Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

indulgence

  • 1 clementia

    indulgence, forbearance, humanity, mercy, gentleness, etc.

    Latin-English dictionary of medieval > clementia

  • 2 obsequium

    indulgence, pliancy, submission.

    Latin-English dictionary of medieval > obsequium

  • 3 venia

        venia ae, f    [VAN-], indulgence, kindness, grace, favor: ab Iove ceterisque dis pacem ac veniam peto: precor hanc veniam supplici des, ut, etc., L.: Caesar tibi petenti veniam non dedit: da veniam hanc mihi, do me this favor, T.: Extremam hanc oro veniam, this last kindness, V.: cum data esset venia eius diei, indulgence for that day, L.—Esp., in the phrase, bonā veniā, or cum bonā veniā; with audire, kindly, with favor, without prejudice: bonā veniā me audies: cum bonā veniā, quaeso, audiatis id quod invitus dico, L.— With verbs of saying, by your leave, with your permission, without offence, respectfully: nisi vero (bonā veniā huius optimi viri dixerim) tu, etc.: bonā hoc tuā veniā dixerim: bonā veniā vestrā liceat, etc., L.— Permission: veniā petitā puerum ad canendum ante tibicinem cum statuisset, L.: datā veniā seducit filiam ac nutricem, L.—Forbearance, forgiveness, pardon, remission: errati veniam impetrare: pacem veniamque impetrare a victoribus, L.: maximorum scelerum: veniam tuis dictis Supplice voce roga, O.: peccatis veniam poscens, H.
    * * *
    favor, kindness; pardon; permission; indulgence

    Latin-English dictionary > venia

  • 4 delicia

    I
    corner beam supporting a section of an outward-sloping roof; gutter (L+S); luxurious habits/self-indulgence; airs, manners of superiority; caprices/whims; ornaments/decorations; erotic verse; charms; elegant/affected manners/mannerism
    II
    favorite/pet/darling/beloved (usu pl.); man w/exquisite taste/gourmet; voluptury luxurious habits/self-indulgence; airs, manners of superiority; caprices/whims; ornaments/decorations; erotic verse; charms; elegant/affected manners/mannerism
    III
    pleasure/delight/fun (usu. pl.), activity affording enjoyment, luxuries; toys; luxurious habits/self-indulgence; airs, manners of superiority; caprices/whims; ornaments/decorations; erotic verse; charms; elegant/affected manners/mannerism

    Latin-English dictionary > delicia

  • 5 venia

    vĕnĭa, ae, f. [akin to veneror, q. v.], complaisance, indulgence, kindness, obliging disposition or conduct, mercy, grace, favor (class.; cf. indulgentia), most usual in the phrase veniam dare, to grant a favor, be favorable, to comply, consent.
    I.
    In gen.: Jane, Juppiter, Mars pater, etc.... vos precor, veneror, veniam peto feroque uti populo Romano Quiritium vim victoriamque prosperetis, an old formula of prayer in Liv. 8, 9, 7:

    ab Jove Opt. Max. ceterisque dis pacem ac veniam peto precorque ab iis, ut, etc.,

    Cic. Rab. Perd. 2, 5:

    quaeso a vobis, ut in hac causā mihi detis hanc veniam, ut, etc.,

    id. Arch. 2, 3; cf.:

    precor hanc veniam supplici des, ut, etc.,

    Liv. 30, 12, 14:

    dabis hanc veniam, mi frater, ut, etc.,

    Cic. de Or. 1, 6, 23:

    Caesar tibi petenti veniam non dedit,

    id. Q. Fr. 3, 1, 11:

    datur haec venia antiquitati, ut miscendo humana divinis, primordia urbium augustiora faciat, Liv. prooem. § 7: mi gnate, da veniam hanc mihi: reduc illam,

    Ter. Hec. 4, 2, 29:

    extremam hanc oro veniam, miserere sororis,

    Verg. A. 4, 435:

    datur petentibus venia,

    Caes. B. G. 7, 15:

    veniam petenti dedit,

    Hirt. B. G. 8, 48; Cic. Att. 5, 21, 12:

    veniam quoque a deis spei alicujus audacioris petimus, in sinum spuendo,

    Plin. 28, 4, 7, § 35:

    veniam mihi quam gravate pater dedit de Chrysalo!

