Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

fungor

  • 1 fungor

    fungor fungor, functus sum, fungi исполнять

    Латинско-русский словарь > fungor

  • 2 fungor

    fungor fungor, functus sum, fungi осуществлять

    Латинско-русский словарь > fungor

  • 3 fungor

    fungor, fungi, functus sum    - intr. et (arch.) tr. [st2]1 [-] remplir (une fonction), exercer, s’acquitter de, accomplir, exécuter. [st2]2 [-] acquitter (une dette), s'acquitter envers, payer. [st2]3 [-] employer, jouir de. [st2]4 [-] souffrir, endurer. [st2]5 [-] sens passif: être payé.    - fato fungi: achever sa destinée.    - fungi diem (morte): mourir.    - fungi munere: remplir une charge.    - fungi periculis: échapper aux dangers.    - muneris fungendi gratia, Cic. Rep. 1, 17: pour remplir une mission.    - spes militiae fungendae potioribus ducibus, Liv. 24, 21, 3: l'espoir de servir sous l'autorité de meilleurs généraux.    - fungi voto: s'acquitter d'un voeu.    - fungi, inf. [] fungi, gén. de fungus.
    * * *
    fungor, fungi, functus sum    - intr. et (arch.) tr. [st2]1 [-] remplir (une fonction), exercer, s’acquitter de, accomplir, exécuter. [st2]2 [-] acquitter (une dette), s'acquitter envers, payer. [st2]3 [-] employer, jouir de. [st2]4 [-] souffrir, endurer. [st2]5 [-] sens passif: être payé.    - fato fungi: achever sa destinée.    - fungi diem (morte): mourir.    - fungi munere: remplir une charge.    - fungi periculis: échapper aux dangers.    - muneris fungendi gratia, Cic. Rep. 1, 17: pour remplir une mission.    - spes militiae fungendae potioribus ducibus, Liv. 24, 21, 3: l'espoir de servir sous l'autorité de meilleurs généraux.    - fungi voto: s'acquitter d'un voeu.    - fungi, inf. [] fungi, gén. de fungus.
    * * *
        Fungi iniuncta aduocatione. Plin. iunior. Conseiller et defendre une partie suyvant le commandement et injonction qui est faicte par le Magistrat qui a faict distribution de conseil à la partie.
    \
        Epulis functi. Ouid. Qui ont prins leur repas, Qui ont beu et mangé.
    \
        Fortuna prospere fungi. Cic. Avoir bonne fortune, Prosperer.
    \
        Laboribus functus. Horat. Qui a porté peines et travaulx, et en est delivré.
    \
        Legationibus fungi. Quintil. Aller en ambassade.
    \
        Mandatis fungi. Tacit. Faire et accomplir sa charge.
    \
        Functus honore. Liu. Qui a exercé quelque dignité.
    \
        Primo loco fungi. Quintil. Estre le premier.
    \
        Functus militia, studia repetit. Sueto. Apres la guerre finie.
    \
        Segni fungebantur militia. Liu. Ils alloyent laschement en besongne.
    \
        Crudelitatis alienae ministerio fungi. Pli. Executer la cruaulté d'autruy, Luy servir à la mettre en execution.
    \
        Fungi munus alicuius. Plaut. Faire l'estat et office d'autruy, Ce qu'autruy doibt faire, Tenir sa place.
    \
        Fungi aliquo munere. Caes. Faire et exercer quelque charge.
    \
        Fungi munere interpretis. Cic. Translater d'une langue en autre.
    \
        Munere fungi amici. Horat. Faire office d'ami.
    \
        Fungi muneribus corporis. Cic. Se servir de l'usage du corps.
    \
        Munere fungi. Cic. Donner quelque don.
    \
        Fungi officio suo. Terent. Faire son debvoir.
    \
        Fungi ministerio officioque seruorum. Plin. iun. Servir et faire l'office des serfs.
    \
        Octauo iam stipendio functa legio. Caes. Ayant desja suyvi la guerre huict ans.
    \
        Fungar vice cotis. Horat. Je serviray de queux.
    \
        Virtute functos duces canere. Horat. Qui ont esté vertueux.
    \
        Vita fungi. Papinianus. Mourir.

    Dictionarium latinogallicum > fungor

  • 4 fungor

    fungor, fūnctus sum, fungī, gew. intr. m. Abl., im alten Latein nur tr. m. Acc., mit etw. fertig werden, etw. abmachen = etw. verrichten, vollbringen, vollziehen, sich eines Geschäfts usw. entledigen, einer Sache Genüge leisten, ihr genügen, nachkommen, etwas überstehen, I) im allg.: α) m. Abl.: officiis iustitiae, Cic.: muneribus corporis, Cic.: caede alcis, ermorden, Ov.: virtute fungi, Tapferkeit beweisen, Hor.: munere aedilicio, verwalten, Cic.: u. so honoribus, Nep.: vice cotis, vertreten die Stelle des usw., Hor.: si quo (munere) forte fungitur, wenn er etwa einen (Dienst) erweist, Cic.: multis urbium et castellorum oppugnationibus nec non directā quoque acie (offene Schlacht) feliciter functi, Vell. – more barbarorum, beobachten, Nep. – duplici numero militum equitumque, stellen, Vell.: focus fungitur accenso igne, hat Feuer, Ov. – functum esse dapibus, fertig geworden sein mit usw. = genossen haben, Ov.: lacrimis pro somno, weinen statt schlafen, Ov.: gaudio, der Freude pflichtschuldig Ausdruck geben, Tac.: functus sepulcro, begraben, Ov.: stipendio functum esse, den Dienst überstanden = ausgedient haben, Hirt. b. G. – β) mit Acc.: officium, munus, Komik.: hominum officia, Tac.: militare munus, Nep.: senatoria munera, Suet.: suprema erga memoriam filii sui munia, Tac.: dah. im Gerundiv munus fungendum, Cic.: militia fungenda, Liv.: Partiz. Perf. passiv, nondum functo monumento, Paul. dig. 6, 1, 43: ministeria perperam functa, Tert. de praescr. haer. 29. – γ) absol.: ex more, Auson.: fungi pro fultura, dienen statt usw., Col.: monumentum functum, Grabmal, in dem schon ein Toter gelegen hat, ICt. – Infinit. passiv, ait pretia rerum communiter fungi (geschätzt werden), Paul. dig. 9, 2, 33. – II) insbes.: a) leidend etw. mitmachen, mala multa, erleiden, Lucr.: neque ab ictu fungitur hilum, und achtet des äußern Schlages nicht, Lucr.: u. absol., facere et fungi sine corpore, tun u. leiden, Lucr.: fungi cum corpore, Lucr. – b) vollenden, gew. functum esse, vollendet haben, v. Überstehen des mühevollen Erdenlebens od. des Todes, α) m. Abl.: longissimā statione mortali, Vell.: fato suo, Ov.: fato, Val. Max. u.a.: vitā, Gell., Lact. u. ICt.: morte, Ov. u. Vell. – β) m. Acc.: diem, Iustin. 19, 1, 1. – γ) absol., Auct. cons. ad Liv. 393. – Partiz. subst., functi = defuncti, die Vollendeten = Verstorbenen, Sen. poët., Stat. u.a. – c) einen Wert haben, geschätzt werden, gelten, pretia rerum non ex affectu, sed communiter funguntur, Paul. dig. 35, 2, 63 pr. – / Parag. Infin. fungier, Plaut. Cas. 951 (949). – Aktive Nbf. fungunt, Corp. inscr. Lat. 12, 1590.

