-
1 ignosco
ignosco, ĕre, nōvi, nōtum - tr. et intr. avec dat. - ne pas connaître, fermer les yeux sur (une faute), pardonner, excuser. - part. futur: ignoturus (ignosciturus, Prisc.) - ignoscere delictum alicui, Plaut.: pardonner une faute à qqn. - ignoscere vitiis, Hor.: excuser les défauts. - omnia sibi ignoscere, Vell.: se passer tout à soi-même. - id vos ignorare nolui, Nep.: je n'ai pas voulu vous le cacher. - ignoscuntur poetae, Quint.: on pardonne au poète. - quibus non erat ignotum, Cic. Att. 11: auxquels on n'avait pas pardonné. - alicui ignoscere quod (alicui ignoscere si)... Cic.: excuser qqn de... - ignosce mihi quod sribam..., Cic.: pardonne-moi de t'écrire... - ignosco tibi si non jura calles, Cic.: je te pardonne de ne pas connaître les lois. - ut ignoscatur, postulat, Cic.: il implore son pardon. - ea jam aetate sum, ut non sit peccato mihi ignosci aequum, Ter. Hec.: je suis maintenant d'un âge où il serait normal de ne pas pardonner ma faute. - subita incautum dementia cepit amantem, ignoscenda quidem, Virg.: un accès de démence subite s'empara de l'imprudent amant - démence bien pardonnable. - ignotum est, tacitum est, creditum est, Ter. Ad.: on lui pardonne, on se tait, on compte sur lui.* * *ignosco, ĕre, nōvi, nōtum - tr. et intr. avec dat. - ne pas connaître, fermer les yeux sur (une faute), pardonner, excuser. - part. futur: ignoturus (ignosciturus, Prisc.) - ignoscere delictum alicui, Plaut.: pardonner une faute à qqn. - ignoscere vitiis, Hor.: excuser les défauts. - omnia sibi ignoscere, Vell.: se passer tout à soi-même. - id vos ignorare nolui, Nep.: je n'ai pas voulu vous le cacher. - ignoscuntur poetae, Quint.: on pardonne au poète. - quibus non erat ignotum, Cic. Att. 11: auxquels on n'avait pas pardonné. - alicui ignoscere quod (alicui ignoscere si)... Cic.: excuser qqn de... - ignosce mihi quod sribam..., Cic.: pardonne-moi de t'écrire... - ignosco tibi si non jura calles, Cic.: je te pardonne de ne pas connaître les lois. - ut ignoscatur, postulat, Cic.: il implore son pardon. - ea jam aetate sum, ut non sit peccato mihi ignosci aequum, Ter. Hec.: je suis maintenant d'un âge où il serait normal de ne pas pardonner ma faute. - subita incautum dementia cepit amantem, ignoscenda quidem, Virg.: un accès de démence subite s'empara de l'imprudent amant - démence bien pardonnable. - ignotum est, tacitum est, creditum est, Ter. Ad.: on lui pardonne, on se tait, on compte sur lui.* * *Ignosco, ignoscis, ignoui, ignotum, pen. prod. ignoscere. Varro. Congnoistre.\Ignoscere. Cic. Pardonner, Quicter la peine.\Fasso ignoscere. Ouid. Pardonner à celuy qui a confessé le faict. -
2 ignosco
ignosco ignosco, novi, notum, ere прощать -
3 ignosco
ignosco ignosco, novi, notum, ere извинять -
4 ignosco
ignōsco, nōvī, nōtum, ere [in + gnosco = nosco]прощать, извинять (i. peccāta Pl, Ter и peccatis rhH.; ignoscĭto saepe altĕri, nunquam tibi PS; i. alicui delicta Pl)ignoscet mihi genius tuus Pt — с твоего позволения (сказать), извини за выражение (см. genius) -
5 īgnōscō
īgnōscō nōvī, nōtus, ere [2 in+(g)nosco], to pardon, forgive, excuse, overlook, allow, indulge, make allowance: Ignosce, T.: ignoscendi ratio: dis ignoscentibus ipsis, i. e. conniving, Iu.: Ignotum est, tacitum est, T.: nihil petit nisi ut ignoscatur: si paulo altius ordiri videbor, ignoscite: cur ego non ignoscam, si, etc.: Tuomst mi ignoscere, T.: mihi, quod ad te scribo: mihi, si, etc.: ignoscendo malis bonos perditum ire, S.: fasso (mihi), O.: et vos vobis ignoscitis, make excuses for, Iu.: festinationi meae: Cethegi adulescentiae, S.: ut non siet peccato mi ignosci aequom, T.: deprecatores, quibus non erat ignotum: maiora deliquerant quam quibus ignosci posset, L.: istuc factum, T.: ea (culpa) quin sit ignoscenda, T.: ignoscendi peccati locus, T.: dementia Ignoscenda, V.: ignoscere quam persequi malebant, S.* * *ignoscere, ignovi, ignotus Vpardon, forgive (with DAT) -
6 ignosco
ignosco, nōvi, nōtum, 3 ( plqpf. sync. ignosset, Sil. 8, 619; part. fut. ignosciturus, Piso Frugi ap. Prisc. p. 887; Ambros. de Noë, 13, 47; also ignoturus, Cic. ap. Prisc. p. 886), v. a. [2. in-gnosco, nosco; lit., not to wish to know, not to search into; hence, with esp. reference to a fault or crime], to pardon, forgive, excuse, overlook (class.; syn.: parco, indulgeo); constr. alicui ( aliquid, quod, si, etc.), with simple aliquid or absol.(α).Alicui ( aliquid, quod, si, etc.):(β).hoc ignoscant dii immortales, velim, et populo Romano et huic ordini,
Cic. Phil. 1, 6, 13; so,ut eis delicta ignoscas,
Plaut. Bacch. 5, 2, 68:velim mihi ignoscas, quod ad te scribo tam multa toties,
Cic. Att. 7, 12, 3:abs te peto ut mihi hoc ignoscas,
id. ib. 1, 1, 4:mihi, quaeso, ignoscite, si appello talem virum saepius,
id. Agr. 2, 18, 49:ne discamus nobis ignoscere,
Quint. 11, 2, 45; 10, 3, 29; cf.:adeo familiare est hominibus, omnia sibi ignoscere,
Vell. 2, 30, 3:at vos vobis ignoscitis,
make excuses for, justify, Juv. 8, 181; so,ipsi populo,
id. 8, 189.— With dat. rei:ignoscas velim huic festinationi meae,
Cic. Fam. 5, 12, 1:inscitiae meae et stultitiae,
Plaut. Mil. 2, 6, 62:delictis,
id. Merc. 5, 4, 37:vitiis,
Hor. S. 1, 4, 131:dictis,
Juv. 1, 154:his (sc. factis),
id. 13, 103 et saep.— Pass. impers.:ignosci nobis postulabimus,
Auct. Her. 2, 17, 25:ea jam aetate sum, ut non sit peccato mihi ignosci aequum,
Ter. Hec. 5, 1, 10:tabellam dedit, quia ignosceretur iis, quos, etc.,
Suet. Aug. 33:mihi profecto poterit ignosci, si, etc.,
Quint. 4 praef. §5: deprecatores, quibus non erat ignotum,
Cic. Att. 11, 14, 1:exemplis uti oportebit, quibus in simili excusatione non sit ignotum: et contentione, magis illis ignoscendum fuisse,
id. Inv. 2, 32, 100.—With a simple acc. (very rare;(γ).not in Cic.): orant, ignoscamus peccatum suum,
Plaut. Am. 1, 1, 101:equidem istuc factum ignoscam,
Ter. Heaut. 4, 1, 34:parvum si Tartara nossent Peccatum ignovisse,
Verg. Cul. 293.—In pass.:ego esse in hac re culpam meritam non nego, sed eam, quae sit ignoscenda,
Ter. Phorm. 5, 8, 26:et cognoscendi et ignoscendi dabitur peccati locus,
id. Heaut. 2, 1, 6.—Absol. (rare but class.):ignosce: orat, confitetur, purgat: quid vis amplius?
Ter. Phorm. 5, 8, 46:quotiens ignoscimus (in dicendo),
Quint. 6, 2, 14:ad ejus facti deprecationem ignoscendi petenda venia est,
Cic. Part. Or. 37, 131; cf. id. Pis. 41, 98:contemnere fulmina pauper creditur atque deos, dis ignoscentibus ipsis,
i. e. conniving, winking, Juv. 3, 146.— Pass. impers.:ignotum est, tacitum est,
Ter. Ad. 3, 4, 28.—Hence, ignoscens, entis, P. a., forgiving, inclined to forgiveness, placable:animus ignoscentior,
Ter. Heaut. 4, 1, 32. -
7 ignosco
ī-gnōsco, nōvī, nōtum, ere (in u. gnosco = nosco), etw. nicht kennen wollen, nachsehen, verzeihen, jmd. begnadigen, m. Dat. rei od. pers., Cethegi adulescentiae, Sall.: haesitationi meae, Cic.: vitiis, Hor.: tibi ignosco, Nep.: ignoscite matri, Ov.: orat, ut sibi ignosceret, Caes.: m. Acc. rei, klass. nur m. allgem. Acc., wie hoc, Cic.: pleraque, Vell.: omnia sibi, Vell.: peccatum, Plaut.: factum istuc, Ter.: ignota peccata, Auct. b. Afr.: dementia ignoscenda (verzeihlich), Verg.: u. so causa ignoscenda, Gell.: sed ea (culpa) quin sit ignoscenda, Ter.: m. folg. si oder quod (daß), ignoscite, si etc., Cic.: mihi ignoscas, quod etc., Cic.: absol., acceptā iniuriā ignoscere quam persequi malebant, Sall.: ignoscendi ratio, das Verzeihen, Cic.: ignoscendo populi Romani magnitudinem auxisse, Sall. fr. – / Partic. Fut. act. ignoturus, Cato origg. 5, 10 u. Cic. Cato fr. 15 M. (beide bei Prisc. 10, 18). Spart. Pesc. 4, 5: ignosciturus, Piso fr. bei Prisc. 10, 18. Ambros. de Noë 13, 47. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 3, 587 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 333.
-
8 ignosco
ī-gnōsco, nōvī, nōtum, ere (in u. gnosco = nosco), etw. nicht kennen wollen, nachsehen, verzeihen, jmd. begnadigen, m. Dat. rei od. pers., Cethegi adulescentiae, Sall.: haesitationi meae, Cic.: vitiis, Hor.: tibi ignosco, Nep.: ignoscite matri, Ov.: orat, ut sibi ignosceret, Caes.: m. Acc. rei, klass. nur m. allgem. Acc., wie hoc, Cic.: pleraque, Vell.: omnia sibi, Vell.: peccatum, Plaut.: factum istuc, Ter.: ignota peccata, Auct. b. Afr.: dementia ignoscenda (verzeihlich), Verg.: u. so causa ignoscenda, Gell.: sed ea (culpa) quin sit ignoscenda, Ter.: m. folg. si oder quod (daß), ignoscite, si etc., Cic.: mihi ignoscas, quod etc., Cic.: absol., acceptā iniuriā ignoscere quam persequi malebant, Sall.: ignoscendi ratio, das Verzeihen, Cic.: ignoscendo populi Romani magnitudinem auxisse, Sall. fr. – ⇒ Partic. Fut. act. ignoturus, Cato origg. 5, 10 u. Cic. Cato fr. 15 M. (beide bei Prisc. 10, 18). Spart. Pesc. 4, 5: ignosciturus, Piso fr. bei Prisc. 10, 18. Ambros. de Noë 13, 47. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 3, 587 u. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 333. -
9 ignosco
,novi,notum, ereпрощать, извинять -
10 ignosco
to overlook, forgive, pardon. -
11 ignosco
,novi,notum, ereпрощать, извинять -
12 ignosco
, ignovi, ignotum, ignoscere 3прощать, извинять -
13 ignoscens
-
14 ignotus
[st1]1 [-] ignōtus, a, um [in + notus]: - [abcl][b]a - inconnu, ignoré; inconnu, obscur (par le rang ou la naissance), où l'on n'est pas connu. - [abcl]b - inexploré, nouveau, insolite. - [abcl]c - qui ne connaît pas, qui ignore.[/b] - longinqua eoque ignotior gens erat, Liv. 5, 32, 5: c'était un peuple éloigné et pour cette raison assez mal connu. - procedam in aciem adversus ignotos inter se, Liv. 21, 43, 18: j'avancerai au combat contre des gens qui ne se connaissent pas. [st1]2 [-] ignōtus, a, um: part. passé de ignosco; pardonné.* * *[st1]1 [-] ignōtus, a, um [in + notus]: - [abcl][b]a - inconnu, ignoré; inconnu, obscur (par le rang ou la naissance), où l'on n'est pas connu. - [abcl]b - inexploré, nouveau, insolite. - [abcl]c - qui ne connaît pas, qui ignore.[/b] - longinqua eoque ignotior gens erat, Liv. 5, 32, 5: c'était un peuple éloigné et pour cette raison assez mal connu. - procedam in aciem adversus ignotos inter se, Liv. 21, 43, 18: j'avancerai au combat contre des gens qui ne se connaissent pas. [st1]2 [-] ignōtus, a, um: part. passé de ignosco; pardonné.* * *Ignotus, pen. prod. Adiectiuum. Plaut. Qui est incongneu.\Ignotus in vulgus. Cic. Duquel le commun n'ha nulle congnoissance.\Obscurus et ignotus. Cic. Qui n'est point venu en lumiere.\Longinqua, eoque ignotior gens erat. Liu. Plus incongneue, De tant moins congneue. -
15 ignoscendus
-
16 ignoscens
ignōscēns, entis adj. [ ignosco ]прощающий, склонный к примирению ( animus Ter) -
17 ignoscentia
ignōscentia, ae f. [ ignosco ]прощение, извинение AG, Eccl -
18 ignoscibilis
ignōscibilis, e [ ignosco ] -
19 ignotus
I 1. ignōtus, a, umpart. pf. к ignosco2. adj. [in + gnotus = notus]1) неизвестный, неведомый (homo Pl etc.; ignotis errare locis O)ignoto consule Lcn — неизвестно в чьё консульство (т. е. неведомо когда, в незапамятные времена)iter ignotum hostibus QC — дорога, неизвестная неприятелюignoti nulla cupīdo погов. O — чего не знаешь, того и не желаешь2) неизвестного (т. е. незнатного) происхождения, простой ( candidatus Su)3) ( редко) незнающий, несведущий (alicujus rei Naev, Dig)aliquid ignotis notum facere C — объяснить что-л. тем, кто (этого) не знаетII ignōtus, ī m.1) незнакомец Pl, C etc.2) незнатный человек H -
20 ignoscens
īgnōscēns, entis, PAdi. (v. ignosco), verzeihend, versöhnlich, animus ignoscentior, Ter. heaut. 645.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Ascorbat — Strukturformel L Ascorbinsäure Allgemeines Trivialname Vitamin C Andere Namen … Deutsch Wikipedia
Ascorbinsäure — Strukturformel L Ascorbinsäure Allgemeines Triv … Deutsch Wikipedia
Askorbinsäure — Strukturformel L Ascorbinsäure Allgemeines Trivialname Vitamin C Andere Namen … Deutsch Wikipedia
Dehydroascorbinsäure — Strukturformel L Ascorbinsäure Allgemeines Trivialname Vitamin C Andere Namen … Deutsch Wikipedia
Vitamin-C — Strukturformel L Ascorbinsäure Allgemeines Trivialname Vitamin C Andere Namen … Deutsch Wikipedia
Vitamin C — Strukturformel L Ascorbinsäure Allgemeines Trivialname Vitamin C Andere Namen … Deutsch Wikipedia
Сент-Дьёрди, Альберт — Альберт Сент Дьёрдьи венг. Albert Szent Györgyi … Википедия
INSULARII — dicebantur apud Rom. servi, Insularum custodes Suet. Iul. Caes. c. 41. Vocabant autem Insulas aedes grandiores, quae non iungebantur communibus parietibus cum domibus vicinis quales Sext. Rufus et P. Victor olim Romae non paucas recensuêrunt. De… … Hofmann J. Lexicon universale
LANAM — in picto scipione gestandi mos, circulatoribus olim et prastigiatoribus in usu. qui suis fallaciis imponebant pueria et fatuis memoratur Prudent. περὶ ςτέφ. Hym. 14. v. 3001. Ignosco fatuis hac tamen vilgaribus Quos lana terrot discolor in… … Hofmann J. Lexicon universale
MAENIUS — I. MAENIUS Consul Romanus A. U. C. 330. devictis navali praeliô priscis Latinis, ac Antiatibus, eorum rostra navium aerata in foro posuit. Liv. l. 8. c. 14. Plin. l. 34. c. 5. II. MAENIUS decoctor quidam suit, et luxuriosus, qui amplissimô… … Hofmann J. Lexicon universale
ԽՆԱՅԵՄ — (եցի.) NBH 1 0951 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c չ. (որպէս թէ խուն այսինքն նուազ առնել.) φείδομαι parco, ignosco. Խնայ առնել. անխայել. զնդալ. Ճշդել. Խնամով զգուշանալ. գթալ, ներել. կասիլ. պահել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)