-
1 obrócić w gruzy
преврати́ть в разва́лины, в руи́ны -
2 obrócić
глаг.• вертеть• возвращать• вращать• крутить• оборачивать• обратить• обращать• повернуть• повертеть• поворачивать• свернуть* * *obróc|ić\obrócićę, \obrócićony сов. 1. повернуть; обернуть;\obrócić klucz w zamku повернуть ключ в замке;
\obrócić twarz do kogo обернуть лицо к кому, 2. предназначить, употребить;\obrócić pieniądze na zakup książek употребить деньги на покупку книг;
3. превратить во что, предназначить на что;\obrócić pola uprawne na pastwiska превратить пашню в пастбища;
4. разг. (odbyć drogę tam i z powrotem) обернуться;● \obrócić w gruzy, perzynę превратить в развалины, в руины;
\obrócić w żart обратить в шутку+2. przeznaczyć, zużytkować 3. zamienić, przemienić, przeistoczyć
* * *obrócę, obrócony сов.1) поверну́ть; оберну́тьobrócić klucz w zamku — поверну́ть ключ в замке́
obrócić twarz do — kogo оберну́ть лицо́ к кому
2) предназна́чить, употреби́тьobrócić pieniądze na zakup książek — употреби́ть де́ньги на поку́пку книг
3) преврати́ть во что, предназна́чить на чтоobrócić pola uprawne na pastwiska — преврати́ть па́шню в па́стбища
4) разг. ( odbyć drogę tam i z powrotem) оберну́ться•- perzynę
- obrócić w żartSyn: -
3 ruina
сущ.• гибель• истребление• крах• крушение• опустошение• падение• пропасть• разруха• разрушение• руина• сокрушение• уничтожение* * *ruin|a♀ 1. разрушение ň; разорение ň, упадок ♂;2. \ruinaу мн. руины, развалины+2. gruzy, rumowiska
* * *ж1) разруше́ние n; разоре́ние n, упа́док m2) ruiny мн руи́ны, разва́линыSyn:gruzy, rumowiska 2) -
4 rumowisko
сущ.• щебень* * *☼ 1. развалины lm. руины lm.;2. геол. осыпь ž+1. gruzowisko, gruzy, ruiny
* * *c1) разва́лины lm, руи́ны lm2) геол. о́сыпь żSyn: -
5 zwaliska
zwalisk|aмн. (ед. \zwaliskaо ☼) развалины+gruzy, ruiny, rumowiska
* * *мн (ед zwalisko с)разва́линыSyn: -
6 Trümmer
die Stadt in Trümmer legen zamienić pf miasto w gruzy;in Trümmern liegen leżeć oder lec pf w gruzach -
7 gruz
сущ.• мусор• чепуха• щебень* * *обломки, развалиныciężar, ładunek груз* * *♂, Р. \gruzu 1. щебень;2. \gruzу мн. развалины, руины;leżeć w \gruzach лежать в развалинах;
podnieść z \gruzów поднять из руин+2. ruiny, rumowiska
* * *м, Р gruzu1) ще́бень2) gruzy мн разва́лины, руи́ныleżeć w gruzach — лежа́ть в разва́линах
podnieść z gruzów — подня́ть из руи́н
Syn:ruiny, rumowiska 2) -
8 obrócić się
сов.1) сде́лать оборо́т; поверну́тьсяobrócić się na pięcie — поверну́ться на каблука́х
2) поверну́ться; оберну́ться; обрати́тьсяobrócić się się na drugi bok — поверну́ться на друго́й бок
obrócić się się do kogoś twarzą — поверну́ться лицо́м к кому́-л.
