Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

insĭdĕo

  • 1 insideo

    insĭdĕo, ēre, sēdi, sessum [in + sedeo]    - intr. surtout avec le dat. et tr. [st2]1 [-] être assis (être installé) sur; être assis (être installé) dans; s'asseoir, se placer, se poser. [st2]2 [-] occuper (un lieu), tenir, prendre possession, s'établir dans, se fixer dans (en parl. d'un lieu). [st2]3 [-] Tac. habiter. [st2]4 [-] au fig. se graver, se fixer, être gravé, être fixé.    - equo insidere, Liv. 7, 6, 5: être à cheval.    - saltus insessus ab hoste, Liv.: lieu boisé occupé par l'ennemi.    - insidere fauces: occuper les défilés.    - insidens capulo manus, Tac. A. 2, 21: main solidement fixée sur la garde (de l'épée).    - viae insidentur, Liv. 25, 13, 2: les routes sont gardées.    - insidere ea loca quae, Tac.: habiter des lieux qui...    - insidere in memoria, Cic.: rester profondément gravé dans la mémoire.    - voir aussi insīdo pour le parfait.
    * * *
    insĭdĕo, ēre, sēdi, sessum [in + sedeo]    - intr. surtout avec le dat. et tr. [st2]1 [-] être assis (être installé) sur; être assis (être installé) dans; s'asseoir, se placer, se poser. [st2]2 [-] occuper (un lieu), tenir, prendre possession, s'établir dans, se fixer dans (en parl. d'un lieu). [st2]3 [-] Tac. habiter. [st2]4 [-] au fig. se graver, se fixer, être gravé, être fixé.    - equo insidere, Liv. 7, 6, 5: être à cheval.    - saltus insessus ab hoste, Liv.: lieu boisé occupé par l'ennemi.    - insidere fauces: occuper les défilés.    - insidens capulo manus, Tac. A. 2, 21: main solidement fixée sur la garde (de l'épée).    - viae insidentur, Liv. 25, 13, 2: les routes sont gardées.    - insidere ea loca quae, Tac.: habiter des lieux qui...    - insidere in memoria, Cic.: rester profondément gravé dans la mémoire.    - voir aussi insīdo pour le parfait.
    * * *
        Insideo, insides, pen. corr. insedi, pen. prod. insessum, insidere. Cic. Estre assis sur quelque chose et se reposer.
    \
        Insidere equo. Liu. Estre à cheval.
    \
        Insidet pedibus dolor. Plinius iunior. Est enraciné, et tient ferme.
    \
        Insidere portentis. Plin. Estre assis sur des bestes monstrueuses et de malencontre.
    \
        Insidebat in eius mente species eloquentiae. Cic. Il avoit enraciné en son esprit.
    \
        Insidere. Liu. Guetter et espier, Assieger.
    \
        Quingentis militibus arcem insedit. Liu. Se mist en garnison dedens avec cinq cents hommes.
    \
        Arcem Capitolii insedit. Tacit. Il se mist en garnison dedens.
    \
        Ioppe insidet collem praeiacente saxo. Plin. Est assise sur une montaignette.
    \
        Effugia insederant. Tacit. Ils avoyent occupé et assiegé touts les endroicts par lesquels on povoit evader et eschapper, et avoyent mis gens au guet tout au tour.
    \
        Insidere itinera. Liu. Guetter les passages et mettre gens par tout.
    \
        Insidere locum. Liu. Occuper, Tenir un lieu, et guetter.

    Dictionarium latinogallicum > insideo

  • 2 insideo

    insideo insideo, sedi, sessum, ere (c dat., abl) сидеть

    Латинско-русский словарь > insideo

  • 3 insideo

    insideo insideo, sedi, sessum, ere (c.dat.или abl.) восседать

    Латинско-русский словарь > insideo

  • 4 īnsideō

        īnsideō sēdī, —, ēre    [1 in+sedeo], to sit upon, settle on: equo, L.: ubi Gens iugis insedit Etruscis, V.—Fig., to take place, settle, be fixed, adhere: cum in locis semen insedit: ut in animo crimen insideret: nunc insidet in optimo quoque virtus. —To take possession of, occupy: locum, L.: ea loca, inhabit, Ta.
    * * *
    insidere, insidi, insessus V
    sit (at or on); lie in ambush (in); be troublesome (to)

    Latin-English dictionary > īnsideō

  • 5 insideo

    insĭdĕo, sēdi, sessum, 2, v. n. and a. [in-sedeo], to sit in or upon any thing; mostly with dat. (class.).
    I.
    Neutr.
    A.
    Lit.:

    equo,

    Liv. 7, 6, 5:

    curru insidens,

    Sen. Med. 29:

    solo,

    Suet. Aug. 82.—
    2.
    To settle:

    ubi Lydia quondam jugis insedit Etruscis,

    Verg. A. 8, 479.—
    B.
    Trop., to be seated, fixed, or stamped in, to adhere to:

    cum in locis semen insedit,

    Cic. N. D. 2, 51, 128:

    longus morbus, cum penitus insedit,

    when it has become deeply seated, Cels. 3, 1:

    insidens capulo manus,

    i. e. keeping firm hold of the handle, Tac. A. 2, 21:

    nihil quisquam unquam, me audiente, egit orator, quod non in memoria mea penitus insederit,

    remained thoroughly fixed in my mind, Cic. de Or. 2, 28, 122:

    insidebat in ejus mente species eloquentiae,

    was firmly stamped on his mind, id. Or. 5, 18:

    voluptas, quae penitus in omni sensu implicata insidet,

    id. Leg. 1, 17, 47:

    cum hic fervor concitatioque animi inveteraverit, et tamquam in venis medullisque insederit,

    has firmly seated itself, id. Tusc. 4, 10, 24.—
    II. A.
    Lit.:

    currum,

    Varr. L. L. 5, 22:

    Joppe insidet collem,

    Plin. 5, 13, 14, § 69. —
    B.
    Transf., to take possession of a place, to hold, occupy:

    locum,

    Liv. 21, 54, 3:

    juga,

    Tac. A. 2, 16:

    militibus arcem,

    Liv. 26, 44, 2:

    insidere vias examina infantium solebant,

    Plin. Pan. 26, 1:

    Aventinum,

    Liv. 9, 34, 3; 3, 50, 13; Sall. H. Fragm. 1, 9 Dietsch:

    medium mare,

    Flor. 4, 8, 2:

    arcem Capitolii,

    id. 3, 21, 7:

    ea loca,

    inhabit, Tac. A. 12, 62. — Pass.:

    viaeque omnes hostium praesidiis insidentur,

    Liv. 25, 13, 2:

    saltus circa insessus ab hoste,

    id. 7, 34, 1:

    per montes praesidiis nostris insessos,

    Tac. A. 13, 9:

    insessus iterum Alpibus,

    id. H. 3, 1:

    insessum diris avibus Capitolium,

    occupied as a perch, id. A. 12, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > insideo

  • 6 insideo

    īn-sideo, sēdī, sessum, ēre [ sedeo ]
    1)
    а) сидеть, восседать ( alicui rei или aliquā re)
    i. equo C, L etc.сидеть на коне
    б) иметь местопребыванием, находиться ( penitus C); покоиться ( insĭdens capulo manus T)
    2) пребывать, корениться, засесть ( dolor pedibus insĭdet PJ)
    i. in mente alicujus C — быть свойственным чьему-л. образу мыслей
    3) занимать (vias L, PJ; locum T); находиться наверху (i. collem PM); населять ( ea loca T)

