sich in die Studien vertiefen, Cic.: se suā virtute, sich in seine T. hüllen, Hor.: magis ac magis se otio, Plin. ep. (vgl. diuturno otio involuti, Amm.): se laqueis tam insidiosae interrogationis, sich verstricken in usw., Plin. ep.: bellum pacis nomine involutum, unter dem Frieden versteckt, Cic.: latet fortasse (causa) obscuritate naturae involuta, Cic.: fraudibus involuti, ränkesüchtige Schleicher, Tac. -
4 involvo
involvere, involvi, involutus Vwrap (in), cover, envelop; roll along -
5 involvo
I.Lit.:B.Ossae frondosum involvere Olympum,
Verg. G, 1, 282:montes,
Ov. M. 12, 507:silvas, armenta secum,
to sweep away with it, Verg. A. 12, 689:miser involvitur In caput,
id. ib. 292.—Transf., to roll about, wrap up, envelop, involve:C.se foliis ac frondibus,
Lucr. 5, 970:aliquid corpori,
Plin. 11, 23, 27, § 77:sinistras sagis,
Caes. B. C. 1, 75:caput flammeolo,
Petr. 26:se farinā,
Phaedr. 4, 1, 23:involvi fumo,
Ov. M. 2, 232:vestimentis,
Cels. 2, 17:manum amiculo,
Just. 15, 3, 8:totum involvit flammis nemus,
Verg. G. 2, 308:fit quoque ut involvat venti se nubibus ipse vortex,
Lucr. 6, 442:nec densae trepidis apium se involvere nubes cessarunt aquilis,
Sil. 8, 635.—To cover, overwhelm:II.Auster aqua involvens navemque virosque,
Verg. A. 6, 336:stagnante vado patulos involvere campos,
Sil. 6, 143; 12, 622:eos in mediis fluctibus,
Vulg. Deut. 14, 27:non vox et mutui hortatus juvabant adversante unda... cuncta pari violentia involvebantur,
Tac. A. 1, 70.—Trop., to inwrap, wrap, infold, envelop, surround: se litteris, i. e. to devote one ' s self to, Cic. Fam. 9, 20, 3:pacis nomine bellum involutum,
id. Phil. 7, 6, 19:obscuris vera,
Verg. A. 6, 100:se suā virtute,
Hor. C. 3, 29, 54:se otio,
Plin. Ep. 7, 3: se laqueis insidiosae interrogationis, to involve or entangle themselves, id. ib. 1, 5:ut si qua iniquitas involveretur,
Tac. A. 3, 63:fraudibus involuti,
id. ib. 16, 32.— Hence, invŏlūtus, a, um, P. a., involved, intricate, obscure:res involutas definiendo explicare,
Cic. Or. 29, 102:philosophiam a rebus occultis et ab ipsa natura involutis avocare,
id. Ac. 1, 4, 15:res omnium involutissima,
Sen. Q. N. 6, 5, 3. — Adv.: invŏlūtē, obscurely (post-class.):queri,
Spart. Car. 2. -
6 involvo
, involvi, involutum, involvere 3обвёртывать, закутывать -
7 Mea virtute me involvo
"Доблестью моей облекаюсь".Девиз английского дворянского рода де Кловелли.Гораций, "Оды", III, 29, 49-56:Transmútat íncertós honóres,Núnc mihi núnc alií benígna.Laudó manéntem; sí celerés quatitPinnás, resígno quáe dedit ét meaPáuperiém sine dóte quáero.Фортуна рада злую игру играть,С упорством диким тешить жестокий нрав:Почести шаткие, то другому.Ее хвалю я, если со мной; когда жЛетит к другому, то, возвратив дарыИ в добродетель облачившись,Бедности рад я и бесприданной.(Перевод Н. Гинцбурга)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Mea virtute me involvo
-
8 defluo
dē-fluo, flūxī, (flūxum), ere1) стекать вниз, свергаться (flumen defluit de monte Sl, defluit saxis umor H; sudor a fronte defluens C)2) вести род, происходить ( ab aliquo Su)3) растекаться4) ниспадать ( vestis defluxit ad imos pedes V) или небрежно свисать ( toga defluit H)5) спадать (ad или in terram L, Q, C)6) плыть, плавать (d. secundo amni V; medio amni L; fluvio secundo V)7) отступать, удаляться, отхлынуть, оставить8) постепенно переходить (d. a necessariis artificiis ad elegantiora C)hoc totum e sophistarum fontibus defluxit ad forum C — всё это проникло на форум (т. е. в широкую публику) из софистических источников9) доставаться, выпадать на долю (ad aliquem C; multa merces tibi defluat ab Jove H)10) схлынуть, иссякнуть, перестать течь ( amnis defluit H)11) проходить, исчезать, пропадать (vires, tempus, ingenium defluxerunt Sl, odor defluit PM)12) выпадать, вылезать ( comae defluxerunt O); опадать ( flores defluunt de arboribus Is)14) устареть, выйти из употребления (numerus Saturnius defluxit H) -
9 involucre
involūcre, is n. [ involvo ]салфетка, платок Pl -
10 involucrum
involūcrum, ī n. [ involvo ]1) покров, покрывало, обёртка, чехол (clipei C; chartarum PM) -
11 involutio
-
12 involuto
in-volūto, —, —, āre [intens. к involvo ]закутывать, завёртывать ( aliquid Aug) -
13 involutus
1. involūtus, a, umpart. pf. к involvo2. adj.1) завитой, спиральный ( canales Vtr)2) окутанный тьмой, тёмный, запутанный, трудный ( res involutas explicare C) -
14 involvulus
-
15 salutatio
salūtātio, ōnis f. [ saluto ]1) приветствование, приветствие, привет, поклонsalutationem more militari facere — приветствовать по-военному, салютовать ( armis demissis bAfr)2) посещение, визит ( dare se salutationi amicorum C)3) посещение для засвидетельствования почтения, официальный визит ( клиентов патрону) ( salutationes matutinae Sen)4) толпа посетителей, визитёры (ubi s. defluxit, litteris me involvo C) -
16 defluo
dē-fluo, flūxī, ere = καταῤῥέω, abfließen, I) im allg., herabfließen, abfließen, A) eig.: a) v. Wasser u. v. Gewässern u. v. andern Flüssigkeiten: α) v. Wasser u. v. Gewässern: aqua defluens, Cels.: montani defluentes rivi, Amm.: plenior unda defluit, Albinov. consol. Liv.: Borysthenes liquidissimus defluit, Mela: Hypanis diu qualis natus est defluit, Mela: defluit incerto lapidosus murmure rivus, Ov.: a celeritate, quā defluit, Tigri nomen est inditum, Curt. – m. per u. Akk., umor in puteis per venam auri defluens, Plin.: per arbores non defluunt imbres, Plin.: per Iberas et Hyrcanos diu et multum distantibus alveis defluunt (v. zwei Flüssen), Mela. – m. Abl. (von wo herab?) od. m. ex u. Abl., defluit saxis umor, Hor.: flumen Clurda Tauro monte defluens, Sall. fr.: defluens ex eo (fonte) rivus, Lact.: Tanais amnis ex Ripaeis montibus defluens, Plin. – m. praeter u. Akk., amnis praeter coloniam defluens, Plin. – m. Adv. (wohin?) od. m. in u. Akk., Anaxum, quo (wo) Varamus (der Fluß V.) defluit, Plin.: Rhenus, ubi Oceano appropinquavit, in plures defluit partes, fließt nach mehreren Seiten hin = teilt sich in mehrere Arme, Caes.: amnes clari in Oceanum defluunt, Plin.: Tanais in mediam fere Maeotida defluit, Mela: aqua pluvia in locum humiliorem e superioribus defluens, Plin. – u. im Bilde, hoc totum (orationis genus) e sophistarum fontibus defluxit in forum, Cic. or. 96. – β) v. andern Flüssigkeiten: sanguen eis (vulneribus) defluxerat, Cato: defluent pituita, Plin.: lac, quod in ungue haeret nec defluit, Plin.: mustum sponte defluens, Plin. – m. per u. Akk., per os continens pituita defluit, Cels.: argentum vivum per pelles sudoris vice