-
1 imperitus
impĕrītus, a, um inhabile, inexpérimenté dans, mal informé, ignorant de. - imperitus rerum omnium, Cic.: neuf en toutes choses. - imperitus juris civilis: ignorant en droit civil. - imperiti, ōrum, m.: - [abcl]a - les soldats inexpérimentés. - [abcl]b - les ignorants.* * *impĕrītus, a, um inhabile, inexpérimenté dans, mal informé, ignorant de. - imperitus rerum omnium, Cic.: neuf en toutes choses. - imperitus juris civilis: ignorant en droit civil. - imperiti, ōrum, m.: - [abcl]a - les soldats inexpérimentés. - [abcl]b - les ignorants.* * *Imperitus, penul. prod. Adiectiuum. Plaut. Qui n'est point expert, Qui n'ha nulle experience, Qui n'ha rien experimenté, Un lourdault, Qui n'entend rien, Ignorant, Imperit.\Imperita multitudo. Cic. Les simples gens, Le commun populaire qui n'ha aucun scavoir.\Homo omnium rerum imperitus, quaerit quid sit ad perpendiculum. Cic. Qui n'entend rien du monde.\Imperitus expersque linguae Graecae. Plin. Qui n'entend rien en Grec. -
2 imperitus
impĕrītus ( inp-), a, um, adj. [2. inperitus], inexperienced in any thing, not knowing, unacquainted with, unskilled, ignorant, without experience (class.; syn.: ignarus, rudis; opp. prudens, callidus); constr. usually with the gen. or absol., rarely with in.(α).With gen.:(β).homines adulescentulos, inperitos rerum,
Ter. And. 5, 4, 8:summi juris peritissimus, civilis non imperitus,
Cic. Rep. 5, 3:imperitus foederis, rudis exemplorum, ignarus belli,
id. Balb. 20, 47; cf. id. de Or. 3, 44, 175: homo imperitus morum, agricola et rusticus, with no experience of life, id. Rosc. Am. 49, 143:homines barbari et nostrae consuetudinis imperiti,
Caes. B. G. 4, 22, 1; cf. id. ib. 1, 44, 17:conviciorum,
Auct. Her. 4, 10, 14:lyrae,
Quint. 1, 10, 19:poëmatum quoque non imperitus,
Suet. Aug. 89.—Absol.:(γ).homine inperito numquam quicquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:cum in theatro imperiti homines, rerum omnium rudes ignarique consederant,
Cic. Fl. 7, 16:callidum imperitus fraudasse dicitur,
id. Rosc. Com. 7, 21:sin apud indoctos imperitosque dicemus,
id. Part. 26, 92; cf. id. Rep. 1, 16:cum imperiti facile ad credendum impellerentur,
id. ib. 2, 10:uti prudentes cum imperitis manus consererent,
Sall. J. 49, 2:ne quis imperitior existimet, me, etc.,
Cic. Rosc. Am. 46, 135; so,imperitiores quidam,
Quint. 1, 10, 28:contio quae ex imperitissimis constat, etc.,
Cic. Lael. 25, 95:multitudo imperita et rudis,
Liv. 1, 19, 4.—Rarely of things:ingenium,
Plaut. Trin. 3, 2, 39:poëma imperito quodam initio fusum,
Quint. 9, 4, 114.—With in:in his non imperitus,
Vitr. 1, 1: in verbis adeo imperitus, Quint 1, 4, 27; 12, 3, 5.— Hence, adv.: impĕrītē, unskilfully, ignorantly, awkwardly:imperite absurdeque fictum,
Cic. Rep. 2, 15:dicebat Scipio non imperite,
id. Brut. 47, 175:excerpta,
Quint. 2, 15, 24.—Ellipt.: hoc imperite ( suppl. factum), Cic. Phil. 2, 32, 81.— Comp.:quid potuit dici imperitius?
Cic. Balb. 8, 20.— Sup.:cum est illud imperitissime dictum,
Cic. Balb. 11, 27. -
3 imperītus (in-p-)
imperītus (in-p-) adj. with comp. and sup, inexperienced, unversed, unfamiliar, not knowing, unacquainted with, unskilled, ignorant: homo, T.: callidum imperitus fraudasse dicitur: ne quis imperitior existimet, me, etc.: multitudo, L.: homo morum, with no experience of life: tam imperitus rerum, ut, etc., of so little experience, Cs.— Plur m. as subst: sermones imperitorum, the vulgar: cum imperitis manūs conserere, S.: contio quae ex imperitissimis constat, etc. -
4 imperitus
imperitus imperitus, a, um неопытный, несведущий -
5 imperitus
imperitus imperitus, a, um невежественный, неучёный -
6 imperitus
imperitus, a, um, unskilled, 2 C. 6:11.* -
7 imperitus
im-perītus, a, um (in u. peritus), in etw. unerfahren, ohne Erfahrung, in etw. unbewandert, einer Sache unkundig, mit etw. nicht vertraut, ein Laie od. Pfuscher in etw. (Ggstz. peritus, callidus), α) m. Genet.: imperitus nandi (Ggstz. peritus nandi), Liv. u. Tac.: iuris civilis non imperitus, Cic.: imperitus rerum (Verhältnisse), Caes.: homo imperitus morum, ohne Kenntnis des Charakters der Menschen, nicht weltklug, Cic.: homo omnium rerum imperitus, ohne alle Lebenserfahrung, Cic.: homines nostrae consuetudinis imperiti, Caes. – subst., imperitus dicendi ignarusque, Cic. – β) m. in u. Abl.: in his (doctrinis) non imperitus, Vitr.: in verbis adeo imperitus, Quint.: in testationibus faciendis esse imperitum, Quint. – γ) m. ad u. Akk., rudes et imperitas aures ad male audiendum habens, Apul. apol. 3 extr. – δ) absol.: homines imperiti, Cic.: medicus imperitus, ein Pfuscher, Cels.: imperitissimae gentes, Cels. – ingenium imperitum, Plaut.: initium imperitum, Quint. – v. Pers. oft subst., callidum imperitum fraudasse dicitur, Cic.: bes. im Plur., Cic. u.a.; Ggstz. prudentes, Sall.; Ggstz. artifices, Plin. ep.: so auch im Compar. u. Superl. subst., imperitiores quidam, Quint.: contio, quae imperitissimis constat, Cic.
-
8 imperitus
im-perītus, a, um (in u. peritus), in etw. unerfahren, ohne Erfahrung, in etw. unbewandert, einer Sache unkundig, mit etw. nicht vertraut, ein Laie od. Pfuscher in etw. (Ggstz. peritus, callidus), α) m. Genet.: imperitus nandi (Ggstz. peritus nandi), Liv. u. Tac.: iuris civilis non imperitus, Cic.: imperitus rerum (Verhältnisse), Caes.: homo imperitus morum, ohne Kenntnis des Charakters der Menschen, nicht weltklug, Cic.: homo omnium rerum imperitus, ohne alle Lebenserfahrung, Cic.: homines nostrae consuetudinis imperiti, Caes. – subst., imperitus dicendi ignarusque, Cic. – β) m. in u. Abl.: in his (doctrinis) non imperitus, Vitr.: in verbis adeo imperitus, Quint.: in testationibus faciendis esse imperitum, Quint. – γ) m. ad u. Akk., rudes et imperitas aures ad male audiendum habens, Apul. apol. 3 extr. – δ) absol.: homines imperiti, Cic.: medicus imperitus, ein Pfuscher, Cels.: imperitissimae gentes, Cels. – ingenium imperitum, Plaut.: initium imperitum, Quint. – v. Pers. oft subst., callidum imperitum fraudasse dicitur, Cic.: bes. im Plur., Cic. u.a.; Ggstz. prudentes, Sall.; Ggstz. artifices, Plin. ep.: so auch im Compar. u. Superl. subst., imperitiores quidam, Quint.: contio, quae imperitissimis constat, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > imperitus
