gumka

См. также в других словарях:

• gumka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. gumkamce; lm D. gumkamek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mała guma służąca do usuwania z papieru śladów ołówka, atramentu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gumka ołówkowa. Ścierać, mazać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• gumka — ż III, CMs. gumkamce; lm D. gumkamek 1. «kawałek odpowiednio przygotowanego kauczuku, służący do wycierania ołówka, atramentu itp.; guma» Gumka atramentowa, kreślarska, ołówkowa. Wycierać gumką uwagi na marginesie. 2. «elastyczna taśma z gęstego… …   Słownik języka polskiego

• gumka — Prezerwatywa Eng. A condom …   Słownik Polskiego slangu

• guma — ż IV, CMs. gumamie; lm D. gum 1. «produkt wulkanizacji kauczuku naturalnego lub syntetycznego, tworzywo odznaczające się dużą elastycznością, o właściwościach zależnych od ilości i rodzaju składników; stosowana m.in. do wyrobu opon, sprężystego… …   Słownik języka polskiego

• pościągać — dk I, pościągaćam, pościągaćasz, pościągaćają, pościągaćaj, pościągaćał, pościągaćany 1. «zmniejszyć powierzchnię czegoś (w wielu miejscach) przez ściągnięcie, skurczenie; skurczyć wiele czegoś» Materiał pościągany fastrygą. Pościągać boki… …   Słownik języka polskiego

• recepturka — ż III, CMs. recepturkarce; lm D. recepturkarek środ. «gumka przytrzymująca recepty na butelkach, pudełkach, słoikach itp.» …   Słownik języka polskiego

• wałkować — ndk IV, wałkowaćkuję, wałkowaćkujesz, wałkowaćkuj, wałkowaćował, wałkowaćowany 1. «rozpłaszczać, wygładzać za pomocą wałka» Wałkować ciasto na kluski. 2. «zwijać, skręcać w wałek, w wałki» Wałkować plastelinę w rękach. 3. pot. «mówić ciągle o… …   Słownik języka polskiego

• wkraplacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «cienka szklana rurka z jednej strony zwężona, z nasadzoną na drugi koniec gumką, służąca do wkraplania cieczy; pipetka» …   Słownik języka polskiego

• wymazać — dk IX, wymazaćmażę, wymazaćmażesz, wymazaćmaż, wymazaćał, wymazaćany wymazywać ndk VIIIa, wymazaćzuję, wymazaćzujesz, wymazaćzuj, wymazaćywał, wymazaćywany 1. zwykle dk «mocno, dokładnie czymś pomazać; wysmarować, ubrudzić, powalać» Wymazać sobie …   Słownik języka polskiego

• wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… …   Słownik języka polskiego

• guma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. gumamie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzywo o dużej sprężystości i elastyczności otrzymywane w wyniku wulkanizacji kauczuku naturalnego lub sztucznego, stosowane do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień