Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

haurĭo

  • 1 haurio

    haurĭo, īre, hausi, haustum - tr. - [st2]1 [-] tirer à soi, puiser, tirer, retirer, verser. [st2]2 [-] vider en puisant, mettre à sec, tarir. [st2]3 [-] humer, boire. [st2]4 [-] saisir avidement, avaler, absorber, engloutir. [st2]5 [-] faire disparaître, détruire. [st2]6 [-] percevoir, prendre, concevoir, éprouver; essuyer, souffrir. [st2]7 [-] transpercer, percer, creuser. [st2]8 [-] épuiser, dévorer, consumer, achever, accomplir.    - haurire aquam de (ex) puteo: tirer de l'eau d'un puits, puiser de l'eau au puits.    - haurire a fontibus Stoicorum: puiser aux sources des Stoïciens.    - haurire alicujus sanguinem: verser le sang de qqn.    - haurite crurorem, Ov. M. 7.333: versez le sang.    - tu de faece hauris, Cic. Brut. 69, 244: toi, tu puises dans la lie (= tu parles des plus mauvais orateurs).    - haurire aliquid oculis, Virg. En. 12, 946: dévorer qqch des yeux.    - paene haustus fluctibus: presque englouti par les flots.    - hoc animo hauri, Virg. En. 12, 26: mets-toi bien ceci dans l'esprit.    - cineres haurire: recueillir les cendres.    - haurire lucem, Virg. G. 2.340: voir le jour, être né.    - cunctos qui proelio superfuerant incendium hausit, Tac. H. 4, 60: l'incendie dévora tous ceux qui avaient survécu au combat.    - quam incredibilis hausit calamitates! Cic. Tusc. 1, 86: combien de calamités incroyables il a endurées!
    * * *
    haurĭo, īre, hausi, haustum - tr. - [st2]1 [-] tirer à soi, puiser, tirer, retirer, verser. [st2]2 [-] vider en puisant, mettre à sec, tarir. [st2]3 [-] humer, boire. [st2]4 [-] saisir avidement, avaler, absorber, engloutir. [st2]5 [-] faire disparaître, détruire. [st2]6 [-] percevoir, prendre, concevoir, éprouver; essuyer, souffrir. [st2]7 [-] transpercer, percer, creuser. [st2]8 [-] épuiser, dévorer, consumer, achever, accomplir.    - haurire aquam de (ex) puteo: tirer de l'eau d'un puits, puiser de l'eau au puits.    - haurire a fontibus Stoicorum: puiser aux sources des Stoïciens.    - haurire alicujus sanguinem: verser le sang de qqn.    - haurite crurorem, Ov. M. 7.333: versez le sang.    - tu de faece hauris, Cic. Brut. 69, 244: toi, tu puises dans la lie (= tu parles des plus mauvais orateurs).    - haurire aliquid oculis, Virg. En. 12, 946: dévorer qqch des yeux.    - paene haustus fluctibus: presque englouti par les flots.    - hoc animo hauri, Virg. En. 12, 26: mets-toi bien ceci dans l'esprit.    - cineres haurire: recueillir les cendres.    - haurire lucem, Virg. G. 2.340: voir le jour, être né.    - cunctos qui proelio superfuerant incendium hausit, Tac. H. 4, 60: l'incendie dévora tous ceux qui avaient survécu au combat.    - quam incredibilis hausit calamitates! Cic. Tusc. 1, 86: combien de calamités incroyables il a endurées!
    * * *
        Haurio, hauris, hausi, haustum, haurire. Puiser, et tirer de l'eaue.
    \
        Haurire auribus vocem alterius. Virgil. Ouir.
    \
        Hausit caelum. Virgil. Il a veu l'air.
    \
        Haurire artes domo. Cic. Les puiser et apprendre en la maison.
    \
        Calamitatem haurire. Cic. Endurer et avaller.
    \
        Cibos haurire: de iis enim dicitur qui dentibus carent. Colum. Avaller sans mascher.
    \
        Cogitatione haurire omnia. Cic. Engloutir.
    \
        Haurit corda pauor. Virgil. Oste et consume le courage, ou frappeau coeur, Perce le coeur.
    \
        Dolorem haurire. Cic. Recevoir douleur et l'endurer.
    \
        Dona noctis haurire. Sil. Dormir à son aise, Dormir à gogo.
    \
        Rostro femur hausit adunco. Ouid. Le porc sanglier luy fendit la cuisse de ses crochets.
    \
        Flamma multos hausit. Liu. Beaucoup furent du tout bruslez et ars.
    \
        Oculis auribusque haurire tantum gaudium cupientes. Liu. Prendre et recevoir amplement et ardemment, et par grande affection.
    \
        Tam longi temporis opus incendium hausit. Liu. Le feu consuma.
    \
        Loborem haurire ex re aliqua. Hor. Recevoir peine et travail.
    \
        Latus haurire alicuius. Virgil. Percer.
    \
        Lucem haurire. Virgil. Naistre sur terre, Veoir le jour.
    \
        Luctum. Cic. Recevoir ennuy.
    \
        Pateram haurire. Virgil. Avaller le vin qui est en une tasse, La vuider d'un traict.
    \
        Haurire patrias opes. Mart. Despendre, Consumer et espuiser son patrimoine.
    \
        Pectora ferro hausit. Ouid. Il percea.
    \
        Poculum haurire. Liu. Vuider, et boire tout.
    \
        Solidos ceruos. Plin. Engloutir, Avaller touts entiers.
    \
        Supplicia. Virgil. Estre puni.
    \
        Haurire a fontibus. Cic. Puiser és fontaines.
    \
        Haurit ex aerario sumptum. Cic. Prend et pesche ou puise dedens la bourse publique.

    Dictionarium latinogallicum > haurio

  • 2 haurio

    haurio haurio, hausi, haustum, ire черпать

    Латинско-русский словарь > haurio

  • 3 haurio

    haurio haurio, hausi, haustum, ire истреблять

    Латинско-русский словарь > haurio

  • 4 haurio

    haurio haurio, hausi, haustum, ire губить, истреблять

    Латинско-русский словарь > haurio

  • 5 haurio

    haurio haurio, hausi, haustum, ire истреблять

    Латинско-русский словарь > haurio

  • 6 haurio

    haurio, hausī, haustum, īre ( für *hausio, viell. zu griech. αὔω für *αὔσω, schöpfe), schöpfen, d.i. I) im allg., eine Flüssigkeit usw. mit einem Schöpfgefäß heraufziehen, -holen, u. meton. ein Gefäß ausleeren, A) eine Flüssigkeit schöpfen, 1) eig.: aquam ex puteo, Cic.: de dolio (s. 1. dōlium), Cic. – 2) übtr.: a) heraufholen, suspiratus, tief aufseufzen, Ov. – b) ausgraben, ausreißen, terram, Ov.: arbusta ab imis radicibus, Lucr.: haurit arenas ungulā, reißt auf, greift tief ein in usw., Stat. Theb. 2, 46. – c) jmds. Blut vergießen, sanguinem, Cic. u.a.: cruorem, Ov.: hauriendus aut dandus est sanguis, wir müffen (fremdes) Blut vergießen oder (eigenes) lassen, Liv.: vgl. Fabri Liv. 22, 51, 7. Korte Lucan. 1, 13. Vorstius Val. Max. 2, 8, 7. Bünem. Lact. 5, 1, 8. – d) aufsammeln, cineres hausti, Ov.: pulvis haustus, Ov. – e) wegraffen = töten, v. den Waffen, alqm haurit ensis, Verg. Aen. 2, 600. – 3) bildl.: a) im allg.: ut ea a fontibus potius hauriant, quam rivulos consectentur, Cic.: hauris de faece, du schöpfst von der Hefe (= führst auch die schlechten Redner an), Cic.: haurire ex vano, aus unzuverlässigen Quellen schöpfen (v. Geschichtschreiber), Liv. – b) insbesond. = entnehmen, sumptum ex aerario, Cic.: ex parvo, Hor. – B) meton., schöpfend leermachen, ausschöpfen, ausleeren, austrinken, 1) eig.: pateram, Verg.: pocula ore, Ov.: haustus crater, Ov. – 2) übtr.: a) durchbohren, durchstechen, latus gladio, Verg. u. Curt.: pectus gladio, Cl. Quadrig. fr.: pectora ferro, Ov.: ictu ventrem atque inguina, Liv.; vgl. Drak. u. Weißenb. Liv. 7, 10, 10. Sil. 5, 524. Mützell Curt. 7, 2 (8), 27. Heräus Tac. hist. 1, 41. Haupt Ov. met. 5, 126. – b) vertun, sua, Tac. ann. 16, 18: patrias opes ( wie ἀντλειν πατρώαν κτησιν), Mart. 9, 82, 4. – c) vollenden, per nigra silentia vastum iter, Stat. Theb. 1, 369: caelo medium sol igneus orbem hauserat, Verg. georg. 4, 427. – 3) bildl.: a) durchdringen, exsultantia haurit corda pavor pulsans, durchdringt tief die Brust, Verg. georg. 3, 105. – b) erschöpfen, entkräften, Italiam et provincias immenso fenore, Tac. ann. 13, 42 extr. – c) ( wie ἀντλειν τύχην u. dgl.) = ausstehen, erdulden, calamitates, Cic.: supplicia scopulis, Verg. – II) insbes., schöpfen = einschöpfen, in sich schöpfen, 1) eig.: a) übh.: alveus haurit aquas, läßt es eindringen, Ov.: lucem, an das Licht streben, Verg. – b) insbes., schlürfen, trinken, sanguinem caprinum, venenum, Aur. Vict.: hauriendum sanguinem laniandaque viscera nostra praebere, Liv.: non respirare in hauriendo, Plin. – 2) übtr.: a) hinunterschlingen, verschlingen, verzehren, cibos integros, Col.: solidos cervos, Plin.: ardentes ore carbones, Val. Max. – v. Lebl., aggerem ac vineas incendium hausit, Liv.: multos hausit flamma, Liv.: cunctos incendium hausit, Tac.: Pompei theatrum igni fortuito haustum, Tac.: multos hausere gurgites, Liv.: arbores in profundum haustae (sunt), stürzten, Liv.: hauriri urbes terrae hiatibus, Plin.; vgl. Mützell Curt. 4, 3 (12), 4. Dräger Tac. ann. 3, 72. Heräus Tac. hist. 4, 60, 17. – poet., pariter pallor ruborque purpureas hausere genas, zogen gleichs. die Wangen in sich = überströmten die W., Stat. – b) insbes., mit den Augen od. Ohren verschlingen = gierig auffassen (s. Forbiger Verg. Aen. 4, 159), vocem his auribus hausi, Verg.: strepitumque exterritus hausit, vernahm, Verg. – 3) bildl.: a) im allg.: alqd cogitatione, in G. in vollen Zügen trinken, Cic.: animo spem inanem, schöpfen, Verg.: hoc animo hauri, nimm es zu Herzen, Verg.: expugnationes urbium, populationes agrorum, raptus penatium hauserant animo, hatten sich im Geiste geweidet an usw., Tac.: fontes adire remotos atque haurire praecepta vitae beatae, gleichs. schöpfen, Hor.: studium philosophiae acrius, dem St. der Ph. zu eifrig obliegen, Tac.: artes u. dgl., in sich aufnehmen, Tac. (vgl. Pabst Tac. dial. 28 extr.). – b) insbes., irgend eine Freude od. ein Leid gleichs. einschlürfen, voluptates, Cic.: insolitas voluptates, Tac.: illum dolorem vel acerbissimum, jenen so bittern Kelch des Leidens leeren, Cic. – / Archaist. Imperf. hauribant, Lucr. 5, 1322: Perf. haurierint, Varro LL. fr. 14, p. 267 M., haurierant, Vulg. Ioann. 2, 9 cod. Fuld.: Supin. hauritu, Apul. met. 2, 15: Part. Perf. Pass. hauritus, Apul. met. 3, 24 u. 6, 13: Part. Fut. act. hauriturus, Iuvenc. 2, 253. Dracont. carm. ined. 2, 124 D., hausurus, Verg. Aen. 4, 383. Sil. 7, 584; 16, 11. Stat. Ach. 1, 667. Claud. rapt. Pros. 3, 267: Perf. hausus sum als Depon., foramen quo Ditem patrem... fama est lucem hausum (esse), Solin. 5, 15.

