Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

infas

  • 1 infas

    1. īnfās, s. infans a. E. .
    ————————
    2. īnfās = nefas, Gloss. III, 483, 69.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infas

  • 2 infas [1]

    1. īnfās, s. īn-fānsa. E. /.

    lateinisch-deutsches > infas [1]

  • 3 infas [2]

    2. īnfās = nefas, Gloss. III, 483, 69.

    lateinisch-deutsches > infas [2]

  • 4 infas

    in-fans ( infas, Momms. Inscr. R. N. 66; 5376; Inscr. Grut. 688, 2), fantis ( gen. plur. infantium, but infantum, Plin. Ep. 9, 20, 14), adj. [in-for], that cannot speak, without speech, mute, speechless (class.):

    seu rubra Canicula findet Infantes statuas,

    Hor. S. 2, 5, 40:

    filius Croesi,

    Gell. 5, 9, 1:

    scribit Herodotus, Croesi filium, cum infans esset, locutum,

    Cic. Div. 1, 53, 121.—
    II.
    Transf., not capable of speech, not eloquent:

    infantes et insipientes homines,

    Cic. Inv. 1, 3, 4.— Comp.: infantior, quam meus est mulio, Varr. ap. Non. 56, 11:

    omnino nihil accusatore Lentulo subscriptoribusque ejus infantius,

    Cic. Q. Fr. 3, 4 init.Sup.:

    ut timerem, si nihil dixissem, ne infantissimus existimarer,

    incapable of speaking, Cic. Clu. 18, 51; cf.:

    historia neque nimis infans, neque perfecte diserta,

    id. Brut. 26, 101.—
    B.
    Not yet able to speak, young, little, infant:

    infantes pueri,

    Cic. de Or. 2, 39, 162; cf. Varr. L. L. 6, § 64 Müll.:

    infantium puerorum incunabula,

    Cic. Rosc. Am. 53, 153:

    pupilla,

    id. Verr. 2, 1, 58, § 153:

    filius,

    id. Clu. 9, 27:

    filia,

    Suet. Ner. 35.—

    Of the young of the brute creation: pulli,

    Plin. 10, 33, 49, § 92:

    catuli,

    id. 29, 5, 32, § 100.— Of a plant, little:

    boletus,

    Plin. 22, 22, 46, § 93:

    ova,

    fresh, Ov. M. 4, 518.—
    III.
    Esp. as subst.: infans, fantis, com. gen.
    a.
    In gen., a young or little child, an infant, babe:

    natura movet infantem,

    Cic. Fin. 2, 11, 33:

    non mulieribus, non infantibus pepercerunt,

    Caes. B. G. 7, 28:

    parvi,

    Lucr. 1, 184:

    in Sabinis incertus infans natus, masculus an femina esset,

    Liv. 31, 12 med.:

    rusticus,

    Juv. 3, 176; 9, 60:

    crassus,

    id. 13, 163; 14, 168:

    infantem suam reportavit,

    Quint. 6, 1, 39:

    infantumque animae flentes,

    Verg. A. 6, 427:

    semestris,

    Liv. 21, 62:

    ab infante,

    from infancy, Col. 1, 8, 2; so,

    ab infantibus (of more than one),

    Cels. 7, 7, 15.—
    b.
    Esp., of the unborn child:

    infantem in utero matris Io triumphe clamasse,

    Liv. 24, 10 fin.
    B.
    Of or belonging to an infant, infantine:

    pectoraque absorbent avidis infantia linguis,

    Ov. F. 6, 145:

    infantia ossa,

    id. M. 4, 517:

    guttura,

    id. ib. 4, 229:

    tutus ut infanti vagiat ore puer,

    id. F. 4, 208:

    manus,

    id. H. 9, 86:

    umbrae,

    of departed infants, id. ib. 11, 119.—
    C.
    Childish, like a child. —Hence,
    1.
    Silly:

    illa Hortensiana omnia fuere infantia,

    Cic. Att. 10, 18, 1.—
    2.
    Speechless, not expressing itself in words:

    pudor,

    Hor. S. 1, 6, 57. —
    IV.
    For infandus, unutterable, unheard of (anteclass.): facinus, Att. ap. Non. 56, 12 (Trag. Fragm. v. 189 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > infas

  • 5 Cyllene

    Cyllēnē, ēs u. ae, f. (Κυλλήνη), I) das höchste Hochgebirge im Peloponnes, im Nordosten Arkadiens, auf dem, nach dem Mythus, Merkur geboren u. erzogen wurde, dah. ihm heilig, j. Zyria, Plin. 4, 21. Verg. Aen. 8, 139: Cyllenius mons gen. bei Mela 2, 3, 5. (2. § 43). – Dav.: A) Cyllēnidēs, ae, m., der vom Gebirge Cyllene Entsprossene, der Cyllenide, v. Merkur, Mart. Cap. 9. § 899. – B) Cyllēnius, a, um (Κυλλήνιος), α) cyllenisch, mons, Mela: bes. v. Merkur, C. proles, Verg. u. Ov.: C. ales, Val. Flacc. u. Claud.: caduceator ille C., Arnob.: infas (= infans) C., Corp. inscr. Lat. 6, 520 = carm. epigr. 1528 Buecheler: subst., Cyllēnius, iī, m., der Cyllenier = Merkur, Verg. u.a. – β) merkurisch, proles, Cephalus, Sohn Merkurs von der Krëusa, Ov.: ignis, der Stern Merkur, Verg. – u. dazu die poet. Nbf. Cyllēnēus, a, um (*κυλλήνειος), α) cyllenisch, vertex, Ov. – β) merkurisch, fides C., die Lyra, Hor.: testudo, eine lyraförmige Haarfrisur der Frauen, Ov. – C) Cyllēnis, nidis, Akk. nida, f. (Κυλληνίς), cyllenisch od. merkurisch, harpe, von Merkur erhalten, Ov.: planta, Merkurs, Sil. – II) Stadt im nördl. Elis od. eigentl. Elea, Seehafen der Eleer, j. Chiarenza, Liv. 27, 32, 2. Mela 2, 3, 9 (2. § 52).

    lateinisch-deutsches > Cyllene

  • 6 infans

    īn-fāns, antis (in u. fari), I) der nicht reden kann, stumm, A) im allg., Cic. de div. 1, 121; vgl. Gell. 5, 9 in. – übtr., statua, Hor. sat. 2, 5, 40. – B) prägn., v. Kindern, die noch nicht recht sprechen können, adi. = noch sehr jung, noch klein, subst. comm. = ein kleines Kind, 1) eig. u. meton.: a) eig.: filius, Cic.: pueri, Cic.: puer infans semestris, ein kleiner Kn. von sechs Monaten, Val. Max.: infantes conditores urbis, v. Romulus u. Remus, Liv.: infantior quam meus est mulio, Varro sat. Men. 367. – subst. comm., Abl. immer infante, α) ein kleines Kind, ingenuus inf. semestris, Liv.: infantibus parcere, Caes.: infantem suam reportavit, Quint.: quartum intra mensem defunctā infante, Tac.: infantes parentibus orbatae, Plin. ep.: natus infans, ein neugeborenes K., Vitr. u.a.: dass. editus infans, Plin.: ab infante, Colum., u. (v. mehreren) ab infantibus, Cels., von Kindheit an. – β) ein Kind im Mutterleibe, Liv. u.a.; vgl. Ruhnken Suet. Aug. 63, 1. – b) meton.: α) (poet.) = kindlich, Kindes-, pectora infantia, Ov.: infanti vagiat ore puer, kindlich lallend, Ov.; vgl. Heinsius Ov. her. 9, 86. – β) kindisch, läppisch, omnia fuere infantia, Cic. ad Att. 10, 18, 1: velut infans effīcitur, er wird kindisch, Plin. Val. 1, 1. – 2) übtr., noch jung, catuli, Plin.: boletus, ein junger Pilz, Plin.: si infans fuerit aetas patientis, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 4, 77. – II) der sich nicht zu reden getraut = ohne Gabe der Rede, ohne Rednergabe, nicht beredt, a) eig.: infantes et insipientes homines (Ggstz. magni ac diserti homines), Cic.: nihil accusatore Lentulo infantius, Cic.: ne infantissimus existimarer, Cic.: dum caute et expedite loqui volunt, infantissimi reperiuntur, Cornif. rhet.: largire comptum carmen infantissimo, Prud. perist. 10, 3: – poet. übtr., pudor, unberedte (verlegene Scham), Hor. sat. 1, 6, 57. – b) meton.: Fannii historia neque nimis est infans, neque perfecte diserta, zeigt zwar keinen auffallenden Mangel der Rede, aber auch keinen ganz beredten Ausdruck, Cic. Brut. 101. – III) passiv = infandus, unaussprechlich, unerhört, facinus, Acc. tr. 189. – / Nbf. īnfās, Corp. inscr. Lat. 6, 520. – Genet. Plur. gew. infantium (zB. Liv. 10, 23, 12); doch auch infantum, Plin. ep. 6, 20, 14 K.

