Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

haitan

  • 1 HEITA

    I)
    (heit; hét, hétum; heitinn), v.
    Grímni mik hétu, they called me G.;
    heitinn eptir e-m, called (named) after one;
    heita e-n á brott, to call on one to be gone, bid one go (heitit mik héðan);
    heita á e-n, to exhort one (in battle);
    to invoke (heita á hinn heilaga Ólaf);
    heita á e-n til e-s, to invoke (appeal to) one for a thing (hann hét á Þór til fulltings);
    3) intrans., the pres. ‘heiti’ (not ‘heit’), to be hight, be called;
    Óðinn ek, nú heiti, now I am called Odin;
    Ólafr heiti ek, my name is O.;
    Úlfr hét maðr, there was a man, whose name was U.;
    bœr heitir á Bakka (at búrfelli), there is a farm called B.;
    heita (to be reckoned) frjáls maðr, hvers manns níðingr;
    4) with dat. to promise (heita e-m e-u);
    mantu, hverju þú hézt mér, do you remember what you promised me?
    heita e-m hörðu, to threaten one;
    Bárði var heitit meyjunni, the maid was promised to B.;
    5) refl., heitast, to vow, plight one’s faith (þeir hétust reka Hákon ór landi);
    heitast e-m, to vow one’s person to one (heitast hinum heilaga Ólafi konungi);
    (heitta, heittr), v.
    1) to heat (heita spjót í eldi);
    2) to brew (heita mungát, heita öl).
    f. brewing (cf. ölheita).
    * * *
    pres. heit, heitr, and in A. II. heiti, heitir (bisyllabic), in mod. usage heiti through all significations; pret. hét, hétu, 2nd pers. hézt; part. heitinn.
    A. [Ulf. haitan = καλειν; A. S. hâtan; Old Engl. hight, pret. hot; O. H. G. haizan; Germ. heissen; Swed. heta; Dan. hede]:
    I. trans. with acc. to call, give name to; hve þik hétu hjú? Fsm. 47; Urð hétu eina, Vsp. 20; Heiði hana hétu, 25; Grímni mik hétu, Gm. 49; hve þik heitir halr, Hkv. Hjörv. 14; Hnikar hétu mik, Skv. 2. 18; hétu Þræl, Rm. 8; hétu Erna (Ernu?), 36: the naming of infants was in the heathen age accompanied by a kind of baptism (ausa vatni), vide ausa, p. 35.
    2. metaph. to call on one; in the phrase, heita e-n á brott, to turn one out, call on one to be gone; þá er maðr á brott heitinn ef honum er eigi deildr matr at málum, Grág. i. 149; Vermundr hét hann á brott ok kvað hann eigi þar lengr vera skyldu, Sturl. ii. 230; so also, ef bóndi heitr griðmann sinn af vist foráttalaust, Grág. i. 157; eða heitið mik héðan, Ls. 7; ek var heitinn út ( turned out) fjórum sinnum, Sighvat:—with prep., heita á e-n, to call upon one (for help); hón hét á konur at skilja þá, Landn. 49: to exhort one (in battle), hét á Hólmrygi, Hkm. 2; Úlfr hét á oss, Hkr. iii. (in a verse); Gísli spratt upp skjótt ok heitr á menn sína, at skýli, Gísl. 22: to invoke one (a god, saint), hann trúði á Krist, en hét á Þór til sjófara ok harðræða, Landn. 206; hann heitr nú á fulltrúa sína Þorgerði ok Irpu, Fb. i. 213; ef ek heit á guð minn, Mar.; á Guð skal heita til góðra hluta, Sól. 4.
    3. part. pass. hight, called; sú gjöf var heitin gulli betri, Ad. 9; löskr mun hann æ heitinn, Am. 57, Fms. vi. 39 (in a verse); sá maðr mun eigi ílla heitinn ( will not get a bad report) í atferð sinni, Sks. 55 new Ed.
    β. heitinn, the late, of one dead; eptir Odd heitinn föður sinn, Dipl. iv. 13; Salgerðr h., the late S., Vm. 37: very freq. in mod. usage, hann Jón heitinn, hún Guðrún heitin, etc.
    II. absol. or intrans., in which case pres. bisyllabic heiti (not heit), to be hight, be called, as in Goth. the pass. of haitan; Andvari ek heiti, A. am í hight, Skv. 2. 2; Ólafr heiti ek, Fms. x. 226; ek heiti Ari, Íb. (fine); Jósu vatni, Jarl létu heita, Rm. 31; Óðinn ek nú heiti, Yggr ek áðan hét, Gm. 54; Gangráðr ek heiti, Vþm. 8; Ask veit ek standa, heitir Yggdrasill, Vsp. 19: esp. freq. in an hist. style in introducing a person for the first time, Mörðr hét maðr, hann átti dóttur eina er Unnr hét, móðir hennar hét Þorgerðr, Rútr hét bróðir hans, Nj. 1, 2; þau áttu eptir dóttur er Þuríðr hét, hinn elzti son Bjarnar hét Grímkell, Ísl. ii. 4; Oddr hét maðr, son Önundar breiðskeggs, hann átti þá konu er Jórunn hét; annarr son þeirra hét Þóroddr en annarr Þorvaldr, Þuriðr hét dóttir Odds en önnur Jófriðr, 121, 122; Þorsteinn hét maðr, hann var Egilsson, en Ásgerðr hét móðir Þorsteins, 189; þau gátu son, ok var vatni ausinn ok hét Þórólfr, 146, etc.; and in endless instances answering to Engl. there was a man, and his name was ( he was hight) so and so. The ancients said, hve (or hversu) heitir þú, ‘how’ art thou named? Germ. wie heisst du? thus, hve þú heitir? hve þik kalla konir? answer, Atli ek heiti, and hve þú heitir, hála nágráðug? Hrímgerðr ek heiti, Hkv. Hjörv. 14–17; hve sú jörð heitir, hve sá himinn heitir, hversu máni heitir, hve sjá sól heitir, etc., Alm. 10, 12, 14, 16, 18, 20, 22, 24, 26, 28, 30, 32, 34, Vþm. 11, 13, 15, 17; the northern Icelanders still say, hvers’ (i. e. hversu) heitir maðrinn, sælir verið þér, hvörs’ heitir maðrinn? answer, Hrólfr heitir hann, Asgrímsson að norðan, Sig. Pétr. in Hrólfr (a play), p. 4: in mod. usage, hvat ( what) heitir þú? hvað heitir þú? Eg heiti Jón, Stef. Ól.: the same phrase occurs now and then in old writers, hvat heitir bær sjá? Ld. 234; hvat heitir hón? Helga heitir hón, Ísl. ii. 201 (Cod. Holm. hvart = hversu?): as also in the poem Fsm. (but only preserved in paper MSS.) 9, 11, 13, 19, 23, 31, 35, 37; but hve, 46, 47.
    β. of places, often with dat. and prep. of the place; á þeim bæ er á Brjámslæk heitir, Bs. i. 379; land pat er í Hvammi heitir, Gísl. 121; bær hans hét á Stokkum, Fb. iii. 324; á þeim bæ er at Hóli heitir, Hrafn. 5; ok því heitir þat síðan í Geitdal, 3; bær heitir á Bakka, á Meðalhúsum, at Búrfelli, á Auðúlfsstöðum, at Svínavatni, í Vestrhópi, í Sléttadal, Ísl. ii. 322–325.
    2. to be called, reckoned so and so; þá heitir hón sönn at sök, then she stands convicted, N. G. L. i. 351; þú skalt frá þessum degi frjáls maðr heita, Ld. 50; heit hvers manns níðingr ella, Nj. 176; heldr en h. kotkarl, eigi er þat nafn fyrir-lítanda, at heita húskarlar konungs, Sks. 270; sá er vill heitinn horskr, Hm. 61.
    3. reflex., hétomc, to name oneself or to be called; hétomc Grímnir, hétomc Gangleri, einu nafni hétomc aldregi, hétomc Þundr fyrir þat, Gm. 46, 48, 54.
    B. With dat., [cp. Goth. fauraga heitan; A. S. hâtan, pret. het; Germ. verheissen]:—to promise, with dat. both of the person and thing, or the thing in infin., or absol.; heita hörðu, to threaten, Am. 78; h. góðu, Sól.; h. bölvi, Hdl. 49; afarkostum, Fms. i. 75; hann heitr þeim þar í mót fornum lögum, Ó. H. 35; engu heit ek um þat, 167; mantú nokkut hverju þú hézt mér í fyrra, Anal. 190; at lítið mark sé at, hverju þú heitr, Fms. vii. 120; fyrir þau hin fögru fyrirheit er þú hézt þeim manni, er bana-maðr hans yrði—þat skal ek efna sem ek hét þar um, i. 217; kom Þorsteinn þar, sem hann hafði heitið, as he had promised, 72; þú munt göra okkr slíka sæmd sem þú hefir heitið, Nj. 5; Njáll hét at fara, 49.
    II. to make a vow, the vow in dat., the god or person invoked with prep. and acc. (h. á e-n), cp. A. above; þat sýndisk mönnum ráð á samkomunni, at h. til verðr-bata, en um þat urðu menn varla ásáttir hverju heita skyldi, vill Ljótr því láta h. at gefa til hofs, en bera út börn en drepa gamal-menni, Rd. 248; þá heitr Ingimundr prestr at bóka-kista hans skyldi á land koma ok bækr, Bs. i. 424; ok skyldu menn taka at heita, þeir hétu at gefa …, 483; hét Haraldr því til sigrs sér, at hann skyldi taka skírn, Fms. i. 107; eptir þat hét hón miklum fégjöfum á hinn helga Jón biskup, Bs. i. 201 and passim, esp. in the Miracle-books.
    III. reflex. and pass. to plight oneself, be betrothed; þá sá hón þat at ráði ok með henni vinir hennar at heitask Þórólfi, Eg. 36; þeim hétumk þá þjóðkonungi, Skv. 3. 36: to betroth, varkat ek heima þá er (hón) þér heitin var, when she (the bride) was given to thee, Alm. 4; kom svá, at Bárði var heitið meyjunni, that the maid was betrothed to B., Eg. 26.
    2. to vow, plight one’s faith; þeir hétusk reka Hákon ór landi, Jd.: to vow one’s person to one, at hann heitisk hinum heilaga Ólafi konungi, Hkr. iii. 288: to bind oneself, þá menn er honum höfðu heitisk til föruneytis, Fms. vii. 204.

    Íslensk-ensk orðabók > HEITA

  • 2 haitta

    yks.nom. haitta; yks.gen. haitan; yks.part. haittaa; yks.ill. haittaan; mon.gen. haittojen haittain; mon.part. haittoja; mon.ill. haittoihin
    detriment (noun)
    disadvantage (noun)
    drawback (noun)
    handicap (noun)
    harm (noun)
    hurt (noun)
    inconvenience (noun)
    injury (noun)
    nuisance (noun)
    prejudice (noun)
    trouble (noun)
    * * *
    • resistance
    • impediment
    • inconvenience
    law
    • injury
    • injustice
    • limitation
    • loss
    • nuisance
    • fault
    • prejudice
    • restriction
    • shortcoming
    • snag
    • trouble
    law
    • weak spot
    • weakness
    law
    • idle away
    • obstacle
    • detriment harm
    • harm
    • annoyance
    • barrier
    • damage
    • deficiency
    • detriment
    • difficulty
    • disability
    law
    • hinderance
    • disbenefit
    • drawback
    • hindrance
    law
    • hurt
    • defect
    law
    • handicap
    • disadvantage

    Suomi-Englanti sanakirja > haitta

  • 3 κίνδαξ

    Grammatical information: adj.
    Compounds: ὀνο-κίνδιος (Eup.), - δας (H.) `ass-driver'
    Derivatives: κινδαύει ( κινδάνει Taillardat, s. u.) κινεῖται, κερατίζει H., Κίνδων name of an ὀψοφάγος (Ath. 8, 345c).
    Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
    Etymology: In κινδ- one assumes a derivation from κίω; cf. for the formation ἀλίνδω, κυλίνδω (Persson Beitr. 1, 156). One has also assumed a nasalinfixed κι-ν-δ- as in Lat. fu-n-d-ō ; (Brugmann IF 6, 94 assumed, not convincingly, nasal-less κι-δ-, in Goth. haitan `name, call'. S. Taillardat Rev. ét. anc. 58, 189ff. with further hypotheses; cf. also Fraenkel Nom. ag. 2, 175 n. 1. Cf. κίνδυνος.- Fur. 291 compares σκίναξ, so the word is Pre-Greek; the word shows beautifully that some forms may closely resemble inherited material. For the variation νδ\/ν cf. Kuiper FS Kretchmer 1956, 216, e.g. ἀθήρ \/ ἀνθέριξ, κίδαφος \/ κινδάφη.
    Page in Frisk: 1,854

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κίνδαξ

См. также в других словарях:

  • haitan — *haitan germ., stark. Verb: nhd. heißen, rufen; ne. name (Verb), call (Verb); Rekontruktionsbasis: got., an., ae., afries., anfrk., as., ahd.; Vw.: s …   Germanisches Wörterbuch

  • haitan — [akin to Ger heissen] : call. Deriv. hait (*) calling, haiti order, haitja (*) caller. Comp. anahaitan scold, andahait promise, andhaitan admit, athaitan call, bihait quarrel, bihaitja bully, dulgahaitja believer, fairhaitan express,… …   Gothic dictionary with etymologies

  • souhaiter — [ swete ] v. tr. <conjug. : 1> • 1360; sohaidier 1170; gallo roman °subtus haitare, de subtus « sous » et rad. germ. °haitan « ordonner, promettre » 1 ♦ Désirer la possession, la présence de (qqch.), la réalisation de (un événement). ⇒… …   Encyclopédie Universelle

  • Raoul Peck — (b. 1953, Port au Prince, Haiti) is an award winning Haitian filmmaker, of both documentary and feature films, and a political activist. Briefly, in the 1990s, he was Haiti s Minister of Culture.BiographyAt age 8, the Haitan born Peck and his… …   Wikipedia

  • William P. Upshur — Infobox Military Person name= William Peterkin Upshur born= birth date|1881|10|28 died= Death date and age|1943|8|18|1881|10|28 placeofbirth= Richmond, Virginia placeofdeath= near Sitka, Alaska placeofburial= caption= Major General William P.… …   Wikipedia

  • Liste chinesischer Nationalparks — Huangshan In der Volksrepublik China ist das chinesische Guojiaji Fengjing Mingshengqu (国家级风景名胜区, Nationales Gebiet von landschaftlichem und geschichtlichem Interesse) die Entsprechung von Nationalpark (guojia gongyuan, 国家公园), wie er außerhalb… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste der Nationalparks in China — Huangshan In der Volksrepublik China ist das chinesische Guojiaji Fengjing Mingshengqu (国家级风景名胜区, Nationales Gebiet von landschaftlichem und geschichtlichem Interesse) die Entsprechung von Nationalpark (guojia gongyuan, 国家公园), wie er außerhalb… …   Deutsch Wikipedia

  • Liste der Nationalparks in der Volksrepublik China — Huangshan In der Volksrepublik China ist das chinesische Guojiaji Fengjing Mingshengqu (国家级风景名胜区, Nationales Gebiet von landschaftlichem und geschichtlichem Interesse) die Entsprechung von Nationalpark (guojia gongyuan, 国家公园), wie er außerhalb… …   Deutsch Wikipedia

  • Mer De Chine Orientale — Superficie 1 249 000 km2 Type Mer épicontinentale Localisation Océan Pacifique Pays côtier(s) …   Wikipédia en Français

  • Mer de Chine orientale — Image satellite de la mer de Chine orientale (au centre). Géographie humaine Pays côtier(s) …   Wikipédia en Français

  • Mer de chine orientale — Superficie 1 249 000 km2 Type Mer épicontinentale Localisation Océan Pacifique Pays côtier(s) …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»