3) преврати́ться, обрати́тьсяobrócić się się w gruzy — преврати́ться в разва́лины
4) отпра́виться, напра́витьсяnie wiedział gdzie się obrócić się — он не знал, куда́ напра́виться (пойти́)
•- obrócić się się na lepsze
- na gorszeSyn: -
9 walić się
несов.1) вали́ться; сва́ливаться2) ру́шиться, разруша́тьсяwalić się się w gruzy — превраща́ться в разва́лины
•Syn: -
10 obrócić\ się
obróci|ć sięсов. 1. сделать оборот; повернуться;\obrócić\ się na pięcie повернуться на каблуках;
2. повернуться; обернуться; обратиться;\obrócić\ się się na drugi bok повернуться на другой бок;
\obrócić\ się się do kogoś twarzą повернуться лицом к кому-л.;3. превратиться, обратиться;\obrócić\ się się w gruzy превратиться в развалины;
4. отправиться, направиться;nie wiedział gdzie się \obrócić\ się он не знал, куда направиться (пойти);
● coś \obrócić\ sięło się przeciw komuś что-л. обернулось против кого-л.;\obrócić\ się się na lepsze, na gorsze принять хороший, плохой оборот+1. okręcić się, zrobić obrót 2. odwrócić się 3. przeistoczyć się, stać się 4. skierować się
-
11 walić\ się
несов. 1. валиться; сваливаться;2. рушиться, разрушаться;\walić\ się się w gruzy превращаться в развалины;
● \walić\ się się z nóg валиться с ног+1. zwalać się, upadać 2. rozpadać się
-
12 einstürzen
einstürzen vi (sn) zawalać <- lić> się, runąć pf (w gruzy) -
13 zusammensacken
zu'sammensacken vi (sn): (in sich) zusammensacken Gebäude runąć pf w gruzy; Person osunąć się pf na ziemię
См. также в других словарях:
gruzy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. gruzyzów {{/stl 8}}{{stl 7}} pozostałości zniszczonych budowli (kawałki murów, również szkła, wyposażenia, mebli itp.), tworzące usypisko, zwał w miejscu, gdzie stała owa budowla przed zniszczeniem; rumowisko … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gruzy — Obrócić coś w gruzy zob. obrócić 1. Obrócić się w gruzy zob. obrócić się 2 … Słownik frazeologiczny
gružynė — gružỹnė sf. (2) nugraužta, nuganyta vieta: Bus gružỹnė, kur nugraužta, nuėsta žolė J … Dictionary of the Lithuanian Language
obrócić — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… … Słownik frazeologiczny
obracać — 1. Obrócić coś w gruzy, w perzynę, w popiół itp. «zniszczyć coś całkowicie, zrujnować doszczętnie»: Atak na metro nastąpił, zanim Japonia zdążyła się otrząsnąć po szoku, jakim było styczniowe trzęsienie ziemi w rejonie Kobe. Tamten kataklizm… … Słownik frazeologiczny
obrócić się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 … Słownik frazeologiczny
obracać się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 … Słownik frazeologiczny
gruz — m IV, D. u, Ms. gruzzie 1. zwykle blm «odłamki rozkruszonego muru, cegły, kamienia itp.» Uprzątnąć, usunąć, wywieźć gruz. 2. lm M. y tylko w lm «rumowiska, ruiny, zgliszcza» Gruzy pałacu, świątyni. Zamienić miasto w gruzy. ◊ Miasto, budynek itp.… … Słownik języka polskiego
obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… … Słownik języka polskiego
runąć — dk Vb, runąćnę, runąćniesz, ruń, runąćnął, runąćnęła, runąćnęli 1. «upaść, przewrócić się całym ciężarem, zwalić się, spaść bezwładnie z dużej wysokości; rozpaść się w gruzy, zawalić się» Runął jak długi na podłogę. Trafiony samolot runął w dół.… … Słownik języka polskiego
obracać – obrócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w gruzy [perzynę] {{/stl 13}}{{stl 7}} zniszczyć coś zupełnie; zburzyć, spalić, zrujnować coś doszczętnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lawina lotniczych bomb i armatnich pocisków obracała w gruzy całe dzielnice miasta … Langenscheidt Polski wyjaśnień
