-
1 алабамий
-
2 алабамий
-
3 астат
2) Chemistry: alabamine, eka-iodine, helvetium4) Physics: ekaiodine -
4 алабамий
1) Engineering: alabamine2) Chemistry: eka-iodine, helvetium, (прежнее название астатина) Ab (сокр. от alabamium (условное обозначение)) -
5 dīvidō
dīvidō vīsī (dīvīsse, H.), vīsus, ere [VID-], to divide, force asunder, part: Europam Libyamque (unda): hunc securi, H.: frontem ferro, V.: insulam, L.: Gallia est divisa in partīs trīs, Cs.: divisum senatum (esse), Cs.: Hoc iter, i. e. gave two days to, H.: ut ultima divideret mors, part (the combatants), H.: gemma, fulvum quae dividit aurum, i. e. is set in gold, V. — To divide, distribute, apportion, share: bona viritim: Vinum, V.: equitatum in omnīs partīs, Cs.: regnum inter Iugurtham et Adherbalem, S.: (pecuniam) iudicibus: agrum cuique, L.: in singulos milites trecenos aeris, L.: bona publicata inter se, N.: praemia mecum, O.: in dividendo plus offensionum erat, L.: Dividite (sc. arma), O.: sedes adhuc nullā potentiā divisae, appropriated, Ta. — To break up, scatter, destroy: concentum, H.: muros, V.: ventis fomenta, H.— To separate, divide, part, remove: agrum Helvetium a Germanis, Cs.: qui locus Aegyptum ab Africā dividit, S.: Scythes Hadriā Divisus obiecto, H.: divisa a corpore capita, L.: Dividor (i. e. ab uxore), O.: parens quem nunc Ardea Dividit, keeps away, V.—Fig., to part, divide, distribute, apportion, arrange: annum ex aequo, O.: tempora curarum remissionumque, Ta.: animum huc illuc, V.: citharā carmina, i. e. sing by turns, H.: sententiam, to divide the question: divisa sententia est: sic belli rationem esse divisam, ut, etc., regulated, Cs.: ea (negotia) divisa hoc modo dicebantur, etc., S.— To separate, distinguish: legem bonam a malā: bona diversis, H.* * *dividere, divisi, divisus Vdivide, separate, break up; share, distribute; distinguish -
6 helvetius
IHelvetia, Helvetium ADJof/connected with the Helvetii (pl.), a people of Cen. Gaul (Switzerland)IIHelvetii (pl.), tribe in Central Gaul (Switzerland); (Caesar's "Gallic War") -
7 ager
ăger, gri, m. [agros; Germ. Acker, Eng. acre, Sanscr. agras = surface, floor; Grimm conjectured that it was connected with ago, agô, a pecore agendo, and this was the ancient view; cf. Varr. L. L. 5, § 34 Müll., and Don. ad Ter. Ad. 3, 3, 47; so the Germ. Trift = pasture, from treiben, to drive].I.In an extended sense, territory, district, domain, the whole of the soil belonging to a community (syn.: terra, tellus, arvum, solum, rus, humus; opp. terra, which includes [p. 70] many such possessions taken together; cf.II.Nieb. Röm. Gesch. 2, 694 sq.): Ager Tusculanus,... non terra,
Varr. L. L. 7, 2, 84:praedā atque agro adfecit familiares suos,
Plaut. Am. 1, 1, 38:abituros agro Achivos,
id. ib. 1, 53, 71:ut melior fundus Hirpinus sit, sive ager Hirpinus (totum enim possidet), quam, etc.,
Cic. Agr. 3, 2: fundum habet in agro Thurino, id. Fragm. ap. Quint. 4, 2, 131 (pro Tull. 14):Rhenus, qui agrum Helvetium a Germanis dividit,
Caes. B. G. 1, 2 Herz.:ager Noricus,
id. ib. 1, 5:in agro Troade,
Nep. Paus. 3:in agro Aretino,
Sall. C. 36, 1:his civitas data agerque,
Liv. 2, 16:in agro urbis Jericho,