-
9 imperitus
(adi.) imperite (adv.) неопытный, несведущий, неловкий, pro perito imperitus locatus servus (1. 27 § 34 D. 9, 2. 1. 7§8eod. 1. 1 §1 D. 11, 6).Латинско-русский словарь к источникам римского права > imperitus
-
10 imperitus
im-perītus, a, um1) неопытный, несведущий, неискушённый, неумелый (alicujus rei C, Cs, L, T etc., in aliquā re Vtr, Q и ad aliquid Ap) -
11 imperitus
, a, umнеопытный -
12 imperitus
imperita, imperitum ADJunskilled, inexperienced (in); unfamiliar, ignorant (of) (w/GEN) -
13 imperitus
, a, umнеопытный -
14 imperitus
, imperata, imperatum (m,f,n)неопытный, несведущий, несовершенный -
15 Nullus tam imperītus scriptor est, qui lectōrem non inveniat similem sui
Нет такого неразумного писателя, который не нашел бы подобного себе читателя.Иероним, комментарий к пророку Исайе, начало (Migne, Patrologia Latina, XXIV, р. 409): Nullus tam imperītus scriptor est, qui lectorem non inveniat similem sui: multōque pars major est Milesias et fabellas revolventium, quam Platōnis libros "Нет такого пустого писателя, который не нашел бы себе подобного читателя: гораздо больше читающих романы и побасенки, чем читающих книги Платона".Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Nullus tam imperītus scriptor est, qui lectōrem non inveniat similem sui
-
16 inperitus
impĕrītus ( inp-), a, um, adj. [2. inperitus], inexperienced in any thing, not knowing, unacquainted with, unskilled, ignorant, without experience (class.; syn.: ignarus, rudis; opp. prudens, callidus); constr. usually with the gen. or absol., rarely with in.(α).With gen.:(β).homines adulescentulos, inperitos rerum,
Ter. And. 5, 4, 8:summi juris peritissimus, civilis non imperitus,
Cic. Rep. 5, 3:imperitus foederis, rudis exemplorum, ignarus belli,
id. Balb. 20, 47; cf. id. de Or. 3, 44, 175: homo imperitus morum, agricola et rusticus, with no experience of life, id. Rosc. Am. 49, 143:homines barbari et nostrae consuetudinis imperiti,
Caes. B. G. 4, 22, 1; cf. id. ib. 1, 44, 17:conviciorum,
Auct. Her. 4, 10, 14:lyrae,
Quint. 1, 10, 19:poëmatum quoque non imperitus,
Suet. Aug. 89.—Absol.:(γ).homine inperito numquam quicquam injustius,
Ter. Ad. 1, 2, 18:cum in theatro imperiti homines, rerum omnium rudes ignarique consederant,
Cic. Fl. 7, 16:callidum imperitus fraudasse dicitur,
id. Rosc. Com. 7, 21:sin apud indoctos imperitosque dicemus,
id. Part. 26, 92; cf. id. Rep. 1, 16:cum imperiti facile ad credendum impellerentur,
id. ib. 2, 10:uti prudentes cum imperitis manus consererent,
Sall. J. 49, 2:ne quis imperitior existimet, me, etc.,
Cic. Rosc. Am. 46, 135; so,imperitiores quidam,
Quint. 1, 10, 28:contio quae ex imperitissimis constat, etc.,
Cic. Lael. 25, 95:multitudo imperita et rudis,
Liv. 1, 19, 4.—Rarely of things:ingenium,
Plaut. Trin. 3, 2, 39:poëma imperito quodam initio fusum,
Quint. 9, 4, 114.—With in:in his non imperitus,
Vitr. 1, 1: in verbis adeo imperitus, Quint 1, 4, 27; 12, 3, 5.— Hence, adv.: impĕrītē, unskilfully, ignorantly, awkwardly:imperite absurdeque fictum,
Cic. Rep. 2, 15:dicebat Scipio non imperite,
id. Brut. 47, 175:excerpta,
Quint. 2, 15, 24.—Ellipt.: hoc imperite ( suppl. factum), Cic. Phil. 2, 32, 81.— Comp.:quid potuit dici imperitius?
