-
1 stīpendiārius
stīpendiārius adj. [stipendium], of tribute, liable to impost, contributing, tributary: civitas, Cs.: vectigal, i. e. a yearly impost.—As subst m., a tributary, payer of tribute: vectigalis stipendiariusque populi R., L.: quos vectigalīs aut stipendiarios fecerant, i. e. compelled to grant supplies or to pay tribute: vectigalem ac stipendiariam Italiam Africae facere, i. e. completely to subject, L.— Receiving pay, serving for pay, mercenary: postquam stipendiarii facti sunt, L.* * *stipendiaria, stipendiarium ADJmercenary; paying tribute in the form of cash -
2 sti_pendiarius
stī̆pendĭārĭus, a, um, adj. [id.].I.Of or belonging to tribute, liable to impost or contribution, tributary (of imposts payable in money; whereas vectigalis denotes those payable in kind; the former was held to be the most humiliating; cf. Liv. 37, 55 fin.):II.civitas,
Caes. B. G. 1, 30; Liv. 38, 39; 28, 25, 9:Aedui,
Caes. B. G. 1, 36:oppidum,
Plin. 5, 4, 4, § 29:provincia,
Flor. 2, 17: vectigal, i. e. a fixed yearly impost or contribution in money, Cic. Verr. 2, 3, 6, § 12:praedia,
Gai. Inst. 2, 21.— Plur. subst.: stī̆pendĭārĭi, ōrum, m., tributaries (in money;whereas vectigales in kind): socii stipendiariique populi Romani,
Cic. Div. in Caecil. 3, 7; id. Balb. 9, 24; id. Leg. 3, 18, 41; Caes. B. G. 7, 10; (opp. vectigales) Cic. Verr. 2, 4, 60, § 134; id. Prov. Cons. 5, 10; cf. Liv. 24, 47; 37, 55 fin.—Sing.:vectigalis stipendiariusque et servus populi Romani (Hannibal),
Liv. 21, 41, 7.—In milit. lang., receiving pay, serving for pay, stipendiary:(Romani) postquam stipendiarii facti sunt,
Liv. 8, 8, 3: cohortes, Auct. B. Afr. 43. -
3 stipendiarii
stī̆pendĭārĭus, a, um, adj. [id.].I.Of or belonging to tribute, liable to impost or contribution, tributary (of imposts payable in money; whereas vectigalis denotes those payable in kind; the former was held to be the most humiliating; cf. Liv. 37, 55 fin.):II.civitas,
Caes. B. G. 1, 30; Liv. 38, 39; 28, 25, 9:Aedui,
Caes. B. G. 1, 36:oppidum,
Plin. 5, 4, 4, § 29:provincia,
Flor. 2, 17: vectigal, i. e. a fixed yearly impost or contribution in money, Cic. Verr. 2, 3, 6, § 12:praedia,
Gai. Inst. 2, 21.— Plur. subst.: stī̆pendĭārĭi, ōrum, m., tributaries (in money;whereas vectigales in kind): socii stipendiariique populi Romani,
Cic. Div. in Caecil. 3, 7; id. Balb. 9, 24; id. Leg. 3, 18, 41; Caes. B. G. 7, 10; (opp. vectigales) Cic. Verr. 2, 4, 60, § 134; id. Prov. Cons. 5, 10; cf. Liv. 24, 47; 37, 55 fin.—Sing.:vectigalis stipendiariusque et servus populi Romani (Hannibal),
Liv. 21, 41, 7.—In milit. lang., receiving pay, serving for pay, stipendiary:(Romani) postquam stipendiarii facti sunt,
Liv. 8, 8, 3: cohortes, Auct. B. Afr. 43. -
4 stipendiarius
stī̆pendĭārĭus, a, um, adj. [id.].I.Of or belonging to tribute, liable to impost or contribution, tributary (of imposts payable in money; whereas vectigalis denotes those payable in kind; the former was held to be the most humiliating; cf. Liv. 37, 55 fin.):II.civitas,
Caes. B. G. 1, 30; Liv. 38, 39; 28, 25, 9:Aedui,
Caes. B. G. 1, 36:oppidum,
Plin. 5, 4, 4, § 29:provincia,
Flor. 2, 17: vectigal, i. e. a fixed yearly impost or contribution in money, Cic. Verr. 2, 3, 6, § 12:praedia,
Gai. Inst. 2, 21.— Plur. subst.: stī̆pendĭārĭi, ōrum, m., tributaries (in money;whereas vectigales in kind): socii stipendiariique populi Romani,
Cic. Div. in Caecil. 3, 7; id. Balb. 9, 24; id. Leg. 3, 18, 41; Caes. B. G. 7, 10; (opp. vectigales) Cic. Verr. 2, 4, 60, § 134; id. Prov. Cons. 5, 10; cf. Liv. 24, 47; 37, 55 fin.—Sing.:vectigalis stipendiariusque et servus populi Romani (Hannibal),
