-
1 жёлчный
safra(sıfat); hırçın* * *1) öd °; safra °жёлчный пузы́рь — öd / safra kesesi
2) перен. safravi; hırçınжёлчный хара́ктер — safravi mizaç
жёлчное лицо́ — hırçın yüz
-
2 недовольно
( раздражённо) hırçın hırçınон недово́льно смо́рщился — yüzünü / suratını ekşitti
-
3 хирцин
ngeol. Hircin (ископаемая смола), Hircit (ископаемая смола) -
4 сердитый
1) ( раздражительный) öfkeci, hırçın2) öfkeli, kızgınсерди́тый взгля́д — öfkeli bakış
серди́тое лицо́ — ters çehre
она́ серди́та на тебя́ — sana kızgındır
3) разг. (о табаке и т. п.) pek sert, keskinсерди́тый моро́з — keskin soğuk
-
5 козлиный
козли́ная боро́дка — barbiche f
козли́ный го́лос разг. — voix chevrotante
* * *adj1) gener. hircin2) liter. bêlant
См. также в других словарях:
hircin — hircin, ine [ irsɛ̃, in ] adj. • 1458; lat. hircinus, de hircus « bouc » ♦ Didact. Qui tient ou vient du bouc. « leur odeur bondissait, hircine, capiteuse à vomir » (Grainville ). ● hircin, hircine adjectif (latin hircinus, de … Encyclopédie Universelle
Hircin — Hir cin, n. [L. hircus, he goat, buck: cf. F. hircine.] (Chem.) Hircic acid. See {Hircic}. [R.] … The Collaborative International Dictionary of English
Hircīn — Hircīn, von Chevreul in der Seife aus dem Schöpsentalge unterschiedene Substanz, welche an sich geruchlos, aber, der heißen Luft ausgesetzt, als Hireinsäure einen eigenen Geruch besitzt; von ihm wird der eigenthümliche Geruch der… … Pierer's Universal-Lexikon
hircin — hircin, ine (ir sin, si n ) adj. Terme d histoire naturelle. Qui tient du bouc, qui dépend du bouc. ÉTYMOLOGIE Lat. hircinus, de hircus, bouc … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
hircin — Hircic Hir cic, a. [Cf. F. hircique. See {Hircin}.] (Chem.) Of, pertaining to, or derived from, mutton suet; applied by Chevreul to an oily acid which was obtained from mutton suet, and to which he attributed the peculiar taste and smell of that… … The Collaborative International Dictionary of English
hırçın — sf. 1) Belirli bir sebebi olmadan sinirlenip huysuzluk eden (kimse) Hayriye Hanım, kırk beş yaşlarında, kara yüzlü, hırçın tavırlı, ufak tefek bir kadındı. R. N. Güntekin 2) Tiz, öfkeli (ses) … Çağatay Osmanlı Sözlük
hircin — noun hircic acid … Wiktionary
HIRÇIN — Pek inatçı, titiz … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hircin — … Useful english dictionary
branch-hircin — obs. form of brankursine … Useful english dictionary
ircin — hircin … Dictionnaire des rimes