Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

gavisus

  • 1 gavisus

    gāvīsus, a, um part. pf. к gaudeo

    Латинско-русский словарь > gavisus

  • 2 gāvīsus

        gāvīsus    P. of gaudeo.

    Latin-English dictionary > gāvīsus

  • 3 gavisus

    gāvīsus, a, um, Part., from gaudeo.

    Lewis & Short latin dictionary > gavisus

  • 4 gaudeo

    , gavisus sum,ere
    радоваться

    Latin-Russian dictionary > gaudeo

  • 5 gaudeo

    , gavisus sum, gaudere 2 (semidepon) (c. acc.)
      радоваться

    Dictionary Latin-Russian new > gaudeo

  • 6 gaudeo

    gaudeo, gāvīsus sum, ēre (aus *gāvideo, vgl. griech. γηθέω, dorisch γαθέω aus *γαϝεθέω, γαίω aus *γαϝίω, γαῦρος), froh sein, sich innerlich freuen, Freude-, Wohlgefallen-, Vergnügen finden (Ggstz. dolere, moleste ferre, contrahere frontem; während laetari = sich fröhlich zeigen, Freude äußern, Ggstz. lugere), I) eig.: A) im allg.: α) rein intr.: gaudeo, Ter.: gaudebam, Ter.: gaudeat an doleat, Hor.: si est nunc ullus gaudendi locus, Cic. – de Bursa te gaudere certo scio, Cic. – poet. in griech. Konstr. mit folg. Partic. (wie χαίρω ἀκούσας u. dgl.), gaudent scribentes, schreiben mit od. nach Herzenslust (con amore), Hor.: gaudet potitus, Verg. – m. Dat. comm., tibi gratulor, mihi gaudeo, ich für meinen Teil, Cic.: gauderem tibi de victoria, quam praefers, Treb. Poll. – m. in u. Abl., in funere, Lucr.: in puero, Prop. – gew. m. Abl. causae, eig. »durch etw.« deutsch »an od. über etw.«, delicto dolere, correctione gaudere, Cic.: ingenio suo, sich seinem Hange nach Herzenslust (con amore) überlassen, Liv.: gaudet equo acri, reitet vergnügt auf usw., Verg.: gressu gaudens incedit Iuli, Verg.: nec his dolendum nec illis gaudendum, Sen. – selten mit Genet. (nach dem Griech.), voti, Apul. 1, 24. – m. folg. cum, Plaut., Lucil. fr. u.a.; m. folg. quia, Plaut. Amph. 958: m. folg. si, Komik., Hor. u.a. – β) tr., gew. (in klass. Prosa immer) m. folg. Acc. u. Infin., quae perfecta esse gaudeo, Cic.: quos sibi oblatos gavisus, Caes.: selten (poet. u. nachaug.) m. bl. Infin., laedere gaudes, Hor.: funemque manu contingere gaudent, Verg.: gaudes discere, Sen.: laudari in bonis gaudent, Quint.: iterare culpam gaudebant, Tac.: nostra agmina percursare ripas gaudebant, Plin. pan.; vgl. Krebs-Schmalz Antib.7 1, 619. – m. folg. Satz m. quod (weil, daß), sane gaudeo, quod te interpellavi, Cic.: gavisus sibi, quod advocatum invenerat, Sen. – m. bl. Acc. (gew. m. Acc. pronom. oder m. homogen. Acc.): g. id (deshalb), Ter.: omnia haec mediocriter, Ter.: hoc aliud est, quod (worüber, weshalb) gaudeamus, Ter.: gaudium alcis, Ter. u. Cael. in Cic. ep.: alcis dolorem, Cael. in Cic. ep.: natorum fata, Stat.: advenientem, Fronto: dah. im Passiv, ista pars gaudenda mihi, Symm. – B) insbes.: 1) in sinu gaudere, sich im stillen freuen, Cic. Tusc. 3, 51. Sen. ep. 105, 3: ebenso in tacito sinu g., Tibull. 4, 13, 8: u. in se g., Catull. 22, 17. – 2) Infin., gaudere (χαίρειν), »Freude, Heil«, als Begrüßungsformel, Celso gaudere refer, bring' dem C. meinen Gruß, Hor. ep. 1, 8, 1. – II) übtr. (wie χαίρειν τινί) v. lebl. Subjj. = etw. lieben, gern haben, gern sehen, gern hören, murra gaudet rastris, Plin.: umore omnia hortensia gaudent, Plin.: gaudent praenomine molles auriculae, Hor.: brachia gaudentia loris, Prop.: scaena gaudens miraculis. Liv. – m. folg. Infin. = es lieben, ballaenae mire gaudentes ibi parĕre, Plin. 9, 12 (u. so 21, 34 u. 47). – / Perf. gavisi, Liv. Andr. Odyss. fr. b Prisc. 8, 47 u. Cass. Hem. 2. fr. 25 P. – Depon. Nbf. gaudeor, wov. gaudetur u. gaudeatur, Augustin. serm. 9, 19.

    lateinisch-deutsches > gaudeo

  • 7 gaudeo

    gaudeo, gāvīsus sum, ēre (aus *gāvideo, vgl. griech. γηθέω, dorisch γαθέω aus *γαεθέω, γαίω aus *γαίω, γαῦρος), froh sein, sich innerlich freuen, Freude-, Wohlgefallen-, Vergnügen finden (Ggstz. dolere, moleste ferre, contrahere frontem; während laetari = sich fröhlich zeigen, Freude äußern, Ggstz. lugere), I) eig.: A) im allg.: α) rein intr.: gaudeo, Ter.: gaudebam, Ter.: gaudeat an doleat, Hor.: si est nunc ullus gaudendi locus, Cic. – de Bursa te gaudere certo scio, Cic. – poet. in griech. Konstr. mit folg. Partic. (wie χαίρω ἀκούσας u. dgl.), gaudent scribentes, schreiben mit od. nach Herzenslust (con amore), Hor.: gaudet potitus, Verg. – m. Dat. comm., tibi gratulor, mihi gaudeo, ich für meinen Teil, Cic.: gauderem tibi de victoria, quam praefers, Treb. Poll. – m. in u. Abl., in funere, Lucr.: in puero, Prop. – gew. m. Abl. causae, eig. »durch etw.« deutsch »an od. über etw.«, delicto dolere, correctione gaudere, Cic.: ingenio suo, sich seinem Hange nach Herzenslust (con amore) überlassen, Liv.: gaudet equo acri, reitet vergnügt auf usw., Verg.: gressu gaudens incedit Iuli, Verg.: nec his dolendum nec illis gaudendum, Sen. – selten mit Genet. (nach dem Griech.), voti, Apul. 1, 24. – m. folg. cum, Plaut., Lucil. fr. u.a.; m. folg. quia, Plaut. Amph. 958: m. folg. si, Komik., Hor. u.a. – β) tr., gew. (in klass. Prosa immer) m. folg.
    ————
    Acc. u. Infin., quae perfecta esse gaudeo, Cic.: quos sibi oblatos gavisus, Caes.: selten (poet. u. nachaug.) m. bl. Infin., laedere gaudes, Hor.: funemque manu contingere gaudent, Verg.: gaudes discere, Sen.: laudari in bonis gaudent, Quint.: iterare culpam gaudebant, Tac.: nostra agmina percursare ripas gaudebant, Plin. pan.; vgl. Krebs-Schmalz Antib.7 1, 619. – m. folg. Satz m. quod (weil, daß), sane gaudeo, quod te interpellavi, Cic.: gavisus sibi, quod advocatum invenerat, Sen. – m. bl. Acc. (gew. m. Acc. pronom. oder m. homogen. Acc.): g. id (deshalb), Ter.: omnia haec mediocriter, Ter.: hoc aliud est, quod (worüber, weshalb) gaudeamus, Ter.: gaudium alcis, Ter. u. Cael. in Cic. ep.: alcis dolorem, Cael. in Cic. ep.: natorum fata, Stat.: advenientem, Fronto: dah. im Passiv, ista pars gaudenda mihi, Symm. – B) insbes.: 1) in sinu gaudere, sich im stillen freuen, Cic. Tusc. 3, 51. Sen. ep. 105, 3: ebenso in tacito sinu g., Tibull. 4, 13, 8: u. in se g., Catull. 22, 17. – 2) Infin., gaudere (χαίρειν), »Freude, Heil«, als Begrüßungsformel, Celso gaudere refer, bring' dem C. meinen Gruß, Hor. ep. 1, 8, 1. – II) übtr. (wie χαίρειν τινί) v. lebl. Subjj. = etw. lieben, gern haben, gern sehen, gern hören, murra gaudet rastris, Plin.: umore omnia hortensia gaudent, Plin.: gaudent praenomine molles auriculae, Hor.: brachia gaudentia loris, Prop.: scaena gaudens miraculis. Liv. – m. folg. Infin. = es lieben,
    ————
    ballaenae mire gaudentes ibi parĕre, Plin. 9, 12 (u. so 21, 34 u. 47). – Perf. gavisi, Liv. Andr. Odyss. fr. b Prisc. 8, 47 u. Cass. Hem. 2. fr. 25 P. – Depon. Nbf. gaudeor, wov. gaudetur u. gaudeatur, Augustin. serm. 9, 19.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gaudeo

  • 8 gaudenter

    gaudĕo, gāvīsus, 2 (archaic perf. gavisi, Liv. Andron. and Cass. Hem. ap. Prisc. p. 868 P.), v. n. and a. [Gr. gaiô, rejoice, for gaWiô; cf. gavisus; root gau-; gêtheô, ganumai, etc.; cf. agauros, proud, agê, astonishment], to rejoice, be glad or joyful respecting any thing, to take pleasure in, be pleased with, delight in (of inward joy, opp. laetari, to show one's self glad, exhibit joy; cf.:

    gaudere decet, laetari non decet, quoniam docendi causa a gaudio laetitiam distinguimus,

    Cic. Tusc. 4, 31, 66); usually constr. with an object-clause, quod, the abl., or absol.; less freq. with the acc., cum, quia, the gen., si, etc.
    (α).
    With acc. and inf. or the simple inf.:

    quae perfecta esse gaudeo vehementerque laetor,

    Cic. Rosc. Am. 47, 136; cf.:

    quem tamen esse natum et nos gaudemus et haec civitas dum erit laetabitur,

    id. Lael. 4, 14:

    salvum te advenire gaudeo,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 52:

    venire tu me gaudes?