Liv. 21, 41, 7.—In milit. lang., receiving pay, serving for pay, stipendiary:(Romani) postquam stipendiarii facti sunt,
Liv. 8, 8, 3: cohortes, Auct. B. Afr. 43. -
5 incumba
-
6 impero
impĕro, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - commander, ordonner, enjoindre. - imperare aliquid alicui: commander qqch à qqn. - imperare alicui ut: ordonner à qqn de. - imperare + prop. inf.: ordonner que. - aliquo imperante: sous les ordres de qqn. - sibi imperare, Sen.: être maître de soi. - irae imperare, Ov.: maîtriser sa colère. - fertilibus agris non imperandum est, Sen. Tranq. 17: il ne faut pas forcer les champs fertiles. - imperare naves, Nep.: faire une réquisition de navires.* * *impĕro, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - commander, ordonner, enjoindre. - imperare aliquid alicui: commander qqch à qqn. - imperare alicui ut: ordonner à qqn de. - imperare + prop. inf.: ordonner que. - aliquo imperante: sous les ordres de qqn. - sibi imperare, Sen.: être maître de soi. - irae imperare, Ov.: maîtriser sa colère. - fertilibus agris non imperandum est, Sen. Tranq. 17: il ne faut pas forcer les champs fertiles. - imperare naves, Nep.: faire une réquisition de navires.* * *Impero, imperas, penul. corr. imperare. Terent. Enjoindre, Commander d'authorité, Imperer, Seigneurier, Dominer.\Imperare animo nequiui, quin, etc. Liu. Je ne me suis peu tenir que, etc. Je n'ay peu vaincre mon courage que, etc.\Aruis imperat agricola. Virgil. Le laboureur fait porter à la terre autant de fruict qu'il veult, La terre porte du fruict autant ou selon qu'elle est labouree.\Cupiditatibus imperare, cui contrarium est Seruire cupiditatibus. Cicero. Estre maistre de ses concupiscences, Dominer sur, etc.\Dolori imperare. Plin. iunior. Vaincre la douleur.\Omnibus gentibus et nationibus terra marique imperare. Cic. Dominer, Seigneurier, Imperer.\Fortiter imperat irae. Ouid. Il retient son courroux, Il se garde de se courroucer.\Noli obsecro imperare lachrymis mihi excruciatum tuis. Plaut. Je te prie ne me tormente point par tes larmes.\Liberis imperare. Terent. Gouverner ses enfants.\- imperaui egomet mihi Omnia assentari. Terent. Je me suis deliberé de, etc.\Imperare sibi silentium. Plin. Se contraindre à ne point parler, Se garder et abstenir de parler.\Iniuriae quam grauissimam acceperat obliuisci imperauit sibi. Valer. Max. Il se contraignit à oublier le grand tort et injure qu'on luy avoit faict.\Imperare tributum dicitur princeps. Plaut. Imposer, Faire impost.\Imperabitur aliquid muneris, non recusabunt. Cic. Si on leur enjoinct quelque charge, Si on leur commande quelque chose, ils, etc.\Imperare equites ciuitatibus. Caes. Commander et ordonner que une ville face tant de gens, etc.\Obsides ciuitatibus. Caes. Commander de bailler des ostages.\Singulis Censoribus denarii trecenti ad statuam Praetoris imperati sunt. Cic. Imposez.\Pecuniam in remiges imperare. Cic. Imposer certaine somme de deniers, et commander estre levee pour souldoyer ceulx qui tirent à l'aviron.\Imperare coenam famulo. Cic. Luy commander qu'il appreste le souper.\Nuptias alicui. Quintil. Qu'il se marie.\Imperor, pen. corr. Passiuum. Horat. On me commande.\Malo imperari quam eripi mortem mihi. Seneca. J'aime mieulx estre contrainct de mourir, qu'estre contrainct de vivre. -
7 portorium
portorĭum, ĭi, n. droits de port, douane, péage, taxe.* * *portorĭum, ĭi, n. droits de port, douane, péage, taxe.* * *Portorium, portorii. Cic. Peage et passage de toute chose quelconque, Le treu, ou treuage.\Portorium vini instituere. Cic. Mettre sus, et lever un impost sur le vin qui entre en la ville.\Locare et conducere portorium. Cic. Bailler à ferme, et prendre à ferme.\Vectigal et Portorium, pro eodem dixit Plinius. Revenu.\Imponere portorium singulis rebus quaecunque venirent. Cic. Imposer, etc. -
