Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

indŏcĭlis

  • 1 indocilis

    indŏcĭlis, e [st1]1 [-] qu'on ne peut pas instruire, indocile.    - nimis indociles quidam tardique sunt, Cic. Nat. 1: il y a des gens particulièrement indociles et lents d'esprit. [st1]2 [-] rebelle.    - avec gén. vir indocilis pacisque modique, Sil. 12: héros rebelle à la paix et à la mesure.    - avec dat. natio indocilis quieti, Sil. 11, 11: nation rebelle au repos. [st1]3 [-] qui ne peut se faire à, incapable.    - avec inf. indocilis pauperiem pati, Hor. C. 1: incapable de supporter la pauvreté.    - et laeta et tristia ferre indocilis, Sil. 12: incapable de supporter la bonne comme la mauvaise fortune. [st1]4 [-] ignorant, qui ne sait pas.    - Virg. En. 8, 321.    - indocilis cæli, Plin. 18, 226: qui n'entend rien au temps. [st1]4 [-] qui n'est pas apte à.    - arbores indociles nasci alibi... Plin. 14, pr. 1: arbres qui ne peuvent naître ailleurs... [st1]5 [-] qu'on ne peut enseigner.    - indocilis usus disciplina, Cic. Ac. 2, 2: les leçons de l'expérience qui ne s'enseignent pas. [st1]6 [-] non appris, non enseigné.    - Prop. 1, 2, 12.
    * * *
    indŏcĭlis, e [st1]1 [-] qu'on ne peut pas instruire, indocile.    - nimis indociles quidam tardique sunt, Cic. Nat. 1: il y a des gens particulièrement indociles et lents d'esprit. [st1]2 [-] rebelle.    - avec gén. vir indocilis pacisque modique, Sil. 12: héros rebelle à la paix et à la mesure.    - avec dat. natio indocilis quieti, Sil. 11, 11: nation rebelle au repos. [st1]3 [-] qui ne peut se faire à, incapable.    - avec inf. indocilis pauperiem pati, Hor. C. 1: incapable de supporter la pauvreté.    - et laeta et tristia ferre indocilis, Sil. 12: incapable de supporter la bonne comme la mauvaise fortune. [st1]4 [-] ignorant, qui ne sait pas.    - Virg. En. 8, 321.    - indocilis cæli, Plin. 18, 226: qui n'entend rien au temps. [st1]4 [-] qui n'est pas apte à.    - arbores indociles nasci alibi... Plin. 14, pr. 1: arbres qui ne peuvent naître ailleurs... [st1]5 [-] qu'on ne peut enseigner.    - indocilis usus disciplina, Cic. Ac. 2, 2: les leçons de l'expérience qui ne s'enseignent pas. [st1]6 [-] non appris, non enseigné.    - Prop. 1, 2, 12.
    * * *
        Indocilis, et hoc indocile, pen. corr. Plin. Indocile, à qui on ne peult rien apprendre.
    \
        Indocilis caeli agricola. Plin. A qui on ne peult apprendre la nature du ciel.
    \
        Indocili gutture vernat auis. Ouid. De son gosier qui n'a point esté apprins par autruy, A qui on n'a point apprins à chanter, L'oiseau se degoise au printemps, et chante son chant naturel et ramage.
    \
        Indocili numero cantat fossor. Ouid. Par mesure qu'il scait de nature, et qu'il n'a point apprins par art.
    \
        Indociles vias currit lympha. Proper. Son chemin naturel, et que personne ne luy a enseigné ne monstré.

    Dictionarium latinogallicum > indocilis

  • 2 indocilis

    indocilis, indocile ADJ
    unteachable, ignorant

    Latin-English dictionary > indocilis

  • 3 indocilis

    in-docilis, e, I) nicht lehrbar, A) v. dem, der nicht unterrichtet werden kann, nicht belehrbar, nicht unterrichtbar, ungelehrig, schwer etw. lernend, 1) eig.: homo, Cic.: hirundo, Plin.: grex, Hor. – mit Genet., pacis modique, Sil. 12, 726: rerum, Claud. epigr. 2, 9: rationis, Frontin. 1, 11, 13: caeli, Plin. 18, 226. – m. Dat., quieti, Sil. 11, 11. – m. Infin., Hor. carm. 1 1, 18. Sil. 13, 310 u.a. Lucan. 5, 539. Stat. Theb. 6, 313 u. silv. 5, 2, 33. Claud. rapt. Pros. 1, 69 u. 2, 30. – 2) meton., ungelehrt = unwissend, unkundig, unerfahren, genus, Verg.: auriga, Sil. – m. Genet., indocilis caeli agricola, Plin. – u. = ungebildet, roh, guttur (avis), Ov. – u. = ungeschickt zu etw., terra ind. Cereri, Sil.: arbores indociles nasci alibi, Plin. – B) von dem, was nicht gelehrt werden kann, unlehrbar, usus disciplina, Cic. Acad. 2, 2. – II) nicht gelehrt, ungelernt, viae, Prop. 1, 2, 12: numerus, kunstlose, Ov. trist. 4, 1, 6.

    lateinisch-deutsches > indocilis

  • 4 indocilis

    in-docilis, e, I) nicht lehrbar, A) v. dem, der nicht unterrichtet werden kann, nicht belehrbar, nicht unterrichtbar, ungelehrig, schwer etw. lernend, 1) eig.: homo, Cic.: hirundo, Plin.: grex, Hor. – mit Genet., pacis modique, Sil. 12, 726: rerum, Claud. epigr. 2, 9: rationis, Frontin. 1, 11, 13: caeli, Plin. 18, 226. – m. Dat., quieti, Sil. 11, 11. – m. Infin., Hor. carm. 1 1, 18. Sil. 13, 310 u.a. Lucan. 5, 539. Stat. Theb. 6, 313 u. silv. 5, 2, 33. Claud. rapt. Pros. 1, 69 u. 2, 30. – 2) meton., ungelehrt = unwissend, unkundig, unerfahren, genus, Verg.: auriga, Sil. – m. Genet., indocilis caeli agricola, Plin. – u. = ungebildet, roh, guttur (avis), Ov. – u. = ungeschickt zu etw., terra ind. Cereri, Sil.: arbores indociles nasci alibi, Plin. – B) von dem, was nicht gelehrt werden kann, unlehrbar, usus disciplina, Cic. Acad. 2, 2. – II) nicht gelehrt, ungelernt, viae, Prop. 1, 2, 12: numerus, kunstlose, Ov. trist. 4, 1, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indocilis

  • 5 indocilis

    in-docilis, e
    1) с трудом воспринимающий, не поддающийся выучке, непонятливый, бестолковый (grex H; i. et tardus C; i. et obliviosus Ap)
    2) непривыкший, неспособный (i. pauperiem pati H; i. quieti (dat.), но: pacis modique Sil): непригодный
    arbor i. nasci alĭbi PM — дерево, которое нигде больше расти не может
    3) неопытный, несведущий, невежественный ( genus V)
    4) грубый ( guttur O); неумелый, примитивный
    5) недоступный, с трудом усваиваемый, трудный ( disciplina C)
    6) неизученный, незнакомый, неведомый ( indociles currere vias Prp)

    Латинско-русский словарь > indocilis

  • 6 indocilis

    in-dŏcĭlis, e, adj. [2. in-doceo].
    I. A.
    Lit. (class): quia nimis indociles quidam tardique sunt, Cic. N. D. 1, 5, 12; so,

    hebetes et indociles homines,

    Quint. 1, 1, 2:

    hirundines,

    Plin. 10, 45, 62, § 128.— Poet. with gen.:

    pacis,

    Sil. 12, 726. —With dat.:

    quieti,

    Juv. 11, 11.—With inf.:

    pauperiem pati,

    Hor. C. 1, 1, 18:

    loqui,

    Luc. 5, 539; Sil. 13, 310:

    teneri,

    Stat. Th. 6, 313. —Of the things to be taught:

    sed incredibilis quaedam ingenii magnitudo non desideravit indocilem usus disciplinam,

