-
1 gotować
اشپز ; التهاب ; پخت ; تريك ; جوش ; جوشاندن ; دمل ; كورك ; هيجان -
2 pişirmek
gotować -
3 kuiri
-
4 pyrlić
gotować -
5 warzić
gotować -
6 boil to grain
gotować na kryształgotować na ziarno -
7 готовиться
gotować się, przysposabiać się, przyuczać się -
8 gatuaj
gotowaćprzygotowaćShqiptaro-polak fjalor (Albanian-Polish dictionary) > gatuaj
-
9 kaynamak
gotować; kipieć; wrzeć; zagotować -
10 гатаваць
gotowaćpiecupiecwypiekać -
11 wreć
gotować się -
12 اشپز
gotować; kucharz -
13 پخت
gotować; kucharz -
14 boil
[bɔɪl] 1. vtPhrasal Verbs:2. vi 3. nczyrak mto come to the ( BRIT) or a (US) boil — zagotować się ( perf)
* * *I [boil] verb1) (to turn rapidly from liquid to vapour when heated: I'm boiling the water; The water's boiling.) gotować się2) (to cook by boiling in water etc: I've boiled the potatoes.) gotować•- boiler- boiling-point
- boil down to
- boil over II [boil] noun(an inflamed swelling on the skin: His neck is covered with boils.) czyrak -
15 cook
[kuk] 1. vtPhrasal Verbs:- cook up2. vi 3. nkucharz(-arka) m(f)* * *[kuk] 1. verb(to prepare (food) or become ready by heating: She cooked the chicken; The chicken is cooking in the oven.) gotować (się)2. noun(a person who cooks, especially for a living: She was employed as a cook at the embassy.) kucharz- cooker- cookery
- cookery-book
- cook up -
16 poach
[pəutʃ] 1. vt( steal) kłusować na +acc; ( cook) egg gotować (ugotować perf) bez skorupki; fish etc gotować (ugotować perf) we wrzątku2. vi* * *I [pəu ] verb(to cook (eg an egg without its shell, a fish etc) in boiling liquid, especially water or milk.) gotować we wrzątku- poachedII [pəu ] verb(to hunt (game) or catch (fish) illegally on someone else's land.) kłusować- poacher -
17 варить
глаг.• fałszować• gotować• kipieć• sporządzać• ugotować• warzyć• wrzeć• wykipieć• zagotować* * *gotować, ( некоторое время) obgotowywać -
18 готовить
глаг.• fałszować• gotować• przygotować• przygotowywać• przyrządzać• przyrządzić• sporządzać• sporządzić• sposobić• szykować• tresować• ugotować* * *(обед и т. п.) stać przy garach, gotować, szykować -
19 кипеть
глаг.• gotować• kipieć• wrzeć• wykipieć• zagotować* * *gotować się, kipieć, pienić się, wrzeć -
20 кипятить
глаг.• gotować• kipieć• przegotowywać• wrzeć• wykipieć• zagotować• zagotowywać* * *gotować, przegotowywać
См. также в других словарях:
gotować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, gotowaćtuję, gotowaćtuje, gotowaćany {{/stl 8}}– ugotować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle o produktach spożywczych: doprowadzać do stanu wrzenia i utrzymywać w nim przez pewien czas dla… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gotować — coś w krótkim sosie zob. sos 1 … Słownik frazeologiczny
gotować — ndk IV, gotowaćtuję, gotowaćtujesz, gotowaćtuj, gotowaćował, gotowaćowany 1. «poddawać produkt działaniu wysokiej temperatury przez utrzymywanie go we wrzącej wodzie lub w innym płynie albo w parze; doprowadzać płyn do stanu wrzenia, utrzymywać… … Słownik języka polskiego
gotować się — I – ugotować się {{/stl 13}}{{stl 33}} będąc w stanie wrzenia, nabierać pożądanych własności; o gorących posiłkach: być przygotowanym :{{/stl 33}}{{stl 10}}Ziemniaki się gotują. Woda na herbatę już się gotuje. Obiad się gotuje. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gotować się — Gdzieś gotuje się jak w garnku zob. garnek. Żółć się w kimś gotuje zob. żółć 2 … Słownik frazeologiczny
sos — 1. kulin. Gotować, dusić coś w krótkim sosie «gotować, dusić coś w sosie z małą ilością wody»: (...) dorzucasz warzywa i całość dusisz w krótkim sosie (...). Roz bezp 1996. 2. Ktoś (jest, czuje się) nie w sosie «o kimś będącym w złym humorze,… … Słownik frazeologiczny
krótki — krótkitszy 1. «mający małą długość; niedługi» Krótka sukienka. Krótkie włosy. ∆ Krótki wzrok → krótkowzroczność ∆ Krótka seria «niewielka ilość czegoś (zwykle o produkcji odzieży)» ∆ Gotować, dusić w krótkim sosie mięso, jarzyny «gotować, dusić… … Słownik języka polskiego
kuchnia — ż I, DCMs. kuchniani; lm D. kuchniani (kuchniachen) 1. «pomieszczenie z piecem kuchennym lub odpowiednim urządzeniem do gotowania» Mała, ciasna kuchnia. Dwa pokoje z kuchnią. ∆ Ślepa kuchnia «kuchnia bez okna na zewnątrz» ◊ pot. Znać coś,… … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
para — I ż IV, CMs. parze; lm D. par 1. «substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej» Para wodna. Para wodoru, cynku, alkoholu. Obłok, tuman, kłąb pary. Ciśnienie pary (w kotle). Para bucha, dymi, unosi się, idzie z… … Słownik języka polskiego
przykrycie — n I 1. rzecz. od przykryć. 2. lm D. przykrycieyć «to, czym się coś okrywa, zasłania, czym się ktoś przykrywa (np. kołdra, obrus, narzuta)» Przykrycie stołu. Przykrycie na łóżko. Przykrycie na studnię. Spali pod przykryciem ze skór. ∆ Gotować coś… … Słownik języka polskiego