-
1 ausgelassen
ausgelassen, impotens (der seiner in etwas nicht Herr ist, od. worin man seiner nicht Herr ist). – immoderatus (ohne Maß u. Ziel, übertrieben; beide v. Pers. u. Lebl.). – dissolutus (der sich alles Zwanges entbunden hat, ungebunden, z. B. comitas). – intemperans (unmäßig). – effrenatus (zügellos). – lascivus. petulans (mutwillig, u. zwar lasc. spielend-, schalkhaft mutwillig, pet. frech mutw. [Ggstz. modestus]; alle diese v. Pers.). – ferox (sich wild gebärdend, v. Pers.). – effusus. profusus (das Maß überschreitend, maßlos, v. Lebl.). – au. vor Freude, impotens laetitiae; laetitiā od. gaudio exsultans: au. sein, lascivire (vor Mutwillen); luxuriari (in der Freude schwelgen); exsultare (v. Pers., vor Freude hüpfen u. springen, mit u. ohne den Zus. gaudio, laetitiā; aber auch von Bühnenstücken, in denen das Maß überschritten wird); in iocos effundi (sich in vielen Scherzen ergehen. ausgel. scherzen): ganz au. sein, in omnes ludos et in omnes iocos se resolvere: vor Freuden ganz au. sein, laetum esse omnibus laetitiis. – eine au. Freude, laetitia exsultans, gestiens, exsultans gestiensque, effusa, praeter modum elata: au. Heiterkeit, profusa hilaritas: au. Mutwille, Scherz, lascivia ioci: au. Art zu scherzen, profusum iocandi genus. – Adv.intemperanter; effrenate; effuse; praeter modum (über das Maß). – au. lustig, nimis elatus laetitiā: au. mutwillig, effuse petulans: au. lachen, in cachinnos effundi.
-
2 grenzenlos
grenzenlos, I) eig.: non finitus; interminatus. – Adv. sine finibus. – II) uneig.: infinitus. – immoderatus. immodicus (unmäßig). – insatiabilis (unersättlich; alle vier z.B. habendi cupiditas). – g. in Begierden, animi immodicus. – Adv.infinite; immoderate; praeter modum.
-
3 unmäßig
unmäßig, immodicus (z.B. frigus: u. libido possidendi). – immoderatus (ungemäßigt, z.B. potus: u. cupiditates, luxuria). – intemperans (unmäßig in Befriedigung grober Sinnenlust, auch v. Dingen, z.B. licentia). – incontinens (ohne Selbstbeherrschung u. Enthaltsamkeit in bezug auf jede Begierde, von Pers.). – impotens (übertrieben, z.B. laetitia, postulatum). – immodestus (die Grenzen des Anständigen überschreitend, z.B. laus). – effrenatus (zügellos, unbändig, z.B. audacia, furor, [2408] cupiditas, libido). – effusus. profusus (ausgelassen, maßlos, z.B. laetitia, sumptus). – immanis (ungeheuer, unmäßig groß, z.B. magnitudo: u. pecuniae, praeda). – unm. im Essen, edax (der viel ißt, schwer zu sättigen ist); vorax (der gierig u. in Menge verschlingt, gefräßig): unm. im Essen u. Trinken, profundae et intempestivae gulae: unm. im Aufwand, luxuriosus: unm. im Geben, effusior in largitione: unm. in der Freude, im Zorn, in der Liebe, impotens laetitiae, irae, amoris. – Adv. immoderate; intemperanter; incontinenter; immodeste; effuse. – unm. trinken, vino se obruere: unm. essen, largius se invitare: unm. leben, immoderate vivere: unm. fordern, immodeste postulare.
-
4 zügellos
zügellos, effrenatus (eig. u. bildl., z.B. cupiditas). – velut frenis exsolutus (bildl., wie vom Zaume befreit). – impotens (bildl., seiner selbst nicht Herr, z.B. dominatio). – intemperans (ohne Mäßigung). – immoderatus (bildl., ohne Maß u. Ziel, z.B. libertas). – im modicus (unmäßig, z.B. cupiditas). – effusus (bildl., maßlos, z.B. populatio: u. laetitia). – nimius (allzu groß, z.B. laetitia). – Adv. effrenate. – z. leben, omnibus libidinibus deditum esse.
-
5 übermäßig
übermäßig, modum excedens. immodicus. immoderatus (das Maß oder die Mäßigkeit überschreitend, z.B. dolor modum excedens). – effusus. profusus (ausgelassen, verschwenderisch, z.B. laetitia: u. sumptus effusi). – nimius (allzu groß, z.B. fortuna, laetitia). – üb. Größe des Körpers, statura, quae iustam excedit. – Adv. immodice; immoderate; extra od. supra od. praeter modum; effuse; profuse. – jmd. üb. loben, nimium esse in alcis laudibus; ultra modum laudare alqm.