    Латинско-русский словарь > insideo

  • 7 insideo

    īn-sideo, ēre (in u. sedeo), I) intr. in od. auf etw. sitzen, 1) eig.: a) im engern Sinne, in hydra (v. Raben), Hyg. astr. 2, 40: m. Dat. od. Abl., immani et vastae beluae, Cic.: equo, Cic., Liv. u.a.: curru, Naev. com. fr. u. Sen. poët.: toro, Ov.: ligneo solio, Suet.: equus qui (cui?) insidetur, Gell. 18, 5, 8. – b) im weitern Sinne, seinen Sitz (Wohnsitz) haben, ad introeuntium dextram (v. einem Volke), Mela 3, 5, 4 (3. § 38): penitus (im Innern, v. d. Penaten), Cic. de nat. deor. 2, 68. – 2) übtr.: a) v. Konkr., in etw. sitzen, haften, insidens capulo manus, fest am Griff liegende, Tac. ann. 2, 21: quod (iecur) prominens leviter ventriculo insidet (auf dem Magen ruht), Cels. 4, 1. p. 121, 15 D. – b) v. phys.u. abstr. Zuständen, in etw. seinen Sitz haben, wohnen, wo haften, einer Sache anhaften, dolor pedibus insidebat, Plin. ep. – insidet quaedam in optimo quoque virtus, Cic.: in exulcerato animo facile fictum crimen insidet, macht Eindruck auf das verw. G., Cic.: quod aut aliae cuius desiderium insideat rei, Lucr.: omen laetum insidebat animis, Liv.: absol., deorum assidua insidens cura, Liv.: his insidentibus malis, Cic.: si ex ipsorum domestico incommodo nullus dolor insideret, Cic. – II) tr. besetzt halten, 1) im allg.: vias, Plin. pan. 26, 1: u. als milit. t. t., locum, Liv. 21, 54, 3 u. 22, 28, 7: fauces (saltus), Liv. 35, 11, 2. – übtr., v. Örtl., Ioppe Phoenicum insidet collem praeiacente saxo, liegt oben auf einem H., Plin. 5, 69. – 2) insbes., innehaben = bewohnen, ea loca, Tac. ann. 12, 62.

    lateinisch-deutsches > insideo

  • 8 insideo

    īn-sideo, ēre (in u. sedeo), I) intr. in od. auf etw. sitzen, 1) eig.: a) im engern Sinne, in hydra (v. Raben), Hyg. astr. 2, 40: m. Dat. od. Abl., immani et vastae beluae, Cic.: equo, Cic., Liv. u.a.: curru, Naev. com. fr. u. Sen. poët.: toro, Ov.: ligneo solio, Suet.: equus qui (cui?) insidetur, Gell. 18, 5, 8. – b) im weitern Sinne, seinen Sitz (Wohnsitz) haben, ad introeuntium dextram (v. einem Volke), Mela 3, 5, 4 (3. § 38): penitus (im Innern, v. d. Penaten), Cic. de nat. deor. 2, 68. – 2) übtr.: a) v. Konkr., in etw. sitzen, haften, insidens capulo manus, fest am Griff liegende, Tac. ann. 2, 21: quod (iecur) prominens leviter ventriculo insidet (auf dem Magen ruht), Cels. 4, 1. p. 121, 15 D. – b) v. phys.u. abstr. Zuständen, in etw. seinen Sitz haben, wohnen, wo haften, einer Sache anhaften, dolor pedibus insidebat, Plin. ep. – insidet quaedam in optimo quoque virtus, Cic.: in exulcerato animo facile fictum crimen insidet, macht Eindruck auf das verw. G., Cic.: quod aut aliae cuius desiderium insideat rei, Lucr.: omen laetum insidebat animis, Liv.: absol., deorum assidua insidens cura, Liv.: his insidentibus malis, Cic.: si ex ipsorum domestico incommodo nullus dolor insideret, Cic. – II) tr. besetzt halten, 1) im allg.: vias, Plin. pan. 26, 1: u. als milit. t. t., locum, Liv. 21, 54, 3 u. 22, 28, 7: fauces (saltus), Liv. 35, 11, 2. – übtr., v. Örtl., Ioppe
    ————
    Phoenicum insidet collem praeiacente saxo, liegt oben auf einem H., Plin. 5, 69. – 2) insbes., innehaben = bewohnen, ea loca, Tac. ann. 12, 62.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insideo

  • 9 insideo

    sit upon something, be firmly placed.