Vulg. Josue, 5, 13.—In the Roman polity: ager Romanus, the Roman possessions in land (distinguished from ager peregrinus, foreign territory) was divided into ager publicus, public property, domains, and ager privatus, private estates; v. Smith's Dict. Antiq., and Nieb. Röm. Gesch. 2, 695 and 696; cf. with 153 sq.—In a more restricted sense.A.Improdued or productive land, a field, whether pasture, arable, nursery ground, or any thing of the kind; cf. Doed. Syn. 3, 7 sq.; 1, 71; Hab. Syn. 68, and Herz. ad Caes. B. G. 7, 13:* Of a piece of ground where vines or trees are planted, a nursery:agrum hunc mercatus sum: hic me exerceo,
Ter. Heaut. 1, 1, 94:agrum de nostro patre colendum habebat,
id. Phorm. 2, 3, 17:ut ager quamvis fertilis, sine culturā fructuosus esse non potest,
Cic. Tusc. 2, 5; id. Fl. 29:agrum colere,
id. Rosc. Am. 18:conserere,
Verg. E. 1, 73:agrum tuum non seres,
Vulg. Lev. 19, 19:(homo) seminavit bonum semen in agro suo,
ib. Matt. 13, 24; ib. Luc. 12, 16. —ut ager mundus purusque flat, ejus arbor atque vitis fecundior,
Gell.19, 12, 8.—Of a place of habitation in the country, estate, villa:B.in tuosne agros confugiam,
Cic. Att. 3, 15 (so agros, Hom. Od. 24, 205).—The fields, the open country, the country (as in Gr. agros or agroi), like rus, in opp. to the town, urbs (in prose writers generally only in the plur.), Ter. Eun. 5, 5, 2:C.homines ex agris concurrunt,
Cic. Verr. 2, 4, 44:non solum ex urbe, sed etiam ex agris,
id. Cat. 2, 4, 8:annus pestilens urbi agrisque,
Liv. 3, 6; id. 3, 32:in civitatem et in agros,
Vulg. Marc. 5, 14.—And even in opp. to a village or hamlet, the open field:sanum hominem modo ruri esse oportet, modo in urbe, saepiusque in agro,
Cels. 1, 1.—Poet., in opp. to mountains, plain, valley, champaign:D.ignotos montes agrosque salutat,
Ov. M. 3, 25.—As a measure of length (opp. frons, breadth):mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum Hic dabat,
in depth, Hor. S. 1, 8, 12. -
8 divido
dī-vĭdo, vīsi, vīsum, 3 ( perf. sync. divisse, Hor. S. 2, 3, 169), v. a. [root vidh-, to part, split; Sanscr. vidhyati, to penetrate, whence vidhava; Lat. vidua].I.To force asunder, part, separate, divide (very freq. and class.; cf.: distribuo, dispertio; findo, scindo, dirimo, divello, separo, sejungo, segrego, secerno).A.Lit.: Europam Libyamque rapax ubi dividit unda, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 20; and id. N. D. 3, 10:2.discludere mundum membraque dividere,
Lucr. 5, 440; cf.:si omne animal secari ac dividi potest, nullum est eorum individuum,
Cic. N. D. 3, 12:crassum aërem,
id. Tusc. 1, 19 fin. (with perrumpere); cf.nubila,
Hor. C. 1, 34, 6:muros,
to break through, Verg. A. 2, 234:marmor cuneis,
to split, Plin. 36, 5, 4, § 14; cf.:hunc medium securi,
Hor. S. 1, 1, 100:mediam frontem ferro,
Verg. A. 9, 751; also simply, insulam, for to divide into two parts, Liv. 24, 6.— Poet.:vagam caelo volucrem,
i. e. to cleave, to shoot, Sil. 2, 90:sol... in partes non aequas dividit orbem,
Lucr. 5, 683;so Galliam in partes tres,
Caes. B. G. 1, 1:vicum in duas partes flumine,
id. ib. 3, 1, 6:civitatem Helvetiam in quatuor pagos,
id. ib. 1, 12, 4:populum unum in duas partes,
Cic. Rep. 1, 19; cf. Caes. B. G. 7, 32, 5; id. B. C. 1, 35, 3:divisi in factiones,
Suet. Ner. 20 et saep.—Transf.a.For distribuere, to divide among several, to distribute, apportion:b.praedam,
Plaut. Rud. 4, 3, 72:argentum,
id. Aul. 2, 2, 3:pecudes et agros,
Lucr. 5, 1109; cf.agros,
Cic. Rep. 2, 18:agrum viritim,
id. Brut. 14, 57; cf.:bona viritim,
id. Tusc. 3, 20, 48:munera, vestem, aurum, etc.,
Suet. Aug. 7 et saep.:nummos in viros,
Plaut. Aul. 1, 2, 30:Thracia in Rhoemetalcen inque liberos Cotyis dividitur,
Tac. A. 2, 67; cf. id. ib. 3, 38. So of distributing troops in any place:equitatum in omnes partes,
Caes. B. G. 6, 43, 4:exercitum omnem passim in civitates,
Liv. 28, 2; cf. id. 6, 3 fin.:Romanos in custodiam civitatium,
id. 43, 19; cf. id. 37, 45 fin.; cf.also: conjuratos municipatim,
Suet. Caes. 14:agros viritim civibus,
Cic. Rep. 2, 14; so with dat. (most freq.):agrum sordidissimo cuique,
Liv. 1, 47; cf. id. 34, 32; Suet. Caes. 20 et saep.:tabellas toti Italiae,
Cic. Sull. 15:praedam militibus,
Sall. J. 91, 6:loca praefectis,
Liv. 25, 30:duo praedia natis duobus,
Hor. S. 2, 3, 169:oscula nulli,
id. C. 1, 36, 6 et saep.; cf.in double construction: divisit in singulos milites trecenos aeris, duplex centurionibus, triplex equiti,
Liv. 40, 59:inter participes praedam,
Plaut. Pers. 5, 1, 5; so,inter se,
id. Poen. 3, 5, 30; Nep. Thras. 1 fin.:per populum fumantia (liba),
Ov. F. 3, 672; so,agros per veteranos,
Suet. Dom. 9:dimidiam partem cum aliquo,
Plaut. Aul. 4, 10, 37; so id. Am. 5, 1, 73; id. Stich. 5, 4, 15:praemia mecum,
Ov. F. 4, 887.— Absol.:non divides (with dispertire),
Plaut. Aul. 2, 4, 4; so Liv. 44, 45; Ov. M. 13, 102 al.—In mercant. lang. like distrahere and divendere, to sell piecemeal, in parcels, to retail, Suet. Caes. 54; id. Ner. 26.—c.In mal. part., Plaut. Aul. 2, 4, 4 Wagner; 7; cf. Petr. 11 Büch.—B.Trop.1.In gen.:2.bona tripartito,
Cic. Tusc. 5, 13 fin.:annum ex aequo,
Ov. M. 5, 565:horas (bucina),
Luc. 2, 689:tempora curarum remissionumque,
Tac. Agr. 9:dignitatem ordinum,
id. A. 13, 27:et explanare ambigua,
Cic. Or. 32 fin.:idem genus universum in species certas partietur et dividet,
id. ib. 33, 117; cf.of logical or rhet. division,
id. Fin. 2, 9, 28; Quint. 3, 6, 37 et saep.: verba, to divide at the end of the line, Suet. Aug. 87:nos alio mentes, alio divisimus aures,
Cat. 62, 15; cf.:animum nunc huc celerem, nunc dividit illuc,
Verg. A. 4, 285.—In partic.a.Sententiam, polit. t. t., to divide the question, i. e. to take the vote separately upon the several parts of a motion or proposition:b.divisa sententia est postulante nescio quo,
Cic. Mil. 6, 14; id. Fam. 1, 2; Plin. Ep. 8, 14, 15; Sen. Ep. 21; id. Vit. Beat. 3. The expression used in requiring this was DIVIDE, Ascon. Cic. Mil. 6, 14.—(Acc. to A. 2. a.) To distribute, apportion:c.sic belli rationem esse divisam, ut, etc.,
Caes. B. C. 3, 17, 3:haec temporibus,
Ter. And. 3, 1, 18;Just. Praef. § 3: ea (negotia) divisa hoc modo dicebantur, etc.,
Sall. C. 43, 2.—Pregn., to break up, dissolve, destroy = dissolvere:d.nostrum concentum,
Hor. Ep. 1, 14, 31:ira fuit capitalis ut ultima divideret mors,
id. S. 1, 7, 13:dividitur ferro regnum,
Luc. 1, 109; cf.:dividimus muros, et moenia pandimus urbis,
Verg. A. 2, 234.—To accompany, i. e. to share upon an instrument a song sung by a voice:II. A.grata feminis Imbelli cithara carmina divides,