    lateinisch-deutsches > infans

  • 7 Cyllene

    Cyllēnē, ēs u. ae, f. (Κυλλήνη), I) das höchste Hochgebirge im Peloponnes, im Nordosten Arkadiens, auf dem, nach dem Mythus, Merkur geboren u. erzogen wurde, dah. ihm heilig, j. Zyria, Plin. 4, 21. Verg. Aen. 8, 139: Cyllenius mons gen. bei Mela 2, 3, 5. (2. § 43). – Dav.: A) Cyllēnidēs, ae, m., der vom Gebirge Cyllene Entsprossene, der Cyllenide, v. Merkur, Mart. Cap. 9. § 899. – B) Cyllēnius, a, um (Κυλλήνιος), α) cyllenisch, mons, Mela: bes. v. Merkur, C. proles, Verg. u. Ov.: C. ales, Val. Flacc. u. Claud.: caduceator ille C., Arnob.: infas (= infans) C., Corp. inscr. Lat. 6, 520 = carm. epigr. 1528 Buecheler: subst., Cyllēnius, iī, m., der Cyllenier = Merkur, Verg. u.a. – β) merkurisch, proles, Cephalus, Sohn Merkurs von der Krëusa, Ov.: ignis, der Stern Merkur, Verg. – u. dazu die poet. Nbf. Cyllēnēus, a, um (*κυλλήνειος), α) cyllenisch, vertex, Ov. – β) merkurisch, fides C., die Lyra, Hor.: testudo, eine lyraförmige Haarfrisur der Frauen, Ov. – C) Cyllēnis, nidis, Akk. nida, f. (Κυλληνίς), cyllenisch od. merkurisch, harpe, von Merkur erhalten, Ov.: planta, Merkurs, Sil. – II) Stadt im nördl. Elis od. eigentl. Elea, Seehafen der Eleer, j. Chiarenza, Liv. 27, 32, 2. Mela 2, 3, 9 (2. § 52).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Cyllene