    id. ib. 2, 2, 7:

    quos sibi Caesar oblatos gavisus,

    Caes. B. G. 4, 13 fin.:

    animus aliquid magnum agere gaudet,

    Quint. 1, 2, 30; 2, 1, 5; 9, 2, 78:

    laudari in bonis gaudent,

    id. 5, 12, 22:

    in domo vires remansuras esse gaudebant,

    Curt. 10, 7, 15; Sen. ap. Quint. 8, 5, 18:

    iterare culpam,

    Tac. H. 3, 11; Plin. Pan. 12, 4; cf.:

    motus doceri gaudet Ionicos,

    Hor. C. 3, 6, 21; 3, 18, 15:

    laedere gaudes,

    id. S. 1, 4, 78:

    spargere gaudes argumenta viri,

    Juv. 9, 84.—
    (β).
    With quod:

    sane gaudeo, quod te interpellavi,

    Cic. Leg. 3, 1, 1:

    gaude, quod spectant oculi te mille loquentem,

    Hor. Ep. 1, 6, 19:

    quod scribis te a Caesare cottidie plus diligi, immortaliter gaudeo,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 3, § 9; cf.:

    bonis viris quod ais probari quae adhuc fecerimus, valde gaudeo,

    id. Att. 9, 7, 6.—
    (γ).
    With abl.:

    ipsa liberatione et vacuitate omnis molestiae gaudemus, omne autem id, quo gaudemus, voluptas est,

    Cic. Fin. 1, 11, 37:

    correctione,

    id. Lael. 24, 90:

    illis,

    id. ib. 6, 22:

    aequitate justitiaque,

    id. ib. 22, 82:

    hoc scientiae genere,

    id. Off. 3, 33, 121:

    praeda ac populationibus, magis quam otio aut requie,

    Liv. 22, 9, 5:

    scaena gaudens miraculis,

    id. 5, 21, 9:

    equis,

    Hor. S. 2, 1, 26:

    equis canibusque,

    id. A. P. 162: rure, [p. 803] id. S. 1, 10, 45:

    pictis tabellis,

    id. ib. 1, 1, 72:

    carmine (with delectari iambis),

    id. Ep. 2, 2, 59:

    gaude sorte tua,

    id. Epod. 14, 15; cf.:

    ille cubans gaudet mutata sorte,

    id. S. 2, 6, 110:

    ero gaude,

    i. e. at your master's return, Cat. 31, 12; Juv. 6, 74; 209; 379;

    7, 105.—Prov.: gaudet patientia duris,

    Luc. 9, 403.—
    (δ).
    Absol.:

    tristis sit (servus), si eri sint tristes: hilarus sit, si gaudeant,

    Plaut. Am. 3, 3, 6; 3, 4, 10:

    gaudebat, me laudabat,

    Ter. Phorm. 4, 2, 5:

    gaudeat an doleat,

    Hor. Ep. 1, 6, 12:

    et irasci nos et gaudere fingimus,

    Quint. 9, 2, 26:

    si est nunc ullus gaudendi locus,

    Cic. Att. 9, 7, 6:

    de Bursa, te gaudere certo scio,

    id. Fam. 7, 2, 2:

    admonebo, ut in sinu gaudeant, gloriose loqui desinant,

    id. Tusc. 3, 21, 51.—
    (ε).
    With acc. (usually with homogeneous or general objects):

    hunc scio mea solide gavisurum gaudia,

    Ter. And. 5, 5, 8; cf.: ut suum gaudium gauderemus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1; Cat. 61, 119:

    jam id gaudeo,

    Ter. And. 2, 2, 25; cf.:

    gaudeo, etsi nil scio quod gaudeam,

    Plaut. Capt. 4, 2, 62:

    hoc aliud est, quod gaudeamus,

    id. Eun. 5, 9, 11; id. Phorm. 5, 8, 63:

    quod gaudere posset, hoc fuit,

    Ov. M. 12, 607: nunc furit tam gavisos homines suum dolorem, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 1:

    gaudent natorum fata parentes,

    Stat. Th. 4, 231:

    tu dulces lituos ululataque proelia gaudes,

    id. ib. 9, 724.—In pass.:

    ista pars gaudenda mihi potius quam, etc.,

    Symm. Ep. 3, 29.—
    (ζ).
    With cum, quia, si, in, etc.:

    quom gravidam et quom te pulcre plenam aspicio, gaudeo,

    Plaut. Am. 2, 2, 49; id. Truc. 2, 4, 33; 2, 6, 35:

    quom tu's liber, gaudeo,

    id. Men. 5, 9, 87:

    quia vos tranquillos video, gaudeo et volupe est mihi,

    id. Am. 3, 3, 3: Er. Gaude. He. Quid ego gaudeam? Er. Quia ego impero. Age, gaude modo, id. Capt. 4, 2, 59:

    gaudes, si cameram percusti forte,

    Hor. S. 2, 3, 273:

    mea Clotho et Lachesis gaudent, si pascitur inguine venter,

    Juv. 9, 136:

    crudeles gaudent in tristi funere fratris,

    Lucr. 3, 72:

    in puero,

    Prop. 2, 4, 18 (28):

    tibi gratulor, mihi gaudeo, te amo,

    I for my part, as for myself, Cic. Fam. 6, 15; v. in the foll. the passage Lucr. 3, 145.—
    B.
    Like chairein of inanim. and abstr. things, to rejoice in, delight in any thing (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    nec tantum Phoebo gaudet Parnasia rupes,