8 vicesima
→ vicesimus.* * *→ vicesimus.* * *Vicesima, vicesimae. Cic. Impost de la vingtieme partie de vin ou autres choses, De vingt un. -
9 vicesimarius
vicesimārĭus, a, um relatif à la vingtième partie. - vicesimarium aurum, Liv.: impôt du vingtième. - vicesimārĭus, ii, m. Petr.: percepteur de l'impôt du vingtième.* * *vicesimārĭus, a, um relatif à la vingtième partie. - vicesimarium aurum, Liv.: impôt du vingtième. - vicesimārĭus, ii, m. Petr.: percepteur de l'impôt du vingtième.* * *Vicesimarius, Adiectiuum: vt Vicesimarium aurum. Liu. Receu de tel impost. -
10 vinarius
vīnārĭus, a, um relatif au vin. - vinārĭus, ii, m.: - [abcl]a - marchand de vin. - [abcl]b - Dig. ivrogne. - vas vinarium, Cic.: louche à puiser le vin.* * *vīnārĭus, a, um relatif au vin. - vinārĭus, ii, m.: - [abcl]a - marchand de vin. - [abcl]b - Dig. ivrogne. - vas vinarium, Cic.: louche à puiser le vin.* * *Vinarius, vinarii. Plaut. Sueton. Tavernier, Vinotier.\Vinarius. Vlpian. Yvrongne.\Vinarius, Adiectiuum: vt Taberna vinaria. Taverne.\Crimen vinarium. Cic. Crime de celuy qui a mis impost sur le vin. -
11 incumba
-
12 exāctiō
exāctiō ōnis, f [ex + 1 AG-], a driving out, expelling: (regum).— A driving, conduct, supervision: operum publicorum.—Fig., a collecting, exaction: pecuniae: earum (pecuniarum), L.: frumenti, Ta. — A tax, tribute, impost: acerbissima capitum atque ostiorum, poll and hearth tax.* * *exaction (tax/debt), enforcement (labor); expulsion, driving out; supervision; expulsion; supervision, enforcement; precise execution; extraction (tax/debt) -
13 portōrium
portōrium ī, n [1 PAR-], a tax, toll, duty, impost, custom, tariff: portoria reliquaque omnia vectigalia, Cs.: portorium dare: circumvectionis, a peddler's license-tax.* * *port duty; customs duty; tax -
14 stīpendium
stīpendium ī, n [stips+PAND-], a paying of tax, tax, impost, tribute, contribution (usu. in money): pendere, Cs.: conferre, L.: stipendio liberatus, Cs.: stipendi spem facere, L.— Tribute, dues: Quae finis aut quod me manet stipendium? penalty, H.— An income, stipend, salary, pay: iis stipendium de publico statuit, L.—Of soldiers: militare, L.: cum stipendium ab legionibus flagitaretur, Cs.: numerare militibus: exercitum stipendio adficere: trium mensium, Cu.— Military service, campaigning: meruisse stipendia in eo bello, to have served: stipendiis faciundis sese exercuit, S.: emereri, to serve out one's time, L.: emeritis stipendiis, i. e. at the end of their service, S.; cf. animum tamquam emeritis stipendiis libidinis secum vivere, i. e. released from the service of, etc.: homo nullius stipendi, S.: qui eorum minime multa stipendia haberet, i. e. campaigns, L.: septem et viginti enumeratis stipendiis, i. e. years of service, L.* * *tribute, stipend; pay, wages; military service -
15 vectīgal
vectīgal ālis, n [VAG-], a payment to the state, revenue, toll, tax, impost, excise, duty, tribute: neque ex portu vectigal conservari potest: vectigalia parvo pretio redempta, Cs.—A payment to a magistrate, contribution to a governor, honorarium: praetorium: aedilicium, the contribution of a province to the games held by an aedile.—Private income, revenue, rents: ex meo tenui vectigali: parva Vectigalia porrigam, etc., H.—Prov.: quam magnum vectigal sit Parsimonia.* * *tax, tribute, revenue -
16 indictio
Imen forming a levy; valuation/value/price; indicating/setting/rating valueIIimposition (of duties); duty/tax imposed, impost; declaration of war; valuation/value/price; indicating/setting/rating value -