defluens, Plin. – m. Adv. od. durch Abl. von wo? von wo herab? od. m. ab od. ex u. Abl., mella frondibus defluunt, Mela: sudor a capite et a fronte defluens, Cic.: sanguis, qui defluit a renibus, Plin.: arbores, ex quibus mel defluit, Plin.: sucus ex ipsa (filice) defluens, Plin.: nec tantum Niobae bis sex ad busta superbae sollicito lacrimae defluit a Sipylo, Prop. – m. in od. ad od. extra u. Akk., si quando in scrotum sanguis defluxit, Cels.: quod primum defluxerit in rotundum labrum, Col.: aes ipsum in catinos defluit, scoria extra fornaces, Plin.: potus defluit ad pulmonem, Gell. – b) v. trockenen Ggstdn. auf dem Wasser, herab- od. hinabschwimmen, m. Abl., wo herab? m. ab u. Abl., m. ad u. Akk. od. m. Acc. loc., α) v. sächl. Subjj.: dolia medio amni defluxerunt, Liv.: nuces fusae (die hineingeschütteten) ab Romanis castris medio amni ad Casilinum defluxerunt, Liv.: so nuces sparsae aquā ferente ad oppidum defluxerunt, Frontin. – β) v. leb. Wesen, teils v. Tieren, secundo amni, Verg. georg. 3, 447 (von einem Widder): fluvio secundo, Verg. Aen. 7, 495 (v. einem Hirsche). – teils von Menschen = herab- od. hinabsegeln, secundo amni, Liv.: cum paucis navigiis secundo amni, Liv.: Ostiam Tiberi, Suet.: ad insulam, Curt.
B) übtr., herabfließen = allmählich, sanft herabkommen, -herabfallen, -herabgleiten, -herabsinken, m. Adv. (von wo? von wo herab?) od. m. ab od. ex u. Abl., m. in od. ad. u. Akk., a) im konkr. Sinne: iam ipsae defluebant coronae, Cic.: gleba cum regis capiti incĭdisset resoluta defluxit, Curt.: flores arescunt et defluunt, Hyg.: simul defluit fructus, Plin.: ne quid excĭdat aut ne quid in terram defluat, Cic.: ad terram tacito defluxit fistula lapsu, Claud. – tanta flamma ex Aetna monte defluxit, ut etc., Liv. fr. – So insbes.: α) v. der Kleidung, v. Haar, im guten Sinne = herabwallen, pedes vestis defluxit ad imos, Verg. Aen. 1, 104: ut sinus ex composito defluens modum lateris (die Taille) ambiret, Macr. sat. 3, 13, 4: defluentem leniter flectens comam, Prud. perist. 10, 273. – im üblen Sinne = schlapp herabhängen, rusticius tonso toga defluit et male laxus (zu schl. = schlotterig) in pede calceus haeret, Hor. sat. 1, 3, 31 sq. – β) v. Reiter, selten im guten Sinne = sich vom Pferde herabschwingen, portisque ab equo regina sub ipsis desiluit, quam tota cohors imitata relictis ad terram defluxit equis, Verg. Aen. 11, 499 sqq. – gew. im üblen Sinne = vom Pferde herabgleiten, herabsinken (v. Verwundeten), ille gravi subito devinctus vulnere habenas misit equi lapsusque in humum defluxit, Furius poët. bei Macr.: moribundus Romanus labentibus super corpus armis ad terram defluxit, Liv.: frenisque manu moriente remissis in latus a dextro paulatim defluit armo, Ov.: haec agentem anima defecit corpusque ex equo defluxit in terram, Curt. – b) im abstr. Sinne: α) übh., herabfließen = herabkommen, quodsi inest in hominum genere mens, fides, virtus, concordia, unde haec in terras nisi ab superis defluere potuerunt? Cic. de nat. deor. 2, 79: philosophorum ingenia Socratico ore defluentia, vom Munde des Sokrates ausgehend (= aus dem Munde des S. ihre Weisheit schöpfend), Vell. 1, 16, 4 H. (Kritz defluentium): ipsum illud primum, a quo defluit (hergekommen ist) secundum, Arnob. 