    lateinisch-deutsches > haurio

  • 7 haurio

    haurio, hausī, haustum, īre ( für *hausio, viell. zu griech. αὔω für *αὔσω, schöpfe), schöpfen, d.i. I) im allg., eine Flüssigkeit usw. mit einem Schöpfgefäß heraufziehen, -holen, u. meton. ein Gefäß ausleeren, A) eine Flüssigkeit schöpfen, 1) eig.: aquam ex puteo, Cic.: de dolio (s. dolium), Cic. – 2) übtr.: a) heraufholen, suspiratus, tief aufseufzen, Ov. – b) ausgraben, ausreißen, terram, Ov.: arbusta ab imis radicibus, Lucr.: haurit arenas ungulā, reißt auf, greift tief ein in usw., Stat. Theb. 2, 46. – c) jmds. Blut vergießen, sanguinem, Cic. u.a.: cruorem, Ov.: hauriendus aut dandus est sanguis, wir müffen (fremdes) Blut vergießen oder (eigenes) lassen, Liv.: vgl. Fabri Liv. 22, 51, 7. Korte Lucan. 1, 13. Vorstius Val. Max. 2, 8, 7. Bünem. Lact. 5, 1, 8. – d) aufsammeln, cineres hausti, Ov.: pulvis haustus, Ov. – e) wegraffen = töten, v. den Waffen, alqm haurit ensis, Verg. Aen. 2, 600. – 3) bildl.: a) im allg.: ut ea a fontibus potius hauriant, quam rivulos consectentur, Cic.: hauris de faece, du schöpfst von der Hefe (= führst auch die schlechten Redner an), Cic.: haurire ex vano, aus unzuverlässigen Quellen schöpfen (v. Geschichtschreiber), Liv. – b) insbesond. = entnehmen, sumptum ex aerario, Cic.: ex parvo, Hor. – B) meton., schöpfend leermachen, ausschöpfen, ausleeren, austrinken, 1) eig.: pateram, Verg.: pocula
    ————
    ore, Ov.: haustus crater, Ov. – 2) übtr.: a) durchbohren, durchstechen, latus gladio, Verg. u. Curt.: pectus gladio, Cl. Quadrig. fr.: pectora ferro, Ov.: ictu ventrem atque inguina, Liv.; vgl. Drak. u. Weißenb. Liv. 7, 10, 10. Sil. 5, 524. Mützell Curt. 7, 2 (8), 27. Heräus Tac. hist. 1, 41. Haupt Ov. met. 5, 126. – b) vertun, sua, Tac. ann. 16, 18: patrias opes ( wie ἀντλειν πατρώαν κτησιν), Mart. 9, 82, 4. – c) vollenden, per nigra silentia vastum iter, Stat. Theb. 1, 369: caelo medium sol igneus orbem hauserat, Verg. georg. 4, 427. – 3) bildl.: a) durchdringen, exsultantia haurit corda pavor pulsans, durchdringt tief die Brust, Verg. georg. 3, 105. – b) erschöpfen, entkräften, Italiam et provincias immenso fenore, Tac. ann. 13, 42 extr. – c) ( wie ἀντλειν τύχην u. dgl.) = ausstehen, erdulden, calamitates, Cic.: supplicia scopulis, Verg. – II) insbes., schöpfen = einschöpfen, in sich schöpfen, 1) eig.: a) übh.: alveus haurit aquas, läßt es eindringen, Ov.: lucem, an das Licht streben, Verg. – b) insbes., schlürfen, trinken, sanguinem caprinum, venenum, Aur. Vict.: hauriendum sanguinem laniandaque viscera nostra praebere, Liv.: non respirare in hauriendo, Plin. – 2) übtr.: a) hinunterschlingen, verschlingen, verzehren, cibos integros, Col.: solidos cervos, Plin.: ardentes ore carbones, Val. Max. – v. Lebl., aggerem ac vineas incendium hausit, Liv.: multos hausit flamma, Liv.: cunctos incendium
    ————
    hausit, Tac.: Pompei theatrum igni fortuito haustum, Tac.: multos hausere gurgites, Liv.: arbores in profundum haustae (sunt), stürzten, Liv.: hauriri urbes terrae hiatibus, Plin.; vgl. Mützell Curt. 4, 3 (12), 4. Dräger Tac. ann. 3, 72. Heräus Tac. hist. 4, 60, 17. – poet., pariter pallor ruborque purpureas hausere genas, zogen gleichs. die Wangen in sich = überströmten die W., Stat. – b) insbes., mit den Augen od. Ohren verschlingen = gierig auffassen (s. Forbiger Verg. Aen. 4, 159), vocem his auribus hausi, Verg.: strepitumque exterritus hausit, vernahm, Verg. – 3) bildl.: a) im allg.: alqd cogitatione, in G. in vollen Zügen trinken, Cic.: animo spem inanem, schöpfen, Verg.: hoc animo hauri, nimm es zu Herzen, Verg.: expugnationes urbium, populationes agrorum, raptus penatium hauserant animo, hatten sich im Geiste geweidet an usw., Tac.: fontes adire remotos atque haurire praecepta vitae beatae, gleichs. schöpfen, Hor.: studium philosophiae acrius, dem St. der Ph. zu eifrig obliegen, Tac.: artes u. dgl., in sich aufnehmen, Tac. (vgl. Pabst Tac. dial. 28 extr.). – b) insbes., irgend eine Freude od. ein Leid gleichs. einschlürfen, voluptates, Cic.: insolitas voluptates, Tac.: illum dolorem vel acerbissimum, jenen so bittern Kelch des Leidens leeren, Cic. – Archaist. Imperf. hauribant, Lucr. 5, 1322: Perf. haurierint, Varro LL. fr. 14, p. 267 M., haurierant, Vulg. Ioann. 2, 9
    ————
    cod. Fuld.: Supin. hauritu, Apul. met. 2, 15: Part. Perf. Pass. hauritus, Apul. met. 3, 24 u. 6, 13: Part. Fut. act. hauriturus, Iuvenc. 2, 253. Dracont. carm. ined. 2, 124 D., hausurus, Verg. Aen. 4, 383. Sil. 7, 584; 16, 11. Stat. Ach. 1, 667. Claud. rapt. Pros. 3, 267: Perf. hausus sum als Depon., foramen quo Ditem patrem... fama est lucem hausum (esse), Solin. 5, 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > haurio