    Cic. Ac. 2, 1, 2. —
    B.
    Transf., untaught, unlearned, ignorant ( poet. and post-Aug.):

    genus,

    Verg. A. 8, 321:

    agricola caeli,

    Plin. 18, 25, 60, § 226.—Of inanim. and abstr. things, untaught, rude:

    indocili numero,

    Ov. Tr. 4, 1, 6.— Unapt, unfit for any thing:

    arbores nasci alibi, quam ubi coepere,

    Plin. 14 prooem. init. § 1.—
    * II.
    (= non doctus.) Untaught, not shown:

    et sciat indociles currere lympha vias,

    Prop. 1, 2, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > indocilis

  • 7 indocilitas

    indocilitās, ātis f. [ indocilis ]

    Латинско-русский словарь > indocilitas

  • 8 indocilitas

    indocilitās, ātis, f. (indocilis), die Ungelehrigkeit, Apul. de dogm. Plat. 2, 4.

    lateinisch-deutsches > indocilitas

  • 9 indocilitas

    indocilitās, ātis, f. (indocilis), die Ungelehrigkeit, Apul. de dogm. Plat. 2, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indocilitas

  • 10 grex

        grex gregis, m    a flock, herd, drove, swarm: pecudes dispulsae sui generis sequuntur greges: greges armentorum: lanigeri, V.: Dux gregis, ram, O.: balantūm, V.: avium, H.: armenta gregesve, O.—Prov.: grex totus in agris Unius scabie cadit, Iu.—A company, society, troop, band, crowd, throng, set, clique: ancillarum, T.: honestissimorum hominum greges: Scribe tui gregis hunc, i. e. your intimates, H.: grege facto inrumpere, in a body, S.: ego forsitan propter multitudinem patronorum in grege adnumerer: indocilis, H.— A company of actors: alius, T.
    * * *
    flock, herd; crowd; company, crew; people/animals assembled; set/faction/class

    Latin-English dictionary > grex

  • 11 grex

    grex, grĕgis, m. ( fem., Lucil. ap. Charis. p. 72 P.; Lucr. 2, 662; Inscr. ap. Maff. Mus. Veron. 127, 4) [Sanscr. root jar-, come together; Gr. ageirô, agora], a flock, herd, drove, swarm (cf.: armentum, jumentum, pecus).
    I.
    Lit., of animals:

    pecudes dispulsae sui generis sequuntur greges,

    Cic. Att. 7, 7, 7; cf.:

    greges armentorum reliquique pecoris,

    id. Phil. 3, 12, 31:

    nobilissimarum equarum,

    id. Verr. 2, 2, 7, § 20:

    asinorum,

    Varr. R. R. 2, 6, 2:

    lanigeri,

    Verg. G. 3, 287:

    vir gregis ipse caper,

    id. E. 7, 7; cf.:

    dux gregis,

    i. e. a bull, Ov. A. A. 1, 326:

    elephantorum,

    Plin. 5, 1, 1, § 5:

    porcorum,

    Juv. 2, 80:

    pavonum,

    Varr. R. R. 3, 6, 2:

    anserum,

    id. ib. 3, 10, 1:

    anatum,

    id. ib. 3, 11, 1:

    avium,

    Hor. Ep. 1, 3, 19.—Opp. to armenta, of small cattle:

    non ego sum pastor, non hic armenta gregesve,

    Ov. M. 1, 513; 4, 635; Tib. 1, 5, 28.—Prov.:

    grex totus in agris Unius scabie cadit,

    Juv. 2, 79. —
    II.
    Transf.
    A.
    Of a number of persons, in a good or bad sense, a company, society, troop, band, crowd.
    1.
    In gen.:

    in hunc igitur gregem P. Sullam ex his honestissimorum hominum gregibus reicietis?

    Cic. Sull. 28, 77:

    amicorum,

    id. Att. 1, 18, 1; cf.:

    scribe tui gregis hunc,

    i. e. receive him into the number of your friends, Hor. Ep. 1, 9, 13:

    philosophorum,

    Cic. de Or. 1, 10, 42:

    ille virorum (of the Fabians),

    Sil. 7, 58:

    Cethegus libertos suos orabat, uti grege facto cum telis ad se irrumperent,

    i. e. in a body, Sall. C. 50, 2; id. J. 58, 3:

    quos respexit rex grege facto venientes,

    Liv. 8, 24, 13:

    ne servi quidem uno grege profugiunt dominos,

    i. e. all together, Curt. 10, 2, 12:

    ego forsitan propter multitudinem patronorum in grege annumerer,

    Cic. Rosc. Am. 32, 89:

    Epicuri de grege porcus,

    Hor. Ep. 1, 4, 16:

    grex contaminatus turpium virorum,

    id. C. 1, 37, 9:

    venalium,

    Plaut. Cist. 4, 2, 67:

    indocilis,

    Hor. Epod. 16, 37:

    cum populum gregibus comitum premit spoliator,

    Juv. 1, 46.—
    2.
    In partic., of players or charioteers, a company, troop, band: si voltis adplaudere hunc gregem et fabulam, Plaut. Ps. 5, 2, 33; id. Cas. prol. 22; Ter. Heaut. prol. 45; id. Phorm. prol. 32; Petr. 80; Inscr. Grut. 1024, 5; Inscr. ap. Marin. Frat. Arv. p. 257.—
    B.
    Of things (very rare):

    virgarum,

    a bundle of rods, Plaut. Ps. 1, 3, 99.

    Lewis & Short latin dictionary > grex

  • 12 indocilitas

    indŏcĭlĭtas, ātis, f. [indocilis], unteachableness, indocility (post-class.), App. Dogm. Plat. 2, p. 14 med.

    Lewis & Short latin dictionary > indocilitas

См. также в других словарях:

  • indocilis — index intractable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • indocile — [ ɛ̃dɔsil ] adj. • 1490; lat. indocilis → docile ♦ Littér. Qui n est pas docile, difficile à diriger. Enfant, écolier indocile. ⇒ désobéissant, dissipé, entêté, rebelle, récalcitrant. Par ext. Caractère indocile. ⊗ CONTR. Docile, obéissant,… …   Encyclopédie Universelle

  • The Magic Circle — For other uses, see Magic circle (disambiguation). The Magic Circle The Magic Circle Theatre Motto Indocilis Privata Loqui (not apt to disclose secrets) …   Wikipedia

  • indócil — (Del lat. indocilis.) ► adjetivo Que no tiene docilidad: ■ es un niño indócil y rebelde. SINÓNIMO desobediente * * * indócil adj. No dócil. Difícil de dirigir, de educar o de manejar o trabajar. ⇒ Desobediente, *rebelde. * * * indócil. (Del lat.… …   Enciclopedia Universal

  • apprendre — Apprendre, Discere, Addiscere, Condiscere, Comprehendere. Apprendre par coeur, Animo indipisci, Ediscere. Apprendre par avant, Praediscere. Qui apprend aisement, Docilis. Celuy ou celle qui apprend d un autre, Discipulus, Discipula. Apprendre d… …   Thresor de la langue françoyse

  • Indocile — In*doc ile, a. [L. indocilis: cf. F. indocile. See {In } not, and {Docile}.] Not teachable; indisposed to be taught, trained, or disciplined; not easily instructed or governed; dull; intractable. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • indocile — adjective Etymology: Middle French, from Latin indocilis, from in + docilis docile Date: 1603 unwilling or indisposed to be taught or disciplined ; intractable • indocility noun …   New Collegiate Dictionary

  • Society of Merchant Venturers — Motto Indocilis Pauperiem Pati Formation 13th century Type Private Headquarters …   Wikipedia

  • Dusky Brocade — Scientific classification Kingdom …   Wikipedia

  • Apamea (moth genus) — Apamea Apamea lithoxylaea Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Christoph Saxe — (auch: Saxius, Sachsius; * 13. Januar 1714 in Eppendorf; † 3. Mai 1806 in Utrecht) war ein deutscher Historiker und Professor an der Universität Utrecht. Inhaltsver …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»