  • 8 infans

    īn-fāns, antis (in u. fari), I) der nicht reden kann, stumm, A) im allg., Cic. de div. 1, 121; vgl. Gell. 5, 9 in. – übtr., statua, Hor. sat. 2, 5, 40. – B) prägn., v. Kindern, die noch nicht recht sprechen können, adi. = noch sehr jung, noch klein, subst. comm. = ein kleines Kind, 1) eig. u. meton.: a) eig.: filius, Cic.: pueri, Cic.: puer infans semestris, ein kleiner Kn. von sechs Monaten, Val. Max.: infantes conditores urbis, v. Romulus u. Remus, Liv.: infantior quam meus est mulio, Varro sat. Men. 367. – subst. comm., Abl. immer infante, α) ein kleines Kind, ingenuus inf. semestris, Liv.: infantibus parcere, Caes.: infantem suam reportavit, Quint.: quartum intra mensem defunctā infante, Tac.: infantes parentibus orbatae, Plin. ep.: natus infans, ein neugeborenes K., Vitr. u.a.: dass. editus infans, Plin.: ab infante, Colum., u. (v. mehreren) ab infantibus, Cels., von Kindheit an. – β) ein Kind im Mutterleibe, Liv. u.a.; vgl. Ruhnken Suet. Aug. 63, 1. – b) meton.: α) (poet.) = kindlich, Kindes-, pectora infantia, Ov.: infanti vagiat ore puer, kindlich lallend, Ov.; vgl. Heinsius Ov. her. 9, 86. – β) kindisch, läppisch, omnia fuere infantia, Cic. ad Att. 10, 18, 1: velut infans effīcitur, er wird kindisch, Plin. Val. 1, 1. – 2) übtr., noch jung, catuli, Plin.: boletus, ein junger Pilz, Plin.: si infans fuerit aetas patientis, Cael. Aur. de morb. chron. 1, 4, 77. – II)
    ————
    der sich nicht zu reden getraut = ohne Gabe der Rede, ohne Rednergabe, nicht beredt, a) eig.: infantes et insipientes homines (Ggstz. magni ac diserti homines), Cic.: nihil accusatore Lentulo infantius, Cic.: ne infantissimus existimarer, Cic.: dum caute et expedite loqui volunt, infantissimi reperiuntur, Cornif. rhet.: largire comptum carmen infantissimo, Prud. perist. 10, 3: – poet. übtr., pudor, unberedte (verlegene Scham), Hor. sat. 1, 6, 57. – b) meton.: Fannii historia neque nimis est infans, neque perfecte diserta, zeigt zwar keinen auffallenden Mangel der Rede, aber auch keinen ganz beredten Ausdruck, Cic. Brut. 101. – III) passiv = infandus, unaussprechlich, unerhört, facinus, Acc. tr. 189. – Nbf. īnfās, Corp. inscr. Lat. 6, 520. – Genet. Plur. gew. infantium (zB. Liv. 10, 23, 12); doch auch infantum, Plin. ep. 6, 20, 14 K.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infans

  • 9 infans

    in-fans ( infas, Momms. Inscr. R. N. 66; 5376; Inscr. Grut. 688, 2), fantis ( gen. plur. infantium, but infantum, Plin. Ep. 9, 20, 14), adj. [in-for], that cannot speak, without speech, mute, speechless (class.):

    seu rubra Canicula findet Infantes statuas,

    Hor. S. 2, 5, 40:

    filius Croesi,

    Gell. 5, 9, 1:

    scribit Herodotus, Croesi filium, cum infans esset, locutum,

    Cic. Div. 1, 53, 121.—
    II.
    Transf., not capable of speech, not eloquent:

    infantes et insipientes homines,

    Cic. Inv. 1, 3, 4.— Comp.: infantior, quam meus est mulio, Varr. ap. Non. 56, 11:

    omnino nihil accusatore Lentulo subscriptoribusque ejus infantius,

    Cic. Q. Fr. 3, 4 init.Sup.:

    ut timerem, si nihil dixissem, ne infantissimus existimarer,

    incapable of speaking, Cic. Clu. 18, 51; cf.:

    historia neque nimis infans, neque perfecte diserta,

    id. Brut. 26, 101.—
    B.
    Not yet able to speak, young, little, infant:

    infantes pueri,

    Cic. de Or. 2, 39, 162; cf. Varr. L. L. 6, § 64 Müll.:

    infantium puerorum incunabula,

    Cic. Rosc. Am. 53, 153:

    pupilla,

    id. Verr. 2, 1, 58, § 153:

    filius,

    id. Clu. 9, 27:

    filia,

    Suet. Ner. 35.—

    Of the young of the brute creation: pulli,

    Plin. 10, 33, 49, § 92:

    catuli,

    id. 29, 5, 32, § 100.— Of a plant, little:

    boletus,

    Plin. 22, 22, 46, § 93:

    ova,

    fresh, Ov. M. 4, 518.—
    III.
    Esp. as subst.: infans, fantis, com. gen.
    a.
    In gen., a young or little child, an infant, babe:

    natura movet infantem,

    Cic. Fin. 2, 11, 33:

    non mulieribus, non infantibus pepercerunt,

    Caes. B. G. 7, 28:

    parvi,

    Lucr. 1, 184:

    in Sabinis incertus infans natus, masculus an femina esset,

    Liv. 31, 12 med.:

    rusticus,

    Juv. 3, 176; 9, 60:

    crassus,

    id. 13, 163; 14, 168:

    infantem suam reportavit,

    Quint. 6, 1, 39:

    infantumque animae flentes,

    Verg. A. 6, 427:

    semestris,

    Liv. 21, 62:

    ab infante,

    from infancy, Col. 1, 8, 2; so,

    ab infantibus (of more than one),

    Cels. 7, 7, 15.—
    b.
    Esp., of the unborn child:

    infantem in utero matris Io triumphe clamasse,

    Liv. 24, 10 fin.
    B.
    Of or belonging to an infant, infantine:

    pectoraque absorbent avidis infantia linguis,

    Ov. F. 6, 145:

    infantia ossa,

    id. M. 4, 517:

    guttura,

    id. ib. 4, 229:

    tutus ut infanti vagiat ore puer,

    id. F. 4, 208:

    manus,

    id. H. 9, 86:

    umbrae,

    of departed infants, id. ib. 11, 119.—
    C.
    Childish, like a child. —Hence,
    1.
    Silly:

    illa Hortensiana omnia fuere infantia,

    Cic. Att. 10, 18, 1.—
    2.
    Speechless, not expressing itself in words:

    pudor,

    Hor. S. 1, 6, 57. —
    IV.
    For infandus, unutterable, unheard of (anteclass.): facinus, Att. ap. Non. 56, 12 (Trag. Fragm. v. 189 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > infans

  • 10 إنفصل

    إِنْفَصَلَ
    ['ʔinfasʼala]
    v
    إفْتَرَقَ se séparer

    إِنْفَصَلَ الشَّريكانِ — Les deux associés se sont séparés.

    Dictionnaire Arabe-Français > إنفصل

  • 11 détacher

    I v t
    1 libérer أطلق ['ʔatʼlaqa]

    détacher sa ceinture — أطلق/فك حزامه

    2 défaire حل الرباط ['ħalːa rːi'baːtʼ]
    3 séparer فصل [fa'sʼala]
    4 envoyer وكل بمهمة ['wakːala bima׳hamːa]
    ————————
    se détacher
    v pr
    1 se libérer فكَّ ['fakːa]

    Le chien a réussi à se détacher. — نجح الكلب في فك قيده

    2 se séparer إنفصل ['ʔinfasʼala]

    Les pages du livre se détachent. — صفحات الكتاب انفصلت عن بعضها

    3 apparaître إنبثق ['ʔinbaθaqa]
    4 ne plus aimer إبتعد ['ʔibtaʔʼada]

    se détacher des autres — إبتعدَ عن الآخرين

    II v t
    nettoyer أزال البقع [ʔa׳zaːla lbu'qaʔʼ]
    * * *
    I v t
    1 libérer أطلق ['ʔatʼlaqa]

    détacher sa ceinture — أطلق/فك حزامه

    2 défaire حل الرباط ['ħalːa rːi'baːtʼ]
    3 séparer فصل [fa'sʼala]
    4 envoyer وكل بمهمة ['wakːala bima׳hamːa]
    II v t
    nettoyer أزال البقع [ʔa׳zaːla lbu'qaʔʼ]

    Dictionnaire Français-Arabe mini > détacher

  • 12 diviser

    v t
    1 séparer قسَّمَ ['qasːama]
    2 opposer قسَّم ['qasːama]

    diviser l'opinion publique — قسّم الرأي العامّ

    ————————
    se diviser
    v pr
    إنفصل ['ʔinfasʼala]
    * * *
    v t
    1 séparer قسَّمَ ['qasːama]
    2 opposer قسَّم ['qasːama]

    diviser l'opinion publique — قسّم الرأي العامّ

    Dictionnaire Français-Arabe mini > diviser

  • 13 quitter

    v t
    1 partir ترك [ta׳raka]

    Il ne doit pas quitter sa chambre. — لا يجب عليه مغادرة غرفته

    2 abandonner ترك [ta׳raka]
    3 se séparer de هجر [ha׳ӡara]
    4 ne pas quitter des yeux لا يغيب عن العين
    5 ne quittez pas ! لا تقطع المكالمة
    ————————
    se quitter
    v pr
    إنفصل ['ʔinfasʼala]

    Ils se sont quittés en bons termes. — انفصلا عن تراض

    * * *
    v t
    1 partir ترك [ta׳raka]

    Il ne doit pas quitter sa chambre. — لا يجب عليه مغادرة غرفته

    2 abandonner ترك [ta׳raka]
    3 se séparer de هجر [ha׳ӡara]
    4 ne pas quitter des yeux لا يغيب عن العين
    5 ne quittez pas ! لا تقطع المكالمة

    Dictionnaire Français-Arabe mini > quitter

  • 14 se détacher

    v pr
    1 se libérer فكَّ ['fakːa]

    Le chien a réussi à se détacher. — نجح الكلب في فك قيده

    2 se séparer إنفصل ['ʔinfasʼala]

    Les pages du livre se détachent. — صفحات الكتاب انفصلت عن بعضها

    3 apparaître إنبثق ['ʔinbaθaqa]
    4 ne plus aimer إبتعد ['ʔibtaʔʼada]

    se détacher des autres — إبتعدَ عن الآخرين

    Dictionnaire Français-Arabe mini > se détacher

  • 15 se diviser

    v pr
    إنفصل ['ʔinfasʼala]

    Dictionnaire Français-Arabe mini > se diviser

  • 16 se quitter

    v pr
    إنفصل ['ʔinfasʼala]

    Ils se sont quittés en bons termes. — انفصلا عن تراض

    Dictionnaire Français-Arabe mini > se quitter

  • 17 se séparer

    v pr
    1 إنفصل ['ʔinfasʼala]

    Je me suis séparée de mon mari. — انفصلت عن زوجي

    Ils se sont séparés. — هم انفصلوا

    2 تشعب [ta'ʃaʔʼːaba]

    La rue se sépare en deux. — تشعب الشارع الى اتجاهين

    3 abandonner فارق ['faːraqa]

    Il ne veut pas se séparer de sa vieille voiture. — لا يريد مفارقة سيارته القديمة

    Dictionnaire Français-Arabe mini > se séparer

  • 18 séparer

    v t
    1 diviser قسم، فصل [qa'sama, fa'sʼala]

    séparer des frères et sœurs — فصل/فرق بين الأخوة والأخوات

    2 être la frontière entre فصل [fa׳sʼala]

    Un mur sépare les deux jardins. — سور يفصل بين حديقتين

    ————————
    se séparer
    v pr
    1 إنفصل ['ʔinfasʼala]

    Je me suis séparée de mon mari. — انفصلت عن زوجي

    Ils se sont séparés. — هم انفصلوا

    2 تشعب [ta'ʃaʔʼːaba]