  • 8 hauriō

        hauriō hausī, haustus (p. fut. hausūrus, V.), īre    [HAVS-], to draw up, draw out, draw: hausta aqua de puteo: palmis hausta duabus aqua, O.: aquam, H.: de dolio sibi hauriendum putet?— Prov.: tu quidem de faece hauris, i. e. draw from the dregs, i. e. take the worst.—To drain, drink up, spill, shed: totiens haustus crater, O.: spumantem pateram, V.: ad meum sanguinem hauriendum advolaverunt: cruorem, O.: hauriendus aut dandus est sanguis, L.: alveus haurit aquas, draws in, O.: inimicus et hauserit ensis (i. e. their blood), V.— To tear up, pluck out, draw out, take, swallow, devour, consume, exhaust: terra hausta, O.: pectora ferro, O.: huic gladio latus, V.: inguina ictu, L.: latus eius gladio, Cu.: lumen, pluck out, O.: cineres haustos, i. e. scraped up, O.: hausto spargit me pulvere palmis, gathered, O.: sumptum ex aerario, draw: quos (servos) lacus haurit, engulfs, Ta.: ex parvo (acervo) tantundem, etc., H.: suspiratūs, fetching a deep sigh, O.—Fig., to drink in, take eagerly, seize upon, imbibe, exhaust: oculis ignem, feast on, V.: auras, V.: lucem, enjoy the light, V.: dicta auribus, O.: oculis gaudium, L.: Pectore ignes, imbibes, O.: sol orbem Hauserat, i. e. had traversed V.: Cum haurit Corda pavor, exhausts, V.— To draw, borrow, take, drink in, derive: illa ex quo fonte hauriam: eodem fonte haurire laudes suas: (legem) ex naturā ipsā: libertatem sitiens hausit: calamitates: unde laboris Plus haurire est, H.: sine hoc animo hauri, be taken to heart, V.: meram libertatem, revel in, L.: studium philosophiae, Ta.
    * * *
    haurire, hausi, haustus V
    draw up/out; drink, swallow, drain, exhaust