    lateinisch-deutsches > fungor

  • 5 fungor

    fungor, fūnctus sum, fungī, gew. intr. m. Abl., im alten Latein nur tr. m. Acc., mit etw. fertig werden, etw. abmachen = etw. verrichten, vollbringen, vollziehen, sich eines Geschäfts usw. entledigen, einer Sache Genüge leisten, ihr genügen, nachkommen, etwas überstehen, I) im allg.: α) m. Abl.: officiis iustitiae, Cic.: muneribus corporis, Cic.: caede alcis, ermorden, Ov.: virtute fungi, Tapferkeit beweisen, Hor.: munere aedilicio, verwalten, Cic.: u. so honoribus, Nep.: vice cotis, vertreten die Stelle des usw., Hor.: si quo (munere) forte fungitur, wenn er etwa einen (Dienst) erweist, Cic.: multis urbium et castellorum oppugnationibus nec non directā quoque acie (offene Schlacht) feliciter functi, Vell. – more barbarorum, beobachten, Nep. – duplici numero militum equitumque, stellen, Vell.: focus fungitur accenso igne, hat Feuer, Ov. – functum esse dapibus, fertig geworden sein mit usw. = genossen haben, Ov.: lacrimis pro somno, weinen statt schlafen, Ov.: gaudio, der Freude pflichtschuldig Ausdruck geben, Tac.: functus sepulcro, begraben, Ov.: stipendio functum esse, den Dienst überstanden = ausgedient haben, Hirt. b. G. – β) mit Acc.: officium, munus, Komik.: hominum officia, Tac.: militare munus, Nep.: senatoria munera, Suet.: suprema erga memoriam filii sui munia, Tac.: dah. im Gerundiv munus fungendum,
    ————
    Cic.: militia fungenda, Liv.: Partiz. Perf. passiv, nondum functo monumento, Paul. dig. 6, 1, 43: ministeria perperam functa, Tert. de praescr. haer. 29. – γ) absol.: ex more, Auson.: fungi pro fultura, dienen statt usw., Col.: monumentum functum, Grabmal, in dem schon ein Toter gelegen hat, ICt. – Infinit. passiv, ait pretia rerum communiter fungi (geschätzt werden), Paul. dig. 9, 2, 33. – II) insbes.: a) leidend etw. mitmachen, mala multa, erleiden, Lucr.: neque ab ictu fungitur hilum, und achtet des äußern Schlages nicht, Lucr.: u. absol., facere et fungi sine corpore, tun u. leiden, Lucr.: fungi cum corpore, Lucr. – b) vollenden, gew. functum esse, vollendet haben, v. Überstehen des mühevollen Erdenlebens od. des Todes, α) m. Abl.: longissimā statione mortali, Vell.: fato suo, Ov.: fato, Val. Max. u.a.: vitā, Gell., Lact. u. ICt.: morte, Ov. u. Vell. – β) m. Acc.: diem, Iustin. 19, 1, 1. – γ) absol., Auct. cons. ad Liv. 393. – Partiz. subst., functi = defuncti, die Vollendeten = Verstorbenen, Sen. poët., Stat. u.a. – c) einen Wert haben, geschätzt werden, gelten, pretia rerum non ex affectu, sed communiter funguntur, Paul. dig. 35, 2, 63 pr. – Parag. Infin. fungier, Plaut. Cas. 951 (949). – Aktive Nbf. fungunt, Corp. inscr. Lat. 12, 1590.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fungor

  • 6 fungor

        fungor fūnctus, ī, dep.    [1 FVG-], to busy oneself, be engaged, perform, execute, administer, discharge, observe, do: muneribus corporis: virtutis munere: barbarorum more, observe, N.: officio, perform: verniliter officiis, H.: dapibus, have done with, O.: caede, murder, O.: morte, die, O.: simulacra functa sepulcris, i. e. who have had experience of burial, O.: vice cotis, serve as, H.: ter aevo functus senex (Nestor), survived, H.: Virtute functi duces, whose duty is done, H.: possunt oculi fungi suo munere: officium, T.: militare munus, N.: alqd muneris in rem p., render: muneris fungendi gratia: ad suum munus fungendum.
    * * *
    fungi, functus sum V DEP
    perform, execute, discharge (duty); be engaged in (w/ABL of function)

