-
1 humanista
humanista -
2 humanista
adj.humanist, humanistic.f. & m.humanist.* * *1 humanist* * *SMF humanist* * *masculino y femenino humanist* * *= humanistic, humanist, liberal.Nota: Adjetivo.Ex. This assumption follows the concept of hard supervision as compared to soft (permissive- humanistic) supervision.Ex. Every scientist, social scientist or humanist draws upon the findings and the thoughts of his predecessors or his current colleagues the world over.Ex. This article suggests that to limit research to that which is useful is a conservative reaction from a seemingly liberal profession.* * *masculino y femenino humanist* * *= humanistic, humanist, liberal.Nota: Adjetivo.Ex: This assumption follows the concept of hard supervision as compared to soft (permissive- humanistic) supervision.
Ex: Every scientist, social scientist or humanist draws upon the findings and the thoughts of his predecessors or his current colleagues the world over.Ex: This article suggests that to limit research to that which is useful is a conservative reaction from a seemingly liberal profession.* * *humanist* * *
humanista sustantivo masculino y femenino
humanist
' humanista' also found in these entries:
English:
humanist
* * *♦ adjhumanist, humanistic♦ nmfhumanist* * *m/f humanist* * *humanista nmf: humanist -
3 humanista
uma'nistaadjadjetivo————————sustantivo masculino y femeninohumanistahumanista [uma'nista]Humanist(in) masculino (femenino) -
4 humanista
• humanistickým• humanistaf• humanistka -
5 humanista
-
6 humanista
сущ.общ. гуманист -
7 humanista
1. adj1) относя́щийся к гумани́зму; гуманисти́ческий2) относя́щийся к нау́кам о челове́ке3) гуманита́рный2. com1) ист учёный ( в эпоху Возрождения); гумани́ст2) гуманита́рий широ́кого про́филя; учёный-эруди́т3) знато́к класси́ческой филоло́гии; фило́лог-кла́ссик -
8 humanista
• humanist -
9 humanista
m 1) хуманист; 2) познавач на древната култура и старите езици. -
10 humanista
-
11 educación humanista
• liberal education -
12 educación humanista
f.liberal education. -
13 humbre debuenas letras
• humanista• člověk zběhlý v humanitních vědách -
14 гуманист
м. -
15 humanístico
adj= humanista 1.
См. также в других словарях:
Humanista — (Humanist) ist ein lateinischer Begriff, der in der Renaissance in Italien entstanden ist. Er wurde erst gegen Ende des 15. Jahrhunderts eingeführt, als die Bewegung, die später als Renaissance Humanismus bezeichnet wurde, schon in voller Blüte… … Deutsch Wikipedia
humanista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. humanistaiście; lm M. humanistaiści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwolennik humanizmu, uczony epoki Odrodzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Humaniści włoscy. {{/stl 10}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
humanista — adjetivo 1. Del humanismo: visión humanista, carácter humanista. adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. Que se dedica a estudiar las humanidades: Los humanistas reivindican la literatura y la filosofía para formar al hombre moderno … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
humanista — s. 2 g. Pessoa que estuda humanidades ou que é versada nelas. ‣ Etimologia: humano + ista … Dicionário da Língua Portuguesa
humanista — 1. adj. humanístico. No está justificado enfrentar los estudios humanistas con los científicos. 2. com. Persona instruida en letras humanas … Diccionario de la lengua española
humanista — (adj) (Intermedio) que forma parte de la corriente filosófica que apareció en Italia en el siglo XV, llamada humanismo Ejemplos: La literatura humanista es muy rica, los autores que destacan son Maquiavelo y Montaigne. La revolución cultural… … Español Extremo Basic and Intermediate
humanista — adj y s m y f 1 Que pertenece al humanismo o se relaciona con él: el pensamiento humanista, los humanistas españoles 2 Que actúa de acuerdo con el pensamiento del humanismo: Cabrera es ejemplo de verdadera inteligencia y comprensión de la… … Español en México
humanista — (Del ital. umanista.) ► sustantivo masculino femenino 1 ENSEÑANZA Persona instruida en humanidades. 2 Seguidor del humanismo. * * * humanista 1 n. Persona que se dedica al estudio de las lenguas y literaturas clásicas. En sentido amplio, persona… … Enciclopedia Universal
humanista — {{#}}{{LM H20763}}{{〓}} {{[}}humanista{{]}} ‹hu·ma·nis·ta› {{《}}▍ adj.inv.{{》}} {{<}}1{{>}} Del humanismo o con características de este movimiento cultural: • La pedagogía humanista propugna el estudio de las ciencias humanas.{{○}} {{《}}▍ adj.inv … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
humanista — hu|ma|nis|ta Mot Pla Nom femení … Diccionari Català-Català
humanista — m odm. jak ż IV, CMs. humanistaiście; lm M. humanistaiści, DB. humanistatów 1. «przedstawiciel humanizmu, uczony okresu Odrodzenia» Humaniści polscy, włoscy. 2. «specjalista w zakresie nauk humanistycznych; człowiek mający wykształcenie… … Słownik języka polskiego