17 exactio
exactĭo, ōnis, f. [exigo].* I.A driving out, expelling:II. A.(regum),
Cic. de Or. 1, 9, 37 (perh. only on account of the preceding exactis regibus).—In gen.:B.in exhibendis operariis,
Lact. Mort. Pers. 7, 8:quotidiana, operis,
Col. 11, 1, 26.—Hence, the supervision, conduct of a public work; cf.exactor, II. A.: operum publicorum,
Cic. Dom. 20, 51.—Far more freq.,In partic., a calling in, collecting of debts, Cic. Att. 5, 1; id. Leg. 2, 20, 51; Liv. 38, 38; Dig. 42, 8, 24:2.vectigalium,
Vulg. 2 Macc. 4, 28 et saep.—Transf., a tax, tribute, impost:III.acerbissima capitum atque ostiorum,
poll and hearth tax, Cic. Fam. 3, 8, 5: publicae, Asin. Pol. ap. Cic. Fam. 10, 32; cf.illicitae,
Tac. A. 13, 51; and: exactionum coactor (pater Horatii), Suet. Vita Hor.—A finishing, completion, Vitr. 3, 1; 6, 11; Aus. Idyll. 11, 5. -
18 illatio
I.Lit.A.In gen.:B. II.mortui,
i. e. burying, interment, Dig. 11, 7, 2, § 3 al.: FERRI, Inscr. ap. Marin. Fratr. Arv. 43.—Trop.A. B.In partic., a logical inference, conclusion:vel illativum rogamentum. quod ex acceptionibus colligitur et infertur,
App. Dogm. Plat. 3, pp. 34, 15. -
19 incumba
incumba, ae, f. [incumbo], archit. t. t., the impost or chaptrel of a pillar that bears the weight of an arch, Vitr. 6, 11. -
20 indictio
indictĭo, ōnis, f. [id.], a declaration (post-Aug.).I.In gen.:II.belli,
Flor. 4, 10, 2; Paul. ex Fest. p. 254, 34.—In partic.A. B.A space of fifteen years, Cod.Th. 11, 28, 3:SECVNDA,
Inscr. Orell. 1160.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Impost — Im post, n. [OF. impost, F. impot, LL. impostus, fr. L. impostus, p. p. of imponere to impose. See {Impone}.] 1. That which is imposed or levied; a tax, tribute, or duty; especially, a duty or tax laid by goverment on goods imported into a… … The Collaborative International Dictionary of English
impost — de la vingtiéme partie du vin ou autre chose, Vicesima vicesimae. Faire impost, Imperare tributum. Mettre sus et lever un impost sur le vin qui entre en la ville, Portorium vini instituere … Thresor de la langue françoyse
impost — Impost. s. m. Droit imposé sur certaines choses. Nouvel impost sur le vin, sur le papier, &c. Lever les imposts. diminuer les imposts. establir un nouvel impost … Dictionnaire de l'Académie française
impost — (n.) tax, duty, 1560s, from M.Fr. impost, from M.L. impostum, from neut. of L. impostus, contracted from impositus, pp. of imponere (see IMPOSTOR (Cf. impostor)) … Etymology dictionary
impòst — impost m. impôt. « Vas a la guèrra, pagar l impòst de ma misèra ! » V. Gelu … Diccionari Personau e Evolutiu
Impost — may mean: *A type of extra tax *A handicap (usually a lead weight) used in horse racing *The topmost part of an architectural column *A tax levied on imports … Wikipedia
Impost — (v. lat.), 1) indirecte Abgabe, für den Verbrauch einer Waare, z.B. des Weines, Bieres; vgl. Accise u. Steuer; daher Impostiren, besteuern; 2) (Bauk.), so v.w. Kämpfer … Pierer's Universal-Lexikon
Impost — (mittellat.), veralteter Ausdruck für Steuer … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Impóst — (mittellat.), indirekte Auflage, Steuer; Pfeilergesims (s. Kämpfer) … Kleines Konversations-Lexikon
impost — index assessment (levy), duty (tax), excise, excise (levy a tax), levy, tariff (duties) … Law dictionary
impost — impost1 [im′pōst΄] n. [OFr < ML impostus < L impositus, pp. of imponere: see IMPOSE] 1. a tax; esp., a duty on imported goods 2. Horse Racing the weight assigned to a horse in a handicap race vt. ☆ to classify (imported goods) in order to… … English World dictionary