    Latin-English dictionary > fungor

  • 7 fungor

    fungor, functus, fungi, v. dep. [kindred to Sanscr. bhuj-, frui], to busy one's self with or be engaged in something; to perform, execute, administer, discharge, observe, do (syn.: administro, defungor); constr. with abl., rarely with acc. or absol.
    I.
    In gen.
    (α).
    With abl.:

    valetudo (opportuna est), ut dolore careas et muneribus fungare corporis,

    Cic. Lael. 6, 22; cf.:

    populari munere,

    id. Rep. 3, 35:

    virtutis perfectae perfecto munere,

    id. Tusc. 1, 45, 109; so,

    munere,

    id. Rep. 1, 7; 5, 2; id. Off. 2, 16, 57; 2, 20, 70; id. Brut. 16, 63; id. Leg. 1, 3, 10; Caes. B. G. 7, 25, 3; Hor. Ep. 1, 9, 5 al.; cf.:

    magnificentissimā aedilitate,

    Cic. Off. 2, 16, 57:

    consulatu,

    Suet. Caes. 23; id. Galb. 3:

    praeturā,

    id. Tib. 4; id. Claud. 24; 38; id. Gram. 7:

    quaesturā,

    id. Aug. 36:

    magisterio,

    id. Dom. 4:

    potius barbarorum quam illius more,

    to observe, Nep. Con. 3, 4:

    funguntur officio,

    perform, Cic. Cael. 9, 21:

    officio rhetoris,

    Quint. 2, 1, 6; Suet. Claud. 29; cf. Hor. S. 2, 6, 109: cum suam vicem functus officio sit, had filled his own place as husband, Liv. 1, 9, 15:

    legationibus,

    Quint. 3, 2, 4:

    militiā,

    Suet. Gram. 9:

    oppugnationibus et acie feliciter,

    Vell. 2, 95, 2: sacris, Hor. A. P. 224:

    laboribus,

    id. C. 2, 18, 38; cf.

    periculis,

    Just. 7, 4:

    dapibus,

    to have done with the food, Ov. F. 2, 791:

    caede,

    to murder, id. H. 14, 19:

    morte,

    to die, id. M. 11, 583; Vell. 2, 49, 1;

    for which also: fato,

    Ov. M. 11, 559; Quint. 3, 7, 10; Suet. Calig. 6; Val. Max. 1, 8, 5 ext.:

    vitā,

    Gell. 20, 2, 3; Lact. 2, 1, 1; Dig. 48, 5, 11 fin.; 49, 17, 14:

    voto,

    to pay a vow, Just. 9, 2:

    fungar vice cotis,

    to serve instead of, Hor. A. P. 304:

    indicis partibus,

    Plin. Ep. 3, 5, 2:

    ter aevo functus senex (Nestor),

    who had lived through, enjoyed, Hor. C. 2, 9, 13; cf.:

    functo longissima statione mortali,

    Vell. 2, 131, 2:

    virtute functi duces,

    who have shown, exhibited, Hor. C. 4, 15, 29; cf.:

    omni virtute functa (femina),

    Quint. 6 praef. §

    5.—Of things: possunt aliquando oculi non fungi suo munere,

    Cic. Div. 1, 32, 71:

    aliquae (vocales) officio consonantium fungantur,

    Quint. 1, 4, 10:

    levissima quaeque (quaestio) primo loco fungitur,

    id. 3, 6, 8 Spald. N. cr.:

    res eadem perorationis vice fungitur,

    id. 4, 3, 11; cf. id. 4, 1, 75.—
    (β).
    With acc. (so always in Plaut. and Ter. except officiis, Ter. Ad. 4, 3, 12; but in class. prose only once in Nep.; v. infra): ingentia munera fungi, Lucil. ap. Non. 497, 12:

