-
1 grymas
сущ.• гримаса* * *♂, Р. \grymasu 1. гримаса ž;\grymas bólu гримаса боли;
2. \grymasу мн. капризы, причуды;stroić \grymasy капризничать+1. mina 2. fochy, fumy, kaprysy
* * *м, Р grymasu1) грима́са żgrymas bólu — грима́са бо́ли
2) grymasy мн капри́зы, причу́дыstroić grymasy — капри́зничать
Syn: -
2 fanaberie
fanaberi|eмн. (ед. \fanaberieа ♀) капризы, причуды;stroić \fanaberie капризничать
+ fochy, grymasy, dziwactwa* * *мн (ед fanaberia ж)капри́зы, причу́дыstroić fanaberie — капри́зничать
Syn: -
3 fumy
мн. Р. fum разг. капризы;mieć (stroić) \fumy а) капризничать;
б) задирать нос+fochy, grymasy, dąsy
* * *мн, Р fum разг.капри́зы- stroić fumySyn: -
4 humor
сущ.• настроение• нрав• темперамент• характер• юмор* * *humo|r♂, Р. \humorru 1. настроение ň;być w \humorrze быть в хорошем настроении; być w złym \humorrze быть не в духе;
2. юмор;mieć poczucie \humorru обладать чувством юмора; \humor jowialny добродушный юмор; \humor wisielczy юмор висельника;
3. \humorry мн. капризы;miewać \humorry капризничать+1. nastrój 3. dąsy, grymasy, kaprysy
* * *м, Р humoru1) настрое́ние nbyć w humorze — быть в хоро́шем настрое́нии
być w złym humorze — быть не в ду́хе
2) ю́морmieć poczucie humoru — облада́ть чу́вством ю́мора
humor jowialny — доброду́шный ю́мор
humor wisielczy — ю́мор ви́сельника
3) humory мн капри́зыmiewać humory — капри́зничать
Syn: -
5 kwas
сущ.• кислота* * *1) chem. kwas хим. кислота2) sl. kwas (LSD) сл. кислота(ЛСД)3) kwas chlebowy квас* * *♂, Р. \kwasu 1. хим. кислота ž;\kwas siarkowy, solny серная, соляная кислота; \kwas borny борная кислота; \kwas cytrynowy лимонная кислота;
2. закваска ž;3. (napój) квас; 4. \kwasу мн. перен. ссоры, недоразумения; неполадки, раздоры+2. zaczyn 4. niesnaski;
waśnie;grymasy, dąsy* * *м, Р kwasu1) хим. кислота́ żkwas siarkowy, solny — се́рная, соля́ная кислота́
kwas borny — бо́рная кислота́
kwas cytrynowy — лимо́нная кислота́
2) заква́ска ż3) ( napój) квас4) kwasy мн, перен. ссо́ры, недоразуме́ния; непола́дки, раздо́рыSyn: -
6 wykrzywiać się
См. также в других словарях:
grymasy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. grymasysów {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie wyrażające i okazujące komuś niezadowolenie, sprzeciw; fochy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć dość czyichś grymasów. Grymasy dziecka przy obiedzie. <fr.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
grymas — m IV, D. u, Ms. grymassie; lm M. y 1. «wykrzywienie twarzy jako wyraz jakiegoś uczucia, zwykle nieprzyjemnego» Złośliwy grymas. Grymas bólu, niezadowolenia, znudzenia. 2. tylko w lm «zachowanie się wyrażające niezadowolenie, zwykle… … Słownik języka polskiego
krzywić — ndk VIa, krzywićwię, krzywićwisz, krzyw, krzywićwił, krzywićwiony «czynić coś krzywym, wyginać, wypaczać, wykrzywiać» Krzywić gwóźdź przy wbijaniu. ◊ Krzywić usta, twarz itp. «robić grymasy (pod wpływem bólu, gniewu itp.), krzywić się» krzywić… … Słownik języka polskiego
chimera — ż IV, CMs. chimeraerze; lm D. chimeraer 1. Chimera, blm «w mitologii greckiej: potwór ziejący ogniem, o postaci lwa z głową kozy na grzbiecie i wężem zamiast ogona» 2. «przedstawienie tegoż potwora (czasem także w zmodyfikowanej postaci, np. jako … Słownik języka polskiego
dąs — m IV, D. u, Ms. dąssie; lm M. y zwykle w lm «zachowanie się znamionujące niezadowolenie, mniej lub więcej szczery gniew; grymasy, kaprysy, fochy» Dziecięce, dziewczęce, panieńskie dąsy. Nie zwracać uwagi na czyje dąsy. Powód do dąsów … Słownik języka polskiego
fąfry — blp, D. ów przestarz. «fochy, kaprysy, grymasy, dąsy, fanaberie» ◊ Mieć fąfry w nosie «dąsać się, stroić fochy; mieć muchy w nosie» … Słownik języka polskiego
fochy — blp, D. fochów «dąsy, grymasy, kaprysy» Mieć, pokazywać, stroić fochy. Znosić czyjeś fochy … Słownik języka polskiego
fumy — blp, D. fum a. fumów pot. «kapryśne zachowanie; wybrzydzanie, grymasy, fochy» Wielkopańskie fumy. Mieć swoje fumy. Znosić czyjeś fumy. Przyjąć coś z fumami. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
humor — m IV, D. u, Ms. humororze 1. blm «zdolność dostrzegania zabawnych stron życia, traktowanych zazwyczaj z wyrozumiałością i pobłażliwością; pogodny nastrój, wesołe usposobienie» Mieć poczucie, zmysł humoru. 2. blm «przedstawienie czegoś, np. w… … Słownik języka polskiego
kwas — m IV, D. u, Ms. kwassie; lm M. y 1. «substancja kwaśna; kwaśny smak; kojarzący się z tym smakiem zapach» Kwas kapuściany, naturalny. Czuć kwas. Czuć kwasem. ∆ Kwas chlebowy «musujący napój chłodzący przyrządzony z osłodzonej wody z dodatkiem… … Słownik języka polskiego
panieński — «odnoszący się do panny, właściwy pannie; dziewczęcy, dziewiczy; delikatny, subtelny, skromny» Panieński pokój. Panieńskie lata. Panieńskie grymasy. Panieński rumieniec. ∆ Panieńska skórka «miękka, słodka masa wyrabiana z cukru, gumy arabskiej i… … Słownik języka polskiego
