Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

hostis

  • 1 hostis

    hostis (also fos-), is, comm. [Sanscr. root ghas-, to eat, consume, destroy; Germ. Gast; cf. also hasta], a stranger, foreigner; afterwards transf., an enemy (cf.:

    adversarius, inimicus, perduellis): equidem etiam illud animadverto, quod qui proprio nomine perduellis esset, is hostis vocaretur, lenitate verbi rei tristitiam mitigatam. Hostis enim apud majores nostros is dicebatur, quem nunc peregrinum dicimus... quamquam id nomen durius effecit jam vetustas: a peregrino enim recessit et proprie in eo qui arma contra ferret remansit,

    Cic. Off. 1, 12, 37; cf. Varr. L. L. 5, § 3 Müll.: hostis apud antiquos peregrinus dicebatur, et qui nunc hostis perduellio, Paul. ex Fest. p. 102 P.—
    II.
    An enemy in arms or of one's country (opp. inimicus, a private enemy, or one who is inimically disposed).
    A.
    Lit.:

    qui (Pompeius) saepius cum hoste conflixit quam quisquam cum inimico concertavit,

    Cic. de Imp. Pomp. 10, 28; cf.:

    omnes nos statuit ille quidem non inimicos sed hostes,

    id. Phil. 11, 1, 3;

    opp. inimicus,

    Curt. 7, 10 (v. also the foll.):

    debent oratori sic esse adversariorum nota consilia, ut hostium imperatori,

    Quint. 12, 1, 35:

    legiones hostium,

    Plaut. Am. prol. 136:

    hostes nefarios prostravit,

    Cic. Phil. 14, 10, 27:

    (bellum) compellere intra hostium moenia,

    id. Rep. 1, 1:

    vita ex hostium telis servata,

    id. ib. 1, 3:

    adventus hostium,

    id. ib. 2, 3:

    ut eam (probitatem) vel in eis quos numquam vidimus, vel, quod majus est, in hoste etiam diligamus,

    id. Lael. 9, 29:

    hostem rapinis prohibere,

    Caes. B. G. 1, 15, 4:

    quando hostis alienigena terrae Italiae bellum intulisset,

    Liv. 29, 10, 5:

    servit Hispanae vetus hostis orae Cantaber sera domitus catena,

    Hor. C. 3, 8, 21:

    terra marique victus hostis,

    id. Epod. 9, 27 et saep.:

    inimicis quoque et hostibus ea indigna videri,

    Cic. Inv. 1, 54, 105; cf.:

    inimicus, hostis esset, tanta contumelia accepta,

    id. Verr. 2, 2, 24, § 58:

    sibi inimicus atque hostis,

    id. Fin. 5, 10, 29:

    horum omnium communis hostis praedoque,

    id. Verr. 2, 2, 6, § 17:

    tam dis hominibusque hostis,

    id. Phil. 2, 26, 64; id. Att. 15, 21, 1:

    Cn. Pompeius auctor et dux mei reditus, illius (Clodii) hostis,

    id. Mil. 15, 39:

    acer Bupalo hostis (Hipponax),

    Hor. Epod. 6, 14:

    fas est et ab hoste doceri,

    Ov. M. 4, 428:

    di meliora piis erroremque hostibus illum!

    Verg. G. 3, 513; cf. Ov. H. 16, 219; id. Am. 2, 10, 16; id. F. 3, 494; id. P. 4, 6, 35:

    quam (aquam) hostis hosti commodat,

    Plaut. Rud. 2, 4, 21.— In fem.:

    hostis est uxor, invita quae ad virum nuptum datur,

    Plaut. Stich. 1, 2, 83:

    nupta meretrici hostis est,

    Ter. Hec. 5, 2, 23:

    ut, quo die captam hostem vidisset, eodem matrimonio junctam acciperet,

    Liv. 30, 14, 2:

    cum certa videbitur hostis,

    Ov. A. A. 2, 461; id. H. 6, 82; Prop. 1, 4, 18:

    ille uxorem, tu hostem luges,

    Curt. 4, 11, 4.—
    B.
    Transf., of animals or things ( poet. and in post-Aug. prose):

    qualem ministrum fulminis alitem... in ovilia Demisit hostem vividus impetus,

    Hor. C. 4, 4, 10; Ov. F. 1, 359:

    rhinoceros genitus hostis elephanto,

    Plin. 8, 20, 29, § 71.—Of a chessman:

    unus cum gemino calculus hoste perit,

    Ov. A. A. 3, 358:

    fac, pereat vitreo miles ab hoste tuus,

    id. ib. 2, 208:

    rerum ipsa natura non parens sed noverca fuerit, si facultatem dicendi sociam scelerum, adversam innocentiae, hostem veritatis invenit,

    Quint. 12, 1, 2:

    illa vero vitiosissima, quae jam humanitas vocatur, studiorum perniciosissima hostis,

    id. 2, 2, 10 —
    2.
    Of an adversary in a suit, in a parody of the law of the Twelve Tables:

    si status condictus cum hoste intercedit dies,

    Plaut. Curc. 1, 1, 5; cf. also Gell. 16, 4, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > hostis

  • 2 hostis

    hostis, is, c., (got. gasts, ahd. gast, Fremdling, Gast), I) der Fremde, Fremdling, Ausländer (= peregrinus, Ggstz. civis, s. Varro LL. 5, 3. Cic. de off. 1, 37. Macr. sat. 1, 16, 14), Plaut. trin. 102; Curc. 5. Hor. ep. 1, 15, 29. Ambros. de off. 1, 29, 141. – II) insbes., ein kriegführender Fremder = der Feind im Felde und Kriege, griech. πολέμιος, (Ggstz. pacatus), sowie der offene Feind des Vaterlandes übh. (Ggstz. civis; dagegen inimicus = der Feind von Gesinnung, εχθρός, Ggstz. amicus; adversarius = der Gegner, Widersacher übh., ἀνταγωνιστής, A) eig.: socii atque hostes, Sall.: cives hostesque, Liv.: hostes atque cives permixti, Sall.: pacatus an hostis sit, Cic.: maritimus ille et navalis hostis, der zur See u. zu Schiffe kommt, Cic.: cives, hostes iuxta metuere, Sall.: impransus non qui civem dignosceret hoste, Hor.: Pompeius saepius cum hoste conflixit, quam quisquam cum inimico concertavit, Cic.: omnes nos statuit ille non inimicos, sed hostes, Cic.: vicimus perfidos hospites, imbelles hostes, Liv.: se, cum primum posset, hostem fore populo Romano, als Feind auftreten gegen usw., Liv.: Hannibal natus adversus Romanos hostis, Liv.: hostem alqm iudicare, für einen Feind (des Vaterlandes) erklären, Cic.: Sing. kollekt., obsessus multo hoste locus, Sen ad Marc. 9, 3. – fem., capta hostis, feindliche Gefangene, Liv. 30, 14, 2: ille uxorem, tu hostem luges, Curt. 4, 11 (45), 4. – poet., vom Steine im Brettspiele, Ov. art. am. 2, 208. – B) übtr. = ein offener, tätlich verfahrender, erbitterter Feind in Privatverhältnissen, 1) im allg.: h. omnium hominum, Cic.: h. omnium bonorum, Sall. fr.: m. Dat., dis hominibusque hostis, Cic. (mehr Beisp. s. Drak. Liv. 41, 16 extr.). – als fem., Ov. her. 6, 82; art. am. 2, 461. – v. Tieren, genitus hostis pecoris, v. Löwen, Catull.: rhinoceros hostis elephanto, Plin.: v. Abstrakten, licentia studiorum perniciosissima hostis, Feindin, Quint. 2, 2, 10: si facultatem dicendi hostem veritatis invenerit, Quint. 12, 1, 2. – 2) insbes.: a) ein Feind in der Liebe = der Nebenbuhler, Prop. u. Ov. – b) vor Gericht = der Gegner (= adversarius), Plaut. Curc. 5. – / Archaist. Form fostis, Paul. ex Fest. 84, 5.

    lateinisch-deutsches > hostis

  • 3 hostis

    hostis, is, c., (got. gasts, ahd. gast, Fremdling, Gast), I) der Fremde, Fremdling, Ausländer (= peregrinus, Ggstz. civis, s. Varro LL. 5, 3. Cic. de off. 1, 37. Macr. sat. 1, 16, 14), Plaut. trin. 102; Curc. 5. Hor. ep. 1, 15, 29. Ambros. de off. 1, 29, 141. – II) insbes., ein kriegführender Fremder = der Feind im Felde und Kriege, griech. πολέμιος, (Ggstz. pacatus), sowie der offene Feind des Vaterlandes übh. (Ggstz. civis; dagegen inimicus = der Feind von Gesinnung, εχθρός, Ggstz. amicus; adversarius = der Gegner, Widersacher übh., ἀνταγωνιστής, A) eig.: socii atque hostes, Sall.: cives hostesque, Liv.: hostes atque cives permixti, Sall.: pacatus an hostis sit, Cic.: maritimus ille et navalis hostis, der zur See u. zu Schiffe kommt, Cic.: cives, hostes iuxta metuere, Sall.: impransus non qui civem dignosceret hoste, Hor.: Pompeius saepius cum hoste conflixit, quam quisquam cum inimico concertavit, Cic.: omnes nos statuit ille non inimicos, sed hostes, Cic.: vicimus perfidos hospites, imbelles hostes, Liv.: se, cum primum posset, hostem fore populo Romano, als Feind auftreten gegen usw., Liv.: Hannibal natus adversus Romanos hostis, Liv.: hostem alqm iudicare, für einen Feind (des Vaterlandes) erklären, Cic.: Sing. kollekt., obsessus multo hoste locus, Sen ad Marc. 9, 3. – fem., capta hostis, feindliche Gefangene, Liv.
    ————
    30, 14, 2: ille uxorem, tu hostem luges, Curt. 4, 11 (45), 4. – poet., vom Steine im Brettspiele, Ov. art. am. 2, 208. – B) übtr. = ein offener, tätlich verfahrender, erbitterter Feind in Privatverhältnissen, 1) im allg.: h. omnium hominum, Cic.: h. omnium bonorum, Sall. fr.: m. Dat., dis hominibusque hostis, Cic. (mehr Beisp. s. Drak. Liv. 41, 16 extr.). – als fem., Ov. her. 6, 82; art. am. 2, 461. – v. Tieren, genitus hostis pecoris, v. Löwen, Catull.: rhinoceros hostis elephanto, Plin.: v. Abstrakten, licentia studiorum perniciosissima hostis, Feindin, Quint. 2, 2, 10: si facultatem dicendi hostem veritatis invenerit, Quint. 12, 1, 2. – 2) insbes.: a) ein Feind in der Liebe = der Nebenbuhler, Prop. u. Ov. – b) vor Gericht = der Gegner (= adversarius), Plaut. Curc. 5. – Archaist. Form fostis, Paul. ex Fest. 84, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hostis

  • 4 hostis

    hostis, is, m. [st2]1 [-] étranger. [st2]2 [-] ennemi (public). [st2]3 [-] ennemi (personnel). [st2]4 [-] rival (en amour). [st2]5 [-] ennemi (en parl. des animaux). [st2]6 [-] pion (de l'adversaire), pièce. [st2]7 [-] au fém. ennemie. [st2]8 [-] adj. de l'ennemi.
    * * *
    hostis, is, m. [st2]1 [-] étranger. [st2]2 [-] ennemi (public). [st2]3 [-] ennemi (personnel). [st2]4 [-] rival (en amour). [st2]5 [-] ennemi (en parl. des animaux). [st2]6 [-] pion (de l'adversaire), pièce. [st2]7 [-] au fém. ennemie. [st2]8 [-] adj. de l'ennemi.
    * * *
        Hostis, huius hostis, com. g. Ennemi.
    \
        Hostis capitalis. Cic. Ennemi mortel.
    \
        Hostem induere. Tacit. Se declairer ennemi.

    Dictionarium latinogallicum > hostis

  • 5 hostis

        hostis is, m and f    [1 HAS-], a stranger, foreigner ; old for peregrinus, C.: civem dinoscere hoste, H.— An enemy, foe, public enemy: nos statuit ille non inimicos sed hos<*>īs, not personal but public foes: sibi inimicus atque hostis: tam dis hominibusque hostis: fas est et ab hoste doceri, O.— Collect.: hostem rapinis prohibere, Cs.: alienigena, L.: Terrā marique victus, H.—Poet.: alitem in ovilia Demisit hostem, H.— Fem.: nupta meretrici, T.: capta, L.: mihi debita, O.
    * * *
    enemy (of the state); stranger, foreigner; the enemy (pl.)

    Latin-English dictionary > hostis

  • 6 hostis

    hostis hostis, is m чужестранец, враг

    Латинско-русский словарь > hostis

  • 7 hostis

    hostis hostis, is m враг

    Латинско-русский словарь > hostis

  • 8 hostis

    is m., f.
    1) чужеземец, иностранец (adversus hostem aeterna auctoritas LXIIT ap. C)
    civem dignoscere hoste Hотличать гражданина (т. е. соотечественника) от иноземца
    2) военный противник, неприятель, национальный враг ( в отличие от личного inimīcus) (aliquos statuere non inimicos, sed hostes C)
    hostem aliquem judicare C — объявить кого-л. врагом родины
    capta hostis L — пленница, полонянка
    3) соперник (в любви) Prp, O
    4) юр. противная сторона Pl

    Латинско-русский словарь > hostis

  • 9 hostis

    пол., межд. отн., лат. враг (термин политической теории К. Шмитта; политическое понятие, обозначающее совокупность внешних государственных, социальных, этнических или религиозных образований, стоящих на позициях, противоположных позициям стратегической столицы; не имеет моральной нагрузки, может применяться по отношению к общностям самого разного уровня)
    Ant:
    See:

    Англо-русский экономический словарь > hostis

  • 10 hostis

    Англо-русский юридический словарь > hostis

  • 11 hostis

    1) чужой - иностранец (XII tab. adversus hostem aeterna auctoritas (tab. III. 7.);

    status dies cum hoste (1 c. II. 2), qui hostem concitaverit (1. c. IX. 4).

    2) неприятель: а) внешний враг (1. 24 D. 49, 15. 1. 118 D. 50, 16);

    hostilis, неприятельский, incursio host. (1. 1 C. 4, 23. 1. 51 § 1 D. 41, 1);

    hosticum, hosticolum (subst.) неприят. область (1. 1 pr. D. 37, 13. cf. 1. 44 D. 29, 1);

    b) тот, кто питает вражду к Римскому государству (внутренний враг) (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 8 § 2 D. 48, 19).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > hostis

  • 12 hostíš

    • принимаешь
    • угощаешь
    * * *

    České-ruský slovník > hostíš

  • 13 hostis

    an enemy of the state.

    Latin-English dictionary of medieval > hostis

  • 14 hostis

    , is m
      чужестранец; враг

    Dictionary Latin-Russian new > hostis

  • 15 Hostis generis humāni

    Враг рода человеческого.
    Приводимый Плинием ("Естественная история", VII, 8, 6) отзыв о Нероне его матери Агриппины.
    Сравните, как благочестиво умирает Катков, сей истинный generis humani hostis, окруженный семьей, друзьями, в богатом имении, плоде накраденных денег, и рядом с ним околеваю я, одинокий, забытый - Как паршивый пес. (М. С. Салтыков-Щедрин, Письмо Н. А. Белоголовому, 12.VII 1887.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Hostis generis humāni

  • 16 Hostis hvmani generis

    Latin Quotes (Latin to English) > Hostis hvmani generis

  • 17 Lingua est hostis hominum amicusque diaboli et feminārum

    шутл.
    Язык враг людей и друг дьявола и женщин.
    Авторский текст Чехова.
    Когда я смотрю на язык больного, я вспоминаю жену, и это воспоминание производит во мне сердцебиение. Прав был тот философ, который сказал: "lingua est hostis hominum amicusque diaboli et feminarum". (А. П. Чехов, Два романа.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Lingua est hostis hominum amicusque diaboli et feminārum

  • 18 forças hostis

    forces hostiles.

    Dicionário Português-Francês > forças hostis

  • 19 hospes, hostis

       extranjero, enemigo: antigua máxima de desconfianza díplomática

    Locuciones latinas > hospes, hostis

  • 20 Враг рода человеческого

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Враг рода человеческого

См. также в других словарях:

  • HOSTIS — vett. Latinis peregrinus et hospes est. D. Ambros. Offic. l. 1. c. 29. Denique etiam adversarios molli Veteres appellatione nominabant, ut peregrinos vocarent Hostes enim antiquo ritu peregrint dicebantur. Quemadmodum βάρβαρος Spartianis ξένος… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Hostis — (lat.), 1) Fremder; 2) Feind …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Hostis —    • Hostis,          так назывался первоначально peregrinus или чужестранец, потому что тогда отношения между римскими гражданами и чужестранцами было гораздо суровее. Чужестранец и враг было одно и то же. Cic. off. 1, 12. Varro l. l. 5, 1, 4.… …   Реальный словарь классических древностей

  • hostis — obs. form of hostess n …   Useful english dictionary

  • Hostis humani generis — (Latin for enemy of mankind ) is a legal term of art, originating from the admiralty law, and referring to the peculiar status, before the public international law, of maritime pirates, since time immemorial, and slavers, since the 18th century.… …   Wikipedia

  • Hostis Herodes impie — Datei:A solis ortus.jpg A solis ortus cardine, frühchristliche Melodie, Druck des 16. Jahrhunderts A solis ortus cardine (Vom Tor des Sonnenaufgangs) ist ein lateinisches Gedicht von Caelius Sedulius († um 450). Es besingt in 23 vierzeiligen… …   Deutsch Wikipedia

  • hostis humani generis — noun enemy of mankind Like the pirate and the slaver before him, contemporary humanitarian law judges the war criminal as hostis humani generis, an enemy of all mankind subject to universal punishment …   Wiktionary

  • Vincent L'Hostis (Réalisateur) — Vincent L Hostis Vincent L Hostis réalisateur français né le 23 mars 1978 à Poissy (Yvelines). Tirant un trait tour à tour sur une carrière de livreur de pizzas puis de déménageur amorcée en Bretagne où il a grandit, Vincent L Hostis débute en… …   Wikipédia en Français

  • Vincent L'Hostis — Vincent L Hostis, né le 23 mars 1978 à Poissy (Yvelines), est un réalisateur français. Sommaire 1 Biographie 2 Filmographie sélective 3 Liens externes …   Wikipédia en Français

  • L'Hostis — Nom porté en Bretagne (22), rencontré parfois sous la forme L Hostic. Semble correspondre au français Lhôte, Lhoste : celui qui tient une hôtellerie, une auberge …   Noms de famille

  • Heu facinus: non est hostis metuendus amanti;… — См. Избави мя, Боже, от друзей, а с врагами я и сам справлюсь …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»