    Latin-English dictionary of medieval > insideo

  • 10 insideo

    , insedi, insessum, insidere 2 (c. dat.)
      сидеть на чём-нибудь

    Dictionary Latin-Russian new > insideo

  • 11 insessus

    [st1]1 [-] insessus, a, um: errant, nomade. [st1]2 [-] inssessus, a, um: part. passé de insideo et de insido; occupé par, où l'on a pris position (t. de guerre).
    * * *
    [st1]1 [-] insessus, a, um: errant, nomade. [st1]2 [-] inssessus, a, um: part. passé de insideo et de insido; occupé par, où l'on a pris position (t. de guerre).
    * * *
        Insessus, Participium. Liuius. Environné d'embusches et d'espies, Assiegé.
    \
        Humus insessa tanto pondere. Stat. Chargee.

    Dictionarium latinogallicum > insessus

  • 12 insedi

    īnsēdī pf. к insido и insideo

    Латинско-русский словарь > insedi

  • 13 insessor

    īnsessor, ōris m. [ insideo ]
    осаждающий, засевший в засаду

    Латинско-русский словарь > insessor

  • 14 insessus

    īnsessus, a, um part. pf. к insideo и insido

    Латинско-русский словарь > insessus

  • 15 insidiae

    īnsidiae, ārum f. [ insideo ]
    invadere aliquem ex insidiis Sl — напасть на кого-л. из засады
    collocare Cs (instruere L, disponere Q) insidias — устраивать засаду
    2) интриги, козни, тж. ловушка
    insidias struere (parare, tendere) alicui C — строить козни (интриговать) против кого-л.
    ex insidiis Pl, C, Su etc. или per insidias C, Cs, QC etc. — коварным образом, хитростью, обманом

    Латинско-русский словарь > insidiae

  • 16 insessor

    īnsessor, ōris, m. (insideo), I) der Fahrgast, Passagier eines Schiffes, Iul. Val. 1, 1. – II) der Besetzer, viarum, Wegelagerer, Symm. epist. 2, 48.

    lateinisch-deutsches > insessor

  • 17 insessus [2]

    2. īnsessus, a, um, Partic. v. insideo u. insido, w. s.

    lateinisch-deutsches > insessus [2]

  • 18 insidiae

    īnsidiae, ārum, f. (insideo), eig. das Darinsitzen (ενέδρα), der Hinterhalt, I) eig.: a) die Menschen, insidias locare, Liv., collocare, Caes.: insidias instruere, Liv.: insidias in montibus componere, Iustin.: cavere ac struere invicem insidias, Liv.: insidiae cooriuntur, Tac. – b) der Ort, milites in insidiis collocare, Caes.: signa in insidiis ponere, Cic.: invadere ex insidiis, Sall.: insidias intrare, Caes.: in insidias deductus occīditur, Iustin. – II) übtr.: a) die Nachstellung, Hinterlist, Heimtücke, der Verrat, hinterlistige, heimtückische Anschläge, heimliche Kunstgriffe (bes. auch des Redners), insidiarum expers, Sen.: insidiarum adversus alqm conscius, Suet.: insidias vitae facere od. ponere, Cic.: insidias ponere contra alqm, Cic.: insidias alci parare, Cic., nectere, Val. Max.: insidias opponere, tendere, collocare, struere, adhibere, comparare, Cic.: alci insidias instruere, Iustin.: insidias componere, Tac.: insidias componere alci, Tibull.: insidias disponere, Quint.: insidias dare, Plaut.: insidias machinari, Lact.: insidias portare, Ov.: evadere alcis nocturnas insidias, Suet.: per insidias, hinterlistig, Cic.: so auch insidiis od. ex insidiis, Cic. – m. objekt. Genet., sibi has urbanas insidias caedis atque incendiorum deposcere, für sich die Ausführung der Mordüberfälle und Brandstiftungen hier in der Stadt in Anspruch nehmen, Cic. Cat. 2, 6. – b) der Trug, die Täuschung, m. subj. Genet., noctis, Verg.: aetatis, Quint.: absol., omnibus insidiis temptatus, Suet. Cal. 10, 2. – / Sing. insidia, Ven. Fort. vit. S. Mart. 1, 101. Itala sap. 14, 24; Hos. 5, 1; act. apost. 20, 3. Gloss. II, 362, 61; dagegen von Augustin. locut. in heptat. 7 verworfen.

    lateinisch-deutsches > insidiae

  • 19 Novensides

    Novensidēs od. Novensilēs (mit sabin. l = d) dīvī (novus u. insideo), Götter, die erst später unter die Zahl der Götter aufgenommen sind, Varro LL. 5, 74 (Novensides d.). Liv. 8, 9, 6. Arnob. 3, 38 sqq. (Novensiles d.).

    lateinisch-deutsches > Novensides

  • 20 insessor

    īnsessor, ōris, m. (insideo), I) der Fahrgast, Passagier eines Schiffes, Iul. Val. 1, 1. – II) der Besetzer, viarum, Wegelagerer, Symm. epist. 2, 48.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insessor

См. также в других словарях:

  • ՂՕՂԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0164 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c ձ. ՂՕՂԻՄ κρύπτομαι, κατακρύπτομαι occultor, abscondor λανθάνω lateo ἠσυχάζω quiesco ἑγκαθίζω insideo. որ եւ ՂՕՂԵՄ, չ. Գողոյ նման ծածկիլ. թաչքել ʼի… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՄԱԿԱԿԱՄ — (կացի.) NBH 2 0191 Chronological Sequence: 6c չ. ἑπίσταμαι supersto, insideo ἑπέχω obtineo. Կալ ʼի վերայ կամ ʼի վեր. զետեղիլ. վերանստիլ. զվերին կայս ունել. *Վասն որոյ եւ ʼի զգալեացս պատուականագոյնքն յայնմիկ մակակացին ʼի տեղւոջ (այսինքն յերկինս).… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՄՇՏՆՋԵՆԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0291 Chronological Sequence: Early classical, 12c չ. ՄՇՏՆՋԵՆԱՆԱՄ καθεστήκω consto, persto, constanter permaneo ἑφεδρεύω insideo, subsideo. որ եւ ՄՇՏՆՋԵՆԱՒՈՐԱՆԱԼ. Հանապազորդել. յաւերժանալ. կալ մնալ. *Ընկալեալ էր նոցա զաւետարանն եւ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՅՈՂԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0367 Chronological Sequence: Early classical, 6c չ. περιεργάζομαι, περιέρχομαι curiositate utor. curiose perquiro, circumeo. Յողն կալ. յողնիլ. թիկնայեց յանհոգս նստիլ. յուլանալ եւ հանգչել, առաւել ʼի խնդիր լինելով վնասակար… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՆՍՏԻՄ — (նստայ, նիստ, նստարու՛ք.) NBH 2 0454 Chronological Sequence: Early classical, 7c ձ. καθίζω, ομαι, καθήμαι, θρονίζομαι sedeo ἑγκάθημαι insideo ἑπιβαίνω ascendo եւն. Ի նիստ կալ, կամ հանգչել ʼի վերայ զըստի. բազմիլ. ʼի ստոր զետեղիլ, կամ ʼի վայր… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»