7, 22. – So nun: αα) in absteigender Linie von jmd. herkommen = abstammen, is Gnaeum et Gaium procreavit; a quibus duplex Octaviorum familia defluxit, Suet. Aug. 2, 2. – ββ) ( wie καταῤῥεῑν εἴς τινα) defluere ad alqm od. alci, jmdm. zufließen, zufallen = zuteil werden, necesse est, si quid redundarit de vestro quaestu, ad illum potissimum, per quem agebatis, defluxisse, Cic. Verr. 3, 155: multaque merces, unde potest (von welcher Seite es sein kann = in jeder Beziehung), tibi defluat aequo ab Iove Neptunoque, Hor. carm. 1, 28, 27 sqq. – β) sich entfernend abfließen = allmählich ab gehen (abweichen), allmählich zu etw. übergehen = in etw. verfallen, adulescentes tantum ab eo (Seneca) defluebant (wichen, arteten ab), quantum ille ab antiquis descenderat (gesunken war), Quint. 10, 1, 126. – a necessariis artificiis ad elegantiora defluximus, Cic.: u. im üblen Sinne, nos in omnia deliciarum vitia dicendi quāque ratione defluximus, Quint. – So bes. v. der Rede, v. etw. Höherem zu etw. Geringerem herabkommen, geraten, sed nescio quo pacto ab amicitiis perfectorum hominum ad leves amicitias defluxit oratio, Cic. de amic. 100.
II) prägn., abfließen = wegfließen, ablaufen, sich verlaufen, A) eig., von Gewässern: rusticus exspectat dum defluat amnis; at ille labitur et labetur in omne volubilis aevum, Hor. ep. 1, 2, 42 sq.: cum hiberni defluxere torrentes, Sen. nat. qu. 3, 3.
B) übtr., sich verlieren, vergehen, verlaufen, schwinden, verschwinden, absol., od. m. Adv. (von wo?), m. ex u. Abl. u. m. bl. Abl., a) im konkr. Sinne: celerrime is odor evanescit atque defluit, Plin.: eorum pinguedo sic defluxit, Cael. Aur.: nullus defluat inde color, Tibull.: ignavus defluxit corpore somnus, Tibull.: antequam tenerae sucus defluat praedae (Dat.), Hor. – Insbes., α) v. Haaren, ausfallen, ausgehen, extemplo tristi medicamine tactae defluxere comae, Ov.: vel affluit capillago vel defluit, Tert.: defluit expulsus morbo latitante capillus, Samm.: capillum defluere prohibet (v. einer Pflanze), Plin.: alci pili maturius defluunt, Plin. – β) v. Blättern u. Blüten, abfallen, folia arescunt et defluunt, Hyg.: folium eius non defluet u. non defluet folium ex eo, Vulg.: flores nominati, quod cito defluant de arboribus, quasi fluores, Isid. – γ) von Kleidern, abfallen, mirum fuit neque defluxisse eas (Servi Tulli praetextas) neque etc., daß sie weder (stückweise) abgefallen sind, noch usw., Plin. 8, 197: semel obsoleti coloris tunica collo inserta non ante deponitur aut mutatur, quam diuturnā carie in pannulos defluxerit defrustata, Amm. 31, 2, 5. – δ) v. leb. Wesen, sich verlaufen, ex queis (= quibus) magna pars defluxere, pauci restitere, Ps. Sall. de rep. 1, 2, 6: ex novem tribunis, quos tunc habueram, unus me absente defluxit, hat sich verzogen od. verloren (ist mir untreu geworden), Cic. Sest. 69. – b) im abstr. Sinne, α) aus dem Gedächtnisse entschwinden, altius iniuriae quam merita descendunt et illa (näml. merita) cito defluunt, has (näml. iniurias) tenax memoria custodit, Sen. de ben. 1, 1, 8: id tibi ne vacuo defluat ex animo, Prop. 1, 20, 2. – β) der Zeit nach verlaufen, ablaufen, entschwinden, ubi salutatio defluxit, litteris me involvo, Cic. ep. 9, 20, 3: sic horridus ille defluxit numerus Saturnius, Hor. ep. 2, 1, 158.