Cic. Balb. 8, 20.— Sup.:cum est illud imperitissime dictum,
Cic. Balb. 11, 27. -
17 Неквалифицированный
- imperitus; indoctus;Большой русско-латинский словарь Поляшева > Неквалифицированный
-
18 Некомпетентный
- imperitus; ignarus; incongruens; -
19 Неопытный
- imperitus; insolens; inexpertus, inscitus, rudis,• неопытный человек - tiro;
-
20 Pfuscher
Pfuscher, durch ignarus od. imperitus (unkundig), malus (schlecht), minime utilis (ganz untauglich) und das Subst. des Künstlers, in dessen Kunst gepfuscht wird, z.B. ein Pf. von einem Arzte, medicus ignarus od. imperitus od. malus od. minime utilis: ein Pf. im Bau sach, imperitus architectus.
См. также в других словарях:
Nullus tam imperitus scriptor est, qui lectorem non inveniat similem sui. — См. Рад дурак, что дурня нашел … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
imperito — (Del lat. imperitus.) ► adjetivo Que no tiene pericia: ■ hay que evitar el riesgo de que los tribunales estén presididos por magistrados imperitos. ANTÓNIMO perito * * * imperito, a (del lat. «imperītus») adj. Falto de pericia. * * * imperito, ta … Enciclopedia Universal
impéritie — [ ɛ̃perisi ] n. f. • XVe; lat. imperitia, de peritus « expérimenté » ♦ Littér. Manque d aptitude, d habileté, notamment dans l exercice de sa fonction. ⇒ ignorance, incapacité, incompétence. L impéritie d un médecin, d un ministre. ⊗ CONTR.… … Encyclopédie Universelle
sçavoir — I. Sçavoir, Aucuns sont d advis qu il faut escrire Savoir, et que de cet infinitif Sapere, en muant p en u, on a premierement fait Saver, et depuis Savoir, Scire, noscere. l Italien dit Sapere, et l Espagnol Saber, et esdites trois langues ores… … Thresor de la langue françoyse
Adelmann — (died c. 1061) was the bishop of Brescia, in Northern Italy, during the eleventh century. Adelmann seems to have become bishop there in 1050, and to have taken an active share in the church reform movement of the period, especially against the… … Wikipedia
Heroes and Hobgoblins — Infobox Book name = Heroes and Hobgoblins title orig = translator = image caption = Dust jacket illustration by Tim Kirk for Heroes and Hobgoblins author = L. Sprague de Camp illustrator = Tim Kirk cover artist = Tim Kirk country = United States… … Wikipedia
рад дурак, что дурня(глупее себя) нашел{...} — Ср. Ein Thor find t allemal noch einen grössern Thoren, Der seinen Werth zu schätzen weiss. Gellert. Fabeln. 2. Cotill. Ср. A sot auteur sot admirateur. Ср. Un sot trouve toujours, un plus sot qui l admire. Boileau. Ars poet. 1, 232. Ср. Nullus… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Рад дурак, что дурня(глупее себя) нашел... — Радъ дуракъ, что дурня (глупѣе себя) нашелъ... Ср. Ein Thor find’t allemal noch einen grössern Thoren, Der seiaen Werth zu schätzen weise. Gellert. Fabeln. 2. Cotill. Ср. A sot auteur sot admirateur. Ср. Un sot trouve toujours, un plus sot qui… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Adelmann — • Eleventh century Bishop of Brescia Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Adelmann Adelmann † … Catholic encyclopedia
inexperienced — I adjective amateur, artless, beardless, callow, green, ignarus, ignorant, ill qualified, immature, imperitus, inapt, inept, inexpert, innocent, lacking experience, lacking proficiency, lacking skill, naive, new, poorly qualified, raw, rudis,… … Law dictionary
unversed — I adjective ignorant, illiterate, imperitus, inexperienced, inexpert, raw, rudis, unacquainted, unclever, unconversant, undisciplined, undrilled, uneducated, unexcercised, unfamiliar, unindoctrinated, uninformed, uninitiated, unknowing,… … Law dictionary