    Plaut. Bacch. 3, 6, 3:

    cum data esset venia ejus diei,

    when indulgence had been granted for that day, Liv. 26, 17, 12:

    nobile illud nepenthes oblivionem tristitiae veniamque afferens,

    a complaisant, mild disposition, Plin. 25, 2, 5, § 12.—
    B.
    Permission to do any thing, esp. In phrases: veniam petere (poscere) and veniam dare;

    veniā petitā puerum ad canendum ante tibicinem cum statuisset,

    Liv. 7, 2, 9:

    petere veniam legatis mittendis,

    id. 33, 11, 3:

    veniam dicendi ante alios exposcere,

    Tac. A. 12, 5:

    datā veniā seducit filiam ac nutricem,

    Liv. 3, 48, 5; cf.

    the context: qui censerent, dandam ceteris veniam talium conjugiorum,

    Suet. Claud. 26.—
    C.
    Bonā veniā or cum bonā veniā.
    1.
    With audire, kindly, with favor, without prejudice:

    bonā veniā me audies,

    Cic. N. D. 1, 21, 59; cf.:

    vos oro atque obsecro, judices, ut attente bonāque cum veniā verba mea audiatis,

    id. Rosc. Am. 4, 9:

    cum bonā veniā se auditurum,

    Liv. 29, 1, 7:

    cum bonā veniā, quaeso, audiatis id quod invitus dico,

    id. 29, 17, 6.—
    2.
    With verbs of saying (mostly parenthet.), by your good leave, with your permission, without offence, etc.:

    nisi vero (bonā veniā hujus optimi viri dixerim) tu, etc.,

    Cic. de Or 1, 57, 242:

    bonā hoc tuā veniā dixerim,

    id. Div 1, 15, 25:

    atqui, frater, bonā tuā veniā dixerim ista sententia maxime fallit imperitos,

    id. Leg. 3, 15, 34:

    bonā veniā vestrā liceat, etc., Liv 6, 40, 10: primum abs te hoc bonā veniā peto... mihi ut respondeas,

    Ter. Phorm. 2, 3, 31:

    oravit etiam bonā veniā Quirites, ne quis, etc.,

    Liv. 7, 41, 3.—Rarely veniā alone:

    neminem ex his, quos eduxeram mecum (veniā sit dicto) ibi amisi,

    Plin. Ep. 5, 6, 46.—
    II.
    In partic., forbearance in view of any wrong that has been done, forgiveness, pardon, remission:

    venia est poenae meritae remissio,

    Sen. Clem. 2, 7:

    errati veniam impetrare,

    Cic. Lig. 1, 1:

    pacem veniamque impetrare a victoribus,

    Liv. 37, 45, 7:

    veniam et impunitatem dare,

    Cic. Phil. 8, 11, 32; cf.:

    cui non apud senatum... maximorum scelerum venia ulla ad ignoscendum duci possit,

    id. Pis. 41, 98; id. Part. Or. 37, 131:

    cui errato nulla venia, recte facto exigua laus proponitur,

    id. Agr. 2, 2, 5:

    cede deae, veniamque tuis, temeraria, dictis Supplice voce roga,

    Ov. M. 6, 32; Hor. S. 1, 3, 75; id. Ep. 2, 1, 78: aliquem veniā donare [p. 1969] in praeteritum, Suet. Dom. 9:

    veniā dignus,

    Quint. 1, 5, 11; cf.:

    legere cum veniā,

    id. 10, 1, 72.

    Lewis & Short latin dictionary > venia

  • 6 clēmenter

        clēmenter adv. with comp.    [clemens], quietly, placidly, tranquilly, calmly: si quid est factum clementer: hominem accepit.—By degrees, gradually: iuga clementius adire, Ta.: editum iugum, Ta. —With forbearance, mildly, with indulgence: ius dicere, Cs.: ductis militibus, i. e. without plundering, L.
    * * *
    clementius, clementissime ADV
    leniently, mercifully; mildly/softly; slowly/at an easy rate/gradually, gently

    Latin-English dictionary > clēmenter

  • 7 clēmentia

        clēmentia ae, f    [clemens], moderation, mildness, forbearance, benignity, clemency, mercy: clementiā in eos uti, Cs.: nihil magno viro dignius clementiā: victoris: monimentum clementiae suae: clementiā concordiam ordinum stabiliri, L.
    * * *
    mercy/clemency; compassion; indulgence/forbearance; gentleness, mildness, calm

    Latin-English dictionary > clēmentia

  • 8 con-dōnō

        con-dōnō āvī, ātus, āre,    to give, present, deliver, surrender, abandon: apothecas hominibus: hereditatem alicui, to adjudge. — To remit, acquit of: pecunias creditas debitoribus. — With two accs.: Argentum quod habes, condonamus te, T.: habeo alia multa quae nunc condonabitur, T.—Fig., to give up, render, surrender, deliver up, sacrifice, devote: aliquid dicioni alicuius: huius vitam matris crudelitati: consuli Achaiam: seque vitamque suam rei p., S.: suum dolorem eius voluntati, Cs. — To pardon, remit, overlook, forbear to punish: crimen nobis: uti scelus condonaretur, S.: alterius lubidini male facta, i. e. out of indulgence to, S.: trīs fratres non solum sibi ipsis, sed etiam rei p., i. e. for the sake of: tibi condonatus est ille: filium sibi, L.: Divitiaco fratri (Dumnorigem), Cs.

    Latin-English dictionary > con-dōnō

  • 9 diffutūtus

        diffutūtus adj.,     exhausted by indulgence, Ct.

    Latin-English dictionary > diffutūtus

  • 10 effutuō (ecf-)

        effutuō (ecf-) —, ūtus, ere    [ex + futuo], to exhaust by indulgence: ecfututa latera, Ct.

    Latin-English dictionary > effutuō (ecf-)

  • 11 facilitās

        facilitās ātis, f    [facilis], easiness, ease, facility, readiness: in bonis rebus: partiendi spatia, Ta.: poscendi, privilege, Ta. — Willingness, readiness, good-nature, courteousness, affability, accessibility: Patris inepta, foolish indulgence, T.: amicitia ad omnem facilitatem proclivior: in audiendo: animi: sermonis: actio facilitatem significans.
    * * *
    facility; readiness; good nature; levity; courteousness

    Latin-English dictionary > facilitās

  • 12 indulgentia

        indulgentia ae, f    [indulgens], a yielding, indulgence, forbearance: Caesaris in se, Cs.: mea in illum (conlegam): corporis.—Tenderness, fondness, affection, favor: patria: in huius (matris) indulgentiā educatus, Ta.: Capua luxurians indulgentiā fortunae, L.: materiam sibi ducis indulgentia quaerit, Iu.: caeli, mildness, V.: qui indulgentiā filiarum commovemini, etc.
    * * *
    leniency, concession, pardon; kindness, gentleness

    Latin-English dictionary > indulgentia

  • 13 inrītāmentum (irr-)

        inrītāmentum (irr-) ī, n    [inrito], an incitement, incentive, provocation, inducement, stimulus: inritamentis iras militum acuere, L.: gulae, S.: pacis, Ta.: opes, inritamenta malorum, O.: posita veno inritamenta luxui, inducements to indulgence, Ta.

    Latin-English dictionary > inrītāmentum (irr-)

  • 14 laxāmentum

        laxāmentum ī, n    [laxo], a relaxation, mitigation, alleviation, respite: si quid laxamenti a bello Samnitium esset, L.: dare laxamentum legi, indulgence: leges nihil laxamenti habere, L.
    * * *
    respite, relaxation, mitigation, alleviation; opportunity; free space/time

    Latin-English dictionary > laxāmentum

  • 15 lūxus

        lūxus ūs (dat. lūxū, S.)    [LIC-], excess, indulgence, luxury, debauchery: adulescens luxu perditus, T.: in vino ac luxu: omnia luxu antecapere, S.: per luxum aetatem agere, i. e. luxuriously, S.: turpi luxu, Iu.— Splendor, pomp, magnificence, state: domus regali luxu Instruitur, V.: erudito luxu, Ta.
    * * *
    luxury, soft living; sumptuousness

    Latin-English dictionary > lūxus

  • 16 obsequium

        obsequium ī, n    [SEC-], compliance, yieldingness, complaisance, indulgence: Obsequium amicos parit, T.: Antonium obsequio mitigavi: ventris, i. e. gluttony, H.: peritura amantis Obsequio, to her lover, O.: Flectitur obsequio ramus, by its pliancy, O.—Obedience, allegiance: in populum R., L.: erga vos, L.
    * * *
    compliance (act/form/sex/orders); consideration/deference/solicitude; services; obedience/allegiance/discipline (military); tractability/docility (animals); servility/subservience/obsequiousness; ceremony (Bee); attendance; retinue