    Latin-English dictionary > hauriō

  • 9 haurio

    haurĭo, hausi, haustum, 4 (archaic imperf. hauribant, Lucr. 5, 1324; perf. subj. haurierint, Varr. ap. Prisc. p. 905 P.; part. perf. haurītus, App. M. 3, p. 139; 6, p. 178; supin. hauritu, id. ib. 2, p. 121; part. fut. hauritura, Juv. in Joh. 2, 253:

    hausurus,

    Verg. A. 4, 383; Sil. 7, 584; 16, 11:

    hausturus,

    Sen. Q. N. 4, 2, 1; dep. perf. foramen fama est lucem hausum, Sol. 5, 15), v. a. [perh. for haus-io; cf. hio, hisco; prop. to empty], to draw up or out, to draw (class., esp. freq. in the transf. and trop. signif.; cf. sorbeo).
    I.
    Lit., to draw water, etc.:

    cum vidisset haustam aquam de jugi puteo, terrae motum dixit instare,

    Cic. Div. 1, 50, 112:

    palmis hausta duabus aqua,

    Ov. F. 2, 294:

    is neque limo Turbatam haurit aquam,

    Hor. S. 1, 1, 60:

    ipse manus hausta victrices abluit unda,

    Ov. M. 4, 740.— Absol.:

    num igitur, si potare velit, de dolio sibi hauriendum putet?

    Cic. Brut. 83, 288. —Prov.: de faece haurire, to draw from the dregs, i. e. to choose the worst:

    tu quidem de faece hauris,

    i. e. speak of the worst orators, id. ib. 69, 244.—
    B.
    Transf.
    1.
    To drain, drink up; to spill, shed:

    ita vina ex libidine hauriuntur, atque etiam praemio invitatur ebrietas (shortly before and after, bibere),

    Plin. 14, 22, 28, § 140; cf. id. ib. § 146; and: cui non audita est obscoenae Salmacis undae Aethiopesque lacus, quos si quis faucibus hausit, Aut furit [p. 843] aut, etc., Ov. M. 15, 320 (for which:

    qui ex Clitorio lacu biberint,

    Plin. 31, 2, 13, § 16):

    quae (pocula) simul arenti sitientes hausimus ore,

    i. e. drained, emptied, drunk off, Ov. M. 14, 277; so,

    cratera,

    id. ib. 8, 680:

    spumantem pateram,

    Verg. A. 1, 738: statim me perculso ad meum sanguinem hauriendum, et spirante re publica ad ejus spolia detrahenda advolaverunt, to drain, i. e. to spill, shed, Cic. Sest. 24, 54:

    cruorem,

    Ov. M. 7, 333; 13, 331:

    nudantis cervicem jugulumque, et reliquum sanguinem jubentes haurire,

    Liv. 22, 51, 7; Lact. 5, 1, 8:

    quem (sanguinem) civiles hauserunt,

    Luc. 1, 13.—
    b.
    Of things:

    imoque a gurgite pontus Vertitur et canas alveus haurit aquas,

    draws in, lets in, Ov. F. 3, 591: jam flammae tulerint, inimicus et hauserit ensis, drunk up, i. e. their blood, Verg. A. 2, 600.—
    2.
    In gen., to tear up, pluck out, draw out, to take to one's self, take; to swallow, devour, consume, exhaust:

    (ventus) Arbusta evolvens radicibus haurit ab imis,

    Lucr. 6, 141:

    haurit arenas ungula,

    Stat. Th. 2, 46; cf.:

    humumque Effodit... terraeque immurmurat haustae,

    i. e. torn up, dug up, Ov. M. 11, 187:

    Actoridae magni rostro femur hausit adunco (= transfodit),

    tore open, id. ib. 8, 370:

    pectora ferro,

    id. ib. 8, 438:

    latus alicui,

    Lucr. 5, 1324; Ov. M. 5, 126; 9, 412; Verg. A. 10, 314; Luc. 10, 387:

    ventrem atque inguina uno alteroque ictu,

    Liv. 7, 10, 10; Sil. 5, 524:

    tum latus ejus gladio haurit,

    Curt. 7, 2, 27:

    impresso gladio jugulum ejus hausisse,

    Tac. H. 1, 41 fin.:

    lumen,

    to pluck out the eye, Ov. M. 13, 564:

    cineres haustos,

    i. e. scraped up, collected, id. ib. 8, 538; so,

    cineres,

    id. ib. 13, 425 sq.; cf. id. ib. 14, 136:

    ille cavis hausto spargit me pulvere palmis,

    id. ib. 9, 35:

    sumptum haurit ex aerario,

    draws, takes, Cic. Agr. 2, 13, 32; cf.:

    at suave est ex magno tollere acervo. Dum ex parvo nobis tantundem haurire relinquas, Cur? etc.,

    Hor. S. 1, 1, 52:

    quia dentibus carent, aut lambunt cibos aut integros hauriunt,

    to swallow, Col. 8, 17, 11; cf.:

    solidos haurire cervos taurosque,

    Plin. 8, 14, 14, § 36: hausisti patrias luxuriosus opes, qs. hast swallowed up, devoured, consumed, Mart. 9, 83, 4:

    nos tellus haurit,

    Sil. 3, 654; cf.:

    sua haurire,

    Tac. A. 16, 18; 2, 8; 3, 72:

    animam recipere auramque communem haurire,

    i. e. inhale, breathe, Quint. 6 praef. §

    12: suspiratus,

    fetching a deep sigh, Ov. M. 14, 129: hauriat hunc oculis ignem crudelis ab alto Dardanus, may he swallow with his eyes, i. e. greedily look at, Verg. A. 4, 661; so,

    aliquid oculis,

    ib. 12, 946; Sil. 11, 284;

    and without oculis: caelum,

    Verg. A. 10, 899; cf.:

    lucem (primae pecudes),

    i. e. to see the light, be born, Verg. G. 2, 340:

    vocemque his auribus hausi,

    I received his voice with these ears, id. A. 4, 359; so,

    dicta auribus,

    Ov. M. 13, 787; cf.:

    oculis auribusque tantum gaudium,

    Liv. 27, 51:

    hauriri urbes terrae hiatibus,

    to be swallowed up, Plin. 36, 15, 24, § 119; cf.:

    cum praealtis paludibus arma, equi haurirentur,

    Tac. H. 5, 15:

    altitudine et mollitia nivis hauriebantur,

    id. ib. 1, 79:

    hauriuntur gurgitibus,

    id. A. 1, 70:

    aggerem ac vineas incendium hausit,

    Liv. 5, 7, 3:

    cunctos incendium hausit,

    Tac. H. 4, 60:

    miratur et haurit Pectore ignes,

    imbibes, Ov. M. 10, 253; cf.:

    flammasque latentes Hausit,

    id. ib. 8, 325:

    caelo medium Sol igneus orbem Hauserat,

    i. e. had rapidly passed through, finished, Verg. G. 4, 427:

    vastum iter,

    Stat. Th. 1, 369: bracchia Cancri (Titan), Col. poët. 10, 313: cum spes arrectae juvenum exsultantiaque haurit Corda pavor pulsans, exhausts = exhaurit, Verg. G. 3, 105:

    pariter pallorque ruborque Purpureas hausere genas,

    Stat. Th. 1, 538.—
    II.
    Trop., to draw, borrow, take, drink in, derive:

    sequimur potissimum Stoicos, non ut interpretes, sed, ut solemus, e fontibus eorum judicio arbitrioque nostro, quantum quoque modo videbitur, hauriemus,

    Cic. Off. 1, 2, 6; cf.:

    fontes, unde hauriretis,

    id. de Or. 1, 46, 203:

    a fontibus potius haurire quam rivulos consectari,

    id. Ac. 1, 2, 8:

    reconditis atque abditis e fontibus haurire,

    id. de Or. 1, 3, 12:

    omnia dixi hausta e fonte naturae,

    id. Fin. 1, 21, 71:

    eodem fonte haurire laudes suas,

    id. Fam. 6, 6, 9; id. Caecin. 27, 78:

    quam (legem) non didicimus, accepimus, legimus, verum ex natura ipsa arripuimus, hausimus, expressimus,

    id. Mil. 4, 10 (quoted in Cic. Or. 49, 165):

    quas (artes) cum domo haurire non posses, arcessivisti ex urbe ea (i. e. Athenis), quae, etc.,

    id. Brut. 97, 332:

    ex divinitate, unde omnes animos haustos aut acceptos aut libatos haberemus,

    id. Div. 2, 11, 26; cf.:

    animos hominum quadam ex parte extrinsecus esse tractos et haustos,

    id. ib. 1, 32, 70:

    quid enim non sorbere animo, quid non haurire cogitatione, cujus sanguinem non bibere censetis?

    id. Phil. 11, 5, 10; cf.:

    libertatem sitiens hausit,

    id. Rep. 1, 43:

    voluptates undique,

    id. Tusc. 5, 6, 16:

    dolorem,

    id. Cael. 24, 59:

    calamitates,

    id. Tusc. 1, 35, 86:

    luctum,

    id. Sest. 29, 63:

    unde laboris Plus haurire mali est quam ex re decerpere fructus,

    Hor. S. 1, 2, 79:

    animo spem turbidus hausit inanem,

    drank in illusive hope, Verg. A. 10, 648:

    expugnationes urbium, populationes agrorum, raptus Penatium hauserant animo,

    had thought of, intended, Tac. H. 1, 51:

    supplicia,

    to suffer, Verg. A. 4, 383:

    (Thessali) velut ex diutina siti nimis avide meram haurientes libertatem,

    indulging, revelling in, Liv. 39, 26, 7; cf.:

    studium philosophiae acriter hausisse,

    Tac. Agr. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > haurio

  • 10 haurio

    haurio, 4, draw water, J. 2:8 f.; 4:7 ff.*

    English-Latin new dictionary > haurio

  • 11 haurio

    hausī (арх. hauriī), haustum, īre
    1) черпать (aquam ex fonte, de и ex puteo C)
    2) пропускать воду, протекать, течь ( alveus haurit aquas O)
    3)
    б) вырывать, выдёргивать ( arbusta ab imis radicibus Lcr)
    4) сгребать, выбирать, собирать (pulvĕrem palmis O; cinĕres hausti O)
    5) брать, заимствовать ( sumptum ex aerario C); почерпать (legem ex ipsā naturā C; aliquid ex vano L;h. praccepta vitae beatae H)
    6)
    а) вбирать в себя (h. caelum, auram V)
    h. suspiratūs Oтяжело вздыхать
    б) упиваться, наслаждаться (h. voluptates C); усваивать, изучать (h. artes T); впивать, воспринимать
    h. aliquid oculis (auribus) V — видеть (слышать) что-л.
    h. strepĭtum Vслышать шум
    h. ignem O — загораться, воспылать
    h. lucem V — увидеть свет, родиться
    7) переносить, претерпевать (laborem H; calamitates C; supplicia V)
    8) пить, выпивать (poculum L; pateram V); поглощать ( multos hauserunt gurgites L); пожирать, истреблять ( incendium hausit cuncta T); истощать ( provincias immenso fenore T)
    9) тратить, проматывать ( opes patrias M)
    10) проливать (sanguinem C etc.; cruorem O)
    11) пронзать (latus gladio QC; pectus ferro O)
    12) быстро проходить, пробегать ( vastum iter St); завершать ( sol medium orbem hausit V)

    Латинско-русский словарь > haurio

  • 12 haurio

    , hausi, haustum, haurire 4
      1) черпать;
      2) пить;
      3) истреблять

    Dictionary Latin-Russian new > haurio

  • 13 ex-hauriō

        ex-hauriō hausī, haustus, īre,    to draw out, empty, exhaust: sentinam: vinum, drink up: exhausto ubere, V.—To draw out, make empty, exhaust: terram manibus: humum ligonibus, H.: aerarium: exhaustā paene pharetrā, O.: exhaustis tectis, pillaged, L.: reliquom spiritum, destroy: sumptu exhauriri, impoverished: Quo magis exhaustae fuerint (apes), V.: socios commeatibus, L.: facultates patriae, N.—Fig., to take away, remove: partem ex tuis (laudibus): sibi manu vitam: exhausta vis aeris alieni est, cleared off, L.—To exhaust, bring to an end: ut (amor) exhauriri nullā posset iniuriā: (multa) sermone, i. e. to discuss thoroughly: deinde exhauriri mea mandata, be fulfilled: labores, endure, L.: pericula, V.: labor Cui numquam exhausti satis est, i. e. never finished, V.: poenarum exhaustum satis est, inflicted, V.: Plus tamen exhausto superest, more than has been done, O.: exhaustus cliens, worn out, Iu.: inter labores exhausti, L.

    Latin-English dictionary > ex-hauriō

  • 14 haustus

    1.
    haustus, a, um, Part., from haurio.
    2.
    haustus, ūs, m. [haurio], a drawing.
    I.
    Lit.:

    aqua, quae non sit haustus profundi,

    Col. 1, 5, 1:

    puteus in tenues plantas facili diffunditur haustu,

    Juv. 3, 227; Mel. 2, 4, 4: aquae ductus, haustus, iter, actus, etc.... a jure civili sumitur, the right of drawing, * Cic. Caecin. 26, 74; Dig. 8, 3, 1:

    haustus ex fonte privato,

    ib. 8, 3, 3, § 3. —
    II.
    Transf., a drinking, swallowing, drawing in; and concr., a drink, draught ( poet. and in post-Aug. prose; for the most part only in the plur.):

    largos haustus e fontibu' magnis Lingua fundet,

    Lucr. 1, 412; cf.:

    saepe, sed exiguis haustibus inde (i. e. rivo) bibi,

    in small draughts, Ov. F. 3, 274:

    haustu sparsus aquarum Ora fove,

    Verg. G. 4, 229:

    haustus aquae mihi nectar erit,

    Ov. M. 6, 356:

    undarum,

    Luc. 3, 345:

    Bacchi (i. e. vini) haustus,

    Ov. M. 7, 450:

    sanguinis,

    i. e. the stream, current, id. ib. 4, 118:

    Catulus se ignis haustu ludibrio hostium exemit,

    swallowing, Flor. 3, 21, 15:

    esse apibus partem divinae mentis et haustus Aetherios,

    i. e. breath, soul, Verg. G. 4, 220; cf.:

    alium domi esse caeli haustum, alium lucis aspectum,

    Curt. 5, 5:

    (canes) Suspensis teneros imitantur dentibus haustus,

    i. e. gentle snappings, Lucr. 5, 1068:

    peregrinae haustus arenae,

    a handful, Ov. M. 13, 526; cf.:

    angusti puero date pulveris haustus,

    Stat. Th. 10, 427; v. haurio.—
    B.
    Trop.:

    Pindarici fontis qui non expalluit haustus,

    i. e. to drink from, to imitate, Hor. Ep. 1, 3, 10:

    justitiae haustus bibere,

    Quint. 12, 2, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > haustus

  • 15 haustus

    I a, um part. pf. к haurio II haustus, ūs m. [ haurio ]
    1) черпание (aquae Col, L etc.)
    4) подражание, заимствование (h. fontis Pindarici H)
    5) втягивание, (в)дыхание ( caeli QC)
    7) глотание, всасывание, поглощение (fontium QC; cruoris MF; papaveris Lcr)

    Латинско-русский словарь > haustus

  • 16 haustus

    [st1]1 [-] haustus, a, um: part. passé de haurio. [st1]2 [-] haustus, us, m.: - [abcl][b]a - action de puiser, de prendre. - [abcl]b - action de boire, de humer, d'aspirer, d'engloutir.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] haustus, a, um: part. passé de haurio. [st1]2 [-] haustus, us, m.: - [abcl][b]a - action de puiser, de prendre. - [abcl]b - action de boire, de humer, d'aspirer, d'engloutir.[/b]
    * * *
        Haustae mari naues. Liu. Enfondrees en la mer, Englouties, Mises au fond.
    \
        Haustae in profundum arbores. Liu. Englouties.
    \
        Aqua hausta duabus palmis. Ouid. Puisee à deux mains.
    \
        Haustus, huius haustus. Puisement.
    \
        Aqua quae non sit haustus profundi. Colu. Qui ne soit point profonde à puiser.
    \
        Haustus aquae. Ouid. Un traict d'eaue.
    \
        Exiguis haustibus bibere. Ouid. A petits traicts.

    Dictionarium latinogallicum > haustus

  • 17 dehaurio

    de-haurio, hausī, haustum, īre
    1) вычерпывать, снимать ( amurcam Cato)

    Латинско-русский словарь > dehaurio

  • 18 exhaurio

    ex-haurio, hausī, haustum, īre
    1) вычерпывать ( aquam Col); вынимать, брать ( pecuniam ex aerario C); рыть ( humum manibus Cs); опорожнять ( fossam L); уносить ( praedam ex agris C)
    e. poenas Vотомстить
    2) отнимать, лишать (alicui amorem, dolorem, partem ex laudibus C)
    e. sibi spiritum (vitam) Cлишить себя жизни
    3) выпивать ( vinum C); осушать ( poculum C)
    4) исчерпывать, истощать (aerarium C; vires Nep; facultates Nep; amicorum benevolentiam C); разорять, делать нищим ( aliquem C); разграблять (agros, tecta Nep)
    5) выносить, претерпевать, преодолевать (labores exhausti L; periculum V)
    8) приводить в исполнение, выполнять ( mandata C)

    Латинско-русский словарь > exhaurio

  • 19 haurior

    haustus sum, īrī depon. Sol haurio

    Латинско-русский словарь > haurior

  • 20 hauritorium

    haurītōrium, ī n. [ haurio ]
    черпак, ковш Aug

    Латинско-русский словарь > hauritorium

См. также в других словарях:

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • гаустры ободочной кишки — (haustra coli, PNA, BNA, JNA; лат. haurio, haustum черпать, вбирать в себя) циркулярные выпячивания стенки ободочной кишки …   Большой медицинский словарь

  • Га́устры ободо́чной кишки́ — (haustra coli, PNA, BNA, JNA; лат. haurio, haustum черпать, вбирать в себя) циркулярные выпячивания стенки ободочной кишки …   Медицинская энциклопедия

  • exhaustion — 1. Extreme fatigue; inability to respond to stimuli. 2. Removal of contents; using up of a supply of anything. 3. Extraction of the active constituents of a drug by treating with water, alcohol, or other solvent. [L. ex haurio, pp. haustus, to… …   Medical dictionary

  • haustrum — One of a series of saccules or pouches, so called because of a fancied resemblance to the buckets on a water wheel. [L. a machine for drawing water, fr. haurio, pp. haustus, to draw up, drink up] haustra coli [TA] SYN: haustra of colon. haustra… …   Medical dictionary

  • Eskmo — Brendan Angelides, mieux connu sous le nom d Eskmo, est un auteur compositeur de musique électronique résidant à San Francisco. Son style se rapproche du dubstep et il est très apprécié par les amateurs du genre, mais l artiste préfère définir sa …   Wikipédia en Français

  • αύω — (I) αὔω (Α) ανάβω φωτιά. [ΕΤΥΜΟΛ. Η σημασία του ρ. αύω, η σχετική με τη φωτιά, διαφέρει από τη σημασία των συνθέτων του πρβλ. εξαύω «εξάγω, βγάζω», εξαύσαι «εξελείν» (Η σύχ.), καταύω «καθαιρώ, καταστρέφω», καταύσαι «καταντλήσαι, καταδύσαι» και… …   Dictionary of Greek

  • ՄԽՈՑ — (ի, աց.) NBH 2 0284 Chronological Sequence: Early classical գ. Մխելն կամ մխիլն անդ ջուր խորս. ընկղմելն եւ հանելն. *Գտաք մեք անդ ջուր դանդաղամած թանձրացեալ. ապա ետ նոցա հրաման երթալ մխոցաւ առնուլ (կամ մխոց առնել), եւ բերել. ՟Բ. Մակ. ՟Ա. 21. յն.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊԵՂԵՄ — (եցի.) NBH 2 0645 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 12c, 13c ն. (լծ. թ. պէլէմէք, պէլլէմէք ) ἁνασκάπτω effodio, fodio, pastino ἁντλέω , ἑπαντλέω haurio, exhaurio. . Բրել զխորս. եւ Ի դուրս հանել ʼի խորուստ կամ ʼի… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՋՈՒՐ — (ջրոյ, ջրով կամ ջուրբ. ջուրք, ջրոց կամ ջուրց, ջրովք կամ ջուրբք.) NBH 2 0676 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 12c գ. ὐδώρ aqua. Տարր խոնաւ եւ ցուրտ, ըմպե լի եւ լուացօղ կամ մաքրողական, յանձրեւոյ, ʼի գետոյ կամ յաղբերէ. իսկ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • haurir — v. tr. 1. Consumir a totalidade de. = ESGOTAR 2.  [Linguagem poética] Sorver; aspirar.   ‣ Etimologia: latim haurio, ire, tirar para fora   • Confrontar: aurir …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»