Hor. C. 1, 15, 15.Lit.:B.flumen Rhenus agrum Helvetium a Germanis dividit... flumen Rhodanus provinciam nostram ab Helvetiis dividit,
Caes. B. G. 1, 2, 3; 1, 8, 1; 5, 11, 9:Macedoniam a Thessalia,
id. B. C. 3, 36, 3:Gallos ab Aquitanis,
id. B. G. 1, 1, 2 al.:tota cervice desecta, divisa a corpore capita,
Liv. 31, 34, 4:populum distribuit in quinque classes, senioresque a junioribus divisit,
Cic. Rep. 2, 22:tam multa illa meo divisast milia lecto, Quantum, etc.,
Prop. 1, 12, 3; cf.:dextras miseris complexibus,
Stat. Th. 3, 166:tuis toto dividor orbe rogis,
Ov. Pont. 1, 9, 48:dividor (sc.: ab uxore) haud aliter, quam si mea membra relinquam,
Ov. Tr. 1, 3, 73; cf. Prop. 1, 12, 10:(Italiam) Longa procul longis via dividit invia terris,
separates, keeps distant, Verg. A. 3, 383; cf. id. ib. 12, 45:discedite a contactu ac dividite turbidos,
Tac. A. 1, 43 fin. —Trop., to separate, distinguish:2.legem bonam a mala,
Cic. Leg. 1, 16, 44:defensionem (opp. se comitem exitii promittebat),
Tac. A. 3, 15. —Transf., for distinguere (II.), to distinguish, decorate, adorn (very rare):(α). (β).qualis gemma micat, fulvum quae dividit aurum,
Verg. A. 10, 134:scutulis dividere,
Plin. 8, 48, 74, § 196.—Hence, dīvīsus, a, um, P. a., divided, separated:divisior,
Lucr. 4, 962.— Adv.dīvīsim, separately, Hier. Ep. 100, 14. -
9 астат
1. alabamine2. helvetium
См. также в других словарях:
helvetium — helvēˈtium noun A superseded name for astatine • • • Main Entry: ↑Helvetic … Useful english dictionary
anglo-helvetium — … Useful english dictionary
Astatine — (pronEng|ˈæstətiːn) is a radioactive chemical element with the symbol At and atomic number 85. It is the heaviest of the discovered halogens. Characteristics This highly radioactive element has been confirmed by mass spectrometers to behave… … Wikipedia
Astat — Eigenschaften … Deutsch Wikipedia
Guillermo Tell — Para la ópera de Gioachino Rossini, véase Guillermo Tell (ópera). Guillermo Tell y su hijo. Memorial en Altdorf, capital del cantón suizo de Uri … Wikipedia Español
Propóleos adulterados Huilen — El 11 de agosto de 1992 los diarios de Argentina difundían la noticia de que una extraña enfermedad, de origen desconocido, se desarrollaba en la ciudad de La Plata. Posteriormente se descubrió que la razón de dicha enfermedad, era la… … Wikipedia Español
astatine — noun /ˈæstətiːn,ˈæstətɪn/ A highly radioactive chemical element (symbol At) with atomic number 85 and one of the halogens.<!encyclopedic info It occurs in only one isotope with an atomic mass of 210. It is intensely radioactive with a half… … Wiktionary
Christian Wilhelm Franz Walch — (1726–1784) was a protestant German theologian and professor of theology from Göttingen. He authored numerous books. Contents 1 Life 2 Works 3 References 4 Further reading … Wikipedia
Oswald Myconius — Oswald Geisshüsler dit Oswald Myconius ou Myconius alias Molitor , né en 1488 à Lucerne et mort le 14 octobre 1552 à Bâle, était un humaniste et théologien réformé suisse qui fut proche d Érasme et d … Wikipédia en Français
Helvet — das, (s), Helvetium, Helvétien [hɛlve sjɛ̃, französisch], Geologie: eine Stufe des Miozän, Tertiär … Universal-Lexikon