-
1 instinguo
īn-stinguo, stīnxī, stīnctum, ereпобуждать, воодушевлять, подстрекать (in aliquid VP, Just) -
2 instinguo
īn-stinguo, stīnxī, stīnctum, ere (στίζω, ich steche, wov. auch instigo), anstacheln, antreiben, Christus intus instinxerat, Tert. de anim. 26 (aber Gell. 17, 20, 7 jetzt instrinxit): universa deinde instincta (est) in bellum Achaia, Vell. 1, 12, 1. – öfter Partiz. īnstīnctus, a, um = angestachelt, angereizt, angetrieben, angefeuert, begeistert (voll Mut), belua instincta rabie, Curt.: furore et audaciā, Cic.: tibiarum cantu, Cic.: vocibus, furiis, Liv.: divino spiritu, Liv.: in sacros dei ululatus instinctus, Iustin. 12, 7, 8: absol., vixdum finierat Maternus concitatus et velut instinctus, Tac.: instincti glomerant gressus, Sil.: instinctos ruentesque ita disposuit, ut etc., Tac.
-
3 instinguo
īn-stinguo, stīnxī, stīnctum, ere (στίζω, ich steche, wov. auch instigo), anstacheln, antreiben, Christus intus instinxerat, Tert. de anim. 26 (aber Gell. 17, 20, 7 jetzt instrinxit): universa deinde instincta (est) in bellum Achaia, Vell. 1, 12, 1. – öfter Partiz. īnstīnctus, a, um = angestachelt, angereizt, angetrieben, angefeuert, begeistert (voll Mut), belua instincta rabie, Curt.: furore et audaciā, Cic.: tibiarum cantu, Cic.: vocibus, furiis, Liv.: divino spiritu, Liv.: in sacros dei ululatus instinctus, Iustin. 12, 7, 8: absol., vixdum finierat Maternus concitatus et velut instinctus, Tac.: instincti glomerant gressus, Sil.: instinctos ruentesque ita disposuit, ut etc., Tac.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > instinguo
-
4 instinguo
in-stinguo, stinxi, stinctum, 3, v. a., to instigate, incite, impel (class. only in the part. pass.):Christus intus instinxerat,
Tert. Anim. 26 (Gell. 17, 20, 7, read instrinxit).— Part. pass.: instinctus, a, um, instigated, incited:furore et audaciā,
Cic. Verr. 2, 5, 72, § 188: his vocibus, fired, animated, Liv. 9, 40, 7:furiis,
id. 1, 47:injuriā,
Suet. Caes. 19:divino spiritu,
Quint. 12, 10, 24:classico,
id. 2, 11, 4:in bellum,
Vell. 1, 12:litterarum jucunditatibus instinctae mentes,
Vitr. 9 praef. -
5 instinctus
I īnstīnctus, a, um part. pf. к instinguo II īnstīnctus, ūs m. [ instinguo ]1) побуждение, внушениеinstinctu alicujus T etc. — по чьему-л. побуждению2) наитие, вдохновение (divino instinctu C, QC)species carminum non instinctu fluens T — стихотворство, лишённое вдохновения -
6 instinctus
[st1]1 [-] instinctŭs, ūs, m.: instigation, impulsion, inspiration. [st1]2 [-] instinctus, a, um: part. passé de instinguo.* * *[st1]1 [-] instinctŭs, ūs, m.: instigation, impulsion, inspiration. [st1]2 [-] instinctus, a, um: part. passé de instinguo.* * *Instinctus, Adiect. ab Instingo inusitato verbo. Liu. Aguillonné, Incité, Esmeu, Stimulé.\Instinctus, huius instinctus. Cic. Aguillonnement, Stimule, ou Stimulation, Instigation, Incitation, Instinct, Inspiration.\Instinctu diuino afflatuque. Cic. Par inspiration divine. -
7 instinctus
1.instinctus, a, um, Part., from instinguo.2.instinctus, ūs, m. [instinguo], instigation, impulse (class.; mostly in abl. sing.):oracula, quae instinctu divino afflatuque funduntur,
inspiration, Cic. Div. 1, 18, 34; id. ib. 1, 6 fin.;1. 31, 66: sine caelesti aliquo mentis instinctu,
id. Tusc. 1, 26:instinctu decurionum,
Tac. H. 1, 70:instinctibus daemonum,
Lact. 4, 30: ex instinctu deorum dicere, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 2, 5. -
8 instigo
īnstīgo, āvī, ātum, āre [одного корня с instinguo ]возбуждать, побуждать, подстрекать (aliquem Ter, L etc.); напускать, науськивать, натравливать ( canem in aliquem Pt) -
9 instinctor
īnstīnctor, ōris m. [ instinguo ]побудитель, подстрекатель (i. sceleris T)i. belli T, Amm — зачинщик войны -
10 instinxi
-
11 stinguo
I , —, —, ere II stinguo, —, —, ereтушить, гасить ( ardorem Lcr)med.-pass. stingui гаснуть, потухать Lcr -
12 instigo
īn-stīgo, āvī, ātum, āre (στίζω, ich steche, wov. auch instinguo), anstacheln, anreizen, anspornen, aufhetzen, alqm, Ter. u.a.: rapidum (canum) agmen, Ov.: canem in alqm, Petron.: alqm in alqm, Liv.: in arma, Vell. u. Tac.: alqm in furorem, Lact.: milites populi Romani contra rem publicam, Auct. b. Afr.: sequentem studiis, Verg.: variis vocibus alas, Verg.: m. Infin., laedere, Lucr. 4, 1074 (1082): m. ut u. Konj., Ter. Phorm. 547: absol., age, instiga, Ter.: instigante deā, Liv.: instigante te, auf dein Betreiben, Cic.: instigante etiam magnitudine aeris alieni, Suet. – übtr., iracundiam, Sen.: iram iudicis (Ggstz. lenire), Tac.: libidines, Lact.: vires, anregen, Stat.: avium instigati (wilde) clangores, Apul. flor. 17. p. 27, 1 Kr. – sprichw., s. curroBd. 1. S. 1839.
-
13 instinctor
īnstīnctor, ōris, m. (instinguo), der Anreizer, Anstifter, acerrimus belli, Tac. u. Amm.: sceleris, Tac.: dissensionum, Amm.
-
14 instinctus
īnstīnctus, ūs, m. (instinguo), die Anreizung, Eingebung, der Antrieb, instinctu divino, Cic.: instinctu decurionum, Tac.: non impetu et instinctu nec ore uno fluens, nicht aus Erregung u. Begeisterung u. einem Munde strömend, Tac. ann. 14, 16: instinctu Musarum, Lact.: instinctibus daemonum, Lact. 4, 30, 1: sequi classici vocantis instinctum, Ps. Quint. decl. 4, 19.
-
15 stinguo [1][*]
1. *stinguo, ere (Stamm stig-), stechen, ungebr. Stammwort, wov. distinguo, instinguo, interstinguo (interstinctus) u. das abgeleitete stimulus.
-
16 instigo
īn-stīgo, āvī, ātum, āre (στίζω, ich steche, wov. auch instinguo), anstacheln, anreizen, anspornen, aufhetzen, alqm, Ter. u.a.: rapidum (canum) agmen, Ov.: canem in alqm, Petron.: alqm in alqm, Liv.: in arma, Vell. u. Tac.: alqm in furorem, Lact.: milites populi Romani contra rem publicam, Auct. b. Afr.: sequentem studiis, Verg.: variis vocibus alas, Verg.: m. Infin., laedere, Lucr. 4, 1074 (1082): m. ut u. Konj., Ter. Phorm. 547: absol., age, instiga, Ter.: instigante deā, Liv.: instigante te, auf dein Betreiben, Cic.: instigante etiam magnitudine aeris alieni, Suet. – übtr., iracundiam, Sen.: iram iudicis (Ggstz. lenire), Tac.: libidines, Lact.: vires, anregen, Stat.: avium instigati (wilde) clangores, Apul. flor. 17. p. 27, 1 Kr. – sprichw., s. curro Bd. 1. S. 1839. -
17 instinctor
īnstīnctor, ōris, m. (instinguo), der Anreizer, Anstifter, acerrimus belli, Tac. u. Amm.: sceleris, Tac.: dissensionum, Amm.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > instinctor
-
18 instinctus
īnstīnctus, ūs, m. (instinguo), die Anreizung, Eingebung, der Antrieb, instinctu divino, Cic.: instinctu decurionum, Tac.: non impetu et instinctu nec ore uno fluens, nicht aus Erregung u. Begeisterung u. einem Munde strömend, Tac. ann. 14, 16: instinctu Musarum, Lact.: instinctibus daemonum, Lact. 4, 30, 1: sequi classici vocantis instinctum, Ps. Quint. decl. 4, 19.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > instinctus
-
19 *stinguo
1. *stinguo, ere (Stamm stig-), stechen, ungebr. Stammwort, wov. distinguo, instinguo, interstinguo (interstinctus) u. das abgeleitete stimulus.————————2. stinguo, ere, auslöschen, u. Passiv stinguī, ausgelöscht werden, verlöschen, Lucr. 4, 1090 (1098). Cic. Arat. fr. II. p. 519 ed. Orell.: im Passiv, Lucr. 1, 666. Cic. Phaen. fr. I, 555 ed. Orell.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > *stinguo
-
20 īnstinctus
īnstinctus P. of instinguo.* * *Iinstincta, instinctum ADJroused, fired; infuriatedIIinspiration; instigation
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ένστικτο — Χαρακτηριστική τάση ενός είδους, η οποία είναι κληρονομική και συνεπώς δεν οφείλεται στη μάθηση, και εξωτερικεύεται με μια περίπλοκη και στερεότυπη συμπεριφορά. Ουσιώδης προϋπόθεση για να μπορεί να χαρακτηριστεί ενστικτώδης ένας ορισμένος τύπος… … Dictionary of Greek
(s)teig- — (s)teig English meaning: to stick; sharp Deutsche Übersetzung: ‘stechen; spitz” Note: extension from stei ds. Material: O.Ind. tējatē “is sharp, schärft”, tēja yati ‘schärft, stachelt”, tiktá ‘sharp, bitter”, tigmá ‘spiky,… … Proto-Indo-European etymological dictionary