    La rue se sépare en deux. — تشعب الشارع الى اتجاهين

    3 abandonner فارق ['faːraqa]

    Il ne veut pas se séparer de sa vieille voiture. — لا يريد مفارقة سيارته القديمة

    * * *
    v t
    1 diviser قسم، فصل [qa'sama, fa'sʼala]

    séparer des frères et sœurs — فصل/فرق بين الأخوة والأخوات

    2 être la frontière entre فصل [fa׳sʼala]

    Un mur sépare les deux jardins. — سور يفصل بين حديقتين

    Dictionnaire Français-Arabe mini > séparer

См. также в других словарях:

  • INFAS — Das infas (Institut für angewandte Sozialwissenschaft GmbH) ist ein privates und unabhängiges Marktforschungsinstitut und Sozialforschungsinstitut, das Forschungs und Beratungsleistungen für Unternehmen aller Branchen, für die Wissenschaft, die… …   Deutsch Wikipedia

  • Infas — Das infas (Institut für angewandte Sozialwissenschaft GmbH) ist ein privates und unabhängiges Marktforschungsinstitut und Sozialforschungsinstitut, das Forschungs und Beratungsleistungen für Unternehmen aller Branchen, für die Wissenschaft, die… …   Deutsch Wikipedia

  • Infas Institut für angewandte Sozialwissenschaft — Rechtsform GmbH Gründung 1959 Sitz …   Deutsch Wikipedia

  • INFAS — Institut für angewandte Sozialwissenschaft EN Institute for Applied Social Science …   Abkürzungen und Akronyme in der deutschsprachigen Presse Gebrauchtwagen

  • INFAS — infans …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • infas Sozialforschung GmbH — ịnfas Sozialforschung GmbH,   sozialwissenschaftliches Institut mit Sitz in Bonn; hervorgegangen aus dem Institut für angewandte Sozialwissenschaft GmbH, das 1959 von H. Allerdt, W. Hartenstein und K. Liepelt gegründet wurde. Das Institut… …   Universal-Lexikon

  • înfăşa — ÎNFĂŞÁ, înfắş, vb. I. tranz. A înfăşura un copil în scutece (şi în feşi); p. ext. a înfăşura corpul sau o parte a corpului cu o legătură, un bandaj sau o cataplasmă. – lat. infasciare. Trimis de valeriu, 25.04.2003. Sursa: DEX 98  A înfăşa ≠ a… …   Dicționar Român

  • Moritz Hunzinger — (* 26. Januar 1959 in Frankfurt am Main) war bis 2004 als ein deutscher Public Relations Berater tätig. Von 1979 bis 2004 war er Vorsitzender des Vorstands der Action Press Holding AG, vormalig Hunzinger Information AG. Seit 1. März 2007 ist er… …   Deutsch Wikipedia

  • Institut für angewandte Sozialwissenschaft — Das infas (Institut für angewandte Sozialwissenschaft GmbH) ist ein privates und unabhängiges Marktforschungsinstitut und Sozialforschungsinstitut, das Forschungs und Beratungsleistungen für Unternehmen aller Branchen, für die Wissenschaft, die… …   Deutsch Wikipedia

  • Institut für angewandte Sozialwissenschaft GmbH — Das infas (Institut für angewandte Sozialwissenschaft GmbH) ist ein privates und unabhängiges Marktforschungsinstitut und Sozialforschungsinstitut, das Forschungs und Beratungsleistungen für Unternehmen aller Branchen, für die Wissenschaft, die… …   Deutsch Wikipedia

  • Senat Momper — Walter Momper und Tino Schwierzina (6. Mai 1990) Der Senat Momper amtierte vom 16. März 1989 bis zum 24. Januar 1991 zunächst als Regierung von West Berlin und nach der deutschen Wiedervereinigung am 3. Oktober 1990 gemeinsam mit dem… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»