-
17 involucre
involūcre, is, n. (involvo), die Serviette, Plaut. capt. 267 (Schoell liest involucrum).
-
18 involucrum
involūcrum, ī, n. (involvo), die Hülle, Decke, das Futteral, I) eig.: clipei, candelabri, Cic.: chartarum, Plin.: onera arenae involucris involuta, Iustin. – die Serviette, Plaut. capt. 267 Schoell. – der Sarg, Prud. hamart. 921. Idem in Symm. praef. 24. – involucra, die Schuhe, Prud. cath. 5, 36. – II) übtr.: involucra sensuum, Gell.: involucris simulationum tegi, Cic.: per involucra atque integumenta perspicere alqd, Cic.
-
19 involumentum
involūmentum, ī, n. (involvo) = involucrum, Augustin. de civ. dei 4, 8. Vulg. sap. 7, 4.
-
20 involutio
См. также в других словарях:
Mea virtute me involvo. — См. Облекаться в свою добродетель … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
облекаться в свою добродетель — (иноск.) о сомнительном оправдании своего бездействия, при общих бедствиях, ввиду собственной честности: облекаться мантией своей добродетели Ср. Я не могу мириться так легко! Раздоры, казни, самовластье видеть И в доблести моей, как в светлой… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Облекаться в свою добродетель — Облекаться въ свою добродѣтель (иноск.) о сомнительномъ оправданіи своего бездѣйствія, при общихъ бѣдствіяхъ, въ виду собственной честности: облекаться мантіей своей добродѣтели. Ср. Я не могу мириться такъ легко! Раздоры, казни, самовластье… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Список латинских фраз — В Викицитатнике есть страница по теме Латинские пословицы Во многих языках мира, в том числе в … Википедия
Robatech — Эта статья или раздел носит ярко выраженный рекламный характер. Это не соответствует правилам Википедии. Вы можете помочь проекту, исправив текст согласно стилистическим рекомендациям Википедии … Википедия
GRYMPA — Catanensibus in Sicilia vocatur S. agathae velum, satis longum, coloris castanei, auro praetextum, quod mirâ veneratione incolae colunt. A Graeco γρυμπάνω, involvo, Dominico Macro in Hierol. Sed sine idoneo teste, γρυπαίνω apud Harpocrat. est.… … Hofmann J. Lexicon universale
involvere — in·vòl·ve·re v.tr. (io invòlvo) LE avvolgere: la polve... sotto orrida nebbia il ciel involve (Tasso) | fig., travolgere: involve | tutte cose l Oblio nella sua notte (Foscolo) {{line}} {{/line}} DATA: 2Є metà XIII sec. ETIMO: dal lat. invŏlvĕre … Dizionario italiano
involversi — in·vòl·ver·si v.pronom.intr. (io mi invòlvo) CO regredire, attraversare un periodo di involuzione, di decadimento: la sua vena artistica si è involuta con il tempo {{line}} {{/line}} NOTA GRAMMATICALE: per la coniugazione vd. devolversi; p.pass.… … Dizionario italiano
ԾԱԼԵՄ — (եցի.) NBH 1 0999 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 12c ն. εἱλέω, ἑντυλίττω, σσω πλέκω volvo, involvo, plico. Կրկնել. կուղ կուղ անել. ոլորել. ծալլիլ, պլորել. ... *Առ եղիա զմաշկերակն իւր, ծալեաց, եւ եհար զջուրն. ՟Դ. Թագ.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՇԱՂԵՄ — (եցի.) NBH 2 0461 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 9c, 12c ն. εἱλύω, ἐλίσσω volvo, involvo, voluto συμπλέκω, ομαι implico, complico, connecto, or κυκλόω circumdo, cingo σφίγγω stringo προσομηλέω admoveor.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՊԱՏԱՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0605 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 12c, 13c, 14c ն. περιπλέκω implico, involvo. Պատելով պատել. փաթութել. ծածկել. փաթթել, պլլել. սարմագ. *Առեալ որդի նորա զփակեղն իւր՝ պատատեաց զերկու ձեռս իւր: Գնեսցե՜ս … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)