    Verg. E. 6, 29; 9, 48:

    postquam oleo gavisa cutis,

    Stat. Th. 6, 847:

    umore omnia hortensia gaudent,

    Plin. 19, 8, 39, § 131:

    rastris atque ablaqueationibus (myrrha),

    id. 12, 15, 33 §

    66: addebantur et laudes, quibus haud minus quam praemio gaudent militum animi,

    Liv. 2, 60, 3:

    oratio gaudebit occasione laetius decurrendi,

    Quint. 12, 9, 2:

    (paeon) ante se brevibus gaudet pyrrhichio vel choreo,

    id. 9, 4, 111; 10, 7, 16:

    (vites) Amineae pingui arvo maxime gaudeant,

    Col. 3, 2, 16:

    id (sc. consilium, animus) sibi solum per se sapit: id sibi gaudet,

    rejoices for itself, Lucr. 3, 145.—
    II.
    In partic.
    A.
    In sinu or in se, to rejoice within one's self or secretly, to feel a quiet joy:

    ut in sinu gaudeant,

    Cic. Tusc. 3, 21, 51:

    qui sapit, in tacito gaudeat ille sinu,

    Tib. 4, 13, 8 (cf.:

    in tacito cohibe gaudia clausa sinu,

    Prop. 2, 25 (3, 20), 30):

    tam gaudet in se tamque se ipse miratur,

    Cat. 22, 17.—
    B.
    Like the Gr. chairein, as a word of salutation (pure Lat. salvere):

    Celso gaudere et bene rem gerere Albinovano Musa rogata refer,

    take my greetings to Celsus, Hor. Ep. 1, 8, 1; so ib. 15.—Hence, gaudens, entis, P. a., joyful, cheerful (very rare):

    interea cum Musis nos delectabimus animo aequo, immo vero etiam gaudenti ac libenti,

    Cic. Att. 2, 4, 2; Prop. 3, 14 (4, 13), 9; Stat. S. 4, 6, 55:

    si quis Forte coheredum senior male tussiet, huic tu Dic... gaudentem nummo te addicere,

    with pleasure, gladly, Hor. S. 2, 5, 109.— Adv.: gauden-ter, rejoicingly (late Lat. and rare), Pseud. August. ad Fratr. Erem. Serm. 10 al.

    Lewis & Short latin dictionary > gaudenter

  • 9 gaudeo

    gaudĕo, gāvīsus, 2 (archaic perf. gavisi, Liv. Andron. and Cass. Hem. ap. Prisc. p. 868 P.), v. n. and a. [Gr. gaiô, rejoice, for gaWiô; cf. gavisus; root gau-; gêtheô, ganumai, etc.; cf. agauros, proud, agê, astonishment], to rejoice, be glad or joyful respecting any thing, to take pleasure in, be pleased with, delight in (of inward joy, opp. laetari, to show one's self glad, exhibit joy; cf.:

    gaudere decet, laetari non decet, quoniam docendi causa a gaudio laetitiam distinguimus,

    Cic. Tusc. 4, 31, 66); usually constr. with an object-clause, quod, the abl., or absol.; less freq. with the acc., cum, quia, the gen., si, etc.
    (α).
    With acc. and inf. or the simple inf.:

    quae perfecta esse gaudeo vehementerque laetor,

    Cic. Rosc. Am. 47, 136; cf.:

    quem tamen esse natum et nos gaudemus et haec civitas dum erit laetabitur,

    id. Lael. 4, 14:

    salvum te advenire gaudeo,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 52:

    venire tu me gaudes?

    id. ib. 2, 2, 7:

    quos sibi Caesar oblatos gavisus,

    Caes. B. G. 4, 13 fin.:

    animus aliquid magnum agere gaudet,

    Quint. 1, 2, 30; 2, 1, 5; 9, 2, 78:

    laudari in bonis gaudent,

    id. 5, 12, 22:

    in domo vires remansuras esse gaudebant,

    Curt. 10, 7, 15; Sen. ap. Quint. 8, 5, 18:

    iterare culpam,

    Tac. H. 3, 11; Plin. Pan. 12, 4; cf.:

    motus doceri gaudet Ionicos,

    Hor. C. 3, 6, 21; 3, 18, 15:

    laedere gaudes,

    id. S. 1, 4, 78:

    spargere gaudes argumenta viri,

    Juv. 9, 84.—
    (β).
    With quod:

    sane gaudeo, quod te interpellavi,

    Cic. Leg. 3, 1, 1:

    gaude, quod spectant oculi te mille loquentem,

    Hor. Ep. 1, 6, 19:

    quod scribis te a Caesare cottidie plus diligi, immortaliter gaudeo,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 3, § 9; cf.:

    bonis viris quod ais probari quae adhuc fecerimus, valde gaudeo,

    id. Att. 9, 7, 6.—
    (γ).
    With abl.:

    ipsa liberatione et vacuitate omnis molestiae gaudemus, omne autem id, quo gaudemus, voluptas est,

    Cic. Fin. 1, 11, 37:

    correctione,

    id. Lael. 24, 90:

    illis,

    id. ib. 6, 22:

    aequitate justitiaque,

    id. ib. 22, 82:

    hoc scientiae genere,

    id. Off. 3, 33, 121:

    praeda ac populationibus, magis quam otio aut requie,

    Liv. 22, 9, 5:

    scaena gaudens miraculis,

    id. 5, 21, 9:

    equis,

    Hor. S. 2, 1, 26:

    equis canibusque,

    id. A. P. 162: rure, [p. 803] id. S. 1, 10, 45:

    pictis tabellis,

    id. ib. 1, 1, 72:

    carmine (with delectari iambis),

    id. Ep. 2, 2, 59:

    gaude sorte tua,

    id. Epod. 14, 15; cf.:

    ille cubans gaudet mutata sorte,

    id. S. 2, 6, 110:

    ero gaude,

    i. e. at your master's return, Cat. 31, 12; Juv. 6, 74; 209; 379;

    7, 105.—Prov.: gaudet patientia duris,

    Luc. 9, 403.—
    (δ).
    Absol.:

    tristis sit (servus), si eri sint tristes: hilarus sit, si gaudeant,

    Plaut. Am. 3, 3, 6; 3, 4, 10:

    gaudebat, me laudabat,

    Ter. Phorm. 4, 2, 5:

    gaudeat an doleat,

    Hor. Ep. 1, 6, 12:

    et irasci nos et gaudere fingimus,

    Quint. 9, 2, 26:

    si est nunc ullus gaudendi locus,

    Cic. Att. 9, 7, 6:

    de Bursa, te gaudere certo scio,

    id. Fam. 7, 2, 2:

    admonebo, ut in sinu gaudeant, gloriose loqui desinant,

    id. Tusc. 3, 21, 51.—
    (ε).
    With acc. (usually with homogeneous or general objects):

    hunc scio mea solide gavisurum gaudia,

    Ter. And. 5, 5, 8; cf.: ut suum gaudium gauderemus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 2, 1; Cat. 61, 119:

    jam id gaudeo,

    Ter. And. 2, 2, 25; cf.:

    gaudeo, etsi nil scio quod gaudeam,

    Plaut. Capt. 4, 2, 62:

    hoc aliud est, quod gaudeamus,

    id. Eun. 5, 9, 11; id. Phorm. 5, 8, 63:

    quod gaudere posset, hoc fuit,

    Ov. M. 12, 607: nunc furit tam gavisos homines suum dolorem, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 1:

    gaudent natorum fata parentes,

    Stat. Th. 4, 231:

    tu dulces lituos ululataque proelia gaudes,

    id. ib. 9, 724.—In pass.:

    ista pars gaudenda mihi potius quam, etc.,

    Symm. Ep. 3, 29.—
    (ζ).
    With cum, quia, si, in, etc.:

    quom gravidam et quom te pulcre plenam aspicio, gaudeo,

    Plaut. Am. 2, 2, 49; id. Truc. 2, 4, 33; 2, 6, 35:

    quom tu's liber, gaudeo,

    id. Men. 5, 9, 87:

    quia vos tranquillos video, gaudeo et volupe est mihi,

    id. Am. 3, 3, 3: Er. Gaude. He. Quid ego gaudeam? Er. Quia ego impero. Age, gaude modo, id. Capt. 4, 2, 59:

    gaudes, si cameram percusti forte,

    Hor. S. 2, 3, 273:

    mea Clotho et Lachesis gaudent, si pascitur inguine venter,

    Juv. 9, 136:

    crudeles gaudent in tristi funere fratris,

    Lucr. 3, 72:

    in puero,

    Prop. 2, 4, 18 (28):

    tibi gratulor, mihi gaudeo, te amo,

    I for my part, as for myself, Cic. Fam. 6, 15; v. in the foll. the passage Lucr. 3, 145.—
    B.
    Like chairein of inanim. and abstr. things, to rejoice in, delight in any thing (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    nec tantum Phoebo gaudet Parnasia rupes,

    Verg. E. 6, 29; 9, 48:

    postquam oleo gavisa cutis,

    Stat. Th. 6, 847:

    umore omnia hortensia gaudent,

    Plin. 19, 8, 39, § 131:

    rastris atque ablaqueationibus (myrrha),

    id. 12, 15, 33 §

    66: addebantur et laudes, quibus haud minus quam praemio gaudent militum animi,

    Liv. 2, 60, 3:

    oratio gaudebit occasione laetius decurrendi,

    Quint. 12, 9, 2:

    (paeon) ante se brevibus gaudet pyrrhichio vel choreo,

    id. 9, 4, 111; 10, 7, 16:

    (vites) Amineae pingui arvo maxime gaudeant,

    Col. 3, 2, 16:

    id (sc. consilium, animus) sibi solum per se sapit: id sibi gaudet,

    rejoices for itself, Lucr. 3, 145.—
    II.
    In partic.
    A.
    In sinu or in se, to rejoice within one's self or secretly, to feel a quiet joy:

    ut in sinu gaudeant,

    Cic. Tusc. 3, 21, 51:

    qui sapit, in tacito gaudeat ille sinu,

    Tib. 4, 13, 8 (cf.:

    in tacito cohibe gaudia clausa sinu,

    Prop. 2, 25 (3, 20), 30):

    tam gaudet in se tamque se ipse miratur,

    Cat. 22, 17.—
    B.
    Like the Gr. chairein, as a word of salutation (pure Lat. salvere):

    Celso gaudere et bene rem gerere Albinovano Musa rogata refer,

    take my greetings to Celsus, Hor. Ep. 1, 8, 1; so ib. 15.—Hence, gaudens, entis, P. a., joyful, cheerful (very rare):

    interea cum Musis nos delectabimus animo aequo, immo vero etiam gaudenti ac libenti,

    Cic. Att. 2, 4, 2; Prop. 3, 14 (4, 13), 9; Stat. S. 4, 6, 55:

    si quis Forte coheredum senior male tussiet, huic tu Dic... gaudentem nummo te addicere,

    with pleasure, gladly, Hor. S. 2, 5, 109.— Adv.: gauden-ter, rejoicingly (late Lat. and rare), Pseud. August. ad Fratr. Erem. Serm. 10 al.

    Lewis & Short latin dictionary > gaudeo

  • 10 gaudeo

    gaudĕo, ēre, gāvīsus sum    - intr. et qqf. tr. -    - parf. forme act. gāvīsi Liv. Andr. d. Prisc. 8, 47.    - cf. gr. γηθέω, γαθέω. [st1]1 [-] se réjouir intérieurement, éprouver une joie intime.    - gaudere decet, laetari non decet, Cic. Tusc. 4, 66: il est séant de se réjouir, il ne l'est pas de manifester sa joie.    - in sinu gaudere, Cic. Tusc. 3, 51: se réjouir en secret. --- cf. Sen. Ep. 105, 3.    - mihi gaudeo, Cic. Fam. 6, 15: je me réjouis pour ma part.    - gaudere aliqua re (de re, in aliqua re): se réjouir de qqch.    - avec in abl. se réjouir à l'occasion d'une chose. --- Lucr. 3, 72 ; Prop. 2, 4, 18.    - [ordint avec abl.]: delicto dolere, correctione gaudere, Cic. Lael. 90: s'affliger de la faute, se réjouir de la réprimande.    - [avec gén. rare]: Apul. M. 1, 24.    - avec prop. inf. aliquid scire se gaudent, Cic. Fin. 5, 48: ils se réjouissent de savoir qqch. --- cf. Cic. Lael. 14 ; Caes. BG. 4, 13, 6.    - salvum te esse gaudeo: je suis content que tu sois sain et sauf.    - a Turranio te accepisse meas litteras gaudeo, Cic. Att. 6: Turranius m'a remis ta lettre et je m'en réjouis.    - [poét. et rare avec inf.]: Hor. O. 3, 6, 21 ; S. 1, 4, 78, etc. ; Quint. 1, 2, 30, etc.    - gaudere quod: se réjouir de ce que. --- Cic. Leg. 3, 1; Att. 9, 7, 6, etc.    - gaudere quia: se réjouir de ce que. --- Plaut. Amp. 958, etc.    - gaudere cum: se réjouir dans le moment où, du moment où. --- Plaut. Most. 1128, etc.    - [avec si] Hor. S. 2, 3, 273.    - avec acc. id gaudeo, Ter. And. 362, etc.: je me réjouis de cela.    - gaudia alicujus, gaudium alicujus gaudere, Ter. And. 964 ; Cael. Fam. 8, 2, 1: se réjouir de la joie de qqn.    - gaudere dolorem alicujus, Cael. Fam. 8, 14, 1: se réjouir de la peine de qqn. --- cf. Stat. Th. 4, 231. [st1]2 [-] [formule de salut, cf. gr. χαίρειν].    - être en joie. --- Hor. Ep. 1, 8, 1 [st1]3 [-] [poét., en parl. de choses] se plaire à, se complaire dans.    - difficiles terrae Palladia gaudent silva vivacis olivae, Virg. G. 2, 181: les terres ingrates aiment la plantation chère à Pallas de l'olivier vivace. --- cf. Plin. 19, 131, etc.    - oratio gaudebit occasione laetius decurrendi, Quint. 12, 9, 2: le discours saisira avec joie l'occasion de se donner plus librement carrière (de faire des évolutions plus à l'aise).    - gaudere + inf.: aimer à. --- Plin. 9, 12, etc.    - funemque manu contingere gaudent, Virg. En. 2: et ils s'amusent à poser les mains sur la corde.    - solum gaudet aquari, Plin.: la terre demande à être arrosée. [st1]4 [-] voir avec plaisir, aimer, trouver sa joie dans.    - heu heu divitibus video gaudere puellas, Tib. 2, 49: hélas! hélas! je le vois bien, les jeunes filles aiment les riches.    - Castor gaudet equis, Hor. S. 2, 1, 26: Castor aime les chevaux.    - gaudere rure: aimer la campagne.    - Attico genere dicendi se gaudere dicunt, Cic. Brut. 68: ils disent qu'ils trouvent leur joie dans le style attique.    - gaudere otio, Liv. 22, 9, 5: trouver sa joie dans le repos.    - aures meae completo verborum ambitu gaudent, Cic. Or. 168, mon oreille se complaît aux périodes bien pleines.
    * * *
    gaudĕo, ēre, gāvīsus sum    - intr. et qqf. tr. -    - parf. forme act. gāvīsi Liv. Andr. d. Prisc. 8, 47.    - cf. gr. γηθέω, γαθέω. [st1]1 [-] se réjouir intérieurement, éprouver une joie intime.    - gaudere decet, laetari non decet, Cic. Tusc. 4, 66: il est séant de se réjouir, il ne l'est pas de manifester sa joie.    - in sinu gaudere, Cic. Tusc. 3, 51: se réjouir en secret. --- cf. Sen. Ep. 105, 3.    - mihi gaudeo, Cic. Fam. 6, 15: je me réjouis pour ma part.    - gaudere aliqua re (de re, in aliqua re): se réjouir de qqch.    - avec in abl. se réjouir à l'occasion d'une chose. --- Lucr. 3, 72 ; Prop. 2, 4, 18.    - [ordint avec abl.]: delicto dolere, correctione gaudere, Cic. Lael. 90: s'affliger de la faute, se réjouir de la réprimande.    - [avec gén. rare]: Apul. M. 1, 24.    - avec prop. inf. aliquid scire se gaudent, Cic. Fin. 5, 48: ils se réjouissent de savoir qqch. --- cf. Cic. Lael. 14 ; Caes. BG. 4, 13, 6.    - salvum te esse gaudeo: je suis content que tu sois sain et sauf.    - a Turranio te accepisse meas litteras gaudeo, Cic. Att. 6: Turranius m'a remis ta lettre et je m'en réjouis.    - [poét. et rare avec inf.]: Hor. O. 3, 6, 21 ; S. 1, 4, 78, etc. ; Quint. 1, 2, 30, etc.    - gaudere quod: se réjouir de ce que. --- Cic. Leg. 3, 1; Att. 9, 7, 6, etc.    - gaudere quia: se réjouir de ce que. --- Plaut. Amp. 958, etc.    - gaudere cum: se réjouir dans le moment où, du moment où. --- Plaut. Most. 1128, etc.    - [avec si] Hor. S. 2, 3, 273.    - avec acc. id gaudeo, Ter. And. 362, etc.: je me réjouis de cela.    - gaudia alicujus, gaudium alicujus gaudere, Ter. And. 964 ; Cael. Fam. 8, 2, 1: se réjouir de la joie de qqn.    - gaudere dolorem alicujus, Cael. Fam. 8, 14, 1: se réjouir de la peine de qqn. --- cf. Stat. Th. 4, 231. [st1]2 [-] [formule de salut, cf. gr. χαίρειν].    - être en joie. --- Hor. Ep. 1, 8, 1 [st1]3 [-] [poét., en parl. de choses] se plaire à, se complaire dans.    - difficiles terrae Palladia gaudent silva vivacis olivae, Virg. G. 2, 181: les terres ingrates aiment la plantation chère à Pallas de l'olivier vivace. --- cf. Plin. 19, 131, etc.    - oratio gaudebit occasione laetius decurrendi, Quint. 12, 9, 2: le discours saisira avec joie l'occasion de se donner plus librement carrière (de faire des évolutions plus à l'aise).    - gaudere + inf.: aimer à. --- Plin. 9, 12, etc.    - funemque manu contingere gaudent, Virg. En. 2: et ils s'amusent à poser les mains sur la corde.    - solum gaudet aquari, Plin.: la terre demande à être arrosée. [st1]4 [-] voir avec plaisir, aimer, trouver sa joie dans.    - heu heu divitibus video gaudere puellas, Tib. 2, 49: hélas! hélas! je le vois bien, les jeunes filles aiment les riches.    - Castor gaudet equis, Hor. S. 2, 1, 26: Castor aime les chevaux.    - gaudere rure: aimer la campagne.    - Attico genere dicendi se gaudere dicunt, Cic. Brut. 68: ils disent qu'ils trouvent leur joie dans le style attique.    - gaudere otio, Liv. 22, 9, 5: trouver sa joie dans le repos.    - aures meae completo verborum ambitu gaudent, Cic. Or. 168, mon oreille se complaît aux périodes bien pleines.
    * * *
        Gaudeo, gaudes, gauisus sum, gaudere. Terent. S'esjouir, Estre joyeux, S'esgaudir, S'esbaudir.
    \
        Gaudere, et bene rem gerere, salutationis loco posuit Horatius. Maniere de saluer autruy: comme qui diroit, Dieu vous doyent joye et grace de bien faire voz affaires et besongnes.
    \
        Carmine tu gaudes. Horat. Tu aimes et prens plaisir à, etc.
    \
        Gaudet myrrha rastris. Plin. Elle aime et demande d'estre, etc.
    \
        Crede mihi, gaudebis facto. Terent. Tu seras joyeux de l'avoir faict.
    \
        Laudibus gaudere. Virgil. Aimer d'estre loué.
    \
        Gaudere in sinu. Cic. S'esjouir à par soy, Tenir sa joye enclose sans la monstrer.
    \
        Sanguine gaudere. Ouid. Aimer le sang, Prendre plaisir à effusion de sang, et tuer ou faire meurtres.
    \
        Sibi gaudere. Lucret. A par soy.

    Dictionarium latinogallicum > gaudeo

  • 11 gaudeō

        gaudeō gāvīsus, ēre    [GAV-], to rejoice, be glad, be joyful, take pleasure, be pleased, delight: gaudeat an doleat, H.: dubie, O.: si est ullus gaudendi locus: salvom te advenire, T.: quem socii venisse gaudeant: beneficium accipere, T.: Motūs doceri Ionicos, H.: gaudet tuens (equos), sees with delight, V.: Gaudent scribentes, H.: quod erat eo nomine: gaude, quod spectant oculi te mille, H.: in puero, Pr.: malis, T.: aequitate iustitiāque: inperio nimis, S.: sorte tuā, H.: (Aiace) inhumato, gloat over, H.: de Bursā: hunc scio mea gavisurum gaudia, T.: videte, quid se gavisum dicat: quod gaudere posset, hoc fuit, O.: Gaudes, si cameram percusti forte? H.: mihi gaudeo, te amo, as for myself: gaudet se attollens Appenninus, V.—With in sinu, to rejoice at heart, be secretly glad: ut in sinu gaudeant: in tacito sinu, Tb.—In salutation: Celso gaudere refer, greet for me, H.
    * * *
    gaudere, gavisus sum V SEMIDEP
    be glad, rejoice

    Latin-English dictionary > gaudeō

  • 12 gaudeo

    gaudeo gaudeo, gavisus sum, ere (чему - abl.) радоваться

    Латинско-русский словарь > gaudeo

  • 13 gaudeo

    gaudeo gaudeo, gavisus sum, ere веселиться

    Латинско-русский словарь > gaudeo

  • 14 transgressivus

    trānsgressīvus, a, um (transgredior), in ein anderes Genus übergehend, verba (wie gaudeo, gavisus sum), Diom. 346, 5.

    lateinisch-deutsches > transgressivus

  • 15 transgressivus

    trānsgressīvus, a, um (transgredior), in ein anderes Genus übergehend, verba (wie gaudeo, gavisus sum), Diom. 346, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > transgressivus

  • 16 gaudeo

    I.
    (gavisus) to rejoice, take delight
    II.
    (+ abl. of specification) to take delight in.

    Latin-English dictionary of medieval > gaudeo

  • 17 transgressivus

    transgressīvus, a, um, adj. [id.]; in the later gramm., that goes or passes over into another class, transgressive (late Lat.): verba (e. g. audeo, ausus sum;

    gaudeo, gavisus sum, etc.),

    Diom. p. 336 P.

    Lewis & Short latin dictionary > transgressivus

См. также в других словарях:

  • RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Semideponens — (v. lat. deponere = ab bzw. niederlegen) ist ein Terminus aus der lateinischen Sprachwissenschaft. Bei Semideponentien sind die beiden Verbalstämme den Diathesen unterschiedlich zugeordnet, d.h. sie haben entweder einen aktivischen Präsensstamm… …   Deutsch Wikipedia

  • Conjugaison latine — Article principal : Latin. La conjugaison du verbe latin repose tout entière sur l opposition de deux thèmes, celui du présent (infectum) et celui du parfait (perfectum)[note 1]. Le système verbal latin s organise donc sur trois… …   Wikipédia en Français

  • Gas —  Ne pas confondre avec l assembleur GNU Gas.  Ne doit pas être confondu avec gaas ni gaz …   Wikipédia en Français

  • Verbe déponent — Article principal : Conjugaison latine. On nomme en grammaire latine verbe déponent un verbe qui ne se conjugue qu au passif, mais qui a un sens actif[1]. Le terme provient du latin deponens « qui abandonne (les autres voix) ». En… …   Wikipédia en Français

  • Neutro-passīva — Neutro passīva, Verba, welche blos im Präteritum passive Form u. zwar mit activer Bedeutung haben. Sie sind: audere (ausus sum), gaudere (gavisus sum), solere (solitus sum) u. fidere (fisus sum) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Verb — Tuwort (umgangssprachlich); Tunwort (umgangssprachlich); Zeitwort; Tätigkeitswort * * * Verb 〈[ vɛ̣rb] n. 27; Gramm.〉 Wort, das eine Tätigkeit, einen Vorgang od. Zustand ausdrückt, z. B. gehen, regnen, dauern; oV Verbum; Sy Tätigkei …   Universal-Lexikon

  • déponent — (dé po nan) adj. m. Terme de grammaire latine. Un verbe déponent et, substantivement, un déponent, verbe qui a le sens actif et la forme passive.    On dit aussi au féminin : une forme déponente ; la conjugaison déponente.    Semi déponent ou… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • ARION — I. ARION Methymnaeus citharoedus, et Poeta Lyricus, ex Lesbo insul. Floruit Olymp. 28. Scripsit cantica circiter versuum 2000. in magno prerio tum temporis habita. Dicitur et Tragici carminis primus inventor fuisle, et chorum instituisse, ac… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAROLUS I — I. CAROLUS I. Gonzaga, Mantuae Dux. II. CAROLUS I. cognomine Martellus, fil. Caroli Claudi, Neapolitan. et Siciliae Regis natus est A. C. 1272. coronam Hungariae A. C. 1290. nactus, ex Maria, nepos Stephani V. et Ladislai IV. Andream cognomine… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CASTELLIO ad Matronam — vulgo Chastillon sur Marne, urbecula Franciae, in Campania superiori, ad Matronam fluvium sita, vix 3. leucis ab Epernaco in occasum, et 7. a Remis in austrum. Hinc illustri Familiae nomen, quam Andr. Duchesnius insigni opere repraesentavit.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»