    Latin-English dictionary > obsequium

  • 17 patientia

        patientia ae, f    [patiens], the quality of suffering, patience, endurance, submission: in inopiā patientiāque permanent, Cs.: famis et frigoris: paupertatis.— Forbearance, indulgence, lenity: patientiam proponit suam, cum, etc., Cs.: quousque tandem abutere patientiā nostrā?: levius fit patientiā alqd, H.— Humility: quem duplici panno patientia velat, H.— Submission to lust, C.— Submissiveness, subjection: Britanniam uno proelio veteri patientiae restituit, Ta.
    * * *
    endurance/hardiness; patience/persistence; apathy; sufferance; hardship; tolerance/forbearance; complaisance/submissiveness; submission by prostitute

    Latin-English dictionary > patientia

  • 18 ūltiō

        ūltiō ōnis, f    [cf. ulciscor], a taking vengeance, avenging, revenge: quamquam serum auxilium perditis erat, tamen ultionem petens, L.: infirmi est animi voluptas Ultio, Iu.: prima est haec ultio, i. e. punishment, Iu.— A wreaking, indulgence: irae, L.
    * * *
    revenge, vengeance, retribution

    Latin-English dictionary > ūltiō

  • 19 aplestia

    surfit, escess; escessive amount/supply/indulgence/consumption/gluttony

    Latin-English dictionary > aplestia

  • 20 spatula

    flat piece (wood); (for splint); little palm branch (L+S); leg, broad piece; wantonness, sensual indulgence; lewdness (L+S); volupuousness

    Latin-English dictionary > spatula

См. также в других словарях:

  • indulgence — [ ɛ̃dylʒɑ̃s ] n. f. • 1190 sens 2; lat. indulgentia « bonté », puis « remise d une peine » 1 ♦ (1564) Facilité à excuser, à pardonner. ⇒ bienveillance, bonté, charité, clémence, compréhension, générosité, humanité, longanimité, mansuétude,… …   Encyclopédie Universelle

  • indulgence — Indulgence. s. f. Bonté & facilité à excuser & pardonner les fautes. Grande indulgence, user d indulgence. avoir de l indulgence pour une personne, trop d indulgence. son indulgence fut cause, &c. Il signifie aussi, Cette remission des peines que …   Dictionnaire de l'Académie française

  • indulgence — (n.) mid 14c., freeing from temporal punishment for sin, from O.Fr. indulgence or directly from L. indulgentia complaisance, fondness, remission, from indulgentem (nom. indulgens) indulgent, kind, tender, fond, prp. of indulgere be kind, yield,… …   Etymology dictionary

  • Indulgence — In*dul gence, n. [L. indulgentia: cf. F. indulgence.] [1913 Webster] 1. The act of indulging or humoring; the quality of being indulgent; forbearance of restrain or control. [1913 Webster] If I were a judge, that word indulgence should never… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Indulgence — In*dul gence, v. t. To grant an indulgence to. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • indulgence — [in dul′jəns] n. [OFr < L indulgentia] 1. an indulging or being indulgent 2. a thing indulged in 3. the act of indulging oneself, or giving way to one s own desires 4. a favor or privilege 5. Business an extension of time to make payment on a… …   English World dictionary

  • indulgence — I noun accordance, acquiescence, allowance, approval, benevolence, benignltas, clearance, clemency, compassion, favor, forgiveness, generosity, generousness, grant, gratification, gratification of desire, humoring, inabstinence, Indulgentia,… …   Law dictionary

  • indulgence — forbearance, tolerance, clemency, mercifulness, leniency (see under FORBEARING) Analogous words: *mercy, charity, lenity, grace: kindness, benignancy or benignity, benignness, kindliness (see corresponding adjectives at KIND): mildness,… …   New Dictionary of Synonyms

  • indulgence — [n] luxury; gratification allowance, appeasement, attention, babying*, coddling*, courtesy, endurance, excess, extravagance, favor, favoring, fondling, fondness, forbearance, fulfillment, goodwill, gratifying, hedonism, immoderation, intemperance …   New thesaurus

  • indulgence — Indulgence, Est trop grand bandon et licence qu on donne aucunesfois aux jeunes gens, Indulgentia. Indulgences, Veniae …   Thresor de la langue françoyse

  • indulgence — ► NOUN 1) the action or fact of indulging. 2) a thing that is indulged in; a luxury. 3) the state or attitude of being indulgent or tolerant. 4) an extension of the time in which a bill or debt has to be paid. 5) chiefly historical (in the Roman… …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»