-
6 übertrieben
übertrieben, immodestus (kein Maß und Ziel haltend z.B. fautor histrionum; und = ohne Maß u. Ziel getan, z.B. largitio). – immoderatus (unmäßig, von Dingen, z.B. cupiditas, luxuria). – effusus (sich an keine Schranken bindend, z.B. laetitia, hilaritas: u. sumptus; [2347] auch v. Pers., z.B. übertrieben freigebig, effusior in largitione). – profusus (ebenfalls sich an keine Schranken bindend, z.B. laetitia, hilaritas, sumptus; dah. verschwenderisch, z.B. epulae, convivia, cultus). – nimius (zu weit gehend, z.B. in decernendis honoribus; dann = zu groß, z.B. diligentia). – insanus (unsinnig, übertrieben, heftig, groß, z.B. cupiditas: u. moles [Bau]). – impotens (leidenschaftlich, z.B. cupiditas, laetitia, crudelitas: u. postulatum). – üb. Reinlichkeit, munditia exquisita nimis: üb. Gelindigkeit, lenitas solutior: üb. (hyperbolische) Ausdrücke, verba superlata: üb. Aufwand machen, extra modum sumptu et magnificentiā prodire: eine üb. Forderung tun, nimium postulare: jmdm. üb. Lobsprüche erteilen, nimis efferre laudes alcis: sich üb. Hoffnung machen, üb. Hoffnung hegen, nimiam spem od. improbas spes habere; maiora sperare, quam quisquam sperare potest: sich üb. Begriffe von etwas machen, nimis tribuere alci rei: wenn auch die Anzahl etwas üb. ist, so war die Niederlage wenigstens groß, etsi adiectum aliquid numero sit, magna certe caedes fuit: es ist üb. zu sagen, daß es etc., nimis violentum est dicere mit folg. Akk. u. Infin. – Adv. immoderate od. immoderatius (z.B. liceri). – immodeste (z.B. lieben, sich rühmen). – effuse (z.B. exsultare, donare). – profuse (z.B. sumptui deditum esse: u. laudare; auch = mit übertriebenem Aufwand, z.B. alqd exstruere). – ultra modum (über das rechte Maß, z.B. laudare).
См. также в других словарях:
immoderatus — index excessive, inordinate, outrageous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
immodéré — immodéré, ée [ imɔdere ] adj. • XVe; lat. immoderatus ♦ Qui n est pas modéré; qui dépasse la mesure, la normale. ⇒ abusif, démesuré, excessif, outré. Dépenses immodérées. « un usage immodéré de l alcool et du gibier » (P. Benoit). Désirs… … Encyclopédie Universelle
immodérée — ● immodéré, immodérée adjectif (latin immoderatus) Qui manque de modération, de mesure dans son comportement, ses sentiments : Il s est montré immodéré dans ses exigences. Qui excède la mesure normale, raisonnable : Un usage immodéré du tabac. ●… … Encyclopédie Universelle
Immoderate — Im*mod er*ate, a. [L. immoderatus; pref. im not + moderatus moderate. See {Moderate}.] Not moderate; exceeding just or usual and suitable bounds; excessive; extravagant; unreasonable; as, immoderate demands; immoderate grief; immoderate laughter … The Collaborative International Dictionary of English
immoderate — adjective Etymology: Middle English immoderat, from Latin immoderatus, from in + moderatus, past participle of moderare to moderate Date: 14th century exceeding just, usual, or suitable bounds < immoderate pride > < an immoderate appetite >… … New Collegiate Dictionary
immoderate — immoderately, adv. immoderateness, n. /i mod euhr it/, adj. 1. not moderate; exceeding just or reasonable limits; excessive; extreme. 2. Obs. intemperate. 3. Obs. without bounds. [1350 1400; ME < L immoderatus. See IM 2, MODERATE] Syn. 1.… … Universalium
Observationes Medicae (Tulp) — Title page from Prof. Tulp s 1641 book, published by Lodewijk Elzevir … Wikipedia
Claude François Duchanoy — Claude François Duchanoy, né à Vauvillers (Franche Comté) le 16 mai 1742 et mort à Paris le 24 novembre 1827, est un médecin français. Sommaire 1 Biographie 1.1 Carrière médicale … Wikipédia en Français
excessive — ex·ces·sive adj: exceeding what is proper, necessary, or normal; specif: being out of proportion to the offense excessive bail Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
inordinate — I adjective crammed, exaggerated, exceeding, excessive, exorbitant, extortionate, extraordinary, extravagant, extreme, fanatical, gluttonous, great, immoderate, immoderatus, immodicus, inabstinent, intemperate, lavish, monstrous, needless,… … Law dictionary
outrageous — out·ra·geous /au̇t rā jəs/ adj: going beyond standards of decency: utterly intolerable in a civilized society outrageous conduct out·ra·geous·ly adv out·ra·geous·ness n Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary