Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

haer

  • 1 haer-

    haer-, v. her-.

    English-Latin new dictionary > haer-

  • 2 haer

    Welsh-English dictionary > haer

  • 3 hara-kiri

    [haerəkíri]
    noun
    harakiri, japonski način samomora

    English-Slovenian dictionary > hara-kiri

  • 4 haras

    [haerəs]
    noun
    vzgajališče konj

    English-Slovenian dictionary > haras

  • 5 Harold

    [haerəld]
    proper name
    m. ime

    English-Slovenian dictionary > Harold

  • 6 Harrap

    [haerəp]
    proper name
    druž. ime

    English-Slovenian dictionary > Harrap

  • 7 Harrogate

    [haerəgit]
    proper name
    ime angl. mesta

    English-Slovenian dictionary > Harrogate

  • 8 Marcion

    Marciōn, ōnis, m., ein Irrlehrer im zweiten Jahrhundert n. Chr., Tert. de praescr. haer. 30. Prud. ham. 502 u.a. – Dav.: 1) Marciōnēnsis, e, marcionensisch, Tert. de praescr. haer. 30. – 2) Marciōnītā, ae, m., marcionitisch, deus, von Marcion erdichteter, Prud. ham. 129. – 3) Marciōnītae u. Marciōnistae, ārum, m., die Anhänger des Marcion, Marcioniten od. Marcionisten, Form -itae, Tert. de praescr. haeret. 49 u.a. Lact. 4, 30, 10. Ambros. de fide 5, 13. § 162 u.a.: Form -istae, Cod. Iust. 1, 5, 5. Augustin. c. advers. leg. et proph. 1. § 1.

    lateinisch-deutsches > Marcion

  • 9 sacrificalis

    săcrĭfĭcālis (săcrĭfĭcĭālis), e qui concerne les sacrifices. --- Tac. An. 2, 69 ; Tert. Haer. 40.
    * * *
    săcrĭfĭcālis (săcrĭfĭcĭālis), e qui concerne les sacrifices. --- Tac. An. 2, 69 ; Tert. Haer. 40.
    * * *
        Apparatus sacrificalis. Tacit. L'apprest du sacrifice.

    Dictionarium latinogallicum > sacrificalis

  • 10 Marcion

    Marciōn, ōnis, m., ein Irrlehrer im zweiten Jahrhundert n. Chr., Tert. de praescr. haer. 30. Prud. ham. 502 u.a. – Dav.: 1) Marciōnēnsis, e, marcionensisch, Tert. de praescr. haer. 30. – 2) Marciōnītā, ae, m., marcionitisch, deus, von Marcion erdichteter, Prud. ham. 129. – 3) Marciōnītae u. Marciōnistae, ārum, m., die Anhänger des Marcion, Marcioniten od. Marcionisten, Form -itae, Tert. de praescr. haeret. 49 u.a. Lact. 4, 30, 10. Ambros. de fide 5, 13. § 162 u.a.: Form -istae, Cod. Iust. 1, 5, 5. Augustin. c. advers. leg. et proph. 1. § 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Marcion

  • 11 Apostolici

    ăpostŏlĭcus, a, um, adj., = apostolikos, relating to an apostle, apostolic (eccl. Lat.):

    aetas,

    Tert. Praescr. adv. Haer. 32:

    doctrina,

    id. ib. —Hence, Ăpostŏlĭci, ōrum, m., the pupils and friends of the Apostles, Tert. Praescr. adv. Haer 32; the name of a Christian sect, Isid. 8, 5, p. 257 Lind. al

    Lewis & Short latin dictionary > Apostolici

  • 12 apostolicus

    ăpostŏlĭcus, a, um, adj., = apostolikos, relating to an apostle, apostolic (eccl. Lat.):

    aetas,

    Tert. Praescr. adv. Haer. 32:

    doctrina,

    id. ib. —Hence, Ăpostŏlĭci, ōrum, m., the pupils and friends of the Apostles, Tert. Praescr. adv. Haer 32; the name of a Christian sect, Isid. 8, 5, p. 257 Lind. al

    Lewis & Short latin dictionary > apostolicus

  • 13 aemulanter

    aemulanter (aemulans v. aemulor), nacheifernd, Tert. praescr. haer. 40.

    lateinisch-deutsches > aemulanter

  • 14 aeon

    aeōn, ōnis, Akk. Plur. ōnas, m. (αἰών, Ewigkeit), ein Äon, eine Art von Weltgeistern des Ketzers Valentinus, Tert. adv. haer. 33 u.ö.

    lateinisch-deutsches > aeon

  • 15 aporiatio

    aporiātio, ōnis, f. (aporior), die Verlegenheit, Tert. adv. haer. 49.

    lateinisch-deutsches > aporiatio

  • 16 apostolicus

    apostolicus, a, um (ἀποστολικός), apostolisch, Tert. orat. 15 u. spät. ICt. – subst., apostolicī, ōrum, m., die Schüler u. Freunde der Apostel, Tert. praescr. adv. haer. 32: auch Name einer christl. Sekte, Isid. 8, 5, 19.

    lateinisch-deutsches > apostolicus

  • 17 attonitus [1]

    1. attonitus (adtonitus), a, um, PAdi. (v. attono), wie vom Donner gerührt (s. Serv. Verg. Aen. 3, 172), betäubt, besinnungslos, a) körperlich: α) übh.: intremui post hoc fulmen attonitus, Petr.: attonitae aures, Curt.: attonitos subitus tremor occupat artus, Ov.: gutta per attonitas ibat oborta genas, Ov. – β) (= βλητός) vom Schlage betäubt, -gerührt, kataplektisch, attonitos raro videmus, Cels. 3, 26. § 1. – b) geistig: α) wie vom Donner gerührt, wie vom Blitz getroffen = bestürzt, verblüfft, erstaunt, von einem gewaltigen Eindruck od. einer Begierde mächtig ergriffen, sinnlos (vgl. Korte Lucan. 5, 476. Lörs Ov. trist, 1, 5, 3), magna pars integris corporibus attoniti concidunt, Liv.: vigiles attoniti et stupentibus similes procul stabant, Curt.: mater ad auditas stupuit ceu saxea voces attonitaeque diu similis fuit, Ov.: attonitis haesere animis, Verg.: neque populi aut plebis ulla vox, sed attoniti vultus et conversae ad omnia aures, Tac.: nulla res urget magis attonita (sinnlose), Sen.: domus att., Verg.: arces att., Sil.: v. Abstr., attonita orbitas, die tieferschütterte, Plin. pan. 38, 3: att. diligentia, gespannte, Tert. praescr. haer. 43. – m. Ang. wodurch? durch Abl., quasi formidine attonitus, Sall. fr.: novitate ac miraculo attoniti, Liv.: novitate rei attoniti, Sen.: Graecia omnis admiratione eius attonita, Iustin.: inconcessis puellae ignibus attonitae, wie von Sinnen, Ov. – m. Ang. worüber? durch Genet., attonitus serpentis equus, Sil. 6, 231: attoniti caeli visus equi, Sil. 14, 246: durch de m. Abl., mens att. (tief bekümmert) de lodice paranda, Iuven. 7, 66 sq. – m. Ang. worauf? (= gespannt auf usw.) durch Dat., huic operi, Apul. met. 4, 22: voluptario spectaculo, ibid. 10, 35: durch in u. Akk., in proventum prosperiorem, ibid. 11, 20. – β) (= ενθουσιάζων) in Verzückung geraten, enthusiasmiert, begeistert, attonitae Baccho matres, Verg.: vates, Hor.: Britannia hodieque eam (artem) attonita celebrat tantis caeremoniis, ut etc., Plin. – übtr., v. Abstr., attonitae quorundam persuasiones, exaltierte (überspannte) Überzeugungen, Plin. 29, 28.

    lateinisch-deutsches > attonitus [1]

  • 18 contesseratio

    contesserātio, ōnis, f. (contessero), die Freundschaft, Tert. adv. haer. 20.

    lateinisch-deutsches > contesseratio

  • 19 contessero

    contessero, āre (con u. tessera), durch tesserae mit Fremden Freundschaft schließen, Tert. adv. haer. 36.

    lateinisch-deutsches > contessero

  • 20 eucharistia

    eucharistia, ae, f. (ευχαριστία), I) die Danksagung, Tert. adv. haer. 47. – II) das heilige Abendmahl, Eccl.

    lateinisch-deutsches > eucharistia

См. также в других словарях:

  • Haer — Pays Sénégal Région Ziguinchor Département Bignona Arrondissement …   Wikipédia en Français

  • Haer — Haer, 1) Florent van der H., geb. 1547 in Löwen; st. 1634 als Canonicus zu Lille; er schr.: De initiis tumultuum belg., Douay 1567, Löwen 1640; Chatelains de Lille, Lille 1611. 2) Haräus Franz van der H., geb. in Utrecht, starb 1632 als Canonicus …   Pierer's Universal-Lexikon

  • HAER — Ein Team des HABS (linke Aufnahme von 1934) Poster des HAER (rechts) Historic American Buildings Survey (HABS), Historic American Engineering Record (HAER) und Historic American Landscapes Survey (HALS) sind Programme, die der …   Deutsch Wikipedia

  • HAER — Historic American Engineering Record Contributor: MSFC …   NASA Acronyms

  • haer — esi (G). Take …   Dictionary of word roots and combining forms

  • Iren. Haer. — Irénée de Lyon Pour les articles homonymes, voir Irénée. Saint Irénée Irénée de Lyon ou saint Irénée (en grec ancien …   Wikipédia en Français

  • Eloudia — Haer Pays Sénégal Région Ziguinchor Département Oussouye Arrondissement …   Wikipédia en Français

  • ЕПИФАНИЙ КИПРСКИЙ — [греч. ᾿Επιφάνιος ὁ τῆς Κύπρου; лат. Epiphanius Constantiensis in Cypro], свт. (пам. 12 мая) (ок. 315, сел. Бесандука, Палестина 12 мая 403), еп. г. Констанции (древний Саламин, ныне пригород Фамагусты, Кипр), отец и учитель Церкви, богослов… …   Православная энциклопедия

  • ГНОСТИЦИЗМ — совокупность религиозно философских движений эпохи позднего эллинизма, выразившихся в ряде систематических учений, сформулированных во II в. и имевших следующие характерные черты: 1) дуализм, относящий творение материального мира и его историю к… …   Православная энциклопедия

  • ДУША — [греч. ψυχή], вместе с телом образует состав человека (см. статьи Дихотомизм, Антропология), будучи при этом самостоятельным началом; Д. человека заключает образ Божий (по мнению одних отцов Церкви; по мнению других образ Божий заключен во всем… …   Православная энциклопедия

  • Epiphanius of Salamis — • Biographical article on the fourth century monk and bishop Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Epiphanius of Salamis     Epiphanius of Salamis      …   Catholic encyclopedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»