    munus,

    id. ib. 10; Plaut. Men. 1, 4, 5; id. Trin. prol. 1; 2, 2, 73:

    militare munus fungens,

    Nep. Dat. 1, 2 al.: officium, Pac. ap. Non. 497, 16 (Trag. Rel. v. 129 Rib.); Titin. ib. 6 (Com. Rel. v 48 ib.); Turp. ib. 13; Ter. Heaut. 1, 1, 14; 3, 3, 19; id. Ad. 3, 4, 18; id. Phorm. 2, 1, 51:

    sine me alliatum fungi fortunas meas,

    Plaut. Most. 1, 1, 45:

    Mago diem fungitur relictis duobus filiis,

    i. e. dies, Just. 19, 1, 1:

    mala multa animus contagibu' fungitur ejus,

    i. e. suffers, Lucr. 3, 734.—
    (γ).
    In gerundive, as v.a.:

    muneris fungendi gratia,

    Cic. Rep. 1, 17; cf. Hirt. B. G. 8, 12, 3; Cic. Att. 1, 1, 2:

    ad suum munus fungendum,

    id. Tusc. 3, 7, 15:

    per speciem alienae fungendae vicis,

    Liv. 1, 41, 6:

    spes facta militiae fungendae potioribus ducibus,

    id. 24, 21, 3.—
    (δ).
    Absol. (very rare):

    at facere et fungi sine corpore nulla potest res,

    i. e. to suffer, Lucr. 1, 443 sq.;

    so 3, 168: pro fultura et substructione fungentur fundamenta,

    will serve, Col. 1, 5, 9: nec livida tabes Invidiae functis quamquam et jam lumine cassis Defuit, i. e. to the dead, =defunctis, Stat. Th. 2, 15; cf.:

    omnia functa Aut moritura vides,

    id. S. 2, 1, 209; id. Th. 4, 483; 511; Albin. 1,393; Aus. Ep.33.
    II.
    In partic., to perform, discharge, contribute, pay any thing due from one:

    hoc vobis est statuendum, quid aratorem ipsum arationis nomine muneris in re publica fungi ac sustinere velitis,

    Cic. Verr. 2, 3, 86, § 199:

    per omnes annos atque omnia bella duplici numero se militum equitumque fungi,

    Vell. 2, 15, 3:

    cum eo sumptu res publica fungatur,

    Tac. A. 14, 21:

    qui fenus exercent, omnibus patrimonii intributionibus fungi debent, etsi possessionem non habeant,

    Dig. 50, 1, 22 fin.
    In pass.
    signif. (post-class. and very rare):

    pretia rerum non ex affectione, nec utilitate singulorum, sed communiter fungi,

    are not taken, Dig. 9, 2, 33:

    dos, quae semel functa est, amplius fungi non potest,

    Ulp. Fragm. 6, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > fungor

  • 8 fungor

    fungor, 3, perform, execute, L. 1:8; 2 C. 5:20; E. 6:20.*

    English-Latin new dictionary > fungor

  • 9 fungor

    functus sum, fungi depon.
    осуществлять, выполнять, исполнять (aliquā re, реже aliquam rem)
    pro fulturā f. Colслужить опорой
    f. sepulcro Oхоронить или быть похороненным
    more alicujus f. Nep — следовать чьим-л. обычаям
    f. caede alicujus O — совершать убийство, умерщвлять кого-л.
    f. lacrimis Oплакать
    f. fato O, T, Su (vitā AG, Dig, morte O, VP), тж. f. diem Just — умереть, скончаться
    functi (= defuncti) Stумершие

    Латинско-русский словарь > fungor

  • 10 fungor

    , fungi, functus
    to occupy oneself, perform, do, execute.

    Latin-English dictionary of medieval > fungor

  • 11 fungor

    , functus sum, fungi 3 (c. abl.)
      исполнять, выполнять

    Dictionary Latin-Russian new > fungor

  • 12 dē-fungor

        dē-fungor fūnctus, ī,    to have done with, acquit oneself of, discharge, perform, finish: omni populari concitatione: periculis: honoribus: proelio, L.: unius poenā, L.: laboribus, H.: defuncta corpora vitā, dead, V.: terrā, O.: parvo victu, to be content with, Cu.: defunctum bello barbiton, discharged from service, H.: Defunctus iam sum, i. e. out of danger, T.: utinam hic sit modo Defunctum, that this were the end, T.—To die, Ta., Cu., O.

    Latin-English dictionary > dē-fungor

  • 13 per-fungor

        per-fungor fūnctus, ī, dep.,    to fulfil, perform, discharge: munere quodam necessitatis: rei p. muneribus.—To go through, undergo, endure, get through with, get rid of: iam perfunctus sum, explevi animos invidorum, have gone through it: periculis: tam multa pro se perfunctus: memoria perfuncti periculi.—To enjoy: dum aetatis tempus tulit, perfuncta satis sum, T.: epulis, O.

    Latin-English dictionary > per-fungor

  • 14 defungor

    dē-fungor, fūnctus sum, fungī depon.
    1) справиться, завершить, совершить, окончить, проделать ( aliquā re)
    defuncta (n. pl.) suis temporibus H — то, что закончило своё существование, т. е. старина, древность
    2) выполнить (d. imperio regis L; d. responso oraculi Just)
    3) отделаться, освободиться
    5) (тж. vitā defungi V etc.) умереть, почить (d. sua morte Su, egregiā morte QC)

    Латинско-русский словарь > defungor

  • 15 functio

    fūnctio, ōnis f. [ fungor ]
    1) исполнение, совершение (munĕris C, CJ)
    2) служебная обязанность, функция ( functiones publicae CJ)
    3) взнос, уплата (f. vectigalium CJ)
    4) завершение, конец, смерть (inevitabilis f. Eccl)
    5) юр. заменимость (по стоимости)
    res, quae functionem recipiunt Digвозместимые вещи

    Латинско-русский словарь > functio

  • 16 functus

    fūnctus, a, um part. pf. к fungor

    Латинско-русский словарь > functus

  • 17 fungo

    —, —, ere LM = fungor

    Латинско-русский словарь > fungo

  • 18 perfungor

    per-fungor, fūnctus sum, fungī depon.
    1) исполнять, управлять, ведать, заниматься ( aliquā re C); проделывать, осуществлять (p. laboribus C); заканчивать
    2) переносить, претерпевать, переживать ( memoria perfuncti periculi C)
    p. fato L, T (vitā Lcr) — умереть
    3) вкушать, наслаждаться (epulis O; omnibus bonis Sulpicius ap. C; редко с acc.; p. omnia vitae praemia Lcr)

    Латинско-русский словарь > perfungor

  • 19 transfunctorius

    trāns-fūnctōrius, a, um [ fungor ]

    Латинско-русский словарь > transfunctorius

  • 20 defungor

    dē-fungor, fūnctus sum, fungī, mit etw. (einer Verrichtung oder Verpflichtung, bes. einer lästigen, unangenehmen) völlig fertig werden, weg-, davon- od. durchkommen, nichts mehr zu schaffen haben, von etwas loskommen, einer Sache sich entheben, etwas loswerden, einer Sache sich entledigen, ledig-, quitt werden, etwas durchmachen, etw. überstehen (vgl. Gronov u. Ruhnken Ter. eun. prol. 15. Korte Cic. ep. 8, 1, 10), a) übh.: α) m. Abl. mater.: bello Punico, Liv.: suo bello, mit ihrem Kr. = ihrerseits mit dem Kr. f. w., Liv.: defunctum bello barbiton, der Liebeshändel ledig, Hor.: defungi quam primum certamine cupere, Liv.: haudquaquam pari defungendum esse certamine, Liv.: def. omni populari concitatione (demagogische Umtriebe), Cic.: curā, Liv.: defunctus honoribus, der alle Ehrenstellen durchlaufen hat, Cic.: def. regis imperio, Liv.: defunctus laboribus, Hor. u. Ov.: defunctum esse fatalibus malis, Suet.: defunctā civitate plurimorum morbis, perpaucis funeribus, Liv.: defuncta morbis corpora, Liv.: iam defunctum esse periculis, Cic.: o tandem magnis pelagi defuncte periclis, Verg.: defungi proelio festinare, Liv.: def. responso (oraculi), erfüllen, Iustin.: ebenso somnio, Iustin.: permenso defunctus tempore lucis, Tibull.: u. so nisi quae terris semota suisque temporibus defuncta videt, was der Erde entrückt ist und seine Zeit erfüllt hat, Hor. – β) m. Abl. instr.: nequaquam pari defunctum esse caede, Liv.: vicisse Romanos defunctos consulis fato, indem sie quitt seien durch des Konsuls Tod (= alles überstanden, nichts mehr zu fürchten hätten von den Göttern, die durch des Konsuls Tod gesühnt wären), Liv.: def. hoc mendacio, Cael. in Cic. ep.: turpius putare parvo defungi (mit wenigem sich zu begnügen) quam totum abnuere, Iustin.: def. levi poenā, unius poenā, Liv., unā poenā, Sen. rhet.: parco victu, sich begnügen mit usw., Curt. – zugl. m. pro u. Abl., def. tribus decumis pro una, Cic.: pro tuis beneficiis tam vili munere defungor orationis (finde ich mich ab mit usw.), Planc. in Cic. ep. – zugl. m. adversus u. Akk., quare et medico et praeceptori quiddam debeo nec adversus illos mercede defungor, ihnen gegenüber mit dem bloßen Lohne loskomme, Sen. de ben. 6, 16, 1. – γ) m. in u. Abl., cupio misera in hac re iam defungier, Ter. Phorm. 1021. – δ) im Zshg. absol.: defunctus iam sum, nihil est quod dicat mihi, Ter.: me quoque, qui toties merui sub amore puellae, defunctum placide vivere tempus erat, Ov.: eos existimare defunctos se esse satisque poenarum dedisse, hätten die Sache abgetan, seien quitt, Liv.: defunctos vulgo ferebant, quod inter fatalia vates cecinissent, man sei darüber hinaus, was usw., Liv.: ubi (carinae) defunctae (nachdem sie es [= die Gefahren] überstanden) finem portusque tenebunt Ausonios olim, Verg. – unpers., utinam hic sit modo defunctum! Ter. adelph. 507 sq. – b) vom Überstehen des (mühevollen) Erdenlebens u. des Todes, α) m. Abl. mat.: vitā def., Sen., Curt. u. Gell. (vgl. defuncta corpora vitā magnanimûm heroum, Verg.): non suā morte def., keines natürlichen Todes sterben, Suet.: ante oculos regis egregiā morte def., Curt.: ne simplici quidem morte def., nicht einmal eines einfachen Todes sterben, Curt.: honestā morte def., ehrenvoll sterben, Curt.: id ego defunctum terrā (der E. enthoben) caelestibus oris accipiam, Ov. – β) absol. = es überstanden haben = hingeschieden, gestorben sein, defuncta (est) virgo Vestalis Laelia, Tac.: dicitur prius esse defunctus, Quint.: defuncto Augusto, Tac.: ibi defunctum esse, Flor.: defuncti proelio duces, Flor.: illo mense (in jenem M.) defunctum esse, Suet.: cito ac nullo cruciatu defunctum esse, Suet.: defunctum esse languore (an Entkräftung), Ps. Quint. decl. – oft Partiz. dēfūnctus, a, um, hingeschieden, tot (Ggstz. vivus), patrem defunctum pro rostris laudare, Suet.: defunctae matri honores maximos tribuere (Ggstz. praecipua officia vivae praestare), Suet.: saepe mihi dices vivae bene, saepe rogabis, ut mea defunctae molliter ossa cubent, Ov.: peractis quae mos erat praestare defunctis, Sen.: si nullus defunctis sensus superest, Sen.: revocare defunctos, Plin.: def. corpus, Leichnam, Leiche, Curt.: u. so def. corpora, Plin. – subst., dēfūnctus, ī, m., der Hingeschiedene, Tote, defuncti filius, Quint.: defuncti calvaria, Scrib.: defunctos excitare, Quint. – / Parag. Infin. defungier, Ter. Phorm. 1021.

    lateinisch-deutsches > defungor

См. также в других словарях:

  • Fungor — is an ethnic group of Sudan. Several 1000 members of this ethnic group live in Sudan. They speak Fungor, a Benue Congo language. Their state of origin is South Kurdufan …   Wikipedia

  • Fungor language — Fungor Ko Spoken in Nuba Hills, Sudan Ethnicity Fungor Native speakers 2,700  (1984) Language family …   Wikipedia

  • Ko (Sprache) — Ko Gesprochen in Nubaberge (Sudan) Sprecher 2.680 Linguistische Klassifikation Niger Kongo Atlantik–Kongo Talodi–Heiban Heiban Sprachen Ost Heiban …   Deutsch Wikipedia

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • List of ethnic minorities of Sudan — Acholi· Afitti· Amhara· Amri· Anuak· Andang· Atwot· Avukaya· Awlad Hassan· Awlad Mana· Azande· Bai· Baka· Banda· Bari· Batahin· Beja· Belanda Bor· Beta Israel· Burun· Bviri· Dar Sila Daju· Dasenach· Debri· Didinga· Dilling· Dinka· Dongotona·… …   Wikipedia

  • The Languages of Africa — is a 1963 book of essays by Joseph Greenberg, in which he sets forth a genetic classification of African languages that, with some changes, continues to be the most commonly used one today. It is an expanded and extensively revised version of his …   Wikipedia

  • List of Sudan-related topics — This is a list of topics related to Sudan. Those interested in the subject can monitor changes to the pages by clicking on Related changes in the sidebar.udan* SudanBuildings and structures in SudanArchaeological sites in Sudan* H.U.N.E. * Nubian …   Wikipedia

  • Funktionsträger — Ein Funktionär (lat. „Beauftragter“, ehrenamtlicher oder hauptberuflicher Amts oder Mandatsträger; von fungor, „verrichten“, „besorgen“, „(ein Amt) verwalten“) ist eine Person, die innerhalb einer Organisation eine Führungsposition innehat. Es… …   Deutsch Wikipedia

  • Gewerkschaftsfunktionär — Ein Funktionär (lat. „Beauftragter“, ehrenamtlicher oder hauptberuflicher Amts oder Mandatsträger; von fungor, „verrichten“, „besorgen“, „(ein Amt) verwalten“) ist eine Person, die innerhalb einer Organisation eine Führungsposition innehat. Es… …   Deutsch Wikipedia

  • Nuba — mit Körperbemalung Nuba ist eine Sammelbezeichnung für verschiedene Ethnien, die in den Nuba Bergen in der Mitte Sudans leben. Sie sind die größte nichtarabische Volksgruppe im nördlichen Sudan, ihre Bevölkerungszahl liegt bei über einer Million …   Deutsch Wikipedia

  • Parteifunktionär — Ein Funktionär (lat. „Beauftragter“, ehrenamtlicher oder hauptberuflicher Amts oder Mandatsträger; von fungor, „verrichten“, „besorgen“, „(ein Amt) verwalten“) ist eine Person, die innerhalb einer Organisation eine